หลังจากอยู่ในห้องนี้มานานพอควรก็ขอมาแนะนำตัวสักเล็กน้อยอย่างเป็นทางการ (มาช้าเนอะ)
ปัจจุบันผมอายุ 26 ปี จบการศึกษาชั้นปริญญาตรีทางด้านปรัชญาและศาสนา จากมหาวิทยาลัยแถวอโศก (ที่เพิ่งมีดราม่ากันไปเมื่อสัก2-3 เดือนที่แล้ว)
ตรงนี้ละครับ ที่เกรงใจจะให้ท่านอื่นๆเรียกว่า อาจารย์ เพราะอายุผมยังไม่ได้เยอะ
ผมเองก็เป็นมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง ที่เจอกับประสบการณ์อันปวดร้าว (ผมชอบคำนี้มากๆ เพราะ มันอธิบายความรู้สึกของความเจ็บปวดได้เป็นอย่างดี)
เคยเจ็บปวดจากการสูญเสีย ตอนนั้นเลยได้รู้จักกับคำว่า "ตัวชาไปทั้งตัวนั้นเป็นอย่างไร" เคยร้องไห้ต่อความผิดหวัง สูญเสียความเชื่อมั่นที่มีต่อตนเอง
เคยโทษต่อฟ้าว่าเหตุใด ต้องให้เราประสบพบเจอกับเหตุการณ์อันเลวร้ายขนาดนั้นทั้งๆที่เราอายุยังน้อยอยู่เลย เคยตั้งคำถามต่อชีวิตและสิ่งต่างๆที่ผ่านเข้ามาว่า ชีวิตนี้จะพาเราไป ณ ที่ใด
อาจจะเป็นเพราะ ผมผ่านเหตุการณ์ที่เจ็บปวดมามากพอควร คนที่รู้จักผมมักจะคิดว่าผมอายุ 40 กว่าเสมอๆ (ส่วนมากพวกลูกค้าที่คุยกันทางโทรศัพท์จะคิดว่าผม 40-50 ทั้งนั้นล่ะ)
เข้าเรื่อง "ศาสตร์" บ้างดีกว่า เอาจริงๆ ผมก็ศึกษามาได้ไม่นานนะครับ เอาจริงๆก็สัก 2 ปีเอง
โดยเริ่มเรียนจากพี่คนหนึ่งที่เค้าศึกษาเรื่องศาสตร์ และการพยากรณ์มานาน แต่ขอเรียกมาเฉพาะ ไพ่ทาโรต์ กับอักษรรูนส์
โดยแนวทางที่เดินจะเป็นแนวของฝั่งตะวันตกเป็นหลัก เพราะ พี่เค้าเป็นลูกครึ่งฮ่องกงเลยมีการเรียนรู้อย่างตะวันตกมากกว่า
ผมเองก็ได้ความรู้มาจากพี่เค้าเนี่ยล่ะ เรียกว่า ความรู้ทั้งหมดของผมมาจากพี่เค้าเลย
สุดท้ายนี้ อยากจะบอกกับทุกท่านว่า
เรื่องราวต่างๆบนโลกนี้ ที่มีปัญหาและเรารู้สึกว่ามันแสนจะวุ่นวาย
บางทีมันก็อาจจะเป็นเพราะ เราต่างหากที่ทำให้มัน "ยาก" เกินไป
บางทีเราอาจจะต้องกลับเข้าสู่ความ "ง่าย" กลับไปมองโลกแบบเด็กผู้ไร้เดียงสาอีกครั้ง
มองสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างที่มันเป็น บางทีเราอาจพบคำตอบที่ตามหาจากความ "ง่าย" ก็เป็นได้
อาจารย์ผมเคยบอกไว้ว่า "มนุษย์เราเรียนรู้สิ่งต่างๆมากมาย ตั้งแต่สิ่งที่ใหญ่ที่สุดอย่างจักรวาล และสิ่งที่เล็กที่สุดอย่างอนุภาคทั้งหลาย
แต่สิ่งที่มนุษย์เราน้อยคนนักจะเรียนรู้คือ เรียนรู้ใจของตนเอง"
สวัสดีครับ พี่น้องชาวห้องพรหมชาติทุกท่าน
ปล. ผมเปิดกระทู้ฟรีแต่ละครั้งจะ ไม่เกิน 5 คนนะครับ
เป็นข้อจำกัดทางด้านการพยากรณ์ของผมเอง เรียกว่า 5 คนนี่ก็เหนื่อยแล้ว
และผมไม่ต้องการให้คำปรึกษาใคร ตอนที่ผมรู้สึกเหนื่อย เพราะ คุณภาพมันตก
