สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรก ของเรา เรายืมไอดีเพื่อนมา
เคยมั้ยค่ะ คุยกับคนที่ตัวเองไม่รู้จัก ย้ำนะคะไม่รู้จักเลย ไม่เคยเจอ แต่กลับรู้สึก เขินนนนน ตั้งแต่ครั้งแรกที่คุยกับเขา
เรา เลิกกับแฟนมาได้ประมาณหกเดือนค่ะ หลังจากเลิกกันเราทำใจยอมรับทุกอย่าง แล้วตกลงกับแฟนเก่าว่า เราเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม มันยากคะ ยากมาก
ตอนแรกเป็นเพื่อน แล้วมาเป็นแฟน แล้วสุดท้ายมาเป็นเพื่อนกันอีกกกกกกกก (คนรอบข้างเราถามกันเยอะมากว่า ทำได้ไง เลยบอกไป กูก็ไม่รู้เหมือนกัน)
เราคิดว่า เราไม่อยากคบใครอีก ปิดกั้นตัวเอง สร้างกำแพง มีคนเข้ามาบ้างนะคะ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร ตอนนั้นคิดว่า หน้าที่ที่สำคัญที่สุดของเราคือ เรียนให้จบคะ เหลืออีกไม่ถึงเดือนแล้วที่จะเรียนจบ อ่อ เราเรียนสามปีครึ่งคะ ตอนนี้อยู่ปีสี่เทอมหนึ่ง อีกครึ่งปีหลังนี่ฝึกงานล้วนๆ
ตอนนั้นเราคุยกับเพื่อนเราว่า เอ้ยย กูมาถึงจุดนี้ได้ไงวะ จุดที่ที่ไม่รัก ไม่คิดถึง ไม่โหยหา
หลังจากนั้น ประมาณสองอาทิตย์คะ
มีผู้ชายคนนึงแอดเฟสบุ๊คมาหาเราค่ะ เราก็กดรับแอด ปกติเราไม่รับใครที่ไม่รู้จัก ไม่ได้หยิ่งนะคะ เราว่าหลายๆคนเป็น แต่กับเขานี่มีเพื่อนร่วมกัน เพื่อนสนิทเราหลายคนก็เป็นเพื่อนกับเขาในเฟส เลยรับค่ะ พอเรากดรับแอดเขาปั๊ป เขาทักแชทมาหาปุ๊ปเลยคะ นี่คือจุดเริ่มต้นนนนของเรื่องเลยแหละ
ก็ทักมาหา ตามปกติ ถามชื่อไรเรื่อยเปื่อยคะ แต่เอ้ยยยยย ทำไมเรารู้สึกเขินนนน (ตอนนั้นถามตัวเอง กูเป็นไรวะ หาหมอมั้ยยยย)
เลยเข้าไปส่องเฟสเขาค่ะ ทีแรกนึกว่าเขาเป็นเกย์คะ ผิวสีแทน สูงประมาณ175 มีกล้ามคะ มีซิกแพค (สิ่งนี้แหละที่คิดว่าเขาเป็นเกย์)
เรานี่ไม่ได้เขินที่เขามีกล้าม มีซิกแพคนะ เพราะเราโตมากับอะไรแบบนี้ อาของเราเป็นกีฬาเพาะกายทีมชาติค่ะ
เรากับเขาก็คุยกันทุกวันคะ
กินข้าวยัง
อยู่ไหน
ทำไรอยู่
เป็นอย่างนี้ทุกวันคะ
จนวันนั้น เราคุยกับเขา แล้วเขาถามเราว่า
เขา นี่เธอ บ้านอยู่ไหนอ่ะ
เรา เราอยู่อพาร์ทเมนต์อ่ะ ตรง(ไม่ขอบอกที่อยู่นะคะ)
เขา แล้วเธออยู่กับใคร
เรา เอิ่มมม อยู่คนเดียวไง (หลอกถามกูป่าววะเนี่ยย)
เขา ไม่เหงาหรอ
เรา มีบ้าง ครั้งคราว
ก็คุยกันไปเรื่อยๆ จนเราเจอเขาคะ ครั้งแรก เวลาสั้นๆ
เราไปเที่ยวร้านเหล้า ร้านประจำที่เราไป เป็นร้านนั่งชิวๆ เพลงอินดี้ และพวกเพลงร็อคสากล
เรานั่งอยู่สักพักเขาก็ทักมา
เขา นี่เธอ อยู่ไหน
เรา ร้านเหล้า(ไม่ขอบอกชื่อร้านนะคะ)
เขา เราก็อยู่นั่งข้างนอก เดินมาหาเราดิ
