เคยโดนทิ้งไว้ากลางทางกันบ้างไหม....เเบบว่าคุณไม่ได้ไปต่อ??? 18+นิดๆ

เราเชื่อว่าทุกคนเคยเจอกับความรักที่ผิดหวังไม่มากก็น้อย  เเล้วบ่อยครั้งที่ทำให้จิตใจเราอ่อนเเอ จนอยากมีคนที่จะคอยอยู่รับฟังเเละ ปลอบประโลมเรา  เราเป็นคนหนึ่งที่ผิดหวังกับความรัก เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ คือเราไป เจอผู้ชายคนหนึ่งผ่านทางโซเซียลเน็ตเวิล์ดเขาทักเรามาก่อน  เราได้พูคุยกัน เพราะตอนนั้อยู่คนเดียวเเล้วรู้สึกเหงานเลยอยากพูดคุย   จนวันต่อมาเรานัดกันไปเที่ยว สิ่งเเรกที่ได้เห็นจากพี่เขาคือเขาดูเเล้วเป็นผู้ชายที่อบอุ่น  หลังจากนั้นเราก็ไปนั่งรถเล่นด้วยกันเเถวๆสนามบินสุวรรณภูมิ พูดคุยกันมากขึ้นรู้จักกันมากขึ้น  พี่เขาเเก่กว่าเรา14 ตอนนี้เราเรียนอยู่มหาลัย   พี่เขาทำงานเป็นสถาปนิกอยู่ที่บริษัทเเห่งหนึ่ง เป็นผู้ชายที่ไม่กินเหล้าไม่สูบบุหรี่  อยู่ด้วยเเล้วอบอุ่น  (คือตอนเด็กๆพ่อกับเเม่เราเเยกทางกันนี่อาจเป็นส่วนหนึ่งทำให้เราโหยหาความรัก)  จนกระทั้งเราง่วงพี่เขาก็พาเราขับรถไปส่งที่หอ  เเละไม่ได้มีอะไรเกินเลยไปมากกว่านั้น
       จนกระทั้งวันต่อมาเราให้พี่เค้ามาหาเราที่ห้อง  เเล้วในคืนนั้นเราก็มีอะไรกัน เเรดจุง;)) พี่เขาน่ารักนะค่ะ คือตอนนี้เขาเรียกเราว่าเเฟน เอารูปเราขึ้นเป็นรูปโปรเฟส เล่าเรื่องเกี่ยวกับครอบครัวพี่เขาทุกอย่าง บอกประวัติทุอย่างทำงานที่ไหน อะไร ยังไง เอาบัตรประจำตัวมาโชว์  เเละถ้าเลิกงานพี่เค้าว่างพี่เค้าก็จะมาหาเราทุกครั้งค่ะ  ถ้าเหนื่อยมากก็จะวีดีโอคอลคุยกันดึกๆ ประมานว่าเห็นทุกความเคื่อนไหว555555+++ โทรบอกทุกคั้งที่ออกไปทำงาน ที่กลับถึงบ้าน เชทคุยกันระหว่างวัน #มันทำให้เราหลงเชื่อใจค่ะ เวลาว่างพี่เขาก็จะพาเราไปเที่ยวเเบบชิวๆด้วยกัน 2คน เราชอบในไลฟสไตล์พี่เขานะเขาเป็นคนง่ายๆ ไม่เรื่องมาก สามารถดูเเลเราได้    #เพราะความเชื่อใจคนง่ายไปจริงๆๆ
........เเต่เเล้ว...ฝันนั้นก็สลายไปในพริบตา5555(ไม่ใช่ละ)