ตามหัวกระทู้เลย ผมเองนับถือศาสนาพุทธ เป็น ศิษตถาคต และ ผมขอร้อง ว่า อย่าพูดไป ว่า ศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติ เพราะบ้านเรา ศาสนาประจำชาติ จริงๆมันไม่ใช่พุทธ มันคือ พราหมณ์อแดป ฮินดูดัดแปลง แล้ว

ว่าเป็นพุทธ แต่เราไปประกาศ ว่าบ้านเราเป็นศูนย์กลางศาสนาพุทธ คนส่วนใหญ่นับถือพุทธ ทั้งที่ความจริง บ้านเรามันไม่ใช่เลย มันพราหมณ์ไป 80 - 90 % ผมเองไม่ได้มีปัญหาว่าใครจะนับถืออะไร แต่อย่ามาแอบอ้างมา

ว่าเป็นพุทธ มันทำให้พระธรรมของ ตถาคต เสื่อมเสีย
มาดูหลักการทางพุทธ เปรียบเทียบกับ ทาง พราหมณ์อแดป
- ทางพุทธ ทำบุญ เพื่อ ละจาคะลดความยึดมั่นถือมั่น แต่บ้านเรา ทำบุญ เพื่อสะสมพลังงานบารมี
- แนวทางปฎิบัติ ของ ตถาคต คือ ลองผิดลองถูก ทดลองปฎิบัติพิสูจณ์ความจริง แต่บ้านเรา ต้องปลงใจเชื่อ อย่าสงสัย แล้วมโนเอา
- หลักทางพุทธ คือ อิทิปปัจยตา เพราะสิ่งนี้มีสิ่งนี้จึงมี แก้ปัญหาที่ปัจจุบัน แต่บ้านเรา เวลาเกิดปัญหา โทษกรรมเก่าที่เราจำไม่ได้ วิธีแก้ คือ
กลัวเยอะๆแล้วชาติหน้าจะได้ไม่เจอ
- ตถาคตสอนให้มองเห็นโทษของความสุดโต่ง จะได้เข้าใจประโยชน์ของความพอดี จะได้เดินทางสายกลางได้ แต่บ้านเรา ต้องบริสุทธิ
แยกคนดีคนเลว แบ่งคนตามพลังบุญ
- ทางพุทธ สอนให้ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน บ้านเรา สอนให้พึ่งบารมี พึ่งสิ่งศักสิทธิ์
- แนวทางพุทธ สอนให้คนเราใช้เหตุผล ประเมินผลตามจริง ทำความเข้าใจ แก้ปัญหาตามจริง แต่บ้านเรา สอนทุกสิ่ง สำเร็จด้วยบุญ ขยันทำบุญเยอะๆ แล้วจะโชคดีไม่เจอปัญหา ถ้ายังเจอแสดงว่ากรรมเก่าเยอะบุญไม่พอ ( ปัญหาไม่ต้องแก้กลัวอย่างเดว )
- พระพุทธเจ้า สอน สาวกว่า เวลาใครวิจารณ์ ตัวพระองค์ ให้สาวกอย่าโกรธ แล้วฟังด้วยสติ ว่าเขาพูดถูกพูดผิดอย่างไรเพราะอะไร บ้านเรา ใครวิจารณ์คนที่เรารักนับถือ ต้องฆ่ามัน เกลียดมัน อย่าไปฟังเหตุผลมัน
- ทางพุทธ สอนให้นั่งสมาธิ เพื่อรู้เท่าทันอารมณ์ตนเอง จะได้เกิด สติ เกิดปัญญา ส่วนบ้านเรา นั่งสมาธิเพื่อได้บุญ เสริมบารมี จิตจะได้สูง
มีระดับพลังงาน แล้วก็จะได้เห็นแสง เห็นดินแดนมโนต่างๆ ( เห็นพระเกจิ หลายรูป แนวนี้ อีโก้โคตรเยอะ โกรธง่าย นั่งแล้วเป็นแบบนี้
นอนหลับเฉยๆดีกว่า )
- ทางพุทธสอนให้รักษา ศีล คือ ความปกติ ใจจะได้เย็น ปล่อยวางง่าย มีความสุขง่าย แต่บ้านเรา ศีล คือข้อห้าม เอาไว้ให้คนกลัว กับ
