สวัสดีชาวพันทิพทุกคนนะคะ เรายืมไอดีเพื่อนมานะคะ ไอดีเรายังบ่ได้ยืนยันตัว
คือเราเป็นนักศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยหนึ่งในภาคเหนือแต่ไม่บอกนะคะว่าตอนล่างหรือบน เริ่มเรื่องเลยเนอะ
คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเราแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งค่ะ ที่มาที่ไปมันมีอยู่ว่าช่วงนั้นเราอกหักสุดๆ แล้วคือเราไปร้านเหล้าบ่อยมากๆ
แล้วเราก็เจอเขาแต่เป็นการเจอกันแบบผ่านๆนะคะ แบบไม่ได้สนใจไร
แล้วมีวันหนึ่งเราไปดื่มกับเพื่อนเรา ช่วงนั้นเป็นช่วงต้นปี เราก็กลับมอมา นัดปาร์ตี้กับเพื่อนๆ เราก็เจอเขาอีกค่ะ
เขาอยู่โต๊ะน่าจะทแยงๆกับโต๊ะเรา แต่เราไม่ได้เจอเองนะคะ เพื่อนเราสะกิดเราให้ดู เพื่อนเราขอแทนเพื่อนว่า A นะคะ
A ก็สะกิดเราว่า ”เฮ้ยมุ
เห็นพี่หนวดเสื้อลายดอกโต๊ะนั้นปะ ชอบว่ะ สเป็คกูเลย หล่ออ่ะ”
เราก็หันไปดูบวกกับตอนนั้นเรากำลังได้ที่เลย เราก็คิดว่าเป็นคนที่เคยทักเฟสบุคเรามา (ขอแทนว่า B นะคะ)
เพราะก็นั่งอยู่โต๊ะนั้นเหมือนกัน เราก็บอกเพื่อนไปว่าหน้าเหมือนคนที่เคยทักกร
มาเลยว่ะ
เราก็เออเอาเฟสบุค B ให้ดู เพื่อนเราก็ยังไม่แน่ใจเท่าไหร่
เพราะเห็นหน้าไม่ค่อยชัดประกอบกับที่ร้านมันมืด เราก็จบบทสนทนากันไป
วันต่อไปเราก็เที่ยวอีกค่ะ555 กับเพื่อนคนเดิมนี่แหละค่ะ เพื่อนเราก็เจออีก
แล้วเราเป็นคนไม่ค่อยสนใจคนในร้านเหล้าเท่าไหร่คือกะจะมาเมาก็คือมาเมาไม่มองใครเลยงี้555
A ก็สะกิดเราอีกว่า “มุ
ดูแล้วมันไม่ใช่คนนั้นที่มุ
เอาเฟสให้ดูอ่ะ คนนั้นหล่อกว่าเยอะ”
เอ้า เราก็งงเลย555 แต่เราก็ยังไม่ได้สังเกตหน้าเขาหรอกค่ะวันนั้นเห็นแต่ B เพราะเขานั่งหันหลังให้
เราก็ตอบ A ไปว่า”อ่าวหรอ เดี๋ยวก
ไปถามเฟสจาก B ให้ละกัน เพราะมันอยู่โต๊ะเดียวกัน” จบวันนั้นค่ะ
วันต่อมาพอเราตื่นมาเราก็ทักเฟส B ไปค่ะ ว่าแบบเออคนที่ไว้หนวดใส่เสื้อลายอ่ะใครหรอเพื่อนเราชอบ
B ก็บอกว่าเป็นรุ่นพี่เขาเอง เราก็ขอเฟสมา B ก็แซวๆแบบจะจีบเองป่าวงี้ เราก็บอกไปว่าบ้าหรอเราเลิกคิดเรื่องความรักไปแล้วแหละ555
