เราเคยแอบเข้ามาอ่านกระทู้ต่างๆในพันทิปบ่อยๆ ได้ความรู้ก็เยอะ แต่วันนี้มีปัญหาคาใจ สงสัยแบบหาทางออกไม่ได้เลยอยากเข้ามาฟังความเห็นจากเพื่อนๆ พี่ๆ ในพันทิปดูบ้างค่ะ
คือเรื่องมีอยู่ว่า เราคบกับแฟนมา 2 ปีละตอนนี้เข้าปีที่ 3 คือเรากะแฟนทำงานคนละที่กัน เราทำงานที่กรุงเทพฯ ส่วนแฟนเราทำงานที่นิคมอุตสาหกรรมแห่งหนึ่งในจังหวัดระยอง (บ้านเค้าอยู่ระยองค่ะ) ตั้งแต่คบกันมาเราไม่เคยเจอแม่ พี่น้อง ญาติ เพื่อน หรือคนรู้จักเค้าเลย คงเพราะก่อนหน้านี้ยังไม่คิดถึงอนาคตมั้งเลยไม่เคยถามอะไรมาก จะรู้เรื่องของที่บ้านเค้าก็เฉพาะที่เค้าเล่าให้ฟัง คือ พ่อแม่ทำเกษตร มีพี่น้องกี่คน แต่ละคนทำงานอะไร เรารู้แค่นี้เองโดยที่เค้าก็ไม่เคยพาไปเจอหรือแนะนำกะใครอย่างเป็นทางการว่าเราคือ แฟน คือคนที่เค้าคบ แต่มาตอนนี้เราเริ่มคิดถึงอนาคต เพราะแฟนเราเค้าก็อายุไม่ใช่น้อยแล้ว 40 นิดๆ ก็เลยตัดสินใจถามเค้าว่าเมื่อไหร่จะพาไปไหว้พ่อกับแม่ พาไปทำความรู้จักคนที่บ้าน พี่น้อง เพื่อนสนิท ไรงี้ คำตอบที่ได้ทำเราอึ้งไปเลยล่ะ เค้าบอกว่าจะรับได้มั้ยถ้าที่บ้านเค้าไม่โอเคที่เราจะคบกัน เพราะเค้าแยกกันระหว่างแฟนกับที่บ้าน เค้าไม่สามารถเอามาปนกันได้ เหตุเพราะคุณแม่เค้าเป็นคนหัวโบราณ ค่อนข้างคิดมาก คิดเยอะ ต่างคนต่างอยู่ดีกว่า เราเลยถามว่างั้นเราคบกันแบบไหนเนี่ย เผื่อว่าเราจะได้รู้ตัว รู้ถึงสถานะที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ แต่กับเราคือพาเค้าไปเจอแม่ พี่น้อง เพื่อนสนิทหมดแล้ว คือเราเปิดเผยทุกอย่าง แต่กลับกันเค้ากลับไม่เคยทำเหมือนเราเป็นแฟนเค้าเลย บังเอิญเจอเพื่อนก็ไม่เคยแนะนำ คือเรากับแฟนเจอกันทุกเดือน พอมีเวลาว่างเราจะรีบนั่งรถไปหาเค้าที่ระยองทันที ทุกวันเสาร์เราจะไปกินข้าว เดินเที่ยวกัน ส่วนวันอาทิตย์เราต้องไปรอแฟนที่สนาม บีบีกัน เพราะแฟนเราเค้าชอบเล่นบีบีมาก ไปทีไรก็รอที่รถทุกที ไม่เคยได้ทำความรู้จักใคร อ่อ ลืมเล่าไปว่าก่อนหน้านี้ก็เคยขอให้เค้าพาไปพบแม่นะ แต่เค้าว่ารอให้เราผอมก่อนจะพาไปเจอแม่ เจอพี่สาว น้องสาว ตอนนั้นเราก็คิดว่าเค้ากลัวคนอื่นว่า กลัวเราจะเสียใจ แต่พอคำตอบครั้งล่าสุดที่ได้คือ เงิบสิ เข้าใจว่าเค้ารักแม่ รักครอบครัวเค้านะ ไม่ได้จะก้าวก่ายอะไรเลย แค่คิดว่าคนเรารักกันไม่ได้คบกันเล่นๆขำๆ ก็ควรจะทำความรู้จักกับครอบครัวของอีกฝ่ายบ้างไม่ผิดไม่ใช่หรอ แต่นี่มันกลับยากสำหรับเค้า พาไปเจอแม่ก็ไม่ได้ ให้แม่รู้เรื่องของเราก็ไม่ได้ พี่น้องก็ไม่จำเป็นต้องบอกก็ได้ อยู่กันสองคนแบบนี้ไม่ได้หรอ? นี่คือสิ่งที่เค้าถามเรา พอเราถามถึงอนาคตถ้าคบกันไปนานกว่านี้จะมีงานแต่งงานมั้ย เค้าบอกไม่แน่ใจ ตอบไม่ได้ ............คืองงอ่ะ ผู้หญิงเราคบใครเป็นแฟนก็อยากมีอนาคตร่วมกับเค้าป๊ะ อยากแต่งงาน สร้างครอบครัวป๊ะ เป็นไปได้หรอที่จะมีครอบครัวแค่เราสองคน พ่อแม่พี่น้องไม่เกี่ยว มันใช่หรอ
