[CR] เปิดแมพสุดด้ามขวาน สะพายเป้ แบกกล้องฟิล์ม (ปีนัง-มะละกา-สิงคโปร์)

          สวัสดีครับ  ผมเป็นคนชอบท่องเที่ยวแบบ Backpack ตอนนี้กำลังเรียนต่อโทอยู่เลยพอมีเวลาว่างอยู่บ้าง ได้โอกาสเหมาะก็แบกเป้ออกลุยท่องโลกกว้างอยู่เรื่อยๆ พอได้ไปเที่ยวก็อยากนำประสบการณ์ที่ได้มาแชร์กับเพื่อนๆ
          กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผม ผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี้ครับ

          ปลายเดือนกันยายนที่ผ่านมาผมตัดสินใจเดินทางคนเดียวครั้งแรกในชีวิต ต้นสายปรายเหตุของการเดินทางครั้งนี้มากจาก5วันก่อนออกเดินทาง ผมดันเปิดไปเจอตั๋วโปรโมชั่นของLion air (สิงคโปร์-กรุงเทพดอนเมือง) ราคา1200บาท ผมไม่รอช้ารีบจองทันที วันกลับที่จองคือวันที่ 8 ตุลาคม เลยวางแผนเอาไว้ว่าวันที่ 30 กันยายนออกจากอุบลราชธานีเดินทางไปเรื่อยๆให้ถึงสิงคโปร์ก่อนวันที่ 8 เพื่อขึ้นเครื่องกลับไทย รวมการเดินทางทั้งสิ้น 9 วัน  เส้นทางที่ผมวางแผนเอาไว้มีเมืองที่ผมสนใจ3เมืองหลักๆ คือ

          -เมืองแห่งสตรีทอาร์ต จอร์จทาวน์ เกาะปีนัง
          -เมืองมรดกโลก มะละกา
          -เกาะสิงโตปลา สิงคโปร์  
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        
ผมวางแผนการเดินทางคร่าวๆดังนี้

เดินทางจากอุบลราชธานี-กทม ด้วยเครื่องบิน Thai Lion air

    จากกทม(สถานีรถไฟหัวลำโพง)-สาถานีบัตเตอร์เวิร์ธ ปีนัง มาเลเซีย ด้วยรถไฟขบวนที่35
    จากปีนัง-มะละกา เดินทางต่อด้วยรถบัส
    จากมะละกา-สิงคโปร์ เดินทางด้วยรถบัส
    จากสิงคโปร์-ไทย Thai Lion air  

ตั๋วรถไฟจากหัวลำโพงไปบัตเตอร์เวิร์ธ ผมจองผ่านสถานีรถไฟที่อุบล(สามารถจองได้ที่สถานีใกล้บ้านได้เลยนะครับ)
ตั๋วรถบัสจากปีนังไปมะละกา และ จากมะละกาไปสิงคโปร์ ผมไปจองที่ท่ารถบัส.ที่มาเลเซียเอาครับ
ที่พักทั้งทริปผมพักจองผ่านเว็ป Agoda
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                            
สำหรับสัมพาระที่ใช้ออกเดินทางทั้งทริป ผมใช้เป้สะพายสองใบ

ใบใหญ่สะพายหลัง ข้างในบรรจุ
          -เสื้อยืด 11 ตัว (ชุดเดินทาง+ชุดนอน)
          -กกน.  11 ตัว (ผมเผื่อกันเหนียวจะได้ไปต้องกลับเทป^^)
          -กางเกง 3 ตัว(กางเกงยีนสำรอง 1 ตัว กางเกงใส่นอนอีก2 ตัว )
          -ถุงเท้า 6 คู่ (ใส่ซ้ำบางวัน)
          -ชุดยาสามัญและอุปกรณ์ทำแผล 1 ชุดเล็ก
          -รองเท้าแตะ 1 คู่
          -ทิชชู่เปียก 1 ห่อใหญ่
          -สบู่เหลว แปลงสีฟัน ฯลฯ (ของใช้ส่วนตัว)
          -หนังสืออ่านฆ่าเวลา 2 เล่ม
          -หัวแปลงปลั๊กไฟ ที่สิงคโปร์มาเลเซียใช้ปลั๊กหัวเหลี่ยมสามตา อย่าลืมเด็ดขาดเด็ดขาด

ใบที่สอง สะพายด้านหน้า
          -Pentax K1000+Super Takumar 35f2
          -Pentax MX+SMC Pentax-M 28f2.8
          -Rolleicord VB type II
          -Gopro4silver+Battery 3 ก้อน + Memory 32Gb 3 แผ่น
          -ขาตั้งกล้อง
          -Ipad
          -Passport (สำคัญมากห้ามลืม ห้ามหายเด็ดขาด)

