ประสบการณ์แฟนคนแรกของผู้หญิงธรรมดาที่ไม่เคยเปิดใจให้ใคร.

สวัสดีค่ะ เราไม่เคยตั้งกระทู้มาก่อนเลย ครั้งนี้เป็นครั้งแรก เราเป็นผญ.ธรรมดาคนหนึ่ง หน้าตากลางๆ มาตราฐานหญิงไทยเลย เราเป็นคนหนึ่งที่กลัวการมีแฟนมากๆ เรากลัวเสียใจกลัวทุกอย่าง เพราะเวลารักใครเราจะรักมาก แบบทุ่มใจให้เลยอ่ะ ขนาดผิดใจกับเพื่อน ทะเลาะกันเรายังร้องไห้เลย เราก็เลยไม่อยากมีแฟน เพราะคิดว่าขนาดกับเพื่อนยังเป็นขนาดนี้ กับแฟนจะขนาดไหนเนี่ยะ555+ เลยทำให้ตลอดเวลาที่มีคนเข้ามาเราเลยสร้างกำแพงป้องกันตัวเองตลอด พอเรารู้ว่าใครเริ่มจะจีบเราแบบไม่ได้คิดกับเราแบบพี่น้องเรานี่ก็จะทำตัวแบบพูดดักตลอด ไม่ก็ปัดเป็นเรื่องตลกไปแบบไม่ให้เสียเพื่อนหรือเสียความเป็นพี่น้องไป เราเป็นแบบนี้มาตลอด จนวันหนึ่งเราได้เจอกับคนๆหนึ่งโดยบังเอิญที่ค่าย ความจริงเราอยู่รร.เดียวกัน แต่กลับไม่เคยเจอ ไม่เคยรู้จักกันเลย มาเจอกันที่ค่ายนี่แหละ เราสภานร.ไปเป็นพี่เลี้ยงที่ค่าย ส่วนเค้าเป็นสารวัตรนร.ไปดูแลความเรียบร้อยที่ค่าย (เรียกแทนเค้าว่าเอ็มละกัน)เราเป็นคนชอบทำความรู้จักเพื่อนใหม่ คือ เวลาเจอคนใหม่เพื่อนใหม่ๆจะพูดมากอ่ะ เอาง่ายๆ ตอนนั่นประชุ่ม แล้วเราเห็นเค้ายืนอยู่เราเลยถามเค้าว่า "นายๆมีหน้าเดียวหรอ"คือตอนนั่นไม่ได้คิดอะไรเลยนะ แค่สงสัยเลยถาม คือ หน้า เอ็ม นิ่งจริงๆนะ555+ )พอเราถามเสร็จ เพื่อนเอ็มก็เดินเข้ามาแล้วบอกว่า เอ็มเป็นคนรักนะ555+ เราก็เลยขำ หลังจากนั่นก็ปล่อยผ่านนะ คือที่ค่ายเราไม่สนิทกับเอ็มเลย เราสนิทกับคนอื่นมากกว่าเอ็มอีก พอวันต่อมาเรามีเรื่องทะเลาะกับคนในสภา แล้วเอ็มมาได้ยินคนนั่นว่าให่เราแล้วเหมือนจะเข้ามาช่วยพูดแต่กลับโดนด่า(คือเราไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์)ตอนนั่นอยู่ดีๆเอ็มก็เรียกชื่อเราแล้วถามเราว่าเกิดอะไรขึ้นเราก็เลยเล่าให้เอ็มฟัง เอ็มเลยบอกเราว่าถ้าลาออกจากสภาเมื่อไร มาสมัครเป็นสารวัตรนร.ไหม กำลังต้องการคน ตอนนั่นเครียดๆเรานี้ขำเลย เราเลยตอบเอ็มไปว่า นี่ยังไม่ลาออกเลยนะ555+ ตอนนั่นเราก็ยังไม่ได้คิดอะไรเลยนะ คือ แค่รู้สึกว่าเอ็มดูนิสัยดีกว่าที่คิดเนอะ555(ชมนะ) จนจบค่ายกลับบ้าน คือ เรานั่งรถรร.กลับพร้อมกัน เราขึ้นรถแล้วแต่นึกขึ้นได้ลืมรองเท้านร. เค้าเลยวิ่งลงรถไปหารองเท้าให้เรา แล้วถามใช้คู่นี้ไหม อันนี้หรือป่าว เรานี่แบบอึ่งแปบ คือเอ็มจับรองเท้าเราแล้วยกชูขึ้นเพื่อให้เราเห็นอ่ะ (คือผช.บางคนถือไง ว่าร้องเท้า ของต่ำไรงี่)เสร็จแล้วเค้าก็วิ่งถือร้องเท้าขึ้นรถเอามาให้ เราก็บอกว่าขอบคุณนะแล้วก็นั่งรถกลับรร.ไปพ้รอมกันจนถึงรร.