แต่งไปเรื่อย ...กล่อม...

๐  ระลึกถึงพี่เจ้า          จากกลอน
ระลึกมั่นหวั่นวอน         ว่าใกล้
ระลึกจึ่งกล่อมนอน       นำสู่ นิทรา
ระลึกแล้ววอนไหว้        ว่าเว้าขับโคลง

    สงัดเงียบเปรียบได้    ดึกสงัด
สงัดแสงโสมซัด           ส่องหล้า
สงัดกลิ่นพระพายพัด     ผกาส่ง
สงัดแล้วสดับข้า           ขับกล่อมพี่ชาย

    ค่อยเรียบเรียงร่างร้อย ถ้อยความ
ค่อยกระซิบยินยาม         ย่ำฆ้อง
ค่อยผจงแต่งเติมตาม      ตนร่ำ เรียนนา
ค่อยขับลำนำร้อง            ค่อยพริ้มตานอน