การไม่อยากฉลองวันเกิดและไม่มองว่าวันเกิดสำคัญมันดูผิดปกติมากเลยเหรอ

วันนี้วันเกิดเราละ --- บอกก่อนเลยว่าไม่ต้องมาอวยพรเรานะ อาจจะฟังแล้วขวางโลก แต่เราไม่ได้รู้จักกันจริงๆ มันก็เป็นอะไรที่ผิวเผินปะ อวยพรมา เราตอบกลับขอบคุณตามมารยาท ไม่รู้สิ เราไม่ชอบนะ มันดูเฟคๆอะ เอาเป็นว่าไม่ต้องอวยพรแล้วกันนะ ที่มาตั้งกระทู้นี้เราอยากได้ความเห็นจริงจังมากกว่า

เรามีเพื่อนคนนึงที่คอยแซะให้เราฉลองอยู่ตลอดเวลา เพื่อนคนนี้ไม่ใช่คนไทยหรอกและก็ไม่ได้อยู่ไทยด้วย แต่เขาทั้งแมสเสจและโทรมาหลายรอบให้เราออกไปฉลองวันเกิดซะบ้าง บอกให้เราโทรหาเพื่อนๆเพื่อออกไปหาอะไรกิน ถ้าไม่อยากออกก็ให้สั่งอาหารหรือสั่งเค้กมาจัดงานวันเกิดกับที่บ้าน ตัดเค้ก กินพิซซ่า นั่นนี่ เอาแต่พูดจนเราหงุดหงิดมากเลยอะ เราอาจจะอยากได้อะไรแบบนั้นตอนที่เราอายุต่ำกว่าสัก 15 ปีนะ แต่พอเราเริ่มโตขึ้นวันเกิดมีความหมายอย่างเดียวคือเงินสดที่เราจะได้เป็นของขวัญ ที่เราจะได้เอาไปใช้จ่ายกับของที่เราอยากได้ตามใจชอบ และยิ่งโตมากขึ้นเท่าไหร่เราก็เห็นความสำคัญของมันน้อยลง น้อยลงมากซะจนไม่แคร์ที่จะต้องกินอะไรพิเศษในงานวันเกิด บางปีต้มมาม่าใส่หมูสับกับไข่กินด้วยซ้ำไป ทั้งที่ก็มีเงินพอไปกินบุฟเฟ่ท์ใบหยกสกายได้สบายๆ แล้วเราก็ไม่แคร์ด้วยว่าจะมีใครจำได้หรือเปล่า แถมยิ่งเวลามีคนที่ไม่ได้รู้จักในชีวิตจริงหรือไม่สนิทมากเข้ามาอวยพรในเฟซบุคนี่ยิ่งทำตัวไม่ถูก ไม่ได้ดีใจหรืออะไรเลย ก็ไอ้ที่เข้ามาอวยพรกันก็เพราะมันมีฟีเจอร์ที่ขึ้นแจ้งเท่านั้นเอง คนที่จำได้จริงๆมีกี่คนกัน แล้วเราก็ต้องไปตอบขอบคุณคืนตามมารยาท ซึ่งมันเฟคมากอย่างที่บอก เราไม่ชอบเลยจริงๆ บางคนก็จำได้เพราะเราเคยพูดว่าเราเกิดตรงกับดาราดังคนนึง ก็นึกสงสัยนะว่าถ้าเราไม่ได้เกิดตรงกับเขายังจะมีใครจำได้มั้ยวะ นี่ไม่ได้โกรธเลยนะถ้าจะไม่มีใครจำได้ แค่นึกสงสัยเฉยๆน่ะ

ประเด็นสำคัญคือเราอึดอัดกับการที่คนรอบตัวบางคนมองว่าการที่เราไม่คิดว่าวันเกิดเราเป็นวันพิเศษคือเรื่องประหลาด เราเป็นฟรีแลนซ์ ทำงานที่บ้าน ไม่ออกไปไหนถ้าไม่มีธุระอะไรจำเป็น ถึงออกก็ออกกับแฟนหรือออกคนเดียวเป็นส่วนมาก ออกไปใช้ช่วงเวลาเงียบๆตามสิ่งที่สนใจ ไม่ได้ออกไปเข้าสังคมกับคนอื่นๆสักเท่าไหร่ ไอ้เพื่อนคนนี้ก็มาแซะอยู่นั่นให้ออกไปวันนี้ ใช้คำพูดคำจาคล้ายคำสั่งแกมบังคับ เมื่อกี้โทรมาตอนทุ่มครึ่งได้ ถามว่าออกไปทำอะไรมาหรือยัง เจอเพื่อนกี่คน โคตรเพลีย ก็ตอบไปส่งๆว่าไปนวดตัวมาที่ร้านแถวๆนี้แหละกะซื้อไอติมแดรกแท่งนึง (จริงๆกูนอนเล่นเนทดูหนังอยู่บ้านเนี่ยละ) มันก็ไม่พอใจ อยากจะให้โทรหาเพื่อน ไปหาอะไรกินวันเกิด หรือสั่งของดีๆมากินกับที่บ้านอยู่ได้ มันก็โวยวายว่าไม่มีเพื่อนหรือไง นี่มันอะไรกัน วันเกิดเธอนะ ทำไมไม่ทำให้มันพิเศษ เราก็บอกว่ามันไม่สำคัญสักนิดสำหรับชั้น ไม่สนใจด้วยว่าจะมีใครจำได้หรือไม่หรือจะได้ของหรือเปล่า ขนาดวันปกติชั้นยังไม่ชอบเจอหรือสังคมกับมนุษย์มนาเลย แล้วคิดเหรอว่าวันเกิด (ที่ดูจะสำคัญกว่า) ชั้นจะอยากเอาคนอื่นๆมารุงรังความสงบชีวิตชั้น แค่นอนดูหนังบนเตียง จิบเบียร์เย็นๆก็ฟินแล้ว ไม่ได้อยากให้มีคนมารับรู้ชื่นชมยินดีอะไรเลยเถอะ

เอาละ ทีนี้ใครอยากจะแสดงความเห็นยังไงก็เชิญได้ตามสบายนะ จะหาว่าขวางโลกหรือแหกคอกยังไงก็เชิญ ฮ่าๆ ถ้าแขวะมาก็จะแขวะกลับไม่โกงแจร้