ดิฉันก็เป็นคนหนึ่งที่รู้ผิด รู้ชอบทุกอย่าง รู้ว่าถ้าต้องไปให้ถึงความฝันต้อง มีความขยัน มุ่งมั่นอดทนถ้าไม่ทำ ผลัดวันประกันพรุ่ง อันนี้พอเข้าใจเเละพอรู้นะคะว่า มันคือ อาการขี้เกียจ เเต่ว่า........................................................................................
การบังคับใจตัวเองไม่ให้หลง ไม่ให้ชอบ ไม่ให้ไปลุ่มหลงมัวเมา นี่ทำไมมันบังคับยากจัง เเบบว่า ไม่อยากให้คิดไปในทางที่ไม่ดี เเต่พอเผลอคิดมันก็เพลิน อารมณ์มันพาไป เเล้วมันก็จะสั่งให้เรามีปฏิกิริยาตอบรับ เออ...ออ ไปด้วย อย่างเนี่ยอะคะ
ยกตัวอย่างเช่น
1. เพื่อนชวนไปกินเหล้า ก่อนหน้านี้ตั้งปณิธานไว้เเล้วว่าจะเลิก....จะไม่ไป เเต่ก็เเพ้ใจตัวเองทุกที หรือบางอารมณ์ก็เกิดอยากไปขึ้นมาเอง
2. เรามีเเฟนเเล้ว ตั้งใจว่าจะไม่สนใจใคร เเต่พอเขามาเเซวมาจีบ มามอง ใจมันก็พาไปให้เราไปยุ่งกับเขา ไปอ่อยเขา
3. ตั้งใจว่าจะไม่นินทาใครทั้งนั้น เเต่พอเพ่ือนมาชวนคุย ชวนนินทา ก็เกิดอาการคันปาก เเม้กระทั่งใจมันก็บอกว่าไม่ทำๆ ไม่พูด พอนินทาเสร็จก็มาเสียใจกับการตั้งใจของตัวเองทีหลัง...
เเต่ขณะนั้นเวลานั้น ก็รู้ทั้งรู้อยู่เต็มอก ว่ามันไม่ดีมันเป็นสิ่งที่เราตั้งใจไว้เเล้วว่าจะไม่ทำ เเต่ก็บังคับตัวเองไม่ได้ มันคุมไม่ได้ มันจะไปตลอด เลยพอจะมีคำเเนะนำบ้างรึเปล่า เหนื่อยกับตัวเองจังคะ พอตั้งมั่นก็เอาซะเเน่วเเน่ เเต่พอเผลอๆมันก็ฉุกคิดเเละก็พาตัวเราไปเฉยๆ ดื้อๆเลยทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอก
ดิฉันอยาก รักษาศีล 5 อยากทำบุญ ไม่อยากยุ่งอยู่กับสิ่งที่ไม่ดี เเต่มันก็ชักจะพาไปวนเวียนตลอด
บังคับใจตัวเองให้ทำดีมันยากจังคะ
การบังคับใจตัวเองไม่ให้หลง ไม่ให้ชอบ ไม่ให้ไปลุ่มหลงมัวเมา นี่ทำไมมันบังคับยากจัง เเบบว่า ไม่อยากให้คิดไปในทางที่ไม่ดี เเต่พอเผลอคิดมันก็เพลิน อารมณ์มันพาไป เเล้วมันก็จะสั่งให้เรามีปฏิกิริยาตอบรับ เออ...ออ ไปด้วย อย่างเนี่ยอะคะ
ยกตัวอย่างเช่น
1. เพื่อนชวนไปกินเหล้า ก่อนหน้านี้ตั้งปณิธานไว้เเล้วว่าจะเลิก....จะไม่ไป เเต่ก็เเพ้ใจตัวเองทุกที หรือบางอารมณ์ก็เกิดอยากไปขึ้นมาเอง
2. เรามีเเฟนเเล้ว ตั้งใจว่าจะไม่สนใจใคร เเต่พอเขามาเเซวมาจีบ มามอง ใจมันก็พาไปให้เราไปยุ่งกับเขา ไปอ่อยเขา
3. ตั้งใจว่าจะไม่นินทาใครทั้งนั้น เเต่พอเพ่ือนมาชวนคุย ชวนนินทา ก็เกิดอาการคันปาก เเม้กระทั่งใจมันก็บอกว่าไม่ทำๆ ไม่พูด พอนินทาเสร็จก็มาเสียใจกับการตั้งใจของตัวเองทีหลัง...
เเต่ขณะนั้นเวลานั้น ก็รู้ทั้งรู้อยู่เต็มอก ว่ามันไม่ดีมันเป็นสิ่งที่เราตั้งใจไว้เเล้วว่าจะไม่ทำ เเต่ก็บังคับตัวเองไม่ได้ มันคุมไม่ได้ มันจะไปตลอด เลยพอจะมีคำเเนะนำบ้างรึเปล่า เหนื่อยกับตัวเองจังคะ พอตั้งมั่นก็เอาซะเเน่วเเน่ เเต่พอเผลอๆมันก็ฉุกคิดเเละก็พาตัวเราไปเฉยๆ ดื้อๆเลยทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอก
ดิฉันอยาก รักษาศีล 5 อยากทำบุญ ไม่อยากยุ่งอยู่กับสิ่งที่ไม่ดี เเต่มันก็ชักจะพาไปวนเวียนตลอด