เรา อืมๆ ได้
เราก็เดินไปคะ ทำนั้นใจก็เต้นแรง ก็เดินไปเจอคนที่ทำให้เขิน ไอคนที่ไม่เคยเจอ ถือแก้วเหล้าไปนี่มือสั่นคะ หรือเพราะความซ่าของโซดา ฮ่าๆๆๆ
ก็เดินไปโต๊ะข้าง พอดีพี่ที่รู้จักอยู่โต๊นั้น ทำเนียนๆไปคะ แอบมองเขา แล้วให้พี่สะกิดเขาให้คะ เขาหันมายิ้ม แล้วเอาแก้วเหล้ามาชน แล้วเราก็เดินกลับคะ ทำไรไม่ถูกกกกก เดินกลับโต๊ะคะ
แล้วเขาก็ทักแชทมาหา ว่าเดี๋ยวเดินไปหาที่โต๊ะ
เขาก็เดินมานะคะ มาแปปเดียวคะ ไอเราก็ทำไรไม่ถูก ปกติเราเป็นคนที่ถ้าไม่ชอบใครจริงๆ จะไม่เขิน นี่แสดงว่าเราชอบเขาอยู่แน่ๆ
แล้วสักพักเขาก็ทักแชทมาคะ ว่ากลับบ้านแล้ว เมามาก ไว้คราวหน้าเจอกันนะ นั่งดื่มด้วยกัน ขับรถดีๆละ เราเลยตอบไปว่า ขับรถดีๆนะ แล้วก็นั่งอมยิ้มต่ออ
หลังจากนั้นก็คุยกัน ปกติ คนเรามันก็มีความรู้สึกนะคะ ความรู้สึกมันยิ่งเพิ่มมากขึ้นๆ แต่ก็แอบทำใจนะคะ ทำใจเรื่องผิดหวัง
แล้ววันเวลาก็ผ่านไป เขาได้ถามเราว่า
เขา นี่เธอ คุยกับเราแบบนี้แฟนไม่ว่าหรอ
เรา ไม่ว่าหรอก เราไม่มีแฟน แล้วเธออะ
เขา เราไม่มี เลิกไปหกเจ็ดเดือนแล้ว
เรา อืมม (ยิ้มมอยู่คนเดียวคะ) แล้วไม่มีคนเข้ามาหรอ
เขา ก็มีนะ แต่บางคนเข้ามาก็อยู่ได้ไม่นาน เขาแค่ชอบในสิ่งภายนอก ใส่สิ่งที่เรามี แต่ไม่ได้รักในสิ่งที่เราเป็น
เรา อ้ออ วันนี้ฝนตกด้วยแหละ กลับจากมหาลัยเปียกเหมือนลูกหมาเลยเรา
เขา ระวังไม่สบายนะ
เรา อืม ไม่เป็นไรหรอกเราชอบตากฝน
เขา หายากจัง ผู้หญิงที่ลุย ตากฝนตากแดดได้เนี่ย
เรา ฮ่าๆๆ เกิดเป็นคนอยู่ใต้ฟ้า จะกลัวไรกับฝนวะ (จำคำเขามา)
เขา แล้วเธอชอบ ผู้ชายแบบไหนหรอ
เรา (คิดในใจ เอาแล้วววววววววว) ก็บอกไปว่า เราชอบผู้ชายใจดี อบอุ่น ไม่เจ้าชู้
ชอบในแววตาเขา ต้องมองตา แล้วเธอละ
เขา เราชอบผู้หญิงที่ตากฝนได้ไง
เรา อูยยยยยยยยยยยยยย
คือ เขาบ้ารถคะ รถคลาสิค เวสป้า แรม
แล้ววันนั้นคะ วันที่ความสัมพันธ์มันเพิ่มมากขึ้น วันนั้นมีปาตี้ที่ร้านเหล้าที่ที่เราไปบ่อย ที่เรากล่าวไว้ข้างต้นนั้นแหละ
เราเลยชวนเขาไป
เรา นี่เธอ ไปร้าน...มั้ย
เขา ดูก่อนนะ ยังไม่ชัว
เรา มาเถอะ อยากให้เธอมา
เขา ได้ เราไปแล้วดูแลเราด้วยนะ
เรา อืมๆๆ (ในใจนี่แทบกรี๊ดดังๆคะ)
ตอนนั่งอยู่ที่ร้านนี่ มือเรากำมือถือตลอดเวลาเลยคะ รอเขาทักมา เผื่อเขาหาเราไม่เจอ และแล้วเขาก็มาคะ
วันนั้นเขาเท่มากในสายตาเรา เขาใส่เสื้อยืดสีขาวล้วน ไม่มีลาย กับกางเกงjoggerสีกรม รองเท้าคอนเวิร์สแจ็คสีกรม เซ็ดผมปาดเจล
