เพราะรักมากจึงไม่ยอมไป

"คบกันมาได้สักพักเเล้วค่ะ ตลอดเวลามันมีทั้งสุขทั้งเศร้า เค้าเคยทำลายความเชื่อใจของเราครั้งหนึ่ง ตอนนั้นเราเหมือนจะไป แต่ก็ให้อภัยเขา เขาทำเราเสียใจหลายครั้งค่ะ เเต่ส่วนมากไม่ใช่เรื่องผู้หญิงหรือนอกใจ เค้าไม่ได้ทำร้ายร่างกายอะไรเราค่ะ แต่เราอธิบายมากไม่ได้ ตอนเราเสียใจเขาบอกกับเราว่า อย่าทิ้งเขาไปไหน ให้อยู่กับเขานั่นนี่ แต่พอมาไม่กี่วันเขาบอกเขาจะไป ให้เหตุผลว่าไม่อยากทำเราเสียใจอีก เขารู้สึกผิด เเต่รอบนี้เรายื้อเขาไว้ค่ะ เพราะเรารักเขามาก เรารู้สึกเราขาดเขาไม่ได้ เราพยายามปรับปรุงนิสัยตัวเองทุกอย่าง เรามีความหวังเสมอค่ะว่าเผื่ออะไรมันจะดีขึ้น แต่บางครั้งดูเหมือนเราพยายามอยู่คนเดียว ทุกครั้งที่เรางอน หรือ น้อยใจ เราเเค่อยากให้เขาสนใจบ้างน่ะค่ะ อยากให้ง้อบ้าง เล่นกันบ้าง เเต่เขาจะชอบดราม่าเข้าเรื่องตัวเองว่าเขาไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้ ทำเราเสียน้ำตาอีกเเล้ว แต่สิ่งที่เราต้องการจริงๆคืออยากให้เขาเข้าใจเรามากขึ้น ใส่ใจความรู้สึกบ้างก็ดี ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ใส่ใจเลย แต่เขาควรใส่ใจมากกว่านี้ ยิ่งดราม่ายิ่งไม่มีอะไรดีขึ้นค่ะ มีเเต่บั่นทอน เขาบอกกับเราว่าเขารักเรามาก เราเชื่อนะคะจากความรู้สึกเราว่าเขารักเรามาก ไม่ว่าจะไปไหนทำอะไรเขารายงานตลอดค่ะ พยายามหาเวลามาคุยกับเราถ้ามีโอกาส (ซึ่งเราก็รู้ค่ะไม่ค่อยมีเท่าไหร่) ต่อให้เขาทำผิดหรือทำให้เราเสียใจอีกกี่ครั้งเราก็ให้อภัยเขาค่ะ"

เพราะฉะนั้นฝากถึงผู้ชายหลายๆคนนะคะ ถ้าผู้หญิงเขารักคุณ(มาก)จริงๆ นั่นคือเขายกให้คุณทั้งใจค่ะ ไม่สนว่าคุณจะเลว จะมีอดีตอะไรยังไงหรือเคยทำให้เสียใจมากแค่ไหน เพราะเธอรักคุณไปเเล้ว ไม่ว่าเธอจะยุ่งเเค่ไหนก็มีเวลาให้คุณเสมอค่ะ อยากคุยอยากอยู่กับคุณเสมอ คุณประสบปัญหาอะไร ต่อให้เธอวุ่นกับปัญหาของเธอแค่ไหน เธอก็สละเวลาเป็นที่ปรึกษา คอยรับฟังปัญหาของคุณเสมอค่ะ เพราะเธอไม่อยากให้คุณรู้สึกโดดเดียว (ถึงแม้ว่าบางครั้งคุณอาจทำให้เธอรู้สึกโดดเดี่ยวก็ตาม) เพราะงั้นรักษาผู้หญิงของคุณไว้ดีดีนะคะ เพราะความอดทนเธอก็มีค่ะ ถ้าเมื่อไหร่มันขาดลง ไม่ต้องไล่ เธอจะไปเอง.

ขอโทษนะคะถ้าทำให้อ่านยากพอดีขี้เกียจพิมลงเวิร์ดค่ะ555555555