ปกติคนส่วนใหญ่มักจะบ่นกันระนาว เมื่อมีการสร้างภาพยนตร์จากนิยาย การ์ตูน หรือเกม ว่าทำไมไม่ทำตามต้นฉบับบ้างล่ะ ออกทะเลบ้างล่ะ แต่สำหรับม็อคกิ้งเจย์ ผมคิดว่าเป็นเรื่องแรกเลย ที่ทำให้ผมมีความเห็นว่า "ไม่ต้องทำตามหนังสือเป๊ะๆ ก็ได้"
โดยเฉพาะฉากสำคัญดังนี้ (สปอยส์แน่นอน)
1. ในหนังสือเป็นมุมมองของแคตนิสคนเดียว ซึ่งการนำเสนอในรูปแบบนิยายนั้นได้อารมณ์มากกว่าหลายเท่า ลองกลับไปเปิดอ่านอีกครั้ง อย่างเช่นฉากพริมในตอนท้าย การลงท้ายว่า ขณะที่พริมกำลังอ้าปากเรียกชื่อแคทนิส ก็เกิดระเบิดขึ้นอีกครั้ง แล้วตัดจบบท คืออารมณ์ค้างมาก แบบ เฮ้ย เชี่ยไรวะ! พริมเลยนะนั่น! ม่ายยยยยย!!! แต่พอนำมาเป็นฉากในหนัง คือออกมา 2 วิ แล้วบูมมมมมม แล้วตัดฉาก คือมันไม่สร้างอารมณ์ร่วมเลย
2.หรืออีกฉากเด็ดคือฉากสอยคอยน์ ในหนังสือคือบรรยายช่วงที่ให้ลงมติแข่งฮังเกอร์เกมส์ต่อ ไปจนถึงฉากประหาร มีอยู่ประมาณ 2 หน้า แล้วตัดจบบทเหมือนฉากพริม คือยิงคอยน์ตายคาที่แล้วขึ้นบทใหม่ ในมุมของการอ่านมันขยี้อารมณ์มาก แต่พอเอามุมตรงนี้มาทำเป็นหนัง มั่นใจว่าต่อให้เป็นคนที่ไม่อ่านหนังสือ ก็ต้องเดาออกว่า แคตนิสต้องยิงคอยน์แน่ๆ
ด้วยความที่หนังทำฉากสำคัญเหล่านี้ตามหนังสือเปี๊ยบ มันเลยดูรวบรัดไปหน่อย คนที่ไม่เคยอ่านหนังสือ เขาไม่สนใจหรอกว่า อ๋อ ในหนังสือมันกระชากอารมณ์กว่านี้นะ คือภาพแรกที่เค้าเห็นมันไม่น่าจดจำไปแล้ว ถึงไปหยิบหนังสือมาอ่านก็คงแค่รู้เรื่องละเอียดขึ้น แต่ไม่ได้สร้างอารมณ์เพิ่มขึ้น
อย่างไรก็ตาม สำหรับรายละเอียดเล็กน้อยที่มีการเปลี่ยนแปลงไปจากหนังสือ ผมก็เห็นด้วยนะ เช่น การเพิ่มบทบาทเอฟฟี่ (ในหนังสือโผล่มาฉากก่อนประหารสโนวฉากเดียว), การตายของแจ็คสันและฟินนิค (อันนี้รู้อยู่แล้วว่าทำตามหนังสือไม่ได้แน่เพราะหัวขาดกันทุกคน) หรือคาแรคเตอร์ของเกลที่ยังไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างชัดเจน
สรุป ถือเป็นหนังที่เคารพบทประพันธ์มาก รายละเอียดปลีกย่อยปรับเปลี่ยนเพียงเล็กน้อย แต่ฉากสำคัญทั้งหลายควรเพิ่มเติมเข้าไปมากกว่านี้เพื่อให้มีความตราตรึง และอยู่ในใจของคนดูไปอีกนาน ไม่ใช่เหมือนรีบทำรีบจบห้วนๆ คนออกจากโรงมาแบบงงๆ อ๋อพริมตายเหรอ อืมๆๆ
