เราผิดอะไร ช่วยบอกหน่อย??

สวัสดีค่ะ แนะนำตัวก่อนน้ะ นิสัยเราก็ทั่วๆไป ออกแนวค่อนข้างดีถ้าอยู่กับคนอื่น
ตอนนี้เราเรียนอยู่ม.5 แฟน(เก่า)เราอยู่ม.6  รร.เราอยู่ใกล้ๆกัน ตอนนั้นเป็นช่วงสอบกลางภาคใกล้ปิดเทอมพอดี เรา@facebook พี่เค้าไปตามประสาเราไม่ได้คิดอะไร แล้วเค้าก็รับ@ปกติค่ะ มาไลค์เราบ้าง แล้วเค้าก็ทักเฟสเรามาประมาณว่าจีบไรงี้ เราก็ยอมรับน้ะว่าตอนนั้นเราก็ชอบเค้า เพราะเค้าก็สเป้กเราเลยแหละ (น่ารักๆ ตาโตๆ ยิ้มหวานๆ กวนตีนนิดหน่อย) เราคุยกันระยะนึง แล้วเค้าก็ขอเราเป็นแฟน ตอนนั้นเราเจอกันน้อยมากเพราะรร.ปิดเทอม เรากลับบ้านต่างจังหวัด แต่ก็คุยโทรศัพท์กันทุกคืน มีอยู่วันนึงเรากลับหอมาเพราะอยากเจอเค้า อีกอย่างเกรดก็ใกล้ออกแล้วด้วย วันนั้นเค้าชวนเราไปนั่งหาไรกิน เราดีใจมากเลยแหละ โคตรเขิน5555 พอกินเส็ดก็กลับ เค้าบอกว่าเค้าขอดูบอลที่หอเพื่อนเค้าก่อน เดี๋ยวเค้าจะไปส่งเราที่หอ คืนนั้นเรามีความสุขมากๆ  แต่เราไม่ได้มีอะไรกันน้ะ5555 เค้าสุภาพกับเรา ให้เกียรติเรามากๆ เราถึงรักเค้าไง เค้าบอกเราว่า อย่าทิ้งเค้าไปน้ะ อย่ามีคนอื่นด้วย     คืนนั้นเค้าไปส่งเราที่หอประมาณตี2ได้ล้ะ พอตอนเช้าเราก็ไปรับเกรดปกติ รับเส็ดก็กลับบ้านต่างจว.เลย เรากับเค้าไม่ได้เจอหน้ากันประมาณ1เดือน แต่คุยเฟส คุยโทรศัพท์กันทุกคืน ทุกอย่างมันปกติมากออกจะหวานจนเพื่อนเราอิจฉาด้วยซ้ำ

พอใกล้เปิดเทอมเราก็กลับหอค่ะ เพราะมันเป็นวันครบรอบ1เดือน แล้วก็เป็นวันเกิดเค้าด้วย วันนั้นก็ปกติทุกอย่าง เค้ามารับเราไปกินข้าว พอกลับมาเค้าก็บอกว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้เราไปเที่ยวกัน เราก็ตอบตกลงไป มันเป็นอีกวันที่เค้าทำให้เรามีความสุขมาก #ต้องบอกว่าตลอดเวลาที่คบกันเราไม่เคยทะเลาะอะไรกันเลย ออกแนวจะให้กำลังใจกันเวลามีปัญหาด้วยซ้ำ

  เช้าวันต่อมา...เราก็อยู่ของเราปกติ ดี๊ด๊าตามประสาเราอ่ะแหละ อารมณ์ดีไง เพราะเค้าบอกว่าวันนี้เค้าจะพาไปเที่ยว แต่รอแล้วรออีก รอจนค่ำ เค้าก็ยังไม่มา พอโทไปหา เค้าก็ไม่รับสาย พอถามเค้าก็บอกว่าโทรศัพท์อยู่ใต้เบาะรถ เราก็ไม่ได้เอะใจอะไร แล้วเราทักเฟสเค้าไป แต่กว่าเค้าจะตอบก็ประมาณชั่วโมงนึง พอเราถามว่าทำอะไรอยู่ เค้าก็อ้างนู่นนี่นั่น ตอนนั้นเราเริ่มเอะใจนิดๆแล้วแหละ แต่ก็ไม่อยากคิดมาก เพราะคงคงเหนื่อยมาทั้งวัน
ซักพักเค้าก็พิมชื่อเรา คล้ายๆจะบอกอะไรเรา ตอนนั้นคิดขำๆไปว่าเค้าต้องบอกเลิกเราแน่ๆเลย แต่ก็แอบคิดเข้าข้างตัวเองว่า เราก็รักกันดีหนิ เค้าไม่น่าจะบอกเลิกเราล่ะมั้ง      เราก็รอเค้าพิมจนจบ คือเค้าพิมมายาวมาก ประโยคแรกที่เค้าบอกคือ "เราเลิกกันน้ะ" ตอนนั้นจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว คำถามมันเข้ามาในหัวเยอะแยะมากมาย ร้องไห้ดังโคตรๆ พออ่านไปอีก คล้ายเค้าจะบอกว่า เค้าไม่อยากมีแฟน อยากโฟกัสเรื่องการเรียนก่อน เพราะเค้าก็ม.6แล้วด้วย อีกอย่าง เค้าก็จะไปเรียนต่อภาคเหนือ เค้าคงได้เจอกับเราน้อยลง เค้าไม่อยากให้เราเสียใจ เราอ้อนวอนเค้าทุกอย่างให้เค้ากลับมาหาเรา กลับมาเป็นเหมือนเดิม เราบอกว่าเรายินดีที่จะรอให้เค้าเรียนจบ แต่เค้ากลับบอกว่า ความรู้สึกเค้าเปลี่ยนไปแล้ว #คือเป็นการบอกเลิกที่เจ็บที่สุดในชีวิตแล้ว
ที่ผ่านมาเค้าเป็นฝ่ายบอกเรามาตลอดว่าเค้าจะไม่มีทางเลิกกับเราแน่นอน แต่นี่อะไร เค้าเป็นคนเดินไปจากชีวิตเรา ทิ้งให้เราอยู่คนเดียว...
จนตอนนี้เราพยามเปิดใจให้คนอื่นเข้ามา แต่มันก็ทำไม่ได้ซักที