ให้คนโลภ ใครรักษาศีลเยอะๆ เป็น คนอีกระดับ ได้พลังงานบุญเยอะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ขนาดใน วิกิพีเดีย ยังอธิบายไว้เลย ว่าใครจะเป็น พระพุทธเจ้า ต้องสะสมพลังงานบุญบารมี ถึงแล้วจะได้เป็น ( ไม่รู้ใครเขียน ช่วยไปเปลี่ยนหัวข้อเลยนะ ไอ้ที่ว่ามานะ มันหลักการ ของ พราหมณ์ อแดป )
สวัสดีเพื่อนๆ ( จะมีใครจำเราได้ไหม ) เรื่อง " อยากเรียกร้อง ว่า อย่าบอกได้ไหม ว่า ศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติ "
มาดูหลักการทางพุทธ เปรียบเทียบกับ ทาง พราหมณ์อแดป
- ทางพุทธ ทำบุญ เพื่อ ละจาคะลดความยึดมั่นถือมั่น แต่บ้านเรา ทำบุญ เพื่อสะสมพลังงานบารมี
- แนวทางปฎิบัติ ของ ตถาคต คือ ลองผิดลองถูก ทดลองปฎิบัติพิสูจณ์ความจริง แต่บ้านเรา ต้องปลงใจเชื่อ อย่าสงสัย แล้วมโนเอา
- หลักทางพุทธ คือ อิทิปปัจยตา เพราะสิ่งนี้มีสิ่งนี้จึงมี แก้ปัญหาที่ปัจจุบัน แต่บ้านเรา เวลาเกิดปัญหา โทษกรรมเก่าที่เราจำไม่ได้ วิธีแก้ คือ
กลัวเยอะๆแล้วชาติหน้าจะได้ไม่เจอ
- ตถาคตสอนให้มองเห็นโทษของความสุดโต่ง จะได้เข้าใจประโยชน์ของความพอดี จะได้เดินทางสายกลางได้ แต่บ้านเรา ต้องบริสุทธิ
แยกคนดีคนเลว แบ่งคนตามพลังบุญ
- ทางพุทธ สอนให้ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน บ้านเรา สอนให้พึ่งบารมี พึ่งสิ่งศักสิทธิ์
- แนวทางพุทธ สอนให้คนเราใช้เหตุผล ประเมินผลตามจริง ทำความเข้าใจ แก้ปัญหาตามจริง แต่บ้านเรา สอนทุกสิ่ง สำเร็จด้วยบุญ ขยันทำบุญเยอะๆ แล้วจะโชคดีไม่เจอปัญหา ถ้ายังเจอแสดงว่ากรรมเก่าเยอะบุญไม่พอ ( ปัญหาไม่ต้องแก้กลัวอย่างเดว )
- พระพุทธเจ้า สอน สาวกว่า เวลาใครวิจารณ์ ตัวพระองค์ ให้สาวกอย่าโกรธ แล้วฟังด้วยสติ ว่าเขาพูดถูกพูดผิดอย่างไรเพราะอะไร บ้านเรา ใครวิจารณ์คนที่เรารักนับถือ ต้องฆ่ามัน เกลียดมัน อย่าไปฟังเหตุผลมัน
- ทางพุทธ สอนให้นั่งสมาธิ เพื่อรู้เท่าทันอารมณ์ตนเอง จะได้เกิด สติ เกิดปัญญา ส่วนบ้านเรา นั่งสมาธิเพื่อได้บุญ เสริมบารมี จิตจะได้สูง
มีระดับพลังงาน แล้วก็จะได้เห็นแสง เห็นดินแดนมโนต่างๆ ( เห็นพระเกจิ หลายรูป แนวนี้ อีโก้โคตรเยอะ โกรธง่าย นั่งแล้วเป็นแบบนี้
นอนหลับเฉยๆดีกว่า )
- ทางพุทธสอนให้รักษา ศีล คือ ความปกติ ใจจะได้เย็น ปล่อยวางง่าย มีความสุขง่าย แต่บ้านเรา ศีล คือข้อห้าม เอาไว้ให้คนกลัว กับ
ให้คนโลภ ใครรักษาศีลเยอะๆ เป็น คนอีกระดับ ได้พลังงานบุญเยอะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้