คือเราเป็นคนนหนึ่งที่ชอบทะเลาะกับแม่คือทะเลาะบ่อยมากอ่ะบ่อยโคตรๆ
เราไม่รู้น่ะว่ามันจะปาบไม๊คือครั้งล่าสุดเนี้ยทะเลาะกันเรื่องโทรศัพ
เราทำโทรศัพพังแล้วที่นี้เราก็อยากได้เครื่องใหม่
เราเลยโทรไปขอ คือเรากับแม่ไม่ได้อยู่ด้วยกันไง เราเลยทักเฟสแม่เราไปว่า
โทรศัพมันเปิดไม่ติดคือแม่เราก็โทรมาทางเฟสแหละเราเล่นในโน๊ตบุ๊ค
ที่นี้โทรมาเค้าก็บอกให้เอาไปซ้อมดูก่อนแต่เราไม่อยากซ้อมไหนๆก็พังแล้วซื้อใหม่ไปเลยง่ายกว่า
คือเราไม่ใช่คนที่มักมากอะไรแค่อยากได้แบบดีๆจะได้ไม่พังง่ายอีกคือตั้งแต่เรามีฝดทรศัพมาส่วนมาเราจะเป็นคนซื้อเอง
เงินเราเอง ครั้งนี้เราอยากให้แม่ซื้อให้ แม่เราเลยบอกว่ามันแพงให้เอาแบบถูกๆ
จากนั้นเรายกเหตุผลมาแบบชักแม่น้พชำทั้ง5เลย คุยไปคุยมาไม่รู้จู่ๆแต่เราก็ขึ้นเสียงใส่
เราตัดสายทิ้งทันที... คือเราเป็นคนโมโหง่ายอยู่แล้ว
ตอนนั้นเราโกรษแม่มากที่เราพูดดีๆแล้วขึ้นเสียงใส่ เราว่าครั้งนี้เราพูดมีเหตุผลที่สุดแล้วน่ะ
แต่แม่ไม่เข้าใจเรา
เราเลยทักแชทแม่ไปว่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ไปตายไป
หื้มมมมแบบตอนนั้นมือมันพิมไปเองเลยอะคืออารมล้วนๆ
เหมือนขาดสติไปช่วงหนึ่งแม่เราตอบแชทมายาวเลยแบบ สำนึกแล้วค้าาาแต่ตอนนั้นมือลั่นค่ะแม่
เราเป็นคนฟอมร์จัดเราก็ตอบไปว่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ไม่ต้องมายุ่งต่อไปนี้ไม่ต้องมาให้เห็นหน้าอีกชีวิตกู
หื้มมมมมม แล้วแม่เราก็ไม่ออนต่อเลย
คือเราไม่รู้ว่าเราทั้งแช่งทั้งด่าทั้งพูดหยาบใส่แม่
คือมันไม่ตั้งใจน่ะแต่ตอนนั้นมันโคตรหงุดหงิดอะ
เรากับแม่เป็นคนที่ทะเลาะกันที่สุด ที่เราเลือกมาเรียนไกลบ้านเพราะไม่อยากทะเลาะกันแล้ว
แต่ก็น่ะทะเลาะหนักกว่าเก่าปัญหาเยอะมากกก ทั้งเรื่องเงินเรื่องที่อยู่เรื่องโรงเรียน
ตอนนี้ใจเรามันรู้สึกหวิวๆอะ อยากขอโทดน่ะแต่ไม่อยาก
เราเสียใจมากที่แม่ไม่รักเรา เราเป็นลูกคนสุดท้ายเลย
พี่เราอยากได้อะไรแม่ซื้อให้ทุกอย่าง
ผิดกับเรามากกเราต้องเก็บตังค์ซื้อเอง ใช้ของเก่าของพี่
เห้อ.....
เราก็ไม่ได้เรียกร้องจากแม่มากน่ะ นานๆครั้ง
โน๊ตบุ๊คเราก็ซื้อเองโทรศัพเราก็ซื้อเอง แม่ยืมเงินเราไปก็เงินเก็บเราเอง
แล้วก็ไม่คืนด้วยน่ะประเด็น
แต่เราเข้าใจน่ะเพราะเราไม่ใช่ลูกรักไง5555
เคยมีตอนนี้เราทะเลาะกับแม่หนักมาก
เราหนีออกจากบ้าน1อาทิตย์มีเงิน500ติดตัว
ลำบากมากกกกกกกกก
แต่คือโกดอะแม่เราเอาพัดลมฟาดเราไม่โดนน่ะแต่เสียความรู้สึกตอนที่แม่บอกว่าออกไปเลยไปจะไปไหนก็ไป
หื้มมมมตาามคำขอค่ะขุนแม่
เราไม่อยู่หอกับเพื่อนพี่เราที่อยู่บ้านก็เอาเงินมาให้เราบางละ100 200ก็ว่าไป
เราก็ทนๆน่ะแต่สงสารพ่ออะ คือแม่เราเข้าโรงบาลเลยจ้าพ่อไม่เป็นอันทำงาน
ดูแลแม่ พี่เราบอกว่าตอนที่เราออกไปวันแรกแม่เราร้องไห้ไม่หยุดเลย
ตอนนั้นแม่เราไม่ค่อยแข็งแรงเพราะพึ่งหายป่วย
แต่เราไม่ผิดน่ะเพราะแม่ไล่เราแล้วอะเราไม่หน้าด้านอยู่หรอก
บ้านเราก็ไม่ได้จนอะไรน่ะแต่มีเราคนเดียวในบ้านขัดสนที่สุด!!
เราแทบไม่มีเงินใช้ต่างจากพี่เรามากกกกกกก
เราว่าแม่รฃเราโคตรลำเอียงอะ
ไม่ได้ตั้งกระทู้ขายแม่ใช่ไม๊555555
แต่จิงๆนิสัยเรากับพี่ก็ต่างกันน่ะเราเป็นคนใจร้อนพี่เราเป็นคนใจเย็น
เราจะอดทนตอนที่แม่เราด่าแม่เวลาแม่เราด่าถ้าเราไม่ผิดเราจะเถียงทันที
ปากไวกว่า3Gค่ะ
5555555555ยาวแล้วๆ
พอเรามาเล่าให้ฟังในนี้ก็รู้สึกโล่งใจนิดหน่อย
เราเป็นคนร่าเริงน่ะ ร่าเริงมากกกกก จนเหมือนคนบ้าน555
แต่เราต้องเก็บอาการบอกใครไม่ได้หรอก
เอาเป็นว่าขอจบกระทู้แค่นี้ก่อนน่ะค่ะเด๋วจะเล่าเพลินมันจะออกนอกประเด็น
ขอบคุณที่มารับฟังน่ะค่ะ ^^
เคยเป็นไหมทะเลาะกับแม่แต่ใช้คำหยาบ
เราไม่รู้น่ะว่ามันจะปาบไม๊คือครั้งล่าสุดเนี้ยทะเลาะกันเรื่องโทรศัพ
เราทำโทรศัพพังแล้วที่นี้เราก็อยากได้เครื่องใหม่
เราเลยโทรไปขอ คือเรากับแม่ไม่ได้อยู่ด้วยกันไง เราเลยทักเฟสแม่เราไปว่า
โทรศัพมันเปิดไม่ติดคือแม่เราก็โทรมาทางเฟสแหละเราเล่นในโน๊ตบุ๊ค
ที่นี้โทรมาเค้าก็บอกให้เอาไปซ้อมดูก่อนแต่เราไม่อยากซ้อมไหนๆก็พังแล้วซื้อใหม่ไปเลยง่ายกว่า
คือเราไม่ใช่คนที่มักมากอะไรแค่อยากได้แบบดีๆจะได้ไม่พังง่ายอีกคือตั้งแต่เรามีฝดทรศัพมาส่วนมาเราจะเป็นคนซื้อเอง
เงินเราเอง ครั้งนี้เราอยากให้แม่ซื้อให้ แม่เราเลยบอกว่ามันแพงให้เอาแบบถูกๆ
จากนั้นเรายกเหตุผลมาแบบชักแม่น้พชำทั้ง5เลย คุยไปคุยมาไม่รู้จู่ๆแต่เราก็ขึ้นเสียงใส่
เราตัดสายทิ้งทันที... คือเราเป็นคนโมโหง่ายอยู่แล้ว
ตอนนั้นเราโกรษแม่มากที่เราพูดดีๆแล้วขึ้นเสียงใส่ เราว่าครั้งนี้เราพูดมีเหตุผลที่สุดแล้วน่ะ
แต่แม่ไม่เข้าใจเรา