เค้าว่าเค้าแคร์ความรู้สึกของแม่ เราก็เลย อืมงั้นไม่แต่งงาน ก็จดทะเบียนเลยได้ป๊ะ ......... โหหหหหหหห อันนี้หนักเลยเค้าว่า แต่งงานก็ไม่ได้ จดทะเบียนก็ไม่ได้ บอกใครก็ไม่ได้ แล้วอยู่กันในฐานะอะไร คือตอนนี้เราไม่สามารถหาทางออกให้ตัวเองได้ จะอยู่ก็ไม่รู้จะอยู่เพื่ออะไร จะก้าวต่อไปก็ไม่รู้จะไปทางไหน คำถามที่ทำน้ำตาไหลพรากเป็นทางยาวคือ "จะคบเค้าต่อมั้ยถ้าแม่ไม่รู้ ที่บ้านไม่รู้ ไม่มีการแต่งงาน ไม่มีการจดทะเบียน อยู่กันแบบนี้ไปเรื่อยๆ" คือเราไม่เข้าใจว่าการที่ลูกชายมีแฟนนี่คนเป็นแม่ต้องเสียใจขนาดนั้นหรอ ก็ไม่เคยคิดจะแยกเค้าออกจากครอบครัวนะ แต่เราอยากเป็นหนึ่งในครอบครัวเค้าเหมือนที่ครอบครัวเราก็พร้อมจะรับเค้ามาเป็นหนึ่งในสมาชิกครอบครัวเหมือนกัน ตอนนี้ตอบตัวเองไม่ได้เลยว่าจะเอาไง งง สงสัย ไม่เข้าใจเค้า ไม่เข้าใจสิ่งที่เค้าทำ มีเพื่อน หรือพี่ผู้ชายคนไหนเป็นแบบนี้บ้างมั้ยคะ? หรือคุณผู้หญิงคนไหนเคยเจอแบบเราบ้างมั้ยคะ? ท้อมากบอกเลย
อยากรู้ว่าผู้ชายที่เรียกเราว่า "แฟน" จริงๆเค้าคิดยังไงกับเรากันแน่?
คือเรื่องมีอยู่ว่า เราคบกับแฟนมา 2 ปีละตอนนี้เข้าปีที่ 3 คือเรากะแฟนทำงานคนละที่กัน เราทำงานที่กรุงเทพฯ ส่วนแฟนเราทำงานที่นิคมอุตสาหกรรมแห่งหนึ่งในจังหวัดระยอง (บ้านเค้าอยู่ระยองค่ะ) ตั้งแต่คบกันมาเราไม่เคยเจอแม่ พี่น้อง ญาติ เพื่อน หรือคนรู้จักเค้าเลย คงเพราะก่อนหน้านี้ยังไม่คิดถึงอนาคตมั้งเลยไม่เคยถามอะไรมาก จะรู้เรื่องของที่บ้านเค้าก็เฉพาะที่เค้าเล่าให้ฟัง คือ พ่อแม่ทำเกษตร มีพี่น้องกี่คน แต่ละคนทำงานอะไร เรารู้แค่นี้เองโดยที่เค้าก็ไม่เคยพาไปเจอหรือแนะนำกะใครอย่างเป็นทางการว่าเราคือ แฟน คือคนที่เค้าคบ แต่มาตอนนี้เราเริ่มคิดถึงอนาคต เพราะแฟนเราเค้าก็อายุไม่ใช่น้อยแล้ว 40 นิดๆ ก็เลยตัดสินใจถามเค้าว่าเมื่อไหร่จะพาไปไหว้พ่อกับแม่ พาไปทำความรู้จักคนที่บ้าน พี่น้อง เพื่อนสนิท ไรงี้ คำตอบที่ได้ทำเราอึ้งไปเลยล่ะ เค้าบอกว่าจะรับได้มั้ยถ้าที่บ้านเค้าไม่โอเคที่เราจะคบกัน เพราะเค้าแยกกันระหว่างแฟนกับที่บ้าน เค้าไม่สามารถเอามาปนกันได้ เหตุเพราะคุณแม่เค้าเป็นคนหัวโบราณ ค่อนข้างคิดมาก คิดเยอะ ต่างคนต่างอยู่ดีกว่า เราเลยถามว่างั้นเราคบกันแบบไหนเนี่ย