วันนี้พ่อแมวตัวอ้วนกลมมาแนะนำตัวอย่างเป็นทางการนะครับ
ปัจจุบันผมอายุ 26 ปี จบการศึกษาชั้นปริญญาตรีทางด้านปรัชญาและศาสนา จากมหาวิทยาลัยแถวอโศก (ที่เพิ่งมีดราม่ากันไปเมื่อสัก2-3 เดือนที่แล้ว)
ตรงนี้ละครับ ที่เกรงใจจะให้ท่านอื่นๆเรียกว่า อาจารย์ เพราะอายุผมยังไม่ได้เยอะ
ผมเองก็เป็นมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง ที่เจอกับประสบการณ์อันปวดร้าว (ผมชอบคำนี้มากๆ เพราะ มันอธิบายความรู้สึกของความเจ็บปวดได้เป็นอย่างดี)
เคยเจ็บปวดจากการสูญเสีย ตอนนั้นเลยได้รู้จักกับคำว่า "ตัวชาไปทั้งตัวนั้นเป็นอย่างไร" เคยร้องไห้ต่อความผิดหวัง สูญเสียความเชื่อมั่นที่มีต่อตนเอง
เคยโทษต่อฟ้าว่าเหตุใด ต้องให้เราประสบพบเจอกับเหตุการณ์อันเลวร้ายขนาดนั้นทั้งๆที่เราอายุยังน้อยอยู่เลย เคยตั้งคำถามต่อชีวิตและสิ่งต่างๆที่ผ่านเข้ามาว่า ชีวิตนี้จะพาเราไป ณ ที่ใด
อาจจะเป็นเพราะ ผมผ่านเหตุการณ์ที่เจ็บปวดมามากพอควร คนที่รู้จักผมมักจะคิดว่าผมอายุ 40 กว่าเสมอๆ (ส่วนมากพวกลูกค้าที่คุยกันทางโทรศัพท์จะคิดว่าผม 40-50 ทั้งนั้นล่ะ)
เข้าเรื่อง "ศาสตร์" บ้างดีกว่า เอาจริงๆ ผมก็ศึกษามาได้ไม่นานนะครับ เอาจริงๆก็สัก 2 ปีเอง
โดยเริ่มเรียนจากพี่คนหนึ่งที่เค้าศึกษาเรื่องศาสตร์ และการพยากรณ์มานาน แต่ขอเรียกมาเฉพาะ ไพ่ทาโรต์ กับอักษรรูนส์
โดยแนวทางที่เดินจะเป็นแนวของฝั่งตะวันตกเป็นหลัก เพราะ พี่เค้าเป็นลูกครึ่งฮ่องกงเลยมีการเรียนรู้อย่างตะวันตกมากกว่า
ผมเองก็ได้ความรู้มาจากพี่เค้าเนี่ยล่ะ เรียกว่า ความรู้ทั้งหมดของผมมาจากพี่เค้าเลย
สุดท้ายนี้ อยากจะบอกกับทุกท่านว่า
เรื่องราวต่างๆบนโลกนี้ ที่มีปัญหาและเรารู้สึกว่ามันแสนจะวุ่นวาย
บางทีมันก็อาจจะเป็นเพราะ เราต่างหากที่ทำให้มัน "ยาก" เกินไป
บางทีเราอาจจะต้องกลับเข้าสู่ความ "ง่าย" กลับไปมองโลกแบบเด็กผู้ไร้เดียงสาอีกครั้ง
มองสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างที่มันเป็น บางทีเราอาจพบคำตอบที่ตามหาจากความ "ง่าย" ก็เป็นได้
อาจารย์ผมเคยบอกไว้ว่า "มนุษย์เราเรียนรู้สิ่งต่างๆมากมาย ตั้งแต่สิ่งที่ใหญ่ที่สุดอย่างจักรวาล และสิ่งที่เล็กที่สุดอย่างอนุภาคทั้งหลาย
แต่สิ่งที่มนุษย์เราน้อยคนนักจะเรียนรู้คือ เรียนรู้ใจของตนเอง"
สวัสดีครับ พี่น้องชาวห้องพรหมชาติทุกท่าน
ปล. ผมเปิดกระทู้ฟรีแต่ละครั้งจะ ไม่เกิน 5 คนนะครับ
เป็นข้อจำกัดทางด้านการพยากรณ์ของผมเอง เรียกว่า 5 คนนี่ก็เหนื่อยแล้ว
และผมไม่ต้องการให้คำปรึกษาใคร ตอนที่ผมรู้สึกเหนื่อย เพราะ คุณภาพมันตก