เขานั่งข้างๆเราคะ เพื่อนๆที่โต๊ะก็แซว เสียงเพลงมันดัง เวลาที่คุยกับเขา เขาจะเอาปากมาพูดที่หูเราคะ ใจเรานี่เต้น ตึกตักๆๆๆๆเลย ตัวเขาหอมมากๆ หอมอ่อนๆ แล้วเพื่อนเราแซวค่ะ ว่านี่ใส่เสื้อคู่กันมาหรอ เราใส่เสื้อยืดสีขาวล้วน กางเกงยีนส์ทรงบอย แล้วก็รองเท้าคอนเวิร์สแจ็คสีขาวคะ มันก็แค่บังเอิญ
เขาไม่ห่างจากตัวเราเลย ใครที่ไม่รู้ก็นึกว่าเป็นแฟนกันคะ คนนั้นนี้แซว บางคนที่รู้จักเขา ก็รู้จักเรา
ตอนนั้นเราก็พอกรึ่มๆแหละ เวลาที่เรากินเหล้า เราจะเซฟตัวเอง เพราะเราเอารถมอไซค์มาคะ
พอจะกลับทุกคนก็แยกย้าย เขาบอกเราว่าจะไปส่ง เราบอกว่าเราเอารถมา งั้นเดี๋ยวเราขับตามเธอนะ คะ เขาก็ไปส่งถึงห้องเลยคะ
ห้องจริงๆ อย่าหาว่าเราใจง่ายหรือไรนั่นนี่เลย นะ
พอถึงห้องเขาก็ถอดรองเท้า แล้วพุ่งตัวไปที่เตียงคะ แล้วเขาก็หลับ
ส่วนตัวเรา ตอนนั้นเข้าห้องน้ำคะ ง่วงมาก ไม่อาบน้ำละ ล้างหน้าแปรงฟัน เปลี่ยนเสื้อผ้าก็พอ พอออกมาจากห้องน้ำเขาก็นอนอยู่ปกติ เอามือสะกิดก็แล้ว มันนิ่งคะ (คิดในใจ มันหลับหรือตายวะ) เออเป็นไงเป็นกัน เดินไปปิดไฟคะ จะนอนแล้ว นอนคนละฝั่งละกัน เตียงเราหกฟุต ถือว่ากว้างนะคะสำหรับนอนคนเดียว
แล้วฉาก18+ก็มาถึงคะ เราจะชาร์ตแบตมือถือ แบตเราหมด เราต้องตั้งนาฬิกาปลุกด้วย เพราะเราเรียนเช้า แต่สายชาร์ต กับ ปลั๊กมันอยู่ฝั่งที่เขานอน
เราเลยต้องเอื้อมตัวเองไปเสียบสายชาร์ต พยายามทำให้เบาที่สุดเพราะกลัวเขาตื่นคะ
ทันใดนั้น เขาจับเราไปจูบคะ จูบแบบเบา ลมหายใจเขาแรงมาก มันก็เริ่มรุนแรงขึ้น
ตามนั้นแหละคะ ตามที่ทุกคนคิดว่า เรื่องของคนสองคนมันทำไรกันต่อ
จนเราดราม่าขึ้นมาคะ เราร้องไห้ แล้วพูดว่า อย่าทิ้งเรานะ แล้วเขาก็เอามือมาลูบหัว บอกว่าหยุดร้องได้แล้ว นอนกันเถอะนะ แล้วเราก็หยุดทำเรื่องแบบนั้น ก็แยกย้ายกันนอน มีที่เขามากอดเราบ้าง คลายบ้าง กอดบ้าง จนถึงเช้า เราเป็นคนติดหมอนข้างมากคะ แต่เขาเอาหมอนข้างเราไปกอด กับเพื่อนที่เราสนิทเรายังไงไม่เคยให้มันเอาไปนอนกอดเลยนะ แต่กับเขานี่เรายอม
พอตอนเช้า พี่สาวเขาโทรมาคะ บอกว่ามีธุระให้กลับบ้านด่วน ก่อนกลับ เขาเข้ามากอดเราทางข้างหลัง แล้วจุ๊บหนึ่งที
พอเขากลับ เราก็นอนคิดอยู่สักพัก คิดหาคำตอบให้กับตัวเองว่าเราเป็นอะไร รู้สึกอะไรกับเขา
เราก็ได้คำตอบนะ เรารู้สึกดีๆ แต่คงไม่ใช่รัก เพราะเรารักคนยาก
เขาเป็นคนที่บ้าทำงานมาก เขาทำงานขับแท็กซี่คะ ที่บ้านเขาทำทัวส์ ที่บ้านเคยลำบากมาก อยากให้แม่สบาย เขาบอกว่าเวลาที่เขาหายไป คือเขาทำงานไม่ได้ไปไหน บางทีก็เข้าฟิตเนต เข้าใจเขาด้วยนะ เราก็พร้อมนะที่จะเข้าใจเขา
แต่บางทีมันหายไป ทักเฟส ไปอ่านบ้าง ไม่ตอบบ้าง เราก็ถามเขาว่าทำไม