เอาล่ะครับ พอตั๋วพร้อม อุปกรณ์พร้อม ออกลุยกันเลย

ปล.ภาพทั้งหมดถ่ายจากกล้องฟิล์มนะครับ มีบางภาพถ่ายจาก Gopro ผมจะวงเล็บต่อท้ายไว้

Day 1  (30 sep 2015) รถไฟขบวนที่ 35

    ผมแบกเป้ออกเดินทางจากอุบลราชธานีไปขึ้นเครื่องตอน 7.10 น.ถึง สนามบินดอนเมือง เวลา 8.10 น. ระหว่างนั้นผมได้นัดกับพี่ๆที่เล่นกล้องฟิล์มด้วยกันไปเดินถ่ายรูปเล่นและหาของกินอร่อยๆแถวเยาวราชไปพลางๆ รอเวลาขึ้นรถไฟตอนบ่ายสองสี่สิบ
เวลา14.00ผมก็ไปรอรถไฟที่สถานีหัวลำโพงเวลายังพอมีเหลือผมเลยเข้าร้านค้าเพื่อตุนสะเบียงและน้ำดื่มสำหรับมื้อเย็นและมื้อเช้าการเดินทางยังอีกยาวไกลและอาหารบนรถไฟก็ราคาแพงไม่เหมาะกับนักเดินทางกระเป๋าแฟบอย่างผม
14.40 น.รถไฟขบวน35ก็เคลื่อนขบวนมุ่งลงใต้สู่สถานีบัตเตอร์เวิร์ธประเทศมาเลเซีย









Day 2 (1 oct 2015) สวัสดี เมืองแห่งสตรีททอาร์ต จอร์จทาวน์ เกาะปีนัง

          การเดินทางบนรถไฟช้าแต่ได้อารมณ์และบรรยากาศ นั่งๆนอนๆอ่านหนังสือดูวิวข้างทาง เผลอหลับแปปเดียวก็เช้าแล้ว ประมาน10 โมง ของวันที่ 1 ตุลาคม รถไฟมาถึงด่านปานังเบซาร์ จุดผ่านแดนไทย-มาเลเซีย จุดนี้ต้องแบกข้าวของทุกอย่างลงไปปั้มพาสปอร์ตและตรวจของก่อน พอตรวจทุกอย่างเรียบร้อยแล้วก็แบกเป้มาขึ้นรถไฟเหมือนเดิม ใช้เวลาไม่นานมาก ระหว่างที่เราเข้าไปตรวจของหัวจักรถไฟก็ถูกเปลี่ยนจากหัวจักรของไทยเป็นหัวรถจักรของมาเลเซียแทน หัวจักรมาเลดูใหม่กว่าของไทยนิดหน่อย แต่พอออกจากด่านรถไฟของไทยเราเพิ่มความคลาสสิกขึ้นอีก10เท่า เพราะที่มาเลเค้ามีรถไฟแบบหัวกระสุนใช้กันแล้ว เมื่อไหร่ไทยจะมีรถไฟรุ่นใหม่ใช้กับเค้าบ้าง ความคลาสสิกของรถไฟไทยไม่แพ้ชาติใดในโลก
          รถไฟเข้าเทียบสถานีบัตเตอร์เวิร์ธเวลา 13.00 น.สายไป15นาที เวลาที่มาเลเซียจะเร็วกว่าไทยอยู่ 1ชม. เท่ากับว่าผมใช้เวลาบนรถไฟ21 ชม.กับอีก 15 นาที นั่งกันจนตูดชากันเลยทีเดียว




          พอลงจากรถไฟผมตรงดิ่งไปที่ท่ารถบัสเป็นอันดับแรก ท่ารถบัสอยู่ติดกับสถานีรถไฟเลย เดินตามป้ายไปเรื่อยๆแปปเดียวก็ถึง ผมจองตั๋วรถจากปีนังไปมะละกา วันที่3 ตุลาคม เวลา 23.15 น.ราคา 48 ริงกิต จากปีนังไปมะละกาใช้เวลาเดินทางประมาน 6 ชม. รถมีหลายรอบต่อวันตั้งแต่เช้ายันดึก ก่อนจองตั๋วคำนวณเวลากันดีๆนะ ที่ออก 5 ทุ่มเพราะกะว่าได้เที่ยวปีนังเต็มวันและไปนอนบนรถเอาเช้าก็ถึงมะละกาพอดีประหยัดค่าที่พักไปอีก1คืน
          จองตั๋วเสร็จก็เดินย้อนกลับมาทางสถานีรถไฟแล้วเดินตามป้ายไปเรื่อยๆเหมือนเดิม เพื่อไปขึ้นเรือเฟอร์รี่มุ่งหน้าสู่เมืองจอร์จทาวน์ ราคาค่าขึ้นเรือเฟอรรี่ 1.20 ริงกิต จ่ายรอบเดียวขากลับไม่ต้องเสียตังอีก เรือเฟอรรี่เปิดบริการตั้งแต่ 06.00 น- 24.00 น. ใช้เวลาเดินทางประมาน 10-15 นาทีก็ถึงท่าเฟอร์รี่ที่จอร์จทาวน์ย่านเมืองเก่าของปีนัง




