สวัสดีค่าาเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกๆคน เราเป็นคนนึงที่ชอบอ่านพันทิปมากๆค่ะ เลยอยากจะมาเล่าประสบการณ์ฟินที่เกิดในชีวิตของเรา เรื่องจิง90แต่งเติมเพื่ออรรถรส10นะคะ เขียนไม่ดีไม่ฟินขออภัยนะคะไม่ใช่นักเขียน😄
เราขอแทนชื่อตัวเองว่าวานะคะ ย้อนกลับไปเมื่อตอนป.3โห...ไกลเนอะสมัยยังใสๆอ่ะ😂😂 วามีเพื่อนสนิทอยู่3คนแทนชื่อว่านินกับพีชนะคะ วาเป็นเด็กกระโปโลคนนึงที่ติดเพื่อนมากเลยค่ะตัวเล็กดำๆผมสั้นๆไม่สวยเลยก็ว่าได้
แต่พีชทั้งขาวทั้งสูงจัดว่าสวยเราไม่น่าคบกันได้เนาะ555ส่วนนินก็ตัวอวบผิวสีแทนแต่เตี้ยกว่าเราหน่อยนึงผมสั้นเรียนเก่งเค้าสุดในกลุ่มละ
มีอยู่วันนึงมันเป็นคาบชุมนุมที่ใครอยู่ชุมนุมอะไรก็ไปเข้าชุมนุมนั้นเราอยู่ชุมนุมแกะสลักกุลสตรีไปอีกค่ะ😂 เราก็นั่งแกะสลักของเราไปคุณครูให้เราแยกกันไปเป็นกลุ่มๆไปแกะสลักผักผลไม้มากลุ่มละชนิดเราก็แกะฝรั่งเป็นรูปใบไม้ เราก็ไปนั่งตรงม้าหินอ่อนใกล้ๆโต๊ะเราจะเป็นห้องสภานักเรียนที่เค้าเอาไว้ประชุมหรือรวมตัวกันหรือเรียกง่ายๆว่าเป็นที่สิงห์สถิตย์ของพวกสภาเลยก็ว่าได้
ระหว่างที่เรากำลังแกะสลักอยู่ มีพี่สภากลุ่มนึงชะโงกหน้าออกมาจากหน้าต่างห้องสภาคือในห้องสภาตรงหน้าต่างมันจะมีโซฟาตัวยาวๆอยู่พวกพี่ๆผช.เค้าก็นั่งที่โซฟาแล้วก็ยื่นหน้าออกมามองพวกเราที่กำลังแกะสลักอยู่
ก็นะกลุ่มเรามีแต่ผญ.ก็ต้องโดนแซวเป็นธรรมดา ในกลุ่มนั้นมีแต่พี่ผช.ที่สาวๆในร.ร.เรากรี๊ดกันทั้งนั้นเลยพี่1เป็นประธานสภาพี่2เป็นรองประธานส่วนพี่คนสุดท้ายพี่คิมเป็นเหรัญญิกพี่1นี่ขาวน่ารักแก้มมีลักยิ้มเรียนเก่งด้วยมาดคุณชายมาแต่ไกลเลยค่าาพี่2นี่ก็อีกคนลักษณะรูปร่างน่าตานี่คล้ายๆกันเลยแต่พี่2จะสูงกว่าและออกแนวแบดๆส่วนพี่คิมนี่สูงขาวผอมน่าตาก็ใช้ได้ และจะบอกว่าทุกคนบ้านรวยหมดจ้าาา😂นี่มันกลุ่มชายในฝันชัดๆ
พวกเรา : นั่งแกะสลักอยู่
พี่1 : ทำไรกันอ่ะ
นิน : มันเป็นโรคเบื่อผู้ชาย555เจ๊นี่ใฝ่เรียนอย่างเดียว/ก็เห็นๆกันอยู่
เรา : นั่งแกะต่อไปไม่สนใจโลกภายนอกกูกำลังใช้สมาธิ😂
พี่2 : โหยดุจัง
พี่คิม : ก็ไปแซวน้องเห็นมั้ยหน่ะน้องเค้าใช้สมาธิอยู่555
พี่1,2 : 5555
เรา : มันหมายถึงเราป่าววะ/หยุดทำ/ก็รู้อยู่นิ่คะยังจะมาก่อกวนอยู่อีกว่างหรอ/ทำหน้านิ่งๆ/แล้วก้มแกะสลักต่อ
พี่1,2 : อู้ยยยพี่คิมเราหาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ
พี่คิม : เงียบบบ/เห้ยไปเตะบอลกัน
พี่1,2 : เออป่ะๆ
