2 ภาพนี้...
วันเดียวกัน...
สถานที่เดียวกัน...
...เวลาต่างกันเพียงครึ่งชั่วโมง
ทีมทรูปแจกใบปลิว ทำไม่ยากครับ แค่พิมพ์ แล้วหาคนไปยืนแจก
อยากมีภาพ...ใส่ป้ายเพิ่ม
อยากมีเสียง...ใส่คนที่พูดได้ดีเพิ่ม
อยากมีสีสัน...ใส่กิจกรรมเพิ่ม
เทศกิจมา...เสียค่าปรับ
แต่ แก่นแท้ของความสำเร็จจริงๆ ของมันคือ... คุณทำมันตอนไหน?
อยากแจกใบปลิวถึงหนุ่มสาวทำงานออฟฟิศ ขืนยืนแจกตอน 10.00 - 11.00 หรือ 13.00 - 15.00 พูดเลย ทำได้แค่เพ้อ
อยากแจกผู้ปกครองนักเรียน รอยืนแจกตอน 9.00 เป็นจริงได้แค่ฝัน...
ทุกครั้งเวลาเราทำงาน เราจึงต้องกระชากคอเสื้อลูกค้ามาถามว่า คุณอยากคุย (สื่อสาร) กับใคร? และกรุณาซื่อสัตย์กับความต้องการของตนเอง อย่าเพ้อ เช่น อยากเข้าแจกในเต้นท์ทานอาหารของพนักงานที่อยู่รอบๆ อาคารสำนักงาน ถ้าคิดเอาขบวนตีกลอง (สต๊อมแบนด์) ไปด้วย อยากให้มีสีสัน... เอาว่าถ้าเป็นคุณกินข้าวอยู่ มีคนมาตีกลองข้างหู แล้วยื่นใบปลิวให้ คุณจะรับอย่างเต็มใจ หรือรับไปด่า
ไป? ยังไม่นับความลำบากในการฝ่าเข้าไปในพื้นที่ที่ลองจินตนาการเต้นท์ทานอาหาร ที่ต้องการให้ทุกตารางนิ้ว มีโต๊ะ หรือมีร้านตั้งอยู่ ลำพังแค่มีคนหยุดเดินสักคน ก็เบียดกันจะแย่ นี่ถ้าแม่เล่นแห่กลอง มีหวังรับคำสรรเสริญย่ำยี (ไม่ใช่เยินยอนะ) กันอิ่มเอม
อธิบายภาพอีกที เราค้องการแนะนำโครงการให้คนทำงาน จึงต้องออกเช้าเพื่อดักรอพวกเขาก่อนเข้างาน เช้าไปเพียงครึ่งชั่วโมง คนโหรงเหรงบางตา ผ่านมาอีกครึ่งชั่วโมงแน่นขนัดแทบแจกไม่ทัน เพียงเท่านี้ที่อยากบอกกัน บางทีคำสั่งแปลก ที่ไม่ผ่านการคิดถึงการทำงานจริง ก็ทำให้เรามุ่งไปผิดสิ่งได้เช่นกัน
ขอเถอะครับ เลือกสิ่งที่ต้องการ แล้วยึดมั่นกับสิ่งนั้น... ผลลัพธ์มันจะมาเอง
ปล. เรื่องที่เล่า ไม่เกี่ยวกับงานของโครงการ UNIQUE19 แม้แต่น้อย แค่เห็นภาพแล้วมันสะท้อนการทำงาน และต้องขอบคุณลูกค้าจริงๆ ที่ไว้ใจในการทำงานของเรา
...เชื่อผมเถอะ ผมเป็น organizer
เชื่อผมเถอะครับ ผมเป็น Organizer
วันเดียวกัน...
สถานที่เดียวกัน...
...เวลาต่างกันเพียงครึ่งชั่วโมง
ทีมทรูปแจกใบปลิว ทำไม่ยากครับ แค่พิมพ์ แล้วหาคนไปยืนแจก
อยากมีภาพ...ใส่ป้ายเพิ่ม
อยากมีเสียง...ใส่คนที่พูดได้ดีเพิ่ม
อยากมีสีสัน...ใส่กิจกรรมเพิ่ม
เทศกิจมา...เสียค่าปรับ
แต่ แก่นแท้ของความสำเร็จจริงๆ ของมันคือ... คุณทำมันตอนไหน?
อยากแจกใบปลิวถึงหนุ่มสาวทำงานออฟฟิศ ขืนยืนแจกตอน 10.00 - 11.00 หรือ 13.00 - 15.00 พูดเลย ทำได้แค่เพ้อ
อยากแจกผู้ปกครองนักเรียน รอยืนแจกตอน 9.00 เป็นจริงได้แค่ฝัน...
ทุกครั้งเวลาเราทำงาน เราจึงต้องกระชากคอเสื้อลูกค้ามาถามว่า คุณอยากคุย (สื่อสาร) กับใคร? และกรุณาซื่อสัตย์กับความต้องการของตนเอง อย่าเพ้อ เช่น อยากเข้าแจกในเต้นท์ทานอาหารของพนักงานที่อยู่รอบๆ อาคารสำนักงาน ถ้าคิดเอาขบวนตีกลอง (สต๊อมแบนด์) ไปด้วย อยากให้มีสีสัน... เอาว่าถ้าเป็นคุณกินข้าวอยู่ มีคนมาตีกลองข้างหู แล้วยื่นใบปลิวให้ คุณจะรับอย่างเต็มใจ หรือรับไปด่า
อธิบายภาพอีกที เราค้องการแนะนำโครงการให้คนทำงาน จึงต้องออกเช้าเพื่อดักรอพวกเขาก่อนเข้างาน เช้าไปเพียงครึ่งชั่วโมง คนโหรงเหรงบางตา ผ่านมาอีกครึ่งชั่วโมงแน่นขนัดแทบแจกไม่ทัน เพียงเท่านี้ที่อยากบอกกัน บางทีคำสั่งแปลก ที่ไม่ผ่านการคิดถึงการทำงานจริง ก็ทำให้เรามุ่งไปผิดสิ่งได้เช่นกัน
ขอเถอะครับ เลือกสิ่งที่ต้องการ แล้วยึดมั่นกับสิ่งนั้น... ผลลัพธ์มันจะมาเอง
ปล. เรื่องที่เล่า ไม่เกี่ยวกับงานของโครงการ UNIQUE19 แม้แต่น้อย แค่เห็นภาพแล้วมันสะท้อนการทำงาน และต้องขอบคุณลูกค้าจริงๆ ที่ไว้ใจในการทำงานของเรา
...เชื่อผมเถอะ ผมเป็น organizer