เขาก็บอกกับเราว่า ก็เค้าทำแต่งาน สรรพนามก็เริ่มเปลี่ยนจากคำว่า เรา-เธอ เป็น เค้า-ตัวเอง
ไม่ต้องคิดมากเลยนะ รู้มั้ย เราโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว จะให้มาทัก สามเวลา เช้า เที่ยง เย็น คงเป็นไม่ได้
จนเราคิดว่า เราควรถามเขาดีกว่า ว่าเรากับเขา นี่อยู่ในสถานะอะไรกัน เพราะมีแต่คนแซว คนถาม
วันอาทิตย์ที่ผ่านมาค่ะ มีงานรวมตัวรถคลาสิคที่ร้านเหล้าร้านเดิม เขาชวนเราไป เราก็ไปนะ เราเลยชวนเพื่อนเราไป
พอถึงร้าน เราก็นั่งได้สักพักคะ
เขามากับผู้หญิงอีกคน ตอนนั้นใจของเราตกไปที่ตาตุ่มเลย วูปๆไงไม่รู้
แล้วเขาก็เดินมาคะ มากับผู้หญิงคนนั้น เขาบอกเราว่านี่เพื่อนเขา เราก็คุยตามมารยาทนั่นนี่ สักพักเขากับชะนีนางนั้นก็หายไปคะ
แล้วเขาก็เดินกลับมา พาเพื่อนผู้ชาย อีกคนมานั่งกับเราด้วย เพราะเขาต้องเดินไปโต๊ะนั่นนี่ ตอนนั้นเขากำลังบอขายรถอีกคันคะ ตัวเองเดี๋ยวเค้ามานะ ไปทำการตลาดก่อน เราก็บอก อืมๆ
สักพักคะ ชะนีนางนั้นเดินมาคะ มาถามว่า เรากับเขาเป็นอะไรกัน
เออ ใครมันจะตอบได้วะ กูไม่รู้จริงๆนี่ว่า
เลยตอบไปว่า เป็นเพื่อนกัน ยังไม่หายความสงสัยของนางนะคะ นางถามว่า รู้จักกันได้ไง
ลืมเล่าคะ เรากับไม่เคยเจอเขา หรืออาจจะเจอแต่จำไม่ได้คะ เขาบอกเราว่า เขาเจอเราตอนงานครบรอบรถคลาสิคปีที่แล้ว เรานั่งขายเบียร์อยู่ อยากรู้จักแต่เขามากับแฟน เห็นเธอร่าเริงดีเลยอยากเข้าไปคุยด้วย แต่นั่นแหละ ฮ่าๆๆๆๆ
พอบอกนางชะนีคนั้น นางก็เดินจากไปคะ สงสัยได้คำตอบแล้ว สบายใจแล้วมั่งคะ ฮ่าๆๆ
แต่คำถามที่อยู่ในหัวเราคือ ถามกูทำไม แล้วทำไมมาด้วยกัน
เขาก็เดินมาานั่งกับเราอยู่บ่อยนะ นั่งข้างเราตลอดถึงแม้ว่า บางทีมีคนมานั่งข้างเรา พอคนนั้นไป เขาก็เดินกลับมานั่งข้างเรา
เลยตัดสินใจถามเขาว่า เออ ทำไมต้องมากับผู้หญิงคนนั้น เขาบอก รถเค้าให้ไอบอล(นามสมติเพื่อนเขานะ)ไปรับแฟนมัน ตอนนั้นบอลเขาก็นั่งอยู่กับเรานะ
เราก็แต่ อืมๆ เพราะไม่อยากถามไรซ้ำซาก เราเป็นคนไม่ชอบอะไรเซ้าซี้ กลัวเขารำคาญค่ะ
เขาก็ดูแลเราดีเหมือนเดิมนะ จนเราจะกลับละเพราะมีเรียนเช้า
เขาเลยเดินไปส่งที่รถ แล้วบอกเราว่า ขับรถดีๆละ เดี๋ยวเค้าถึงบ้านโทรหานะ เค้ากลับพร้อมไอบอลแหละมากับมัน
คืนนั้นจนเช้าเรานี่นอนไม่หลับเลยคะ เขาบอกจะโทรมาแต่ไม่โทรมานี่ เราลองโทรไปก็ไม่รับ
กลัวว่าชะนีนางนั้นนางเขากลับห้องไงคะ แต่เอาจริงๆ ถ้าเขากลับด้วย เราคงไม่ยุ่งไม่คุยกับเขาต่อแล้วคะ เราไม่ชอบอะไรแบบนี้
คะ จนตอนกลางคืนเขาโทรมาหา
เราก็เลยตัดสินใจถามสถานะ ความสัมพันธ์ระหว่างเรากันคะ
จะพิมพ์ให้จบทีเดียวนะคะ แต่นี่ ตัวอักษมันกำลังจะเต็มแล้ววววว