แล้วหลังจากวันนั้นเวลาเราก็เห็นพี่คิมบ่อยขึ้นเวลาเดินผ่านก็ชอบมองหน้าเราเราก็มองนางนะแต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรอ่ะเพราะตอนนั้นคิดแต่เรื่องเพื่อนเรื่องเรียนแล้วก็เรื่องไร้สาระไม่มีผช.อยู่ในหัวเลยจน เราก็เรียนๆไร้สาระมาเรื่อยๆจนเราเรียนป.6ช่วงนั่นเพื่อนเราก็เริ่มมีแฟนกันบ้างแล้วตอนวันวาเลนไทน์เพื่อนมันก็ได้ดอกไม้กันเราเห็นเราก็อยากได้บ้างเนอะแต่ทำไงได้ชีวิตนี้อีวาไม่เคยต้องมือชายใด555ก็ทำได้แค่มองคนอื่นเค้ามีคู่กันตอนนั้นเราไม่เค้าใจว่าจะมีแฟนไปทำไมเพื่อนก็มีอยู่กับเพื่อนก็มีความสุขจะตายแฮปปี้ดีออก แต่แล้ววันนึงตอนป.6 เทอม 2เราได้รับเลือกให้ไปเข้าค่ายคณิตศาสตร์คือเราไม่ได้เก่งคณิตหรืออะไรเลยนะที่จิงคือตั้งใจว่าจะไปเข้าค่ายภาษาไทยไงแต่ว่าดันซื่อบื่อไปติ๊กช่องคณิตซะได้เลยทำให้เราไม่ได้อยู่กับเพื่อนในกลุ่มเลย กลายเป็นเราไม่มีเพื่อนซะงั้นเห้อเบื่อตัวเอง เราเข้าค่ายกันที่ร.ร.เข้าแบบไม่ค้างคืน ค่ายภาษาอังกฤษมีพี่ๆจากโรงเรียนหญิงล้วนมามาเป็นพี่เลี้ยงค่ายภาษาไทยจะเป็นพี่โรงเรียนชายล้วนมา ส่วนเราน่ะหรอเหอะๆคุณครูหมวดคณิตโรงเรียนเรานี่แหล่ะโอ้ยอีวาจะบ้าตาย😂ตอนนั้นคิดอย่างเดียวกูหลับแน่ๆเข้าค่ายนี้อ่ะ
วันนั้นพอเข้าแถวหน้าเสาธงเสร็จเราก็แยกย้ายกันไปเข้าค่ายของตัวเองยังดีนะที่ห้องเรายังมีคนเข้าค่ายคณิตไม่งั้นได้เหงาตายเลย โล่งอกมีเพื่อนแล้วเรา แต่พอไปถึงผิดคาดมากอ่ะ
แบ่งกลุ่มให้กูอีกเป็นไงล่ะวาหัวเดียวกระเทียมลีบเลยคราวนี้ดีนะที่เค้าให้แค่ป.6เข้าอ่ะ
น้องสาวสุดแสบกับเสือตัวพ่อเพื่อนพี่ชาย
เราขอแทนชื่อตัวเองว่าวานะคะ ย้อนกลับไปเมื่อตอนป.3โห...ไกลเนอะสมัยยังใสๆอ่ะ😂😂 วามีเพื่อนสนิทอยู่3คนแทนชื่อว่านินกับพีชนะคะ วาเป็นเด็กกระโปโลคนนึงที่ติดเพื่อนมากเลยค่ะตัวเล็กดำๆผมสั้นๆไม่สวยเลยก็ว่าได้
แต่พีชทั้งขาวทั้งสูงจัดว่าสวยเราไม่น่าคบกันได้เนาะ555ส่วนนินก็ตัวอวบผิวสีแทนแต่เตี้ยกว่าเราหน่อยนึงผมสั้นเรียนเก่งเค้าสุดในกลุ่มละ
มีอยู่วันนึงมันเป็นคาบชุมนุมที่ใครอยู่ชุมนุมอะไรก็ไปเข้าชุมนุมนั้นเราอยู่ชุมนุมแกะสลักกุลสตรีไปอีกค่ะ😂 เราก็นั่งแกะสลักของเราไปคุณครูให้เราแยกกันไปเป็นกลุ่มๆไปแกะสลักผักผลไม้มากลุ่มละชนิดเราก็แกะฝรั่งเป็นรูปใบไม้ เราก็ไปนั่งตรงม้าหินอ่อนใกล้ๆโต๊ะเราจะเป็นห้องสภานักเรียนที่เค้าเอาไว้ประชุมหรือรวมตัวกันหรือเรียกง่ายๆว่าเป็นที่สิงห์สถิตย์ของพวกสภาเลยก็ว่าได้
ระหว่างที่เรากำลังแกะสลักอยู่ มีพี่สภากลุ่มนึงชะโงกหน้าออกมาจากหน้าต่างห้องสภาคือในห้องสภาตรงหน้าต่างมันจะมีโซฟาตัวยาวๆอยู่พวกพี่ๆผช.เค้าก็นั่งที่โซฟาแล้วก็ยื่นหน้าออกมามองพวกเราที่กำลังแกะสลักอยู่
