สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ จริงๆตั้งใจจะสมัครไว้แชร์ภาพที่ได้ไปท่องเที่ยวมา แต่ดันกลายเป็นกระทู้สัตว์เลี้ยงของที่บ้านเฉย 55555
นั่นก็คือ ตาล สุนัขพันธุ์ไทยทั่วไปเนี่ยแหละ เนื้อเรื่องไม่ยาวนะคะ เล่าทีเดียวจบหากผิดพลาดตรงไหน รบกวนแนะนำด้วยนะคะ
ตาลมีแม่ชื่อเนย เนยเป็นหมาตั้งท้องจรจัดแถวบ้านที่ชอบมาขอนมที่บ้านกินทุกเช้า กินเสร็จก็ไป ไม่เคยมานอนในบ้าน บางทีตอนเย็นนางก็จะมาอีกรอบ ซึ่งจะมาพร้อมกันกับรถเข็นหมูปิ้งตลอด ประหนึ่งว่ารู้เวลาที่หมูปิ้งจะมาขาย ก็จะซื้อให้เนยกินมากน้อยแล้วแต่วัน ทุกครั้งที่ให้หมู เนยจะยกมือไหว้ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใครสอน แต่ก็น่ารักดี ขออธิบายลักษณะบ้านนะคะ คือบ้านเราเป็นห้องแถว ที่เปิด 24 ชม. เวลาขึ้นบ้านจะล็อคแค่ประตูทางขึ้นชั้น 2 เท่านั้น
มีอยู่วันนึงพอมันคลอดด้วยความสำนึกบุญคุณ หรืออาจจะคิดว่าถ้าลูกมันอยู่นี่น่าจะมีข้าวกินอย่างไรไม่ทราบ เนยได้ทำการคาบลูกตัวเองเข้ามาวางไว้ในบ้านเราทีละตัวๆ เป็นจำนวนทั้งหมด 3 ตัว เราก็ได้แต่อึ้งแล้วนั่งมองมันคาบลูกเข้ามา ตาลเป็นตัวผู้ 1 ใน 3 เป็นหมาตัวใหญ่สีน้ำตาล หางกุด ที่ชอบกัดคนแปลกหน้าที่เข้ามาในบ้าน เสียตังชดใช้ไปหลายคน จนต้องใส่ตะกร้อถาวร จะถอดก็ต่อเมื่อตาลถูกล่ามอยู่ ใครเห็นใครก็กลัว ด้วยความที่มันใส่ตะกร้อ เลยยิ่งทำให้ดูน่ากลัว
แต่จริงๆ ตาลน่ารัก ขี้อ้อน ชอบทิ้งตัวอันหนักแล้วมานอนหนุนเราที่เท้า ส่วนใหญ่ก็จะยอม ไม่ค่อยหนีสักเท่าไร นอกจากจะเหน็บกินแล้วจริงๆ ก็จะดึงเท้าออก ตาลชอบกินตับ กินหมูปิ้ง ถ้าให้อย่างอื่นตาลจะไม่ค่อยกิน ตาลใจดี ชอบแบ่งข้าวให้หนูกิน แล้วก็นั่งมองหนูกินข้าวในชามข้าวตัวเอง ได้แต่แซวว่าไม่ไล่หนูแล้วยังจะเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนอีก
ตาลชอบนอนแช่น้ำแต่ไม่ชอบอาบน้ำ ถ้าพื้นตรงไหนเปียกน้ำ มีน้ำหน่อยๆ ตาลจะเดินไป แล้วจัดแจงวางพุงของมันลงกลางแอ่งน้ำนั้นแล้วนอนอยู่อย่างนั้นเป็นชั่วโมง แต่ถ้ารู้ตัวเมื่อไรว่ากำลังจะโดนอาบน้ำ ตาลจะกรีดร้องโหยหวยเหมือนพยายามจะขอร้องอะไรสักอย่าง ว่าปล่อยผมไปเถอะ และด้วยแรงของตาล ก็ทำให้อาบน้ำไม่ค่อยสำเร็จสักเท่าไร