เผื่อว่าเราจะได้รู้ตัว รู้ถึงสถานะที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ แต่กับเราคือพาเค้าไปเจอแม่ พี่น้อง เพื่อนสนิทหมดแล้ว คือเราเปิดเผยทุกอย่าง แต่กลับกันเค้ากลับไม่เคยทำเหมือนเราเป็นแฟนเค้าเลย บังเอิญเจอเพื่อนก็ไม่เคยแนะนำ คือเรากับแฟนเจอกันทุกเดือน พอมีเวลาว่างเราจะรีบนั่งรถไปหาเค้าที่ระยองทันที ทุกวันเสาร์เราจะไปกินข้าว เดินเที่ยวกัน ส่วนวันอาทิตย์เราต้องไปรอแฟนที่สนาม บีบีกัน เพราะแฟนเราเค้าชอบเล่นบีบีมาก ไปทีไรก็รอที่รถทุกที ไม่เคยได้ทำความรู้จักใคร อ่อ ลืมเล่าไปว่าก่อนหน้านี้ก็เคยขอให้เค้าพาไปพบแม่นะ แต่เค้าว่ารอให้เราผอมก่อนจะพาไปเจอแม่ เจอพี่สาว น้องสาว ตอนนั้นเราก็คิดว่าเค้ากลัวคนอื่นว่า กลัวเราจะเสียใจ แต่พอคำตอบครั้งล่าสุดที่ได้คือ เงิบสิ เข้าใจว่าเค้ารักแม่ รักครอบครัวเค้านะ ไม่ได้จะก้าวก่ายอะไรเลย แค่คิดว่าคนเรารักกันไม่ได้คบกันเล่นๆขำๆ ก็ควรจะทำความรู้จักกับครอบครัวของอีกฝ่ายบ้างไม่ผิดไม่ใช่หรอ แต่นี่มันกลับยากสำหรับเค้า พาไปเจอแม่ก็ไม่ได้ ให้แม่รู้เรื่องของเราก็ไม่ได้ พี่น้องก็ไม่จำเป็นต้องบอกก็ได้ อยู่กันสองคนแบบนี้ไม่ได้หรอ? นี่คือสิ่งที่เค้าถามเรา พอเราถามถึงอนาคตถ้าคบกันไปนานกว่านี้จะมีงานแต่งงานมั้ย เค้าบอกไม่แน่ใจ ตอบไม่ได้ ............คืองงอ่ะ ผู้หญิงเราคบใครเป็นแฟนก็อยากมีอนาคตร่วมกับเค้าป๊ะ อยากแต่งงาน สร้างครอบครัวป๊ะ เป็นไปได้หรอที่จะมีครอบครัวแค่เราสองคน พ่อแม่พี่น้องไม่เกี่ยว มันใช่หรอ
เค้าว่าเค้าแคร์ความรู้สึกของแม่ เราก็เลย อืมงั้นไม่แต่งงาน ก็จดทะเบียนเลยได้ป๊ะ ......... โหหหหหหหห อันนี้หนักเลยเค้าว่า แต่งงานก็ไม่ได้ จดทะเบียนก็ไม่ได้ บอกใครก็ไม่ได้ แล้วอยู่กันในฐานะอะไร คือตอนนี้เราไม่สามารถหาทางออกให้ตัวเองได้ จะอยู่ก็ไม่รู้จะอยู่เพื่ออะไร จะก้าวต่อไปก็ไม่รู้จะไปทางไหน คำถามที่ทำน้ำตาไหลพรากเป็นทางยาวคือ "จะคบเค้าต่อมั้ยถ้าแม่ไม่รู้ ที่บ้านไม่รู้ ไม่มีการแต่งงาน ไม่มีการจดทะเบียน อยู่กันแบบนี้ไปเรื่อยๆ" คือเราไม่เข้าใจว่าการที่ลูกชายมีแฟนนี่คนเป็นแม่ต้องเสียใจขนาดนั้นหรอ ก็ไม่เคยคิดจะแยกเค้าออกจากครอบครัวนะ แต่เราอยากเป็นหนึ่งในครอบครัวเค้าเหมือนที่ครอบครัวเราก็พร้อมจะรับเค้ามาเป็นหนึ่งในสมาชิกครอบครัวเหมือนกัน ตอนนี้ตอบตัวเองไม่ได้เลยว่าจะเอาไง งง สงสัย ไม่เข้าใจเค้า ไม่เข้าใจสิ่งที่เค้าทำ มีเพื่อน หรือพี่ผู้ชายคนไหนเป็นแบบนี้บ้างมั้ยคะ? หรือคุณผู้หญิงคนไหนเคยเจอแบบเราบ้างมั้ยคะ? ท้อมากบอกเลย