เราก็ได้เฟสมาแต่ยังไม่ได้ให้เพื่อนนะคะ คืออยากรู้ก่อนว่าคือใคร เพราะตอนอยู่ที่ร้านไม่ได้เห็นหน้า เราก็ค้นหาเฟส
ปรากฏว่าเออเรามีเฟสแล้วละเป็นพี่คนนี้นี่เอง เขาเคยทักเฟสมาและมารัวไลค์ให้เราตอนที่เรามีแฟนเมื่อหลายปีมาแล้ว
แล้วเราก็แคปไปให้เพื่อนค่ะ เพื่อนก็แอดไปแต่เขาก็ไม่รับสักที
หลังจากวันนั้นเราก็ไปเที่ยวตามปกติค่ะแต่ไม่รู้เป็นอะไร เราเจอเขาบ่อยมากแล้วแบบก็เจอแบบผ่านๆนะคะ
แต่เรากลับสังเกตเห็นเขามากขึ้น เห็นหน้าเขาชัดขึ้น เที่ยวทุกครั้งก็เจอกันเกือบทุกครั้งเลยค่ะ
ละวันที่ไม่ได้ไปร้านเหล้าแต่เราไปร้านก๋วยเตี๋ยวก็เจอเขาอีก
พูดได้เลยว่าตอนนั้นไปไหนก็เจอเขาตลอด ปกติพอเลิกร้านเราก็ไปต่ออีกร้านเป็นร้านเล็กๆที่อยู่ใกล้ๆกัน เราก็เจอเขาอีก
เราอยู่อีกโต๊ะแล้วเขาอยู่อีกโต๊ะ คือเวลาหันไปเจอกันบ่อยมาก เหมือนเราเจอกันบ่อยจนแบบเฮ้ยเราเผลอไปชอบเขาไปได้ไงก็ไม่รู้เหมือนกัน
ไม่เคยคุยกันสักประโยค แล้วมีวันนึงร้านที่เราไปต่อกำลังจะเลิก คือเปิดไฟแล้วเราก็กำลังจะกลับ เราก็หันไปเจอเขาค่ะ
คือวันนั้นไม่รู้เลยว่าเขาอยู่โต๊ะข้างหลังเรา คือคนมันเยอะมากเบียดจนไม่ได้สังเกตใครเลย เราหันไปเจอเขาตอนที่เขากำลังมองเราพอดี
สายตาแบบทำเราเขินมาก
แล้วเราก็เดินออกร้านไป กลับหออย่างสวัสดิภาพ
คือมันหลายครั้งมากค่ะที่เจอ มีวันนึงร้านเหล้าเลิกละ เพื่อนเราอีกคน (ขอแทนว่า E) ก็รู้ว่าเราชอบ
Eก็แบบพูดว่า เออมุงกรุไปเจอคนที่อยากเจออยู่หน้าร้านอ่ะ เดี๋ยวพาไป มันก็ลากเราไปหน้าร้านค่ะ
ละไปหยุดอยู่ที่หน้าเขาพอดี ละเราเงยหน้าไป พี่เขายิ้มให้เราแบบงงๆหน่อย เราเขินมาก5555 จนต้องรีบวิ่งออกมา
หลังจากนั้นเราก็เจอเขามาตลอดจนเดือนมีนาค่ะ เรากินเหล้ากับเพื่อนและพี่สาขาเก่า
พอเลิกแล้วเราก็ไปต่อหอเพื่อนเราซึ่งเปิดเป็นร้านรับสัก-เพ้นท์ร่างกาย เราก็ชวนพวกพี่เรามากนต่อกันด้วย พี่เราก็บอกว่าเออเดี๋ยวเพื่อนพี่
มากินต่อด้วยได้มั้ย เราก็โอเค มาดิไม่ได้ว่าอะไร หลายคนสนุกดีออก แล้วทีนี้เรากับพี่ก็จะออกไปซื้อเหล้ากัน เพื่อนพี่เขาก็มาพอดีค่ะ
แล้วเราตกใจมาก!! เป็นคนนั้นค่ะที่เราชอบ(ขอแทนว่าอั้มนะคะ) พี่อั้มเดินเขามาแล้วเราก็แบบเขินมาก ละเราก็รีบออกมาซื้อเหล้ากับพี่
เราก็ถามพี่เราทำไมไม่บอกอ่ะว่าเป็นคนนี้555
แล้ววันนั้นเป็นวันที่เราได้พูดคุยกันวันแรกค่ะ เราก็เขินๆ เรานิ่งมาก เรานั่งข้างๆAกับเพื่อนเราอีกคนนึง แต่Aก็ไม่ได้ชอบพี่อั้มแล้วนะคะตอนนั้น
พี่อั้มนั่งถัดไปจากเพื่อนเรา เวลาชนแก้วกันเราไม่ได้ยกแก้วมาชนนะคะ คือเราไม่อยากกินแล้วอ่ะ มันอยากนั่งให้สร่าง
พี่อั้มเขาก็ยกแก้วผ่านหน้าเพื่อนอีกคนมาชนกับเราตลอดเลย เราก็ชนๆแต่จิบๆนิดเดียว พอกินเสร็จตอนนั้นราวๆตี5 พี่อั้มก็พูดกับเราว่า
พี่อั้ม : “เที่ยวบ่อยนะเราอ่ะเห็นตลอดเลย”
เรา : ธรรมดาอ่ะอกหัก555 แล้วพี่เที่ยวบ่อยงี้แฟนพี่ไม่ว่าหรอ
พี่อั้ม : พี่ไม่มีแฟนครับ
เรา : อ่าวหรอ เห็นพี่เคยมารัวไลค์ให้หนู ละพี่เคยทักหนูมาด้วยหนูจำได้555
พี่อั้ม : ก็เราไม่ตอบพี่อ่ะ
เรา : ใช่ป่าวหนูตอบแล้ว สติ๊กเกอร์ไงแต่พี่ไม่ตอบกลับมาเองง
พี่อั้ม : งั้นลองทักมาใหม่ดิ เดี๋ยวตอบ
เรา : ไม่ทักอ่ะ อยากคุยก็ทักมาเองจ้า
พี่อั้ม : ทักไปแล้วจะตอบไหม
เรา : ทักมาก็ตอบ ไม่ทักก็ไม่ตอบ
เขาก็โอเคได้ๆ แล้วเราก็แยกย้ายกันกลับหอ
พอเรากลับหอเราก็ขยันจ้า เป็นคนที่เมาแล้วจะขยันมากก เราซักผ้าตอน6โมงทั้งๆที่ยังเมาๆอยู่
แล้วพี่เขาก็ทักมา บอกว่ายังไม่นอนหรอ เราก็บอกไปว่ายังเราซักผ้าอยู่ พี่เขาก็บอกนอนตอนไหนเดี๋ยวอยู่เป็นเพื่อน
เราก็เรื่อยๆจนกว่าจะตากผ้าเสร็จ พี่เขาก็บอกมาค่ะว่าโทรไปได้มั้ย พิมพ์ไม่ไหวแล้วจะหลับ
แล้วพี่เขาก็โทรมาแต่ก็แหละค่ะ โทรมาแปปนึงก็หลับคาสาย555
ตอนนั้นคือเรารู้สึกเขินมากเวลาที่ได้คุยกับพี่เขา เราวิดีโอคอลกันทุกวัน ส่วนมากก็พี่เขาจะโทรมาค่ะ
ก็จะวิดีคอลทิ้งไว้จนหลับละตื่นมาค่อยวาง บางวันพี่เขาก็เฝ้าเราหลับ บางวันเราก็เฝ้าเขาหลับ จนเราคิดว่าพี่เขาก็ดีนะ
โทรหาเราแบบนี้คงไม่มีแฟนแบบที่พี่เขาบอกจริงๆแหละแต่มันก็มีเรื่องหนึ่งที่ค้างอยู่คือเวลาที่วางไปแล้วเราตื่นมา
จะไม่มีใครทักใครไปก่อนเลยค่ะ เราก็ไม่ทักไปจนพี่เขาจะทักมาเองก็จะเป็นช่วงบ่ายกว่าๆ เราก็สงสัยว่าเออคุยกับใครป่าว
ตอนกลางคืนคุยกับเราแต่ตอนเช้าละเขาไปไหน?
ความรักไม่ผิด ผิดที่รักคนโลเล
คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเราแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งค่ะ ที่มาที่ไปมันมีอยู่ว่าช่วงนั้นเราอกหักสุดๆ แล้วคือเราไปร้านเหล้าบ่อยมากๆ
แล้วเราก็เจอเขาแต่เป็นการเจอกันแบบผ่านๆนะคะ แบบไม่ได้สนใจไร
เขาอยู่โต๊ะน่าจะทแยงๆกับโต๊ะเรา แต่เราไม่ได้เจอเองนะคะ เพื่อนเราสะกิดเราให้ดู เพื่อนเราขอแทนเพื่อนว่า A นะคะ
A ก็สะกิดเราว่า ”เฮ้ยมุ
เราก็หันไปดูบวกกับตอนนั้นเรากำลังได้ที่เลย เราก็คิดว่าเป็นคนที่เคยทักเฟสบุคเรามา (ขอแทนว่า B นะคะ)
เพราะก็นั่งอยู่โต๊ะนั้นเหมือนกัน เราก็บอกเพื่อนไปว่าหน้าเหมือนคนที่เคยทักกร
เราก็เออเอาเฟสบุค B ให้ดู เพื่อนเราก็ยังไม่แน่ใจเท่าไหร่
เพราะเห็นหน้าไม่ค่อยชัดประกอบกับที่ร้านมันมืด เราก็จบบทสนทนากันไป
แล้วเราเป็นคนไม่ค่อยสนใจคนในร้านเหล้าเท่าไหร่คือกะจะมาเมาก็คือมาเมาไม่มองใครเลยงี้555
A ก็สะกิดเราอีกว่า “มุ
เอ้า เราก็งงเลย555 แต่เราก็ยังไม่ได้สังเกตหน้าเขาหรอกค่ะวันนั้นเห็นแต่ B เพราะเขานั่งหันหลังให้
เราก็ตอบ A ไปว่า”อ่าวหรอ เดี๋ยวก
B ก็บอกว่าเป็นรุ่นพี่เขาเอง เราก็ขอเฟสมา B ก็แซวๆแบบจะจีบเองป่าวงี้ เราก็บอกไปว่าบ้าหรอเราเลิกคิดเรื่องความรักไปแล้วแหละ555
เราก็ได้เฟสมาแต่ยังไม่ได้ให้เพื่อนนะคะ คืออยากรู้ก่อนว่าคือใคร เพราะตอนอยู่ที่ร้านไม่ได้เห็นหน้า เราก็ค้นหาเฟส
ปรากฏว่าเออเรามีเฟสแล้วละเป็นพี่คนนี้นี่เอง เขาเคยทักเฟสมาและมารัวไลค์ให้เราตอนที่เรามีแฟนเมื่อหลายปีมาแล้ว
แล้วเราก็แคปไปให้เพื่อนค่ะ เพื่อนก็แอดไปแต่เขาก็ไม่รับสักที
แต่เรากลับสังเกตเห็นเขามากขึ้น เห็นหน้าเขาชัดขึ้น เที่ยวทุกครั้งก็เจอกันเกือบทุกครั้งเลยค่ะ
ละวันที่ไม่ได้ไปร้านเหล้าแต่เราไปร้านก๋วยเตี๋ยวก็เจอเขาอีก
พูดได้เลยว่าตอนนั้นไปไหนก็เจอเขาตลอด ปกติพอเลิกร้านเราก็ไปต่ออีกร้านเป็นร้านเล็กๆที่อยู่ใกล้ๆกัน เราก็เจอเขาอีก
เราอยู่อีกโต๊ะแล้วเขาอยู่อีกโต๊ะ คือเวลาหันไปเจอกันบ่อยมาก เหมือนเราเจอกันบ่อยจนแบบเฮ้ยเราเผลอไปชอบเขาไปได้ไงก็ไม่รู้เหมือนกัน
ไม่เคยคุยกันสักประโยค แล้วมีวันนึงร้านที่เราไปต่อกำลังจะเลิก คือเปิดไฟแล้วเราก็กำลังจะกลับ เราก็หันไปเจอเขาค่ะ
คือวันนั้นไม่รู้เลยว่าเขาอยู่โต๊ะข้างหลังเรา คือคนมันเยอะมากเบียดจนไม่ได้สังเกตใครเลย เราหันไปเจอเขาตอนที่เขากำลังมองเราพอดี
สายตาแบบทำเราเขินมาก
