[บทความ] อืม...อยากรู้เหมือนกัน คุณๆ ผูกพันกับทีมชาติไทยในช่วงไหนกันบ้างครับ

ถ้าถามผมคือตอนผม ม.3
ประเทศไทยเป็นเจ้าภาพเอเชียนเกมส์
ทุกอย่างต่างนำมาซึ่งความสุข
.
นักเตะชุดดรีมทีม บิ๊กหอย ปีเตอร์ วิธ
พร้อมมากสำหรับการเปิดบ้านต้อนรับผู้มาเยือน
รัฐบาลสั่งปิดเรียนตลอดที่มีการแข่งขัน พิธีเปิดยิ่งใหญ่
.
รู้สึกตื่นเต้นที่ได้มีโอกาสเห็น สนามกีฬาราชมังคลาฯ
ที่จุดคนได้เป็นหมื่นๆ เป็นครั้งแรกในชีวิต


.
ที่สำคัญ นัดที่เราเจอกับเกาหลีใต้
ด้วยกฎ Golden Goal มันคือประตูทองของ ธวัชชัย ดำรงอ่อนตระกูล
ด้วยผลสกอร์ 2-1 และมันก็เพียงพอที่จะทำให้นักเตะไทย
ที่เหลืออยู่ในสนามเพียงแค่ 9 คน เอาชนะนักเตะเกาหลี
ซะปล่อยโฮกลับบ้านไปเลย


.
โมเม้นท์ที่ทุกคนดีใจ บิ๊กจ๊ะนี่แทบจะช็อกคาไมค์เลย
แล้วบรรยากาศในสนามสมัยที่ยังไม่ได้ติดเก้าอี้
65000 ที่นั่ง คนแน่นๆ ดูแล้วขนลุก
ยิ่งแมทช์นี้ ฟันธงว่าคนเกินแน่ๆ
โมเมนท์ที่เด็กสมัยนี้คงไม่ได้เห็นอีกแล้ว (เพราะติดเก้าอี้ไปแล้ว)
ผลสรุปจบที่ 4 ในเอเชีย สูงสุดเท่าที่เราเคยทำได้


.
เอาจริงๆ ตอนนั้นทุกอย่างมันนำพาให้เรารู้สึกดี
นับตั้งแต่คนนำจุดคบเพลิงอย่าง สมรักษ์ คำสิงห์
ฮีโร่เหรียญทองคนแรกจากโอลิมปิกที่แอดแลนต้า
จำได้ว่าพ่อปลุกชวนผมมาดูมวยสมรักษ์ต่อย ตอนตีอะไรไม่รู้
มันจึงยังเป็นโมเม้นท์ความสุขที่ทุกคนยังตื่นเต้นไม่หาย
.
แม้แต่เพลงที่ใช้ในพิธีเปิดการแข่งขัน Reach for the Star
เนื้อหาดีมาก แถมเพราะด้วย ผมยังจำเนื้อร้องได้ดี
พิธีเปิดสวยงามตระการตา พิธีปิดสนุกสนานเป็นกันเอง


.
แถมนักกีฬาประเภทอื่นๆ ของชาติอื่นบางคน
ที่แข่งเสร็จแล้ว ยังขออยู่ต่อเพื่อเข้าร่วมพิธีปิด
ซึ่งได้เห็นนักกีฬาฝรั่งฟ้อนรำกันสนุกสนาน
เป็นที่ชื่นชมของทุกภาคส่วนจากหลายๆ ประเทศ
ยิ่งทำให้รู้สึกใจมันฟู โครตภูมิใจประเทศไทย
.
"มิตรภาพไร้พรมแดน Friendship beyond Frontiers"
สมคุณค่า สมราคาสโลแกนประจำการแข่งขันจริงๆ
.
ถึงแม้ตอนนั้น รอยยิ้มของคนไทยอาจจะบิดเบี้ยวไปบ้าง
(เพราะเพิ่งผ่านวิกฤติต้มยำกุ้งปี 40 มาได้แป๊บเดียว)
แต่มันก็เป็นรอยยิ้มเดียวที่เรายิ้มได้อย่างเต็มที่ที่สุดแล้ว
.
รู้สึกอะไรๆ มันดี มีความสุขไปหมด
ส่งต่อยอดความภูมิใจไปถึงฟุตบอลโลกปี 2002
ดีใจที่เอเชียเราอย่างญี่ปุ่นและเกาหลีได้เป็นเจ้าภาพ
.
ใจมันฟูตั้งแต่ตอนนั้น ว่าเรากำลังเดินเข้าไปสู่เส้นทางนั้นแล้ว
เลยติดตามมาตลอด ฝัน หวัง ผิดหวัง เชียร์ใหม่ ไม่เป็นไร เอาใหม่
เป็นแบบนี้มาตลอด แต่ก็ไม่เคยหมดหวัง
และไม่เคยแม้แต่จะคิด ที่จะซ้ำเติมกลุ่มบุคคลแห่งความฝันเหล่านี้

.
ถึงแม้นักเตะจะเปลี่ยนรุ่นจนมาถึงรุ่นน้องๆช้างศึกไทยในชุดปัจจุบัน
แต่ความหวังและความศรัทธาในใจ...ยังเหมือนเดิม
แถมยังเพิ่มมากขึ้นทุกวัน


ภาพนี้จากกระทู้ http://pantip.com/topic/34208883
.
มาลุ้นกันว่า จากเส้นทางนักเตะมาสู่การเป็นโค้ช
พี่โก้จะพาน้องๆ ช้างศึกทีมชาติไทย
ไปโบกธงไทยได้ไกลที่สุดแค่ไหนกัน






.
เพราะความฝันมันใกล้เข้าไปทุกที
.
หวังว่าเราจะได้เจอกัน เร็วๆ นี้นะ Russia World Cup 2018
.
ผ่านมาก็เกือบจะ 20 ปี ภาพๆ นี้ไม่เคยลืม และจะไม่มีวันลืม
ไหนๆ ประเทศไทยเราจะได้ฉลองครบ 100 ปี ทีมชาติไทย
มีความทรงจำอะไรกับฟุตบอลทีมชาติไทยในช่วงชีวิตไหนกันบ้างครับ


ขอขอบคุณรูปภาพประกอบบางส่วนจาก http://board.postjung.com/topic.php?id=683418&page=0

---

ปล.1 : หรือหากเป็นกีฬาประเภทอื่นๆ ของทีมชาติไทย ถ้าอยากลงมาให้อ่าน ก็ยินดีนะครับ
ปล.2 : ทุกตัวอักษรด้านบน มันถูกถ่ายทอดออกมาจากความทรงจำวัยเด็ก ไม่ได้อ้างอิงมาจากข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น
หลายๆ เรื่อง อาจจะมีข้อมูลความจริงที่มันไม่ได้ถูกหยิบยกหรือพูดถึง ซึ่งอาจเป็นข้อมูลด้านลบ
แต่เพราะนี่มันคือมุมมองจากวัยเด็ก ซึ่งผมมีโอกาาสได้รับรู้ข้อมูลเพียงเท่านี้
และผมก็ขอตัดสินใจเลือกที่จะเก็บแต่เรื่องราวและความทรงจำดีๆ ไว้
เพราะฉะนั้น!!! หากต้องการจะเปิดประเด็นดราม่าใดๆ ช่วยกรุณาเกรงใจ ความทรงจำดีๆ ในวัยเด็กของผมบ้าง

จะขอบพระคุณมากครับ พี่น้องชาวไทย