เคยเป็นมั้ยคะ คุยกับคนแปลกหน้า แล้วเกิดรู้สึกเขินตั้งแต่ครั้งแรก
เคยมั้ยค่ะ คุยกับคนที่ตัวเองไม่รู้จัก ย้ำนะคะไม่รู้จักเลย ไม่เคยเจอ แต่กลับรู้สึก เขินนนนน ตั้งแต่ครั้งแรกที่คุยกับเขา
เรา เลิกกับแฟนมาได้ประมาณหกเดือนค่ะ หลังจากเลิกกันเราทำใจยอมรับทุกอย่าง แล้วตกลงกับแฟนเก่าว่า เราเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม มันยากคะ ยากมาก
ตอนแรกเป็นเพื่อน แล้วมาเป็นแฟน แล้วสุดท้ายมาเป็นเพื่อนกันอีกกกกกกกก (คนรอบข้างเราถามกันเยอะมากว่า ทำได้ไง เลยบอกไป กูก็ไม่รู้เหมือนกัน)
เราคิดว่า เราไม่อยากคบใครอีก ปิดกั้นตัวเอง สร้างกำแพง มีคนเข้ามาบ้างนะคะ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร ตอนนั้นคิดว่า หน้าที่ที่สำคัญที่สุดของเราคือ เรียนให้จบคะ เหลืออีกไม่ถึงเดือนแล้วที่จะเรียนจบ อ่อ เราเรียนสามปีครึ่งคะ ตอนนี้อยู่ปีสี่เทอมหนึ่ง อีกครึ่งปีหลังนี่ฝึกงานล้วนๆ
ตอนนั้นเราคุยกับเพื่อนเราว่า เอ้ยย กูมาถึงจุดนี้ได้ไงวะ จุดที่ที่ไม่รัก ไม่คิดถึง ไม่โหยหา
หลังจากนั้น ประมาณสองอาทิตย์คะ
มีผู้ชายคนนึงแอดเฟสบุ๊คมาหาเราค่ะ เราก็กดรับแอด ปกติเราไม่รับใครที่ไม่รู้จัก ไม่ได้หยิ่งนะคะ เราว่าหลายๆคนเป็น แต่กับเขานี่มีเพื่อนร่วมกัน เพื่อนสนิทเราหลายคนก็เป็นเพื่อนกับเขาในเฟส เลยรับค่ะ พอเรากดรับแอดเขาปั๊ป เขาทักแชทมาหาปุ๊ปเลยคะ นี่คือจุดเริ่มต้นนนนของเรื่องเลยแหละ
ก็ทักมาหา ตามปกติ ถามชื่อไรเรื่อยเปื่อยคะ แต่เอ้ยยยยย ทำไมเรารู้สึกเขินนนน (ตอนนั้นถามตัวเอง กูเป็นไรวะ หาหมอมั้ยยยย)
เลยเข้าไปส่องเฟสเขาค่ะ ทีแรกนึกว่าเขาเป็นเกย์คะ ผิวสีแทน สูงประมาณ175 มีกล้ามคะ มีซิกแพค (สิ่งนี้แหละที่คิดว่าเขาเป็นเกย์)
เรานี่ไม่ได้เขินที่เขามีกล้าม มีซิกแพคนะ เพราะเราโตมากับอะไรแบบนี้ อาของเราเป็นกีฬาเพาะกายทีมชาติค่ะ
เรากับเขาก็คุยกันทุกวันคะ
กินข้าวยัง
อยู่ไหน
ทำไรอยู่
เป็นอย่างนี้ทุกวันคะ
จนวันนั้น เราคุยกับเขา แล้วเขาถามเราว่า
เขา นี่เธอ บ้านอยู่ไหนอ่ะ
เรา เราอยู่อพาร์ทเมนต์อ่ะ ตรง(ไม่ขอบอกที่อยู่นะคะ)
เขา แล้วเธออยู่กับใคร
เรา เอิ่มมม อยู่คนเดียวไง (หลอกถามกูป่าววะเนี่ยย)
เขา ไม่เหงาหรอ
เรา มีบ้าง ครั้งคราว
ก็คุยกันไปเรื่อยๆ จนเราเจอเขาคะ ครั้งแรก เวลาสั้นๆ
เราไปเที่ยวร้านเหล้า ร้านประจำที่เราไป เป็นร้านนั่งชิวๆ เพลงอินดี้ และพวกเพลงร็อคสากล
เรานั่งอยู่สักพักเขาก็ทักมา
เขา นี่เธอ อยู่ไหน
เรา ร้านเหล้า(ไม่ขอบอกชื่อร้านนะคะ)
เขา เราก็อยู่นั่งข้างนอก เดินมาหาเราดิ
เรา อืมๆ ได้
เราก็เดินไปคะ ทำนั้นใจก็เต้นแรง ก็เดินไปเจอคนที่ทำให้เขิน ไอคนที่ไม่เคยเจอ ถือแก้วเหล้าไปนี่มือสั่นคะ หรือเพราะความซ่าของโซดา ฮ่าๆๆๆ
ก็เดินไปโต๊ะข้าง พอดีพี่ที่รู้จักอยู่โต๊นั้น ทำเนียนๆไปคะ แอบมองเขา แล้วให้พี่สะกิดเขาให้คะ เขาหันมายิ้ม แล้วเอาแก้วเหล้ามาชน แล้วเราก็เดินกลับคะ ทำไรไม่ถูกกกกก เดินกลับโต๊ะคะ
แล้วเขาก็ทักแชทมาหา ว่าเดี๋ยวเดินไปหาที่โต๊ะ
เขาก็เดินมานะคะ มาแปปเดียวคะ ไอเราก็ทำไรไม่ถูก ปกติเราเป็นคนที่ถ้าไม่ชอบใครจริงๆ จะไม่เขิน นี่แสดงว่าเราชอบเขาอยู่แน่ๆ
แล้วสักพักเขาก็ทักแชทมาคะ ว่ากลับบ้านแล้ว เมามาก ไว้คราวหน้าเจอกันนะ นั่งดื่มด้วยกัน ขับรถดีๆละ เราเลยตอบไปว่า ขับรถดีๆนะ แล้วก็นั่งอมยิ้มต่ออ
หลังจากนั้นก็คุยกัน ปกติ คนเรามันก็มีความรู้สึกนะคะ ความรู้สึกมันยิ่งเพิ่มมากขึ้นๆ แต่ก็แอบทำใจนะคะ ทำใจเรื่องผิดหวัง
แล้ววันเวลาก็ผ่านไป เขาได้ถามเราว่า
เขา นี่เธอ คุยกับเราแบบนี้แฟนไม่ว่าหรอ
เรา ไม่ว่าหรอก เราไม่มีแฟน แล้วเธออะ
เขา เราไม่มี เลิกไปหกเจ็ดเดือนแล้ว
เรา อืมม (ยิ้มมอยู่คนเดียวคะ) แล้วไม่มีคนเข้ามาหรอ
เขา ก็มีนะ แต่บางคนเข้ามาก็อยู่ได้ไม่นาน เขาแค่ชอบในสิ่งภายนอก ใส่สิ่งที่เรามี แต่ไม่ได้รักในสิ่งที่เราเป็น
เรา อ้ออ วันนี้ฝนตกด้วยแหละ กลับจากมหาลัยเปียกเหมือนลูกหมาเลยเรา
เขา ระวังไม่สบายนะ
เรา อืม ไม่เป็นไรหรอกเราชอบตากฝน
เขา หายากจัง ผู้หญิงที่ลุย ตากฝนตากแดดได้เนี่ย
เรา ฮ่าๆๆ เกิดเป็นคนอยู่ใต้ฟ้า จะกลัวไรกับฝนวะ (จำคำเขามา)
เขา แล้วเธอชอบ ผู้ชายแบบไหนหรอ
เรา (คิดในใจ เอาแล้วววววววววว) ก็บอกไปว่า เราชอบผู้ชายใจดี อบอุ่น ไม่เจ้าชู้
ชอบในแววตาเขา ต้องมองตา แล้วเธอละ
เขา เราชอบผู้หญิงที่ตากฝนได้ไง
เรา อูยยยยยยยยยยยยยย
คือ เขาบ้ารถคะ รถคลาสิค เวสป้า แรม
แล้ววันนั้นคะ วันที่ความสัมพันธ์มันเพิ่มมากขึ้น วันนั้นมีปาตี้ที่ร้านเหล้าที่ที่เราไปบ่อย ที่เรากล่าวไว้ข้างต้นนั้นแหละ
เราเลยชวนเขาไป
เรา นี่เธอ ไปร้าน...มั้ย
เขา ดูก่อนนะ ยังไม่ชัว
เรา มาเถอะ อยากให้เธอมา
เขา ได้ เราไปแล้วดูแลเราด้วยนะ
เรา อืมๆๆ (ในใจนี่แทบกรี๊ดดังๆคะ)
ตอนนั่งอยู่ที่ร้านนี่ มือเรากำมือถือตลอดเวลาเลยคะ รอเขาทักมา เผื่อเขาหาเราไม่เจอ และแล้วเขาก็มาคะ
วันนั้นเขาเท่มากในสายตาเรา เขาใส่เสื้อยืดสีขาวล้วน ไม่มีลาย กับกางเกงjoggerสีกรม รองเท้าคอนเวิร์สแจ็คสีกรม เซ็ดผมปาดเจล
