สวัสดีค่ะชาวพันทิปทุกคนวันนี้เรามีเรื่องจะมาปรึกษานิดหน่อยค่ะเกี่ยวกับกฎหมายใครพอจะรู้ช่วยหน่อยนะค่ะเพราะไม่มีความรู้ในเรื่องนี้เลยแต่เนื้อเรื่องค่อนข้างยาวหน่อยนะค่ะเพราะจะเล่าตั้งแต่แรกที่เกิดเรื่องจนจบเพื่อให้ทุกคนเข้าใจในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นค่ะเริ่มเลยนะค่ะ
คือพี่ชายเราได้แต่งงานกับผญคนนึงที่ได้แต่งงานกันเพราะผญท้องพี่เราเลยจะแสดงความรับผิดชอบโดยการแต่งงานค่ะแต่ก้ออยู่ด้วยกันได้แค่อาทิตย์เดียวก้อต้องเลิกกันเพราะอยู่ด้วยกันไม่ได้อาจจะเปนเพราะมีลูกด้วยรึป่าวก้อไม่รุอารมแปรปวนมากทั้งๆที่ก่อนหน้านี้รักกันจะเปนจะตายพอมีลูกเท่านั้นแหละก้อทะเลาะกันทุกวันแต่แม่เราก้อบอกให้พี่เราอดทนสงสารเด็กที่กำลังจะเกิดมาพี่เราก้อทำทุกอย่างนะค่ะเพื่อที่จะได้เหนหน้าลูกแต่พี่สะใภ้เราสิค่ะเอาแต่ใจหนักมากพี่เราทำไรให้ก้อไม่ถูกใจไปซะทุกอย่างถึงขั้นทำร้ายร่างการพี่เราจนหัวแตกตามเนื้อตามตัวก้อมีแต่รอยแผลรอยเล็บเต็มไปหมดเราสงสารพี่เรามากนะค่ะแต่ทำไรไม่ได้พี่เราบอกอยากเหนหน้าลูกด้วยเหตุผลที่ว่าออกไปซื้อกับข้าวนานแต่พี่เราก้อทนมีอีกครั้งนึงพี่เราจะพาไปหาหมอเพราะหมอนัดตรวจครรภ์แต่พี่สะใภ้ก้อบอกไม่อยากไปด้วยเกลียดขี้หน้าพี่เราด้วยความเปนห่วงหวังดีจึงอุ้มขึ้นรถจะพาไปหาหมอเค้าก้อโวยวายแล้วก้อหยิบแม่กุญแจที่มันหนักๆอ่ะค่ะอันใหญ่ๆขว้างใส่กระจกรถด้านหน้าแตกเปนรอยร้าวยาวทั้งบานเลยซึ่งพี่เรารักรถคันนี้มากเพราะเปนเงินที่พี่เราหามาด้วยน้ำพักน้ำแรงเพราะพี่ชายเราอายุแค่24แต่มีเงินซื้อรถเปนของตัวเองอีกอย่างที่บ้านเราไม่ได้รวยอะไรมากพี่เราก้อโกดมากแต่ก้อทำไรไม่ได้จึงโทรบอกให้แม่พาเค้าไปโดยจ้างแท๊กซี่ไป หลังจากเหตุการสันนั้นพี่เราก้อเลยแยกออกมายุข้างนอกและไม่ไปหาพี่สะใภ้อีกเพราะไปทีไรก้อโดนไล่กลับมาไหนจะโดนทำร้ายร่างกายอีกแม่เราสงสารพี่เลยให้แยกออกไปยุที่อื่นและจ้างแม่บ้านให้1คนไว้ดูแล(ลืมบอกไปค่ะว่าที่บ้านเรากะที่บ้านพี่สะใภ้อยู่กันคนละหลังเพราะเมื่อวันแต่งงานพี่เราได้สร้างไว้เปนเรือนหอค่ะ)เรากะพ่อแม่ก้อคอยแวะเวียนไปเยี่ยมบ้างครั้งคราวเพราะติดงานติดเรียนด้วยหลายๆอย่างอยู่แบบนี้มาจนถึงวันที่คลอดลูกแม่เราก้อไปเยี่ยมค่ะแต่มีพี่แม่บ้านและพี่ชายเราไปอยู่ดูแลที่โรงพยาบาลแล้วต้องยอมรับในความเปนพ่อของพี่ชายเรามากนะค่ะไม่ได้จะอวยหรืออะไรแต่เค้าจัดการดูแลทุกอย่างดีมากทั้งอาบน้ำลูกอาบน้ำอดีตเมียเปลี่ยนผ้าอนามัยให้อดีตเมียป้อนข้าวป้อนน้ำคือทำทุกอย่างเพราะพี่สะใภ้เราผ่าคลอดค่ะทั้งๆที่พี่สะใภ้เราก้อเกลียดพี่เรานะแต่ก้อจำใจให้ทำค่ะเพราะไม่มีคนดูแลบางทีพี่แม่บ้านก้อเหนื่อยขอไปกินข้าวบ้างอาบน้ำบ้างก้อมีพี่เราอะค่ะคอยดูแลอีกอย่างทางบ้านของพี่สะใภ้ไม่ได้มาดูแลหรือมาหามาอะไรเลยนะค่ะขนาดวันแต่งงานก้อมีมาแค่แม่เลี้ยงกับพ่อของเขา(ทางบ้านเค้าแยกทางกันค่ะ)จนถึงวันที่ออกจากโรงพยาบาลพี่เราก้อเอารถมารับค่ะแต่พี่สะใภ้เราไม่ยอมไปด้วยจะไปแท๊กซี่แม่เราก้อบอกว่าให้อคติกับพี่เราน้อยลงหน่อยเค้าก้อบอกว่าไม่ยังไงก้อไม่ดีด้วยแม่เราก้อเลยเรียกแท๊กซี่ให้แล้วก้อนั่งไปกับแม่ส่วนเราก้อไปกับพี่และพี่แม่บ้านช่วยขนของกลับบ้านส่วนค่ารักษาอะไรต่างๆก้อเปนทางแม่กะพี่เราจ่ายเองหมดเลยค่ะเพราะเค้าไม่มีเงินเก้บไม่ได้ทำงานแม่เราก้อไม่ว่าอะไรเพราะยังไงพี่เราก้อเปนพ่อของเด้กด้วยค่ะตลอดเวลาที่เค้าอยู่ที่บ้านก้อจะมีหน้าที่แค่เลี้ยงลูกให้นมลูกแค่นั้นค่ะคือเค้าไม่ได้ทำอะไรเลยเพราะพี่แม่บ้านจะทำให้หมดแม้กระทั่งกางเกงในก้อซักให้ค่ะเรากะแม่ก้อไปเยี่ยมทุกวันซื้อของซื้ออะไรที่จำเปนจะต้องใช้ไปให้ค่ะก้อเปนแบบนี้มาตลอดคือไม่ยอมให้พี่เราไปหาลูกและไม่ยอมให้ลูกไปเจอพ่อแม่เราให้ตังเค้าไว้ใช้วันละ700ค่ะเผื่ออยากกินไรอยากซื้ออะไรอ่ะค่ะแต่แล้วก้อมีช่วงนึงค่ะเศรษฐกิจไม่ดีแม่เราก้อไม่ค่อยมีตังอีกอย่างพี่เราก้อทำงานอยู่กะแม่อะค่ะคือช่วยกันขายของภายในบ้านพี่เราไม่ได้ค่าแรงจากแม่นะค่ะเพราะเอาให้อดีตเมียกะลูกหมดส่วนตัวเองก้อกินข้าวกับที่บ้านอยู่แล้วอยากได้อะไรค่อยขอซื้อ ปันหามันเกิดตรงที่แม่เราเค้าไม่มีเงินให้พี่สะใภ้ค่ะทุกวันได้700ก้อกลายเปนได้500นางก้อเหมือนไม่พอใจแต่ทำไงได้มันไม่มีนิค่ะพอนานๆไปแม่เราก้อเลยให้เปนรายเดือนดีกว่าให้ใช้เดือนละหมื่นเพราะว่าจะได้แยกเงินเปนส่วนๆไว้ต้องจ่ายค่าของที่ซื้อมาขายทุกวันบางวันทำให้ไม่มีเงินให้พี่สะใภ้เลยให้เปนรายเดือนดีกว่าปรากฎว่าพี่สะใภ้โวยวายค่ะนางไม่พอใจนางจะเอาหมื่น5นางบอกว่าเงินหมื่นนึงมันไม่พอหรอกนางก้อโทไปฟ้องพ่อฟ้องญาติฟ้องทุกคนบอกว่าโดนรังแกไม่ให้เงินใช้สารพัด จ้ะ! แม่คุณ แต่ทางพ่อเค้าพูดดีมากเลยนะค่ะบอกว่าช่วยๆกันไปก่อนเหนแก่หลานให้เค้าใช้สักเดือนละหมื่น5เถอะสงสารหลานเค้า แม่เราก้อตอบกลับเลยจ้ะว่า"แล้วคุนไม่สงสารฉันหรอฉันต้องดูแลบริหารงานหลายทางนะทุกอย่างฉันก้อต้องรับผิดชอบหมดทำไมคุนไม่มารับผิดชอบลูกสาวคุนช่วยฉันมั้งล่ะจะบอกว่าลูกชายฉันทำท้องก้อเลยต้องมารับผิดชอบคนเดียวหรอคุณอย่าลืมสิตอนนี้ลูกสาวคุณกับลูกสาวฉันไม่ได้เปนอะไรกันแล้วนะ"เท่านั้นค่ะเค้าก้อเงียบไปแล้วก้อพูดแค่ว้า หมื่นนึงก้อได้ ....
เด่วมาเล่าต่อนะค่ะทำงานบ้านแปปเรื่องมันยาวต้องขอ อภัยด้วยจะรีบมาต่อมห้จบภายในวันนี้เลยนะค่ะ
โดนเรียกร้องค่าเลี้ยงดูต้องทำยังไง???
คือพี่ชายเราได้แต่งงานกับผญคนนึงที่ได้แต่งงานกันเพราะผญท้องพี่เราเลยจะแสดงความรับผิดชอบโดยการแต่งงานค่ะแต่ก้ออยู่ด้วยกันได้แค่อาทิตย์เดียวก้อต้องเลิกกันเพราะอยู่ด้วยกันไม่ได้อาจจะเปนเพราะมีลูกด้วยรึป่าวก้อไม่รุอารมแปรปวนมากทั้งๆที่ก่อนหน้านี้รักกันจะเปนจะตายพอมีลูกเท่านั้นแหละก้อทะเลาะกันทุกวันแต่แม่เราก้อบอกให้พี่เราอดทนสงสารเด็กที่กำลังจะเกิดมาพี่เราก้อทำทุกอย่างนะค่ะเพื่อที่จะได้เหนหน้าลูกแต่พี่สะใภ้เราสิค่ะเอาแต่ใจหนักมากพี่เราทำไรให้ก้อไม่ถูกใจไปซะทุกอย่างถึงขั้นทำร้ายร่างการพี่เราจนหัวแตกตามเนื้อตามตัวก้อมีแต่รอยแผลรอยเล็บเต็มไปหมดเราสงสารพี่เรามากนะค่ะแต่ทำไรไม่ได้พี่เราบอกอยากเหนหน้าลูกด้วยเหตุผลที่ว่าออกไปซื้อกับข้าวนานแต่พี่เราก้อทนมีอีกครั้งนึงพี่เราจะพาไปหาหมอเพราะหมอนัดตรวจครรภ์แต่พี่สะใภ้ก้อบอกไม่อยากไปด้วยเกลียดขี้หน้าพี่เราด้วยความเปนห่วงหวังดีจึงอุ้มขึ้นรถจะพาไปหาหมอเค้าก้อโวยวายแล้วก้อหยิบแม่กุญแจที่มันหนักๆอ่ะค่ะอันใหญ่ๆขว้างใส่กระจกรถด้านหน้าแตกเปนรอยร้าวยาวทั้งบานเลยซึ่งพี่เรารักรถคันนี้มากเพราะเปนเงินที่พี่เราหามาด้วยน้ำพักน้ำแรงเพราะพี่ชายเราอายุแค่24แต่มีเงินซื้อรถเปนของตัวเองอีกอย่างที่บ้านเราไม่ได้รวยอะไรมากพี่เราก้อโกดมากแต่ก้อทำไรไม่ได้จึงโทรบอกให้แม่พาเค้าไปโดยจ้างแท๊กซี่ไป หลังจากเหตุการสันนั้นพี่เราก้อเลยแยกออกมายุข้างนอกและไม่ไปหาพี่สะใภ้อีกเพราะไปทีไรก้อโดนไล่กลับมาไหนจะโดนทำร้ายร่างกายอีกแม่เราสงสารพี่เลยให้แยกออกไปยุที่อื่นและจ้างแม่บ้านให้1คนไว้ดูแล(ลืมบอกไปค่ะว่าที่บ้านเรากะที่บ้านพี่สะใภ้อยู่กันคนละหลังเพราะเมื่อวันแต่งงานพี่เราได้สร้างไว้เปนเรือนหอค่ะ)เรากะพ่อแม่ก้อคอยแวะเวียนไปเยี่ยมบ้างครั้งคราวเพราะติดงานติดเรียนด้วยหลายๆอย่างอยู่แบบนี้มาจนถึงวันที่คลอดลูกแม่เราก้อไปเยี่ยมค่ะแต่มีพี่แม่บ้านและพี่ชายเราไปอยู่ดูแลที่โรงพยาบาลแล้วต้องยอมรับในความเปนพ่อของพี่ชายเรามากนะค่ะไม่ได้จะอวยหรืออะไรแต่เค้าจัดการดูแลทุกอย่างดีมากทั้งอาบน้ำลูกอาบน้ำอดีตเมียเปลี่ยนผ้าอนามัยให้อดีตเมียป้อนข้าวป้อนน้ำคือทำทุกอย่างเพราะพี่สะใภ้เราผ่าคลอดค่ะทั้งๆที่พี่สะใภ้เราก้อเกลียดพี่เรานะแต่ก้อจำใจให้ทำค่ะเพราะไม่มีคนดูแลบางทีพี่แม่บ้านก้อเหนื่อยขอไปกินข้าวบ้างอาบน้ำบ้างก้อมีพี่เราอะค่ะคอยดูแลอีกอย่างทางบ้านของพี่สะใภ้ไม่ได้มาดูแลหรือมาหามาอะไรเลยนะค่ะขนาดวันแต่งงานก้อมีมาแค่แม่เลี้ยงกับพ่อของเขา(ทางบ้านเค้าแยกทางกันค่ะ)จนถึงวันที่ออกจากโรงพยาบาลพี่เราก้อเอารถมารับค่ะแต่พี่สะใภ้เราไม่ยอมไปด้วยจะไปแท๊กซี่แม่เราก้อบอกว่าให้อคติกับพี่เราน้อยลงหน่อยเค้าก้อบอกว่าไม่ยังไงก้อไม่ดีด้วยแม่เราก้อเลยเรียกแท๊กซี่ให้แล้วก้อนั่งไปกับแม่ส่วนเราก้อไปกับพี่และพี่แม่บ้านช่วยขนของกลับบ้านส่วนค่ารักษาอะไรต่างๆก้อเปนทางแม่กะพี่เราจ่ายเองหมดเลยค่ะเพราะเค้าไม่มีเงินเก้บไม่ได้ทำงานแม่เราก้อไม่ว่าอะไรเพราะยังไงพี่เราก้อเปนพ่อของเด้กด้วยค่ะตลอดเวลาที่เค้าอยู่ที่บ้านก้อจะมีหน้าที่แค่เลี้ยงลูกให้นมลูกแค่นั้นค่ะคือเค้าไม่ได้ทำอะไรเลยเพราะพี่แม่บ้านจะทำให้หมดแม้กระทั่งกางเกงในก้อซักให้ค่ะเรากะแม่ก้อไปเยี่ยมทุกวันซื้อของซื้ออะไรที่จำเปนจะต้องใช้ไปให้ค่ะก้อเปนแบบนี้มาตลอดคือไม่ยอมให้พี่เราไปหาลูกและไม่ยอมให้ลูกไปเจอพ่อแม่เราให้ตังเค้าไว้ใช้วันละ700ค่ะเผื่ออยากกินไรอยากซื้ออะไรอ่ะค่ะแต่แล้วก้อมีช่วงนึงค่ะเศรษฐกิจไม่ดีแม่เราก้อไม่ค่อยมีตังอีกอย่างพี่เราก้อทำงานอยู่กะแม่อะค่ะคือช่วยกันขายของภายในบ้านพี่เราไม่ได้ค่าแรงจากแม่นะค่ะเพราะเอาให้อดีตเมียกะลูกหมดส่วนตัวเองก้อกินข้าวกับที่บ้านอยู่แล้วอยากได้อะไรค่อยขอซื้อ ปันหามันเกิดตรงที่แม่เราเค้าไม่มีเงินให้พี่สะใภ้ค่ะทุกวันได้700ก้อกลายเปนได้500นางก้อเหมือนไม่พอใจแต่ทำไงได้มันไม่มีนิค่ะพอนานๆไปแม่เราก้อเลยให้เปนรายเดือนดีกว่าให้ใช้เดือนละหมื่นเพราะว่าจะได้แยกเงินเปนส่วนๆไว้ต้องจ่ายค่าของที่ซื้อมาขายทุกวันบางวันทำให้ไม่มีเงินให้พี่สะใภ้เลยให้เปนรายเดือนดีกว่าปรากฎว่าพี่สะใภ้โวยวายค่ะนางไม่พอใจนางจะเอาหมื่น5นางบอกว่าเงินหมื่นนึงมันไม่พอหรอกนางก้อโทไปฟ้องพ่อฟ้องญาติฟ้องทุกคนบอกว่าโดนรังแกไม่ให้เงินใช้สารพัด จ้ะ! แม่คุณ แต่ทางพ่อเค้าพูดดีมากเลยนะค่ะบอกว่าช่วยๆกันไปก่อนเหนแก่หลานให้เค้าใช้สักเดือนละหมื่น5เถอะสงสารหลานเค้า แม่เราก้อตอบกลับเลยจ้ะว่า"แล้วคุนไม่สงสารฉันหรอฉันต้องดูแลบริหารงานหลายทางนะทุกอย่างฉันก้อต้องรับผิดชอบหมดทำไมคุนไม่มารับผิดชอบลูกสาวคุนช่วยฉันมั้งล่ะจะบอกว่าลูกชายฉันทำท้องก้อเลยต้องมารับผิดชอบคนเดียวหรอคุณอย่าลืมสิตอนนี้ลูกสาวคุณกับลูกสาวฉันไม่ได้เปนอะไรกันแล้วนะ"เท่านั้นค่ะเค้าก้อเงียบไปแล้วก้อพูดแค่ว้า หมื่นนึงก้อได้ ....
เด่วมาเล่าต่อนะค่ะทำงานบ้านแปปเรื่องมันยาวต้องขอ อภัยด้วยจะรีบมาต่อมห้จบภายในวันนี้เลยนะค่ะ