คือเรากับแฟนเราเรียนอยู่กันคนละโรงเรียนกันค่ะ(เมื่อก่อนเราเคยอยู่โรงเรียนเดียวกันค่ะ แต่เขาสอบเข้าโรงเรียนอื่นที่ดีกว่าได้ เขาเลยไป)
เราก็คบกันมาเรื่อยๆและก็สัญญากันว่าจะไม่นอกใจกัน จะรอจอม.6จะไปเข้ามหาลัยที่เดียวกันให้ได้
ช่วง2เดือนแรกที่เราห่างกัน เรายังไม่รู้สึกถึงช่องว่างระหว่างเราเท่าไรค่ะ เราโทรคุยกันทุกคืนก่อนนอน ตอนนั้นเรายังรู้สึกแฮปปี้ดีอยู่นะคะที่เขายังติดต่อกับเราอยู่เรื่อยๆ แล้วเราจะเจอกันทุกวันเสาร์- อาทิตย์ค่ะ(เขาอยู่โรงเรียนประจำค่ะ เรามีเวลาเจอกันแค่นี้จริงๆ) เรารู้สึกว่าทุกอย่างมันไปได้ดีจริงๆมันคงไม่มีปัญหาอะไรระหว่างเราหรอก
จนเวลาผ่านไปเรื่องเรียนที่โรงเรียนเขาเริ่มมีมากขึ้นเรื่อยๆขณะที่โรงเรียนของเราก็มีกิจกรรมที่มากขึ้นอีกเช่นกันค่ะ เราเริ่มมีเวลาให้กันน้อยลง จากการโทรคุยกันทุกๆวันเริ่มลดลงไปเหลือแค่โทรคุยกันทุกคืนวันอาทิตย์(แต่ช่วงเวลาของการคุยก็มากขึ้นเช่นกันค่ะ จากคุยครั้งละ30นาทีเป็นครั้งละ2ชั่วโมง)
วันเสาร์-อาทิตย์เราก็ไม่ค่อยได้เจอกันค่ะ เพราะบางสัปดาห์เขาก็ไม่ได้กลับบ้านเพราะติดเคลียร์งานโรงเรียนบ้าง ครอบครัวไม่สะดวกมารับบ้าง
ในขณะที่ทางด้านของเราก็มีผู้ชายคนอื่นเข้ามาจีบ ตอนแรกเราก็ไม่รู้สึกอะไร แต่คงเพราะการกระทำของเขาทึ่คอยซื้อช็อกโกแลตมาให้เราทุกวัน และคอยทักมาถามทุกครั้งเวลาเราขาดเรียน และก็ไปเยี่ยมเราบ่อยครั้งเวลาเราเข้าโรงพยาบาล ซึ่งแฟนเราไม่เคยมาเยี่ยมเลย คงเพราะหาเวลามาไม่ได้แหละ555(เราเป็นคนมีโรคประจำตัวอ่ะค่ะ เราเข้าโรงพยาบาลบ่อย แล้วก็เล่นกีฬาหนักๆไม่ได้)
ในขณะที่เขาเริ่มทำดีกับเราขึ้นเรื่อยๆเราก็เริ่มรู้สึกดีกับเขามากขึ้นๆ ความรู้สึกดีของเราเริ่มพัฒนาเป็นความหวั่นไหว จนเพื่อนจับอาการได้ว่าต้องมีอะไรบางอย่างระหว่างเราแน่ๆ
เราไม่อยากให้มีความรู้สึกแบบนี้เกิดขึ้นเลย แฟนเรารักเรามากไม่เคยนอกใจเรา แต่ในขณะที่เราเริ่มหวั่นไหวกับผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่แฟน เรารักแฟนนะแต่ทำไมเราถึงหวั่นไหวกับผู้ชายคนอื่น ถ้าความรู้สึกนี้มันเกิดขึ้นได้ แสดงว่าต้องมีครั้งต่อๆไปเกิดขึ้นได้อีก เราควรจะทำอย่างไรดี ช่วยหน่อยนะคะ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะ พอดีเล่นในมือถือคำผิดหรือการเว้นช่วงอาจทำให้ไม่น่าอ่านเท่าไร ถ้าทำให้เสียอารมณ์ในการอ่านไปบ้างก็ขอโทษด้วยนะคะ
