สำหรับผมเกิดเมื่อตอนสมัย ม.5 ครับ ได้มีโอกาสเป็นตัวแทนไปแข่งขันตอบปัญหาที่จังหวัดแห่งหนึ่งทางภาคเหนือ 2 วัน 1 คืน
ด้วยความที่จังหวัดผมอยู่ห่างไกลจากสถานที่จัดกิจกรรมมาก ก็เลยทำให้เกือบเป็นโรงเรียนสุดท้ายที่ถึงที่นั่น
และแล้วเรื่องราวซึ่งไม่รู้ว่าเป็นเหมือนพรหมลิขิตหรือเปล่า ก็ได้เกิดขึ้นมากมาย ...
พอไปถึงที่จัดกิจกรรม คนนำกิจกรรมก็สั่งนั่งเป็นวงกลม ผมก็ได้บังเอิญไปนั่งติดกับผู้ชายคนนึง หน้าตาน่ารักมาก ตาหวานๆ (บังเอิญ#1)
จากนั้นก็ได้มีโอกาสรู้จักกัน คุยกัน (แอบจับมือด้วย ตอนทำกิจกรรมด้วยกัน) ความรู้สึกสปาร์กก็ได้เกิดขึ้น เราก็สนุกด้วยกันจนเหนื่อย
พอตอนเย็น พี่สตาฟก็แจกคีย์การ์ดโรงแรม ปรากฎว่าผมได้นอนบ้านหลังเดียวกับเขาครับ (บังเอิญ#2) มันก็เลยทำให้เราสนิทขึ้นไปอีก
ผมกับเขาก็นั่งคุยกันจนเกือบเที่ยงคืน ง่วงก็ง่วงนะ แต่ก็ยังอยากคุยเรื่องๆ แววตาเขาช่างน่ารักมาก ตาหวานๆ ทำให้ผมหลงใหลจริงๆ
เราคุยกันจนลืมไปเลยว่าพรุ่งนี้มีแข่งขัน 555 พอได้เวลาต่างคนก็ต่างเข้านอน
รุ่งเช้าวันที่แข่งขัน ทุกคนขึ้นรถหมดแล้ว เหลือแต่เขาคนเดียวที่ยังไม่มา ผมก็อาสาลงไปตามเองที่บ้านพัก ปรากฎว่า เขาตื่นสายครับ 555
ทำให้ผมต้องตะโกนบอกพี่ๆที่รถก่อนว่า รอแปป แฟน เอ้ยย เพื่อนยังแต่งตัวไม่เสร็จเลย จากนั้นเราก็วิ่งขึ้นด้วย และได้นั่งใกล้ติดกันอีกครั้ง (บังเอิญ#3)
พอถึงเวลาแข่งขัน เขาก็ให้ตัวแทนแต่ละโรงเรียนไปจับสลากคำถาม ปรากฏว่าผมได้จับสลากคำถามหมวดเดียวกับเขาครับ
ทำให้เราต้องขึ้นเวทีไปจับสลากพร้อมกันอีกครั้ง (บังเอิญ#4) เมื่อการแข่งขันเสร็จสิ้น ผมก็ได้เดินไปของ MSN เพื่อที่จะได้ติดต่อกัน (สมัยนั้นยังไม่มีเฟสเลย) และเราก็คุยกันเรื่อยๆๆ จนสุดท้ายก็... เป็นแฟนกันครับ ผมรักมาก เขาเป็นน่ารัก นิสัยดี เอาใจใส่ผม แม้จะทะเลาะกันบ้างตามประสาแฟนคนแรกอะเนอะ พอคิดย้อนกลับไปแล้ว มันก็มีความสุขจริงๆนะ สมัยรักครั้งแรกที่ไม่ต้องคิดอะไรมาก ยังใสๆ ไม่มีสิ่งยั่วยุต่างๆเหมือนสมัยนี้ ^^
ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะครับ ^.^
วันนี้อารมณ์ดี เลยอยากระบายความในใจออกมา เผื่อเขาจะได้อ่านบ้าง
ปล. ตอนนี้ผมเรียนจบ ทำงานได้ปีกว่าๆแล้วครับ ถึงแม้ว่าเวลาจะผ่านมาเกือบ 7 ปีแล้ว ผมก็ยังคิดถึงบรรยากาศแบบนั้นสุดหัวใจจริงๆ
ความรักครั้งแรกของคุณเกิดขึ้นที่ไหน :)
ด้วยความที่จังหวัดผมอยู่ห่างไกลจากสถานที่จัดกิจกรรมมาก ก็เลยทำให้เกือบเป็นโรงเรียนสุดท้ายที่ถึงที่นั่น
และแล้วเรื่องราวซึ่งไม่รู้ว่าเป็นเหมือนพรหมลิขิตหรือเปล่า ก็ได้เกิดขึ้นมากมาย ...
