
เอาจริงๆคือ ก่อนหน้านี้ก็เคยคบหาใครมามาก แต่ไม่รู้ทำไม ใจถึงอยากหยุดอยู่ที่คนคนนี้ ผู้ชายธรรมดาๆซึ่งมีอายุน้อยกว่าฉัน2 ปี (รุ่นเดียวกันกับน้องชายฉันเลย)
ตอนนี้คบหากันมาได้เกือบ 2 ปีแล้ว มีทะเลาะกันบ้าง ไม่เข้าใจกันบ้าง แต่เราสองคนก็ยังรักกันดี...กว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ ไม่ง่ายเลย...
ด้วยเหตุที่พ่อและแม่เป็นคนหัวโบราณล่ะมั้ง ท่านไม่เห็นด้วย และยื่นคำขาดว่ายังไงๆก็ห้ามคบกันเด็ดขาด และด้วยวลีเด็ดของแม่ "ไม่มีปัญญาหาแล้วเหรอ..ไม่อายเขาเหรอเวลามีคนมาว่า มี"ผัว"เป็นรุ่นน้องน่ะ"..."ถ้าแต่งงานกันไปแล้วมันจะเคารพ ให้เกียรติแกมั้ย"...
มันจึงทำให้ฉันอดคิดไม่ได้ว่า ทำไม...? มันผิดมากเลยเหรอ...?
ทุกวันนี้ถามว่าเรายังคบกันอยู่มั้ย ตอบเลยว่ายังรักกันดีเหมือนเดิม เหมือนวันแรกที่เรารู้จักกัน เขาไม่เคยเปลี่ยน แม้ว่าจะถูกกีดกัน ถูกห้ามไม่ให้พบ ไม่ให้คบ ไม่ให้คุย แต่เขาก็จะพยายามหาทาง ไม่ให้เราต้องขาดการติดต่อกันอย่างสิ้นเชิง...
ผู้ชายคนนี้ ไม่เคยทำให้ฉันหมดศรัทธาในความรักที่มีต่อเขาเลย...
ผิดด้วยหรือ ที่มีแฟนเด็กกว่า มัน"ผิดศีลธรรม"มากเลยหรือ
ตอนนี้คบหากันมาได้เกือบ 2 ปีแล้ว มีทะเลาะกันบ้าง ไม่เข้าใจกันบ้าง แต่เราสองคนก็ยังรักกันดี...กว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ ไม่ง่ายเลย...
ด้วยเหตุที่พ่อและแม่เป็นคนหัวโบราณล่ะมั้ง ท่านไม่เห็นด้วย และยื่นคำขาดว่ายังไงๆก็ห้ามคบกันเด็ดขาด และด้วยวลีเด็ดของแม่ "ไม่มีปัญญาหาแล้วเหรอ..ไม่อายเขาเหรอเวลามีคนมาว่า มี"ผัว"เป็นรุ่นน้องน่ะ"..."ถ้าแต่งงานกันไปแล้วมันจะเคารพ ให้เกียรติแกมั้ย"...
มันจึงทำให้ฉันอดคิดไม่ได้ว่า ทำไม...? มันผิดมากเลยเหรอ...?
ทุกวันนี้ถามว่าเรายังคบกันอยู่มั้ย ตอบเลยว่ายังรักกันดีเหมือนเดิม เหมือนวันแรกที่เรารู้จักกัน เขาไม่เคยเปลี่ยน แม้ว่าจะถูกกีดกัน ถูกห้ามไม่ให้พบ ไม่ให้คบ ไม่ให้คุย แต่เขาก็จะพยายามหาทาง ไม่ให้เราต้องขาดการติดต่อกันอย่างสิ้นเชิง...
ผู้ชายคนนี้ ไม่เคยทำให้ฉันหมดศรัทธาในความรักที่มีต่อเขาเลย...