เขานั่งข้างๆเราคะ เพื่อนๆที่โต๊ะก็แซว เสียงเพลงมันดัง เวลาที่คุยกับเขา เขาจะเอาปากมาพูดที่หูเราคะ ใจเรานี่เต้น ตึกตักๆๆๆๆเลย ตัวเขาหอมมากๆ หอมอ่อนๆ แล้วเพื่อนเราแซวค่ะ ว่านี่ใส่เสื้อคู่กันมาหรอ เราใส่เสื้อยืดสีขาวล้วน กางเกงยีนส์ทรงบอย แล้วก็รองเท้าคอนเวิร์สแจ็คสีขาวคะ มันก็แค่บังเอิญ
เขาไม่ห่างจากตัวเราเลย ใครที่ไม่รู้ก็นึกว่าเป็นแฟนกันคะ คนนั้นนี้แซว บางคนที่รู้จักเขา ก็รู้จักเรา
ตอนนั้นเราก็พอกรึ่มๆแหละ เวลาที่เรากินเหล้า เราจะเซฟตัวเอง เพราะเราเอารถมอไซค์มาคะ
พอจะกลับทุกคนก็แยกย้าย เขาบอกเราว่าจะไปส่ง เราบอกว่าเราเอารถมา งั้นเดี๋ยวเราขับตามเธอนะ คะ เขาก็ไปส่งถึงห้องเลยคะ
ห้องจริงๆ อย่าหาว่าเราใจง่ายหรือไรนั่นนี่เลย นะ
พอถึงห้องเขาก็ถอดรองเท้า แล้วพุ่งตัวไปที่เตียงคะ แล้วเขาก็หลับ
ส่วนตัวเรา ตอนนั้นเข้าห้องน้ำคะ ง่วงมาก ไม่อาบน้ำละ ล้างหน้าแปรงฟัน เปลี่ยนเสื้อผ้าก็พอ พอออกมาจากห้องน้ำเขาก็นอนอยู่ปกติ เอามือสะกิดก็แล้ว มันนิ่งคะ (คิดในใจ มันหลับหรือตายวะ) เออเป็นไงเป็นกัน เดินไปปิดไฟคะ จะนอนแล้ว นอนคนละฝั่งละกัน เตียงเราหกฟุต ถือว่ากว้างนะคะสำหรับนอนคนเดียว
แล้วฉาก18+ก็มาถึงคะ เราจะชาร์ตแบตมือถือ แบตเราหมด เราต้องตั้งนาฬิกาปลุกด้วย เพราะเราเรียนเช้า แต่สายชาร์ต กับ ปลั๊กมันอยู่ฝั่งที่เขานอน
เราเลยต้องเอื้อมตัวเองไปเสียบสายชาร์ต พยายามทำให้เบาที่สุดเพราะกลัวเขาตื่นคะ
ทันใดนั้น เขาจับเราไปจูบคะ จูบแบบเบา ลมหายใจเขาแรงมาก มันก็เริ่มรุนแรงขึ้น
ตามนั้นแหละคะ ตามที่ทุกคนคิดว่า เรื่องของคนสองคนมันทำไรกันต่อ
จนเราดราม่าขึ้นมาคะ เราร้องไห้ แล้วพูดว่า อย่าทิ้งเรานะ แล้วเขาก็เอามือมาลูบหัว บอกว่าหยุดร้องได้แล้ว นอนกันเถอะนะ แล้วเราก็หยุดทำเรื่องแบบนั้น ก็แยกย้ายกันนอน มีที่เขามากอดเราบ้าง คลายบ้าง กอดบ้าง จนถึงเช้า เราเป็นคนติดหมอนข้างมากคะ แต่เขาเอาหมอนข้างเราไปกอด กับเพื่อนที่เราสนิทเรายังไงไม่เคยให้มันเอาไปนอนกอดเลยนะ แต่กับเขานี่เรายอม
พอตอนเช้า พี่สาวเขาโทรมาคะ บอกว่ามีธุระให้กลับบ้านด่วน ก่อนกลับ เขาเข้ามากอดเราทางข้างหลัง แล้วจุ๊บหนึ่งที
พอเขากลับ เราก็นอนคิดอยู่สักพัก คิดหาคำตอบให้กับตัวเองว่าเราเป็นอะไร รู้สึกอะไรกับเขา
เราก็ได้คำตอบนะ เรารู้สึกดีๆ แต่คงไม่ใช่รัก เพราะเรารักคนยาก
เขาเป็นคนที่บ้าทำงานมาก เขาทำงานขับแท็กซี่คะ ที่บ้านเขาทำทัวส์ ที่บ้านเคยลำบากมาก อยากให้แม่สบาย เขาบอกว่าเวลาที่เขาหายไป คือเขาทำงานไม่ได้ไปไหน บางทีก็เข้าฟิตเนต เข้าใจเขาด้วยนะ เราก็พร้อมนะที่จะเข้าใจเขา
แต่บางทีมันหายไป ทักเฟส ไปอ่านบ้าง ไม่ตอบบ้าง เราก็ถามเขาว่าทำไม
เขาก็บอกกับเราว่า ก็เค้าทำแต่งาน สรรพนามก็เริ่มเปลี่ยนจากคำว่า เรา-เธอ เป็น เค้า-ตัวเอง
