คิดมาหลายสัปดาห์ว่าจะโทรหาจิตแพทย์ แล้วก็แพ้ความคิดในหัวคิดว่าตัวเองเหมือนคนปกติทั่วไปหรือเราไม่ได้มีปัญหาอะไรพิมอาการไว้ในโทรศัพท์ก็ลบตลอดเลยไม่ได้โทรสักที ผมไม่ค่อยพูดกับใครเป็นปัญหาสำหรับผมมากในสังคมทำงาน ผมคิดไม่ออกว่าจะพูดอะไร มันเหมือนผมเกรียดชังเกรียดขี้หน้าเขาแต่ไม่ใช่ ไม่กล้าทักทายสวัสดีแถมไม่ค่อยพูดเลยกลายเป็นมีปัญหากับคนไปทั่วเลย ผมเครียดเรื่องนี้แหละครับไม่อยากมีปัญหาความสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงานแต่ยิ่งไปกันใหญ่ แล้วก็มาเอะใจเริ่มไม่ใช้คนปกติเขาไม่เป็นกัน ถ้าผมฝึกจบไปทำงานที่อื่นผมก็จะมีปัญหากับคนอื่นอีกเพราะบุคริกของผม
ไม่อยากพูดกับใครเหนื่อยยิ้มก็หน้าเจื่อนผมอยู่ในสังคมไม่ได้เลย สมองวอกแวกไม่จดจ่อ เวลาพูดบางทีก็ซึมไม่อยากพูด ไม่เข้าใจเวลาสอนงาน วิตกกังวลทำงานช้า วางแผนการทำงานไม่ออก
ตอนนี้คิดไม่ออกว่าจะเอายังไงต่อกับชีวิตหลังฝึกงานจบจะกับไปพักที่บ้าน ก็กลับไปเจอคนtoxic อีก เขาเป็นคนขี้อิจฉาชอบมาพูดแซะพูดดูหมิ่นหลายๆอย่างตามประสาคนอิจฉา ชอบพูดให้คนอื่นมาเกรียด พี่สาวก็กดดันให้หางานให้ได้ ตอนนี้ก็ไม่มีรายได้ไม่มีเงินไปหาหมอฝึกงานจบคิดว่าถ้าไม่ขับไรเดอร์ก็หางานทำ
ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นโรคหรืออาการปัญหาทางจิตอยู่รึป่าวครับ
ไม่อยากพูดกับใครเหนื่อยยิ้มก็หน้าเจื่อนผมอยู่ในสังคมไม่ได้เลย สมองวอกแวกไม่จดจ่อ เวลาพูดบางทีก็ซึมไม่อยากพูด ไม่เข้าใจเวลาสอนงาน วิตกกังวลทำงานช้า วางแผนการทำงานไม่ออก
ตอนนี้คิดไม่ออกว่าจะเอายังไงต่อกับชีวิตหลังฝึกงานจบจะกับไปพักที่บ้าน ก็กลับไปเจอคนtoxic อีก เขาเป็นคนขี้อิจฉาชอบมาพูดแซะพูดดูหมิ่นหลายๆอย่างตามประสาคนอิจฉา ชอบพูดให้คนอื่นมาเกรียด พี่สาวก็กดดันให้หางานให้ได้ ตอนนี้ก็ไม่มีรายได้ไม่มีเงินไปหาหมอฝึกงานจบคิดว่าถ้าไม่ขับไรเดอร์ก็หางานทำ