ปล.มาร่วมพูดคุยกันได้นะครับว่าคิดเห็นอย่างไรกันบ้าง ยินดีรับฟังทุกความเห็น(ที่สุภาพ)นะ
ฉากสำคัญใน MockingJay ไม่ควรทำตามนิยายขนาดนี้
โดยเฉพาะฉากสำคัญดังนี้ (สปอยส์แน่นอน)
1. ในหนังสือเป็นมุมมองของแคตนิสคนเดียว ซึ่งการนำเสนอในรูปแบบนิยายนั้นได้อารมณ์มากกว่าหลายเท่า ลองกลับไปเปิดอ่านอีกครั้ง อย่างเช่นฉากพริมในตอนท้าย การลงท้ายว่า ขณะที่พริมกำลังอ้าปากเรียกชื่อแคทนิส ก็เกิดระเบิดขึ้นอีกครั้ง แล้วตัดจบบท คืออารมณ์ค้างมาก แบบ เฮ้ย เชี่ยไรวะ! พริมเลยนะนั่น! ม่ายยยยยย!!! แต่พอนำมาเป็นฉากในหนัง คือออกมา 2 วิ แล้วบูมมมมมม แล้วตัดฉาก คือมันไม่สร้างอารมณ์ร่วมเลย
2.หรืออีกฉากเด็ดคือฉากสอยคอยน์ ในหนังสือคือบรรยายช่วงที่ให้ลงมติแข่งฮังเกอร์เกมส์ต่อ ไปจนถึงฉากประหาร มีอยู่ประมาณ 2 หน้า แล้วตัดจบบทเหมือนฉากพริม คือยิงคอยน์ตายคาที่แล้วขึ้นบทใหม่ ในมุมของการอ่านมันขยี้อารมณ์มาก แต่พอเอามุมตรงนี้มาทำเป็นหนัง มั่นใจว่าต่อให้เป็นคนที่ไม่อ่านหนังสือ ก็ต้องเดาออกว่า แคตนิสต้องยิงคอยน์แน่ๆ
ด้วยความที่หนังทำฉากสำคัญเหล่านี้ตามหนังสือเปี๊ยบ มันเลยดูรวบรัดไปหน่อย คนที่ไม่เคยอ่านหนังสือ เขาไม่สนใจหรอกว่า อ๋อ ในหนังสือมันกระชากอารมณ์กว่านี้นะ คือภาพแรกที่เค้าเห็นมันไม่น่าจดจำไปแล้ว ถึงไปหยิบหนังสือมาอ่านก็คงแค่รู้เรื่องละเอียดขึ้น แต่ไม่ได้สร้างอารมณ์เพิ่มขึ้น
อย่างไรก็ตาม สำหรับรายละเอียดเล็กน้อยที่มีการเปลี่ยนแปลงไปจากหนังสือ ผมก็เห็นด้วยนะ เช่น การเพิ่มบทบาทเอฟฟี่ (ในหนังสือโผล่มาฉากก่อนประหารสโนวฉากเดียว), การตายของแจ็คสันและฟินนิค (อันนี้รู้อยู่แล้วว่าทำตามหนังสือไม่ได้แน่เพราะหัวขาดกันทุกคน) หรือคาแรคเตอร์ของเกลที่ยังไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างชัดเจน
สรุป ถือเป็นหนังที่เคารพบทประพันธ์มาก รายละเอียดปลีกย่อยปรับเปลี่ยนเพียงเล็กน้อย แต่ฉากสำคัญทั้งหลายควรเพิ่มเติมเข้าไปมากกว่านี้เพื่อให้มีความตราตรึง และอยู่ในใจของคนดูไปอีกนาน ไม่ใช่เหมือนรีบทำรีบจบห้วนๆ คนออกจากโรงมาแบบงงๆ อ๋อพริมตายเหรอ อืมๆๆ
ปล.มาร่วมพูดคุยกันได้นะครับว่าคิดเห็นอย่างไรกันบ้าง ยินดีรับฟังทุกความเห็น(ที่สุภาพ)นะ