เวลาเดินผ่านตาล ตาลจะทิ้งตัวลงนอนตะแคงแล้วยกมือให้ นั่นเป็นสัญญาณให้เราต้องยกเท้าขึ้นประกบกับเท้าตาลเพื่อ Give me 5 ก็จะเล่นกันสลับซ้ายขวาอยู่อย่างนั้น บางทีก็เอาเท้ามาดันขาเราไม่ให้เดินซะอย่างนั้น แบบว่าหยุดนะ มาเล่นกันเถอะ แล้วก็จะส่ายหางดุ๊กๆ อันน้อยๆของมัน
จน 2 ปีที่ผ่านมา บ้านเราโดนไล่ที่ เลยต้องหาที่อยู่ใหม่ บ้านใหม่พื้นที่ข้างล่างแคบมาก สำหรับเป็นออฟฟิตอย่างเดียว ทำให้ตาลต้องยู่ข้างนอก ห้ามเข้าออฟฟิต เพราะตัวใหญ่ และมีเห็บหมัด แม่ก็จะไม่ชอบ และไม่อนุญาตให้ตาลเข้าออฟฟิต แต่บางทีแม่ไม่อยู่เราก็แอบเอาเข้ามาเหมือนกัน 55555555
ตาลชอบมานั่งรอหน้าประตู แล้วยิ้มให้ เหมือนกับจะถามว่า "มีไรให้กินมั้ย" หรือไม่ก็ "ออกมาเล่นกันเถอะ" ซึ่งก็แล้วแต่โอกาส บางทีก็ออกไปเล่นด้วย บางทีก็ไม่ได้ออก ถ้าจะได้เล่นก็จะเป็นช่วงที่กลับเข้าบ้านแล้วตาลเดินมาหา ก็จะลูบหัว เล่น Give me 5 อยู่สัก 2-3 ที แล้วก็เข้าบ้าน ความใกล้ชิดก็เริ่มห่างเหิน มาเช้าวันนี้ตาลไม่สบาย เหมือนตาลจะหนาว ป๊าก็ทำที่นอนให้มัน หาผ้าห่มมาให้มันห่ม ไม่นานตาลเริ่มชัก แล้วสักพัก.....ตาลก็หยุดหายใจ
.
.
.
.
.
.
มันก็คงถึงเวลาของมัน ตาลแก่มากแล้ว ปีนี้ก็ 11 ขวบ ถ้าเทียบเป็นคนก็ได้ 77 ปี ตอนนี้พาตาลมาวัดคลองเตยใน เพื่อทำพิธีส่งตาลไปในภพภูมิที่ดี ตอนที่พระสวด ภาวนาให้ตาลแค่นอนหลับ ภาวนาให้ตาลตื่น แล้วจะพาตาลกลับบ้าน
วินาทีที่ จนท. ยกโรงไปที่เตาเผา เหมือนจะรับไม่ได้ เหมื่อนอยากจะตะโกนว่า "ตาลตื่นมาเล่น Give me 5 กันก่อน" อยากจะหยุดพิธีแล้วบอก จนท ว่าไม่เอาแล้ว อย่าเผาตาล ตาลชอบนอนแช่น้ำ ตาลต้องร้อนแน่ๆ ถ้าทำอย่างนั้น แต่ก็ไม่สามารถทำได้ ระหว่างที่รอเผาเพื่อจะนำอัฎฐิไปลอยอังคาร ก็ร้องไห้ตลอดเวลา จนตาบวม แสบตาไปหมด ทั้งสงสาร ทั้งเสียใจ เหมือนมันยังไม่พร้อมที่จะเสียไป เหมือนทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมากจนรับไม่ทัน
จุดประสงค์ของกระทู้นี้ตั้งