ต่อจากกระทู้นี้นะคะ
http://pantip.com/topic/34385963
เมื่อวานวันที่ 13 พ.ย.58 แฟนของเราขอไปกินข้าว(ร้านเหล้า) กับผู้ใหญ่ที่ทำงานอีกแล้วเป็นการขอล่วงหน้าก่อนหนึ่งวัน เลยทำให้ปัญหานี้เกิดขึ้นอีกครั้ง เค้าเลยขอห่างไปคิดอะไรคนเดียว ขอหยุดคุยกันต่อ เราเลยถามเค้าว่าแล้วสถานะของเราคืออะไร เค้าบอกว่า เป็นมากกว่าเพื่อน แต่ไม่ใช่แฟน เราได้ยินแล้ว จุกเลย คือความรักของเราต้องจบลงไปแล้วจริงๆหรอ ช่วงเลข 7 นี้ทำไมมันมีแต่ปัญหา แต่เราไม่ยอมแพ้ค่ะ เราง้อเค้า ง้อแบบสุดๆเท่าที่เคยง้อมาเลย อ้อนวอนเค้าเป็นชั่วโมง เราขอเค้าวว่า เป็นแฟนกันอีกครั้งนะ ขอให้เป็นของขวัญวันเกิดล่วงหน้าได้มั้ย ครั้งนี้เค้าใจแข็งมากค่ะ เค้าใจร้ายกับเรามาก เค้าบอกว่าไม่อยากทำให้เราเสียใจอีกแล้ว เค้าเลยจะเป็นคนออกไปเอง เค้านะไปปรับปรุงตัว ไปคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆ ถ้าเค้าเป็นคนที่ดี แล้วเมื่อไหร่เค้าจะกลับมา ...
แต่เราก็พยายามง้อนะคะ ขอโอกาส เค้าก็ยังใจแข็ง เค้าบอกว่า การที่เราจะกลับมาเป็นแฟนกันอีก จะไม่เริ่มคุยกันใหม่ต่อ เราบอกว่าไม่เค้าก็ขอให้เราใจเย็นๆ เราอธิบาย พูดไปเยอะมาก เค้าก็ใจแข็ง เราพูดไปแต่ ขอโอกาสเรากับมาเป็นแฟนกันนะ เป็นแฟนกับเรานะ เรายังรักกันใช่มั้ย พูดแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมา จนเวลาผ่านไปข้ามคืน มาเช้าวันใหม่ คือวันที่ 14 พ.ย. เค้าบอกเราว่า เช้าวันใหม่แล้วนะ เราเลยพูดดักไปว่า งั้นเรามาเริ่มต้นเดินไปพร้อนกันใหม่ไปด้วยกันนะ แฟนเราก็ยังไม่ยอม จนผ่านไป 30 นาที เค้าอ้อนวอนเค้า จนเค้ายอม กลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่เค้าบอกเราว่า จะรับได้หรอ เค้า
นะ จะยอมกลับไปนั่งเสียใจร้องไห้อีกหรอ เราตอบแบบเร็วมาก ว่ารับได้ ทั้งๆที่เหมือนไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก ไม่อยากเสียใจอีก เราถามเค้าว่า ที่ยอมกลับมาเป็นเหมือนเดิม เป็นเพราะสงสาร รึเปล่า เค้าบอกเราว่า เค้ารักเรา
เรากลับมารักเหมือนเดิมแล้ว เราเลยบอกเค้าไปว่าเราจะไม่ยอมเสียเค้าไปอีกแล้ว
ความรัก บางคนอาจมองว่ามันเป็นเรื่องเล่นๆ แต่สำหรับ ผู้หญิงอย่างเราแล้ว คือเรื่องจริงจังมาก ถึงแม้ว่าเส้นทางนี้จะไม่ได้โรยด้วยกลับกุหลาบ มีหนามแทง เราบ้าง แต่เราก็ต้องสู้ ให้อภัย มีความเชื่อ และศรัทธาในความรัก เราถึงจะผ่านมันไปได้
คนที่เข้ามาอ่านอาจจะมองว่าเราดูงี่เง้าไร้สาระ รักผู้ชาย มากไปรึเปล่า ความรัก ของการที่เราได้รักผู้ชายคนนึงเหมือนการที่เค้าเข้ามาเติมเต็มให้ขีวิตเราสดใสมากกว่าเดิม แบ่งปันสิ่งดีๆ ให้กัน มอบความรักอีกแบบนึงให้กับเรา ส่วนความรักแบบรักพ่อรักแม่ แบบนี้ไม่มีใครแทนที่ท่านได้หรอก รักแบบสายใย แม่เคยบอกเราว่า ลูกรู้มั้ย เวลาที่ลูกรู้สึกไม่สบาย รู้สึกไม่ดีมีปัญหา แม่จะรู้สึกรับรู้ได้โดยที่ไม่มีใครต้องบอก แม่บอกว่าอาจเป็นเพราะเราเคยมีสายสะดือเส้นเดียวกัน เพราะแบบนี้ไง ความรักของพ่อแม่ กับ คนรักที่เรียกว่าแฟนเลยต่างกัน
วันนี้ความรักมันสอนให้ ตัวเอง ได้บทเรียนอะไรหลายๆอย่าง ความรัก เรียนรู้ไปตลอดชีวิต ไม่มีใครช่วยเราแก้ไขปัญหาได้ พ่อสอนว่า เราผูกเอง ก็ต้องแก้เอง ทุกคนอาจให้คำปรึกษาได้ เราอาจจะให้คำปรึกษาคนอื่นได้ดี เพราะคบกันมานาน แต่ความรัก มันเป็นเรื่องของคนสองคน ที่คนอื่นแนะได้ แต่ใช้กับเราได้บ้าง หรือไม่ได้ก็มี
เพราะฉะนั้น ความรัก ทำให้เราต้องเรียนรู้มันไปเรื่อยๆอย่างช้าๆ
ขอบคุณนะคะที่อ่าน และรับฟังกัน(อยากระบาย)
ความรักที่แท้จริง คือ การเรียนรู้ตลอดชีวิต
http://pantip.com/topic/34385963
เมื่อวานวันที่ 13 พ.ย.58 แฟนของเราขอไปกินข้าว(ร้านเหล้า) กับผู้ใหญ่ที่ทำงานอีกแล้วเป็นการขอล่วงหน้าก่อนหนึ่งวัน เลยทำให้ปัญหานี้เกิดขึ้นอีกครั้ง เค้าเลยขอห่างไปคิดอะไรคนเดียว ขอหยุดคุยกันต่อ เราเลยถามเค้าว่าแล้วสถานะของเราคืออะไร เค้าบอกว่า เป็นมากกว่าเพื่อน แต่ไม่ใช่แฟน เราได้ยินแล้ว จุกเลย คือความรักของเราต้องจบลงไปแล้วจริงๆหรอ ช่วงเลข 7 นี้ทำไมมันมีแต่ปัญหา แต่เราไม่ยอมแพ้ค่ะ เราง้อเค้า ง้อแบบสุดๆเท่าที่เคยง้อมาเลย อ้อนวอนเค้าเป็นชั่วโมง เราขอเค้าวว่า เป็นแฟนกันอีกครั้งนะ ขอให้เป็นของขวัญวันเกิดล่วงหน้าได้มั้ย ครั้งนี้เค้าใจแข็งมากค่ะ เค้าใจร้ายกับเรามาก เค้าบอกว่าไม่อยากทำให้เราเสียใจอีกแล้ว เค้าเลยจะเป็นคนออกไปเอง เค้านะไปปรับปรุงตัว ไปคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆ ถ้าเค้าเป็นคนที่ดี แล้วเมื่อไหร่เค้าจะกลับมา ...
แต่เราก็พยายามง้อนะคะ ขอโอกาส เค้าก็ยังใจแข็ง เค้าบอกว่า การที่เราจะกลับมาเป็นแฟนกันอีก จะไม่เริ่มคุยกันใหม่ต่อ เราบอกว่าไม่เค้าก็ขอให้เราใจเย็นๆ เราอธิบาย พูดไปเยอะมาก เค้าก็ใจแข็ง เราพูดไปแต่ ขอโอกาสเรากับมาเป็นแฟนกันนะ เป็นแฟนกับเรานะ เรายังรักกันใช่มั้ย พูดแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมา จนเวลาผ่านไปข้ามคืน มาเช้าวันใหม่ คือวันที่ 14 พ.ย. เค้าบอกเราว่า เช้าวันใหม่แล้วนะ เราเลยพูดดักไปว่า งั้นเรามาเริ่มต้นเดินไปพร้อนกันใหม่ไปด้วยกันนะ แฟนเราก็ยังไม่ยอม จนผ่านไป 30 นาที เค้าอ้อนวอนเค้า จนเค้ายอม กลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่เค้าบอกเราว่า จะรับได้หรอ เค้า
เรากลับมารักเหมือนเดิมแล้ว เราเลยบอกเค้าไปว่าเราจะไม่ยอมเสียเค้าไปอีกแล้ว
ความรัก บางคนอาจมองว่ามันเป็นเรื่องเล่นๆ แต่สำหรับ ผู้หญิงอย่างเราแล้ว คือเรื่องจริงจังมาก ถึงแม้ว่าเส้นทางนี้จะไม่ได้โรยด้วยกลับกุหลาบ มีหนามแทง เราบ้าง แต่เราก็ต้องสู้ ให้อภัย มีความเชื่อ และศรัทธาในความรัก เราถึงจะผ่านมันไปได้
คนที่เข้ามาอ่านอาจจะมองว่าเราดูงี่เง้าไร้สาระ รักผู้ชาย มากไปรึเปล่า ความรัก ของการที่เราได้รักผู้ชายคนนึงเหมือนการที่เค้าเข้ามาเติมเต็มให้ขีวิตเราสดใสมากกว่าเดิม แบ่งปันสิ่งดีๆ ให้กัน มอบความรักอีกแบบนึงให้กับเรา ส่วนความรักแบบรักพ่อรักแม่ แบบนี้ไม่มีใครแทนที่ท่านได้หรอก รักแบบสายใย แม่เคยบอกเราว่า ลูกรู้มั้ย เวลาที่ลูกรู้สึกไม่สบาย รู้สึกไม่ดีมีปัญหา แม่จะรู้สึกรับรู้ได้โดยที่ไม่มีใครต้องบอก แม่บอกว่าอาจเป็นเพราะเราเคยมีสายสะดือเส้นเดียวกัน เพราะแบบนี้ไง ความรักของพ่อแม่ กับ คนรักที่เรียกว่าแฟนเลยต่างกัน
วันนี้ความรักมันสอนให้ ตัวเอง ได้บทเรียนอะไรหลายๆอย่าง ความรัก เรียนรู้ไปตลอดชีวิต ไม่มีใครช่วยเราแก้ไขปัญหาได้ พ่อสอนว่า เราผูกเอง ก็ต้องแก้เอง ทุกคนอาจให้คำปรึกษาได้ เราอาจจะให้คำปรึกษาคนอื่นได้ดี เพราะคบกันมานาน แต่ความรัก มันเป็นเรื่องของคนสองคน ที่คนอื่นแนะได้ แต่ใช้กับเราได้บ้าง หรือไม่ได้ก็มี
เพราะฉะนั้น ความรัก ทำให้เราต้องเรียนรู้มันไปเรื่อยๆอย่างช้าๆ
ขอบคุณนะคะที่อ่าน และรับฟังกัน(อยากระบาย)