เราอายุ 26 มีโอกาสพูดคุยกับผู้ชายคนนึงผ่านเฟสบุคจากกลุ่มเพจเพื่อนร่วมอาชีพ เค้าอายุ 20 ด้วยเพราะทำงานสายเดียวกัน ก็เค้าเลยแอดมาคุย ซึ่งก็คิดว่าเป็นเรื่องปกติ ที่จะคุยถูกคอ มีอะไรหลายๆอย่างคิดเหมือนกัน ไม่ได้คิดไกลเพราะดูเค้ายังเด็ก ยังเรียนอยู่ด้วยซ้ำ จึงคิดว่าเป็นไปไม่ได้ ที่เด็กจะมาจีบเรา คุยกันไปซักพัก เรามีโอกาสไปกรุงเทพ เลยนัดเจอกัน ก็คิดว่าแค่ไปหาอะไรกินเดินเที่ยว ทักทายทำความรู้จักกันทั่วไป แต่พอแวบแรกที่เห็นค้า.....หัวใจเต้น...เค้าไม่ได้ดูเด็ก ตัวสูงกว่าเรานิดหน่อยรูปร่างดี หน้าตาดี ดูเซอร์ตามสไตล์ ไม่ได้หล่อเวอร์วังอะไร แต่มันดูใช่สำหรับเรา ดูการพูดจา มีความคิด คุยกันว่าจะไปดูหนัง ก็เดินออกมาหารถ เราก็บ่นว่ากระเป๋าหนักเดินไกล เค้าก็ถือกระเป๋าให้ เราดูเป็นผู้หญิงเข้มแข็ง ออกแนวห้าวด้วยซ้ำไม่เคยมีใครมาทำแบบนี้ให้หรอก ปกติก็ตัวใหญ่กว่าผู้ชายหลายคนด้วยซ้ำ เลยไม่กล้าทำตัวอ่อนแอ แต่พอมีคนมาทำแบบนี้ มันอาจจะแค่เรื่องเล็กน้อยมาก แต่สำหรับเรา มันประทับใจ พอไปถึงโรงหนัง บังเอิญหนังที่อยากดู ต้องรอดึก เลยตัดสินใจเดินกลับ ก็เหมือนเดินคุยกันมาเรื่อย ใช้เวลาด้วยกันไปอีก ไม่ได้รู้สึกเหนื่อยนะ เพราะเราอยากใช้เวลาอยู่กับเค้านานๆ พอมาถึงหอเลยเปลี่ยนแผน ซื้อเบียร์มานั่งดื่มกันบนห้องแทน คุณเคยได้ยินคำนี้ไม๊ "นั่งดื่มกับคนรู้ใจ ดื่มยังไงก็ไม่เมา" ก็ร้องรำทำเพลงกันไปเรื่อย คุยกันไป เค้าดูเป็นเด็กที่ผ่านปัญหามาจากวัยเด็กที่อาจผิดพลาดมา เค้าเป็นคนขี้เหงา ถึงเค้าจะมีเพื่อนเยอะแยะ แต่เรามองคนออก มันรู้สึกถึงคำพูดทุกคำที่เค้าพูด สิ่งที่เค้าสื่อ ถึงเค้าเป็นเด็กอายุ 20 แต่เค้ามีความคิด เค้าบอกว่าชอบอ่านหนังสือ เค้าพูดเรื่องที่บ้านให้ฟัง เล่าเรื่องอดีต ที่เค้ารู้สึกผิด เรายิ่งรู้สึกว่าเค้ามีอะไรหลายอย่างคล้ายๆเรา คุณเคยไม๊ กับใครบางคนที่แค่มองหน้าเค้า มองตาเค้า มันเหมือนคนคุ้นเคย มันเหมือนเรารับรู้มากกว่าสิ่งที่เค้าพูดยอมรับเลยว่าตอนนั้นรู้สึก ไม่อยากให้ผ่านคืนนี้ไป
........เราบอกเค้าว่าหลังจากนี้อีก 3 เดือนเราจะไปอยู่ต่างประเทศ ยิ่งเราพูดแบบนี้ ความเป็นไปได้ที่จะคบกันก็ยิ่งไม่มี แค่เรื่องความห่างของอายุ ก็เป็นปัญหาแล้ว เรารู้ว่า ผู้ชายวัยนี้ ต้องการอะไร เราเองคงไม่กล้าคาดหวังอะไรจากเค้า เราไม่รู้ว่าเค้าพูดด้วยความเมารึเปล่า แต่เค้าบอกว่า ถ้ามีโอกาศเค้าจะลองไปต่างประเทศบ้าง (หมายถึงประเทศที่เราจะไป) เราเองก็อยากเห็นชีวิตเค้าดีขี้น อยากให้เค้ามีโอกาสในชีวิตมากขึ้น ก็ได้แต่บอกว่า "คนเราไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้หรอก ถ้าเราไม่หยุดที่จะพยายาม ลองทำมันให้เต็มที่" สัญญานะว่าจะลองพยายามเอาจริงเอาจังกับเรื่องนี้และทำให้ได้ ก็เกี่ยวก้อยสัญญากัน (^_^ แอบทำตัวเด็กน่ารัก)เราเห็นเล็บเค้ายาวเลยดึงมือมา แล้วตัดเล็บให้ เค้าเอามือมาแตะหน้าเราแล้วบอก ไม่เคยมีใครทำให้เค้าแบบนี้เลยนะ เราก็อมยิ้ม แอบเขิน.....ก็นั่งคุยกันไปจนดึกเบียร์หมด ก็ลงไปซื้อมาเพิ่ม เค้าดูเมามาก เราเลยบอกว่าให้หยุดดื่มละพอ...
.....มาถึงจุดดราม่า>>>>>> เค้าพูดขึ้นมาว่า "มอ(นามแฝงละกัน) มอไม่รู้หรอกว่ามันจะเป็นยังไงต่อไป มอแค่รู้สึกว่าอยากคุยกับพี่ไปตลอด ขอแค่คืนนี้เราอยู่ด้วยกัน T-T เรานี่นิ่ง เพราะมันเป็นเหมือนสิ่งที่เรารู้ว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ เรารักกันไม่ได้ เค้าเองยังเด็กเค้าต้องเจออะไรอีกเยอะ เราเองก็กำลังจะไปอยู่อีกที่นึงที่ไกลมาก ไม่รู้อีกกี่ปีจะเจอกัน แต่เวลานั้น เราบอกไม่ถูก เหมือนคนสองคนที่อยากรักกัน แต่เป็นไปไม่ได้ เราไม่รู้หรอกว่าที่เค้าพูด มันมีความจริงมากแค่ไหน แต่สำหรับเรา เราจริงที่สุด เราก็เลยรับปากไปว่า "ได้ คืนนี้จะมีแค่เราสองคน อยู่ด้วยกัน" ไม่เกี่ยวกับเมื่อวาน หรือวันพรุ่งนี้ แค่คืนนี้เท่านั้น เราเข้ากันได้ดีทุกอย่างในคืนนั้น ก่อนนอน เค้าบอกว่า ให้เราร้องเพลงให้ฟังหน่อย เราเลยร้องเพลงนี้
https://www.youtube.com/watch?v=RzrnRi-GKHM
เราไม่เคยร้องเพลงแล้วหดหู่ขนาดนี้ คนที่จะไม่ได้เจอกันอีก มันไม่ต่างอะไรกับคนที่ตายจากกันเลย T-T เค้าบอกเราว่าเค้าชอบเรามาก เราเองก็รู้สึกว่าเค้าใช่สำหรับเรา อาจจะมองว่ามันเป็นแค่อารมชั่ววูบหรือเปล่า แต่เราเอง ก็ 26 เกือบ 27 เจอคนมาเยอะ ไม่เคยรู้สึกกับใครแบบนี้ หลังจากที่เราออกมาจากห้องเค้าตอนเช้า เรากอดเค้าจูบเค้าแบบที่ เราคิดว่า เราอาจจะไม่ได้ทำแบบนี้อีก แต่อย่างน้อยเป็นเราเองที่เดินออกมา ดีกว่ามองเค้าเดินจากไป..............
