ตอนนี้ฉันทำงานกับบริษัทเอกชนที่ดีมา20ปี โดยมีประกันสังคมมาตลอดชีวิตที่ทำงาน แต่ก็ไม่ได้ใช้เลยเนื่องจากเจ็บป่วยเล็กๆน้อยๆ ดิฉันมีเงินกองทุนสำรองเลี้ยงชีพซึ่งอีก3ปีก็จะเกษียณและมีเงินไว้ทำมาหากินอื่นๆ เพราะลูกยังเรียนอยู่แต่ เมื่ออาทิตยที่แล้วดิฉันผ่าตัดเนื้องอกต่อมน้ำลาย โชคร้ายดิฉันเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว หมอรพ.รัฐเขียนใบส่งตัวให้กับรพ.เอกชนแห่งหนึ่งที่ดิฉันใช้ประกันสังคมอยู่ ดิฉันได้รับการตอบปฏิเสธจากรพ.เอกชนนั้นซึ่งเค้าบอกว่าเค้าสามารถรักษาได้ซึ่งถ้าถึงที่สุดแล้วเค้าจะรักษาไม่ได้ ค่อยทำเรื่องส่งตัว โชคร้ายโรคนี้ต้องใช้เงินมากและรอไม่ได้ดิฉันกำลังจะต้องลาออกจากงานและประกันสังคม เพื่อที่จะมาใช้จ่ายเบิกตรงกับสามีซึ่งเป็นข้าราชการ แต่เมื่อลาออกจากประกันสังคมต้องรอถึง6เดือน ซึ่งในระยะเวลานั้นเงินที่สะสมมาทั้งชีวิตต้องโดนใช้จนหมด สามีไปขอความช่วยเหลือจากประกันสังคม ก็ได้รับการยืนยันว่าถ้าจะใช้เบิกราชการต้องลาออกเท่านั้นดิฉันต้องสูญเสียงานและต้องลาออกให้เร็วที่สุดเพราะรอไม่ได้ ดิฉันมีแม่ที่ต้องเลี้ยดูมีลูกที่เรียนมหาลัย และมีหนี้สินซึ่งคาดว่าถ้าเกษียณก้อจะส่งหมดโดยไม่ได้เตรียมการมาเลย ดิฉันน้อยใจมากสามีขอความช่วยเหลือจากประกันสังคมเค้าก็บอกว่าต้องเป็นไปตามกฏหมาย ดิฉันเข้าใจค่ะเพียงแต่มันเป็นเคสที่รอไม่ได้ แค่ขอน้ำใจจากสังคมจากคนที่เรียกว่าสัตว์ประเสริฐซึ่งหาไม่ได้เลย รู้อย่างนี้ขอเป็นแม่บ้านอย่างเดียวก็คงไม่ต้องเอาเงินออมทั้งชีวิตที่สะสมมา20ปีมาใช้แล้ว ไม่รู้จะหันหน้าพึ่งใครเลยอยากระบายให้โลกรู้ว่าดิฉันทุกข์ใจสุดๆ โชคดีมีสามีแม่และลูกเป็นกำลังใจให้มีแรงสู้ต่อค่ะ จึงอย่าเล่าให้ผู้อ่านที่เข้ามาดูได้รู้กันค่ะ
ประกันสังคมสู่มรสุมชีวิต