ไม่ต้องคิดมากเลยนะ รู้มั้ย เราโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว จะให้มาทัก สามเวลา เช้า เที่ยง เย็น คงเป็นไม่ได้
จนเราคิดว่า เราควรถามเขาดีกว่า ว่าเรากับเขา นี่อยู่ในสถานะอะไรกัน เพราะมีแต่คนแซว คนถาม
วันอาทิตย์ที่ผ่านมาค่ะ มีงานรวมตัวรถคลาสิคที่ร้านเหล้าร้านเดิม เขาชวนเราไป เราก็ไปนะ เราเลยชวนเพื่อนเราไป
พอถึงร้าน เราก็นั่งได้สักพักคะ
เขามากับผู้หญิงอีกคน ตอนนั้นใจของเราตกไปที่ตาตุ่มเลย วูปๆไงไม่รู้
แล้วเขาก็เดินมาคะ มากับผู้หญิงคนนั้น เขาบอกเราว่านี่เพื่อนเขา เราก็คุยตามมารยาทนั่นนี่ สักพักเขากับชะนีนางนั้นก็หายไปคะ
แล้วเขาก็เดินกลับมา พาเพื่อนผู้ชาย อีกคนมานั่งกับเราด้วย เพราะเขาต้องเดินไปโต๊ะนั่นนี่ ตอนนั้นเขากำลังบอขายรถอีกคันคะ ตัวเองเดี๋ยวเค้ามานะ ไปทำการตลาดก่อน เราก็บอก อืมๆ
สักพักคะ ชะนีนางนั้นเดินมาคะ มาถามว่า เรากับเขาเป็นอะไรกัน
เออ ใครมันจะตอบได้วะ กูไม่รู้จริงๆนี่ว่า
เลยตอบไปว่า เป็นเพื่อนกัน ยังไม่หายความสงสัยของนางนะคะ นางถามว่า รู้จักกันได้ไง
ลืมเล่าคะ เรากับไม่เคยเจอเขา หรืออาจจะเจอแต่จำไม่ได้คะ เขาบอกเราว่า เขาเจอเราตอนงานครบรอบรถคลาสิคปีที่แล้ว เรานั่งขายเบียร์อยู่ อยากรู้จักแต่เขามากับแฟน เห็นเธอร่าเริงดีเลยอยากเข้าไปคุยด้วย แต่นั่นแหละ ฮ่าๆๆๆๆ
พอบอกนางชะนีคนั้น นางก็เดินจากไปคะ สงสัยได้คำตอบแล้ว สบายใจแล้วมั่งคะ ฮ่าๆๆ
แต่คำถามที่อยู่ในหัวเราคือ ถามกูทำไม แล้วทำไมมาด้วยกัน
เขาก็เดินมาานั่งกับเราอยู่บ่อยนะ นั่งข้างเราตลอดถึงแม้ว่า บางทีมีคนมานั่งข้างเรา พอคนนั้นไป เขาก็เดินกลับมานั่งข้างเรา
เลยตัดสินใจถามเขาว่า เออ ทำไมต้องมากับผู้หญิงคนนั้น เขาบอก รถเค้าให้ไอบอล(นามสมติเพื่อนเขานะ)ไปรับแฟนมัน ตอนนั้นบอลเขาก็นั่งอยู่กับเรานะ
เราก็แต่ อืมๆ เพราะไม่อยากถามไรซ้ำซาก เราเป็นคนไม่ชอบอะไรเซ้าซี้ กลัวเขารำคาญค่ะ
เขาก็ดูแลเราดีเหมือนเดิมนะ จนเราจะกลับละเพราะมีเรียนเช้า
เขาเลยเดินไปส่งที่รถ แล้วบอกเราว่า ขับรถดีๆละ เดี๋ยวเค้าถึงบ้านโทรหานะ เค้ากลับพร้อมไอบอลแหละมากับมัน
คืนนั้นจนเช้าเรานี่นอนไม่หลับเลยคะ เขาบอกจะโทรมาแต่ไม่โทรมานี่ เราลองโทรไปก็ไม่รับ
กลัวว่าชะนีนางนั้นนางเขากลับห้องไงคะ แต่เอาจริงๆ ถ้าเขากลับด้วย เราคงไม่ยุ่งไม่คุยกับเขาต่อแล้วคะ เราไม่ชอบอะไรแบบนี้
คะ จนตอนกลางคืนเขาโทรมาหา
เราก็เลยตัดสินใจถามสถานะ ความสัมพันธ์ระหว่างเรากันคะ
จะพิมพ์ให้จบทีเดียวนะคะ แต่นี่ ตัวอักษมันกำลังจะเต็มแล้ววววว