          ลงจากเฟอรี่ ผมแบกเป้หาที่พักก่อนเป็นอันดับแรก ที่พักที่จองไว้เป็น Hostel ชื่อ Noob Hostel ตั้งอยู่ขอบๆของย่านเมืองเก่าด้านหน้าจะเปิดเป็นร้านกาแฟเล็กๆ  ด้านบนเป็นห้องพัก บรรยากาศดีมาก ผมแนะนำถ้าไปปีนังมาพักที่นี่ไม่ผิดหวังแน่นอนครับ
          หลังจากปลดเป้เสร็จก็ได้เวลาออกไปลุยดูเมืองจอร์จทาวน์ เมืองจอร์จทาวน์เป็นเมืองเก่ามีแต่ตึกเก่าๆ คนก็เก่า มีอาแปะแก่ๆขี่มอเตอร์ไซค์ฮอนด้ารุ่นคลาสสิกแว๊นกันเต็มเมือง ผมยังสงสัยว่าผมมาเที่ยวมาเลเซียรึคุณหมิงกันแน่คนจีนเต็มไปหมด ภาษาที่ได้ยินมีแต่จีนนักท่องเที่ยวก็จีนซะเยอะ  อาหารการกินก็ออกไปทางจีน แต่ค่าครองชีพถือว่าไม่แพง




      เสน่ห์ของจอร์จทาวอยู่ที่บรรยากาศเก่าๆกับงานสตรีทอาร์ต ภาพวาดและเหล็กดัด ที่มีอยู่ทั่วไปตามผนังกำแพงรอบเมืองเป็นจุดๆ ความรู้สึกตอนหยิบแผนที่ตามหารูป มันเหมือนอ่านลายแทงตามหาขุมทรัพย์ชัดๆ ดูเหมือนเป็นเรื่องพื้นๆแต่มันสนุก เป็นไอเดียการโปรโหมดเมืองที่เจ๋งมาก นอกจากได้ตามหารูปวาดเรายังได้เดินชมเมืองไปในตัวด้วยถือว่าเป็นจุดขายของปีนังเลย

      ผมเดินกินลมชมวิวไปเรื่อย ยังไม่ได้ชมงานศิลป์บนกำแพงอย่างจริงจัง เดินหาของกินและสำรวจเมืองคร่าวๆ ตอนออกจากที่พักก็สี่โมงเย็นแล้ว เดินแปปเดียวก็เริ่มจะค่ำ ที่นี่เป็นเกาะอากาศค่อนข้างชื้นเหงื่อผมทะละออกมาเต็มเสื้อ  ผมเลยตัดสินใจกลับไปอาบน้ำก่อนดีกว่า เหนี่ยวไปทั้งตัวไม่ได้อาบน้ำตั้งแต่เช้าเมื่อวาน ตั้งใจเอาไว้ว่าอาบน้ำเสร็จสบายตัวค่อยออกไปหาดื่มเครื่องดื่มเย็นๆ ดื่มด่ำกับบรรยากาศยามค่ำคืน สรุปฝนตก อดจร้า เดินออกไปแค่ปากซอยก็เปียกไปทั้งตัวแล้ว แต่ฝนหรือจะสู้ความอยากของคนผมลุยฝนออกไปหาเบียร์ถามร้านขายของทุกที่ไม่มีเบียร์ขายเลย ลืมคิดไปว่ามาเลเซียเป็นประเทศมุสลิมเค้าไม่กินเบียร์กัน เดินหาอยู่นานจนมาเจอเซเว่น  เย้มีเบียร์ขาย!!!  แต่!!! ราคาแพงมากขวดหนึ่งร้อยกว่าบาท ไหนๆก็ตากฝนมาขนาดนี้ไม่ซื้อก็กะไรอยู่ เลยจัดไปสองขวดแก้เมื่อยก่อนนอน

วันนี้เดินทางมาไกลจริงๆ