Eก็แบบพูดว่า เออมุงกรุไปเจอคนที่อยากเจออยู่หน้าร้านอ่ะ เดี๋ยวพาไป มันก็ลากเราไปหน้าร้านค่ะ
ละไปหยุดอยู่ที่หน้าเขาพอดี ละเราเงยหน้าไป พี่เขายิ้มให้เราแบบงงๆหน่อย เราเขินมาก5555 จนต้องรีบวิ่งออกมา
พอเลิกแล้วเราก็ไปต่อหอเพื่อนเราซึ่งเปิดเป็นร้านรับสัก-เพ้นท์ร่างกาย เราก็ชวนพวกพี่เรามากนต่อกันด้วย พี่เราก็บอกว่าเออเดี๋ยวเพื่อนพี่
มากินต่อด้วยได้มั้ย เราก็โอเค มาดิไม่ได้ว่าอะไร หลายคนสนุกดีออก แล้วทีนี้เรากับพี่ก็จะออกไปซื้อเหล้ากัน เพื่อนพี่เขาก็มาพอดีค่ะ
แล้วเราตกใจมาก!! เป็นคนนั้นค่ะที่เราชอบ(ขอแทนว่าอั้มนะคะ) พี่อั้มเดินเขามาแล้วเราก็แบบเขินมาก ละเราก็รีบออกมาซื้อเหล้ากับพี่
เราก็ถามพี่เราทำไมไม่บอกอ่ะว่าเป็นคนนี้555
แล้ววันนั้นเป็นวันที่เราได้พูดคุยกันวันแรกค่ะ เราก็เขินๆ เรานิ่งมาก เรานั่งข้างๆAกับเพื่อนเราอีกคนนึง แต่Aก็ไม่ได้ชอบพี่อั้มแล้วนะคะตอนนั้น
พี่อั้มนั่งถัดไปจากเพื่อนเรา เวลาชนแก้วกันเราไม่ได้ยกแก้วมาชนนะคะ คือเราไม่อยากกินแล้วอ่ะ มันอยากนั่งให้สร่าง
พี่อั้มเขาก็ยกแก้วผ่านหน้าเพื่อนอีกคนมาชนกับเราตลอดเลย เราก็ชนๆแต่จิบๆนิดเดียว พอกินเสร็จตอนนั้นราวๆตี5 พี่อั้มก็พูดกับเราว่า
เรา : ธรรมดาอ่ะอกหัก555 แล้วพี่เที่ยวบ่อยงี้แฟนพี่ไม่ว่าหรอ
พี่อั้ม : พี่ไม่มีแฟนครับ
เรา : อ่าวหรอ เห็นพี่เคยมารัวไลค์ให้หนู ละพี่เคยทักหนูมาด้วยหนูจำได้555
พี่อั้ม : ก็เราไม่ตอบพี่อ่ะ
เรา : ใช่ป่าวหนูตอบแล้ว สติ๊กเกอร์ไงแต่พี่ไม่ตอบกลับมาเองง
พี่อั้ม : งั้นลองทักมาใหม่ดิ เดี๋ยวตอบ
เรา : ไม่ทักอ่ะ อยากคุยก็ทักมาเองจ้า
พี่อั้ม : ทักไปแล้วจะตอบไหม
เรา : ทักมาก็ตอบ ไม่ทักก็ไม่ตอบ
เขาก็โอเคได้ๆ แล้วเราก็แยกย้ายกันกลับหอ
แล้วพี่เขาก็ทักมา บอกว่ายังไม่นอนหรอ เราก็บอกไปว่ายังเราซักผ้าอยู่ พี่เขาก็บอกนอนตอนไหนเดี๋ยวอยู่เป็นเพื่อน
เราก็เรื่อยๆจนกว่าจะตากผ้าเสร็จ พี่เขาก็บอกมาค่ะว่าโทรไปได้มั้ย พิมพ์ไม่ไหวแล้วจะหลับ
แล้วพี่เขาก็โทรมาแต่ก็แหละค่ะ โทรมาแปปนึงก็หลับคาสาย555
ก็จะวิดีคอลทิ้งไว้จนหลับละตื่นมาค่อยวาง บางวันพี่เขาก็เฝ้าเราหลับ บางวันเราก็เฝ้าเขาหลับ จนเราคิดว่าพี่เขาก็ดีนะ
โทรหาเราแบบนี้คงไม่มีแฟนแบบที่พี่เขาบอกจริงๆแหละแต่มันก็มีเรื่องหนึ่งที่ค้างอยู่คือเวลาที่วางไปแล้วเราตื่นมา
จะไม่มีใครทักใครไปก่อนเลยค่ะ เราก็ไม่ทักไปจนพี่เขาจะทักมาเองก็จะเป็นช่วงบ่ายกว่าๆ เราก็สงสัยว่าเออคุยกับใครป่าว
ตอนกลางคืนคุยกับเราแต่ตอนเช้าละเขาไปไหน?