เราเลยทักแชทแม่ไปว่า [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
หื้มมมมแบบตอนนั้นมือมันพิมไปเองเลยอะคืออารมล้วนๆ
เหมือนขาดสติไปช่วงหนึ่งแม่เราตอบแชทมายาวเลยแบบ สำนึกแล้วค้าาาแต่ตอนนั้นมือลั่นค่ะแม่
เราเป็นคนฟอมร์จัดเราก็ตอบไปว่า[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
หื้มมมมมม แล้วแม่เราก็ไม่ออนต่อเลย
คือเราไม่รู้ว่าเราทั้งแช่งทั้งด่าทั้งพูดหยาบใส่แม่
คือมันไม่ตั้งใจน่ะแต่ตอนนั้นมันโคตรหงุดหงิดอะ
เรากับแม่เป็นคนที่ทะเลาะกันที่สุด ที่เราเลือกมาเรียนไกลบ้านเพราะไม่อยากทะเลาะกันแล้ว
แต่ก็น่ะทะเลาะหนักกว่าเก่าปัญหาเยอะมากกก ทั้งเรื่องเงินเรื่องที่อยู่เรื่องโรงเรียน
ตอนนี้ใจเรามันรู้สึกหวิวๆอะ อยากขอโทดน่ะแต่ไม่อยาก
เราเสียใจมากที่แม่ไม่รักเรา เราเป็นลูกคนสุดท้ายเลย
พี่เราอยากได้อะไรแม่ซื้อให้ทุกอย่าง
ผิดกับเรามากกเราต้องเก็บตังค์ซื้อเอง ใช้ของเก่าของพี่
เห้อ.....
เราก็ไม่ได้เรียกร้องจากแม่มากน่ะ นานๆครั้ง
โน๊ตบุ๊คเราก็ซื้อเองโทรศัพเราก็ซื้อเอง แม่ยืมเงินเราไปก็เงินเก็บเราเอง
แล้วก็ไม่คืนด้วยน่ะประเด็น
แต่เราเข้าใจน่ะเพราะเราไม่ใช่ลูกรักไง5555
เคยมีตอนนี้เราทะเลาะกับแม่หนักมาก
เราหนีออกจากบ้าน1อาทิตย์มีเงิน500ติดตัว
ลำบากมากกกกกกกกก
แต่คือโกดอะแม่เราเอาพัดลมฟาดเราไม่โดนน่ะแต่เสียความรู้สึกตอนที่แม่บอกว่าออกไปเลยไปจะไปไหนก็ไป
หื้มมมมตาามคำขอค่ะขุนแม่
เราไม่อยู่หอกับเพื่อนพี่เราที่อยู่บ้านก็เอาเงินมาให้เราบางละ100 200ก็ว่าไป
เราก็ทนๆน่ะแต่สงสารพ่ออะ คือแม่เราเข้าโรงบาลเลยจ้าพ่อไม่เป็นอันทำงาน
ดูแลแม่ พี่เราบอกว่าตอนที่เราออกไปวันแรกแม่เราร้องไห้ไม่หยุดเลย
ตอนนั้นแม่เราไม่ค่อยแข็งแรงเพราะพึ่งหายป่วย
แต่เราไม่ผิดน่ะเพราะแม่ไล่เราแล้วอะเราไม่หน้าด้านอยู่หรอก
บ้านเราก็ไม่ได้จนอะไรน่ะแต่มีเราคนเดียวในบ้านขัดสนที่สุด!!
เราแทบไม่มีเงินใช้ต่างจากพี่เรามากกกกกกก
เราว่าแม่รฃเราโคตรลำเอียงอะ
ไม่ได้ตั้งกระทู้ขายแม่ใช่ไม๊555555
แต่จิงๆนิสัยเรากับพี่ก็ต่างกันน่ะเราเป็นคนใจร้อนพี่เราเป็นคนใจเย็น
เราจะอดทนตอนที่แม่เราด่าแม่เวลาแม่เราด่าถ้าเราไม่ผิดเราจะเถียงทันที
ปากไวกว่า3Gค่ะ
5555555555ยาวแล้วๆ
พอเรามาเล่าให้ฟังในนี้ก็รู้สึกโล่งใจนิดหน่อย
เราเป็นคนร่าเริงน่ะ ร่าเริงมากกกกก จนเหมือนคนบ้าน555
แต่เราต้องเก็บอาการบอกใครไม่ได้หรอก
เอาเป็นว่าขอจบกระทู้แค่นี้ก่อนน่ะค่ะเด๋วจะเล่าเพลินมันจะออกนอกประเด็น
ขอบคุณที่มารับฟังน่ะค่ะ ^^