เรากลับบ้านมาก็มีคุยทักกันบ้าง แต่เค้าซ้อมงานตลอดเราเองก็ทำงาน เลยไม่ค่อยได้คุยกัน ครั้งสุดท้ายเราตัดสินใจโทรไป เค้ารับสาย และพูดว่า "กำลังซ้อมอยู่นะ" แค่ได้ยินเสียงเค้าก็ดีใจ เหมือนได้สัมผัสเค้าอีกครั้งนึง แต่เราไม่ได้พูดอะไรมาก แค่จะบอกลา เราไม่รู้หรอกว่าเค้ายังต้องการคุยกับเราอยู่รึเปล่า อาจจะไม่ หรืออาจจะอยากคุยต่อ แต่เราทำใจไม่ได้ที่เค้าไม่สนใจ เราเลยเลือกที่จะเดินหายไปจากชีวิตเค้าเราบล็อกเฟส ลบเบอร์ ลบเค้าออกไปจากการติดต่อ จากนี้ไป เค้าจะอยู่แค่ในใจและในความทรงจำของเรา เราจะจำเค้าไปตลอดในฐานะคนที่ใช่ และอย่างน้อยเราเคยได้พบกัน....
สำหรับฉันแม้สิ่งที่เกิดขึ้นในความรู้สึกเธอจะจริงหรือหลอก แต่ฉันมีความสุข และดีใจที่ได้เจอเธอ.....
นี่เป็นกระทู้แรกของเรา เรื่องราวอาจไม่ได้ชวนติดตาม แต่มันเป็นความรู้สึกจริงๆ ขอบคุณหากคุณอ่านมันจนจบ
เจอกับคนที่ใช่ แม้จะมีความสุขแค่คืนเดียวเราก็ยอม เพื่อจะจำเค้าไปตลอด คุณเคยรู้สึกแบบนี้ไหม
........เราบอกเค้าว่าหลังจากนี้อีก 3 เดือนเราจะไปอยู่ต่างประเทศ ยิ่งเราพูดแบบนี้ ความเป็นไปได้ที่จะคบกันก็ยิ่งไม่มี แค่เรื่องความห่างของอายุ ก็เป็นปัญหาแล้ว เรารู้ว่า ผู้ชายวัยนี้ ต้องการอะไร เราเองคงไม่กล้าคาดหวังอะไรจากเค้า เราไม่รู้ว่าเค้าพูดด้วยความเมารึเปล่า แต่เค้าบอกว่า ถ้ามีโอกาศเค้าจะลองไปต่างประเทศบ้าง (หมายถึงประเทศที่เราจะไป) เราเองก็อยากเห็นชีวิตเค้าดีขี้น อยากให้เค้ามีโอกาสในชีวิตมากขึ้น ก็ได้แต่บอกว่า "คนเราไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้หรอก ถ้าเราไม่หยุดที่จะพยายาม ลองทำมันให้เต็มที่" สัญญานะว่าจะลองพยายามเอาจริงเอาจังกับเรื่องนี้และทำให้ได้ ก็เกี่ยวก้อยสัญญากัน (^_^ แอบทำตัวเด็กน่ารัก)เราเห็นเล็บเค้ายาวเลยดึงมือมา แล้วตัดเล็บให้ เค้าเอามือมาแตะหน้าเราแล้วบอก ไม่เคยมีใครทำให้เค้าแบบนี้เลยนะ เราก็อมยิ้ม แอบเขิน.....ก็นั่งคุยกันไปจนดึกเบียร์หมด ก็ลงไปซื้อมาเพิ่ม เค้าดูเมามาก เราเลยบอกว่าให้หยุดดื่มละพอ...
.....มาถึงจุดดราม่า>>>>>> เค้าพูดขึ้นมาว่า "มอ(นามแฝงละกัน) มอไม่รู้หรอกว่ามันจะเป็นยังไงต่อไป มอแค่รู้สึกว่าอยากคุยกับพี่ไปตลอด ขอแค่คืนนี้เราอยู่ด้วยกัน T-T เรานี่นิ่ง เพราะมันเป็นเหมือนสิ่งที่เรารู้ว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ เรารักกันไม่ได้ เค้าเองยังเด็กเค้าต้องเจออะไรอีกเยอะ เราเองก็กำลังจะไปอยู่อีกที่นึงที่ไกลมาก ไม่รู้อีกกี่ปีจะเจอกัน แต่เวลานั้น เราบอกไม่ถูก เหมือนคนสองคนที่อยากรักกัน แต่เป็นไปไม่ได้ เราไม่รู้หรอกว่าที่เค้าพูด มันมีความจริงมากแค่ไหน แต่สำหรับเรา เราจริงที่สุด เราก็เลยรับปากไปว่า "ได้ คืนนี้จะมีแค่เราสองคน อยู่ด้วยกัน" ไม่เกี่ยวกับเมื่อวาน หรือวันพรุ่งนี้ แค่คืนนี้เท่านั้น เราเข้ากันได้ดีทุกอย่างในคืนนั้น ก่อนนอน เค้าบอกว่า ให้เราร้องเพลงให้ฟังหน่อย เราเลยร้องเพลงนี้
https://www.youtube.com/watch?v=RzrnRi-GKHM
เราไม่เคยร้องเพลงแล้วหดหู่ขนาดนี้ คนที่จะไม่ได้เจอกันอีก มันไม่ต่างอะไรกับคนที่ตายจากกันเลย T-T เค้าบอกเราว่าเค้าชอบเรามาก เราเองก็รู้สึกว่าเค้าใช่สำหรับเรา อาจจะมองว่ามันเป็นแค่อารมชั่ววูบหรือเปล่า แต่เราเอง ก็ 26 เกือบ 27 เจอคนมาเยอะ ไม่เคยรู้สึกกับใครแบบนี้ หลังจากที่เราออกมาจากห้องเค้าตอนเช้า เรากอดเค้าจูบเค้าแบบที่ เราคิดว่า เราอาจจะไม่ได้ทำแบบนี้อีก แต่อย่างน้อยเป็นเราเองที่เดินออกมา ดีกว่ามองเค้าเดินจากไป..............
เรากลับบ้านมาก็มีคุยทักกันบ้าง แต่เค้าซ้อมงานตลอดเราเองก็ทำงาน เลยไม่ค่อยได้คุยกัน ครั้งสุดท้ายเราตัดสินใจโทรไป เค้ารับสาย และพูดว่า "กำลังซ้อมอยู่นะ" แค่ได้ยินเสียงเค้าก็ดีใจ เหมือนได้สัมผัสเค้าอีกครั้งนึง แต่เราไม่ได้พูดอะไรมาก แค่จะบอกลา เราไม่รู้หรอกว่าเค้ายังต้องการคุยกับเราอยู่รึเปล่า อาจจะไม่ หรืออาจจะอยากคุยต่อ แต่เราทำใจไม่ได้ที่เค้าไม่สนใจ เราเลยเลือกที่จะเดินหายไปจากชีวิตเค้าเราบล็อกเฟส ลบเบอร์ ลบเค้าออกไปจากการติดต่อ จากนี้ไป เค้าจะอยู่แค่ในใจและในความทรงจำของเรา เราจะจำเค้าไปตลอดในฐานะคนที่ใช่ และอย่างน้อยเราเคยได้พบกัน....
สำหรับฉันแม้สิ่งที่เกิดขึ้นในความรู้สึกเธอจะจริงหรือหลอก แต่ฉันมีความสุข และดีใจที่ได้เจอเธอ.....
นี่เป็นกระทู้แรกของเรา เรื่องราวอาจไม่ได้ชวนติดตาม แต่มันเป็นความรู้สึกจริงๆ ขอบคุณหากคุณอ่านมันจนจบ