เริ่มหวั่นไหวกับผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่แฟน ทำอย่างไรดีคะ
เราก็คบกันมาเรื่อยๆและก็สัญญากันว่าจะไม่นอกใจกัน จะรอจอม.6จะไปเข้ามหาลัยที่เดียวกันให้ได้
ช่วง2เดือนแรกที่เราห่างกัน เรายังไม่รู้สึกถึงช่องว่างระหว่างเราเท่าไรค่ะ เราโทรคุยกันทุกคืนก่อนนอน ตอนนั้นเรายังรู้สึกแฮปปี้ดีอยู่นะคะที่เขายังติดต่อกับเราอยู่เรื่อยๆ แล้วเราจะเจอกันทุกวันเสาร์- อาทิตย์ค่ะ(เขาอยู่โรงเรียนประจำค่ะ เรามีเวลาเจอกันแค่นี้จริงๆ) เรารู้สึกว่าทุกอย่างมันไปได้ดีจริงๆมันคงไม่มีปัญหาอะไรระหว่างเราหรอก
จนเวลาผ่านไปเรื่องเรียนที่โรงเรียนเขาเริ่มมีมากขึ้นเรื่อยๆขณะที่โรงเรียนของเราก็มีกิจกรรมที่มากขึ้นอีกเช่นกันค่ะ เราเริ่มมีเวลาให้กันน้อยลง จากการโทรคุยกันทุกๆวันเริ่มลดลงไปเหลือแค่โทรคุยกันทุกคืนวันอาทิตย์(แต่ช่วงเวลาของการคุยก็มากขึ้นเช่นกันค่ะ จากคุยครั้งละ30นาทีเป็นครั้งละ2ชั่วโมง)
วันเสาร์-อาทิตย์เราก็ไม่ค่อยได้เจอกันค่ะ เพราะบางสัปดาห์เขาก็ไม่ได้กลับบ้านเพราะติดเคลียร์งานโรงเรียนบ้าง ครอบครัวไม่สะดวกมารับบ้าง
ในขณะที่ทางด้านของเราก็มีผู้ชายคนอื่นเข้ามาจีบ ตอนแรกเราก็ไม่รู้สึกอะไร แต่คงเพราะการกระทำของเขาทึ่คอยซื้อช็อกโกแลตมาให้เราทุกวัน และคอยทักมาถามทุกครั้งเวลาเราขาดเรียน และก็ไปเยี่ยมเราบ่อยครั้งเวลาเราเข้าโรงพยาบาล ซึ่งแฟนเราไม่เคยมาเยี่ยมเลย คงเพราะหาเวลามาไม่ได้แหละ555(เราเป็นคนมีโรคประจำตัวอ่ะค่ะ เราเข้าโรงพยาบาลบ่อย แล้วก็เล่นกีฬาหนักๆไม่ได้)
ในขณะที่เขาเริ่มทำดีกับเราขึ้นเรื่อยๆเราก็เริ่มรู้สึกดีกับเขามากขึ้นๆ ความรู้สึกดีของเราเริ่มพัฒนาเป็นความหวั่นไหว จนเพื่อนจับอาการได้ว่าต้องมีอะไรบางอย่างระหว่างเราแน่ๆ
เราไม่อยากให้มีความรู้สึกแบบนี้เกิดขึ้นเลย แฟนเรารักเรามากไม่เคยนอกใจเรา แต่ในขณะที่เราเริ่มหวั่นไหวกับผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่แฟน เรารักแฟนนะแต่ทำไมเราถึงหวั่นไหวกับผู้ชายคนอื่น ถ้าความรู้สึกนี้มันเกิดขึ้นได้ แสดงว่าต้องมีครั้งต่อๆไปเกิดขึ้นได้อีก เราควรจะทำอย่างไรดี ช่วยหน่อยนะคะ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะ พอดีเล่นในมือถือคำผิดหรือการเว้นช่วงอาจทำให้ไม่น่าอ่านเท่าไร ถ้าทำให้เสียอารมณ์ในการอ่านไปบ้างก็ขอโทษด้วยนะคะ