พอไปถึงที่จัดกิจกรรม คนนำกิจกรรมก็สั่งนั่งเป็นวงกลม ผมก็ได้บังเอิญไปนั่งติดกับผู้ชายคนนึง หน้าตาน่ารักมาก ตาหวานๆ (บังเอิญ#1)
จากนั้นก็ได้มีโอกาสรู้จักกัน คุยกัน (แอบจับมือด้วย ตอนทำกิจกรรมด้วยกัน) ความรู้สึกสปาร์กก็ได้เกิดขึ้น เราก็สนุกด้วยกันจนเหนื่อย
พอตอนเย็น พี่สตาฟก็แจกคีย์การ์ดโรงแรม ปรากฎว่าผมได้นอนบ้านหลังเดียวกับเขาครับ (บังเอิญ#2) มันก็เลยทำให้เราสนิทขึ้นไปอีก
ผมกับเขาก็นั่งคุยกันจนเกือบเที่ยงคืน ง่วงก็ง่วงนะ แต่ก็ยังอยากคุยเรื่องๆ แววตาเขาช่างน่ารักมาก ตาหวานๆ ทำให้ผมหลงใหลจริงๆ
เราคุยกันจนลืมไปเลยว่าพรุ่งนี้มีแข่งขัน 555 พอได้เวลาต่างคนก็ต่างเข้านอน
รุ่งเช้าวันที่แข่งขัน ทุกคนขึ้นรถหมดแล้ว เหลือแต่เขาคนเดียวที่ยังไม่มา ผมก็อาสาลงไปตามเองที่บ้านพัก ปรากฎว่า เขาตื่นสายครับ 555
ทำให้ผมต้องตะโกนบอกพี่ๆที่รถก่อนว่า รอแปป แฟน เอ้ยย เพื่อนยังแต่งตัวไม่เสร็จเลย จากนั้นเราก็วิ่งขึ้นด้วย และได้นั่งใกล้ติดกันอีกครั้ง (บังเอิญ#3)
พอถึงเวลาแข่งขัน เขาก็ให้ตัวแทนแต่ละโรงเรียนไปจับสลากคำถาม ปรากฏว่าผมได้จับสลากคำถามหมวดเดียวกับเขาครับ
ทำให้เราต้องขึ้นเวทีไปจับสลากพร้อมกันอีกครั้ง (บังเอิญ#4) เมื่อการแข่งขันเสร็จสิ้น ผมก็ได้เดินไปของ MSN เพื่อที่จะได้ติดต่อกัน (สมัยนั้นยังไม่มีเฟสเลย) และเราก็คุยกันเรื่อยๆๆ จนสุดท้ายก็... เป็นแฟนกันครับ ผมรักมาก เขาเป็นน่ารัก นิสัยดี เอาใจใส่ผม แม้จะทะเลาะกันบ้างตามประสาแฟนคนแรกอะเนอะ พอคิดย้อนกลับไปแล้ว มันก็มีความสุขจริงๆนะ สมัยรักครั้งแรกที่ไม่ต้องคิดอะไรมาก ยังใสๆ ไม่มีสิ่งยั่วยุต่างๆเหมือนสมัยนี้ ^^
ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะครับ ^.^
วันนี้อารมณ์ดี เลยอยากระบายความในใจออกมา เผื่อเขาจะได้อ่านบ้าง
ปล. ตอนนี้ผมเรียนจบ ทำงานได้ปีกว่าๆแล้วครับ ถึงแม้ว่าเวลาจะผ่านมาเกือบ 7 ปีแล้ว ผมก็ยังคิดถึงบรรยากาศแบบนั้นสุดหัวใจจริงๆ