ก็นะกลุ่มเรามีแต่ผญ.ก็ต้องโดนแซวเป็นธรรมดา ในกลุ่มนั้นมีแต่พี่ผช.ที่สาวๆในร.ร.เรากรี๊ดกันทั้งนั้นเลยพี่1เป็นประธานสภาพี่2เป็นรองประธานส่วนพี่คนสุดท้ายพี่คิมเป็นเหรัญญิกพี่1นี่ขาวน่ารักแก้มมีลักยิ้มเรียนเก่งด้วยมาดคุณชายมาแต่ไกลเลยค่าาพี่2นี่ก็อีกคนลักษณะรูปร่างน่าตานี่คล้ายๆกันเลยแต่พี่2จะสูงกว่าและออกแนวแบดๆส่วนพี่คิมนี่สูงขาวผอมน่าตาก็ใช้ได้ และจะบอกว่าทุกคนบ้านรวยหมดจ้าาา😂นี่มันกลุ่มชายในฝันชัดๆ
พวกเรา : นั่งแกะสลักอยู่
พี่1 : ทำไรกันอ่ะ
นิน : มันเป็นโรคเบื่อผู้ชาย555เจ๊นี่ใฝ่เรียนอย่างเดียว/ก็เห็นๆกันอยู่
เรา : นั่งแกะต่อไปไม่สนใจโลกภายนอกกูกำลังใช้สมาธิ😂
พี่2 : โหยดุจัง
พี่คิม : ก็ไปแซวน้องเห็นมั้ยหน่ะน้องเค้าใช้สมาธิอยู่555
พี่1,2 : 5555
เรา : มันหมายถึงเราป่าววะ/หยุดทำ/ก็รู้อยู่นิ่คะยังจะมาก่อกวนอยู่อีกว่างหรอ/ทำหน้านิ่งๆ/แล้วก้มแกะสลักต่อ
พี่1,2 : อู้ยยยพี่คิมเราหาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ
พี่คิม : เงียบบบ/เห้ยไปเตะบอลกัน
พี่1,2 : เออป่ะๆ
แล้วหลังจากวันนั้นเวลาเราก็เห็นพี่คิมบ่อยขึ้นเวลาเดินผ่านก็ชอบมองหน้าเราเราก็มองนางนะแต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรอ่ะเพราะตอนนั้นคิดแต่เรื่องเพื่อนเรื่องเรียนแล้วก็เรื่องไร้สาระไม่มีผช.อยู่ในหัวเลยจน เราก็เรียนๆไร้สาระมาเรื่อยๆจนเราเรียนป.6ช่วงนั่นเพื่อนเราก็เริ่มมีแฟนกันบ้างแล้วตอนวันวาเลนไทน์เพื่อนมันก็ได้ดอกไม้กันเราเห็นเราก็อยากได้บ้างเนอะแต่ทำไงได้ชีวิตนี้อีวาไม่เคยต้องมือชายใด555ก็ทำได้แค่มองคนอื่นเค้ามีคู่กันตอนนั้นเราไม่เค้าใจว่าจะมีแฟนไปทำไมเพื่อนก็มีอยู่กับเพื่อนก็มีความสุขจะตายแฮปปี้ดีออก แต่แล้ววันนึงตอนป.6 เทอม 2เราได้รับเลือกให้ไปเข้าค่ายคณิตศาสตร์คือเราไม่ได้เก่งคณิตหรืออะไรเลยนะที่จิงคือตั้งใจว่าจะไปเข้าค่ายภาษาไทยไงแต่ว่าดันซื่อบื่อไปติ๊กช่องคณิตซะได้เลยทำให้เราไม่ได้อยู่กับเพื่อนในกลุ่มเลย กลายเป็นเราไม่มีเพื่อนซะงั้นเห้อเบื่อตัวเอง เราเข้าค่ายกันที่ร.ร.เข้าแบบไม่ค้างคืน ค่ายภาษาอังกฤษมีพี่ๆจากโรงเรียนหญิงล้วนมามาเป็นพี่เลี้ยงค่ายภาษาไทยจะเป็นพี่โรงเรียนชายล้วนมา ส่วนเราน่ะหรอเหอะๆคุณครูหมวดคณิตโรงเรียนเรานี่แหล่ะโอ้ยอีวาจะบ้าตาย😂ตอนนั้นคิดอย่างเดียวกูหลับแน่ๆเข้าค่ายนี้อ่ะ
วันนั้นพอเข้าแถวหน้าเสาธงเสร็จเราก็แยกย้ายกันไปเข้าค่ายของตัวเองยังดีนะที่ห้องเรายังมีคนเข้าค่ายคณิตไม่งั้นได้เหงาตายเลย โล่งอกมีเพื่อนแล้วเรา แต่พอไปถึงผิดคาดมากอ่ะ