แค่คนในแชท

เราได้รู้จักผู้ชายคนนึงผ่าน บีทอค บ้านพี่เขาอยู่หมู่บ้านเดียวกันกับเรา แต่เราไม่เคยรู้มาก่อน วันที่5 สิงหาที่ผ่านมา พี่เขาทักบีทอคเรามา แนะนำชื่อ ถามชื่อเรา และขอเฟสเรา แต่เราบอกจะแอดพี่เขาไปเอง พี่เขารับเพื่อนเราและทักเรามา  เราเริ่มคุยกันทุกวันๆ จากที่เราเคยตั้งใจไว้ว่าจะไม่คิดอะไร แค่คุยกันเฉยๆ ความรู้สึกนั้นก็เริ่มเปลี่ยนไป เราเริ่มรู้สึกดีกับพี่เขา เพราะพี่เขาดีกับเรามาก ไปไหนพี่เขาบอกตลอด บอกคิดถึงเรา หึงเราเวลาคุยกับคนอื่น พี่เขาเป็นคนขี้อายมากเลย (ยิ้ม)จากที่แค่คุยกันทางเฟสก็เริ่มโทรคุยกัน จนมีวันนึง พี่เขาบอกรักเรา พี่เขาบอกว่าจะไม่ปล่อยมือเรา แต่แล้ว พี่เขาก็เริ่มตอบช้า หายไปนานๆ คนที่คุยกันทุกวัน แคร์ ใส่ใจ แค่เปลี่ยนไปนิดหน่อยก็ดูออก เราเลยตัดสินใจ ถามพี่เขาว่า เราเลิกคุยกันไหม ?ดูพี่อึดอัด แล้วคำตอบที่พี่เขาตอบมาทำเอาเราจุก มันแน่นไปหมด ทั้งเสียใจ และเจ็บมาก พี่เขาบอกว่า พี่เขาก็คิดมาซักพักแล้วเหมือนความรู้สึกพี่เขามันหยุด จากที่เคยชอบ ก็กลายเป็นเฉยๆ จากนั้นมาเราก็หยุดคุยกับพี่เขา ตอนนั้นเรารู้เลยว่าเรารักพี่เขามาก เราแย่มากตอนนั้น เครียดมากเลยมันเป็นอาทิตย์ที่เราต้องสอบด้วย เราจำได้วันที่เราสอบวันสุดท้ายเราไม่ไหวเลย เป็นไข้หนักมากวันนั้น เราก็เลยโพสลงเฟสตามประสาคนชอบเพ้อ555ว่าไม่สบาย พี่เขามาไลค์และทักมาถามว่าเป็นอะไรมากไหม หาหมอยัง พี่เขาบอกว่าตอนที่พี่เขาหายไป พี่เขาก็คิดถึงเรา เป็นห่วงเราตลอด เราดีใจมาก แต่ก็ยอมรับนะว่าอีกใจนึงเราก็เซฟใจเหมือน จากนั้นมาเราก็คุยกันมาเรื่อยๆสุดท้ายวันที่ 5พฤศจิกา พี่เขาก็บอกว่า ความรู้สึกพี่เขาไม่เดินต่อ 5555 เราเจ็บดีเน๊าะ เราก็ได้แต่ส่งสติ๊กเกอร์ยิ้มไป และไม่ได้คุยกับพี่เขาอีกเลย คิดถึงพี่เขามาก
เรียนเหนื่อยไหมวันนี้ ?
กินข้าวยัง?
ทำไรอยู่?
ยังคิดถึงหนูไหม?
หนูไม่ได้โทรปลุกแล้วตื่นสายไหม?
ไหนจะไม่ปล่อยมือหนู?
ก็ได้แต่คิด เราคงต้องปล่อยพี่เขาไปจริงๆแล้ว โชคดีนะ หมู หนูจะรอหมูนะ  
ขอบคุณสำหรับที่ผ่านมา (วันนี้แอบเห็นพี่เขาขับรถแล้วมีผู้หญิงซ้อนท้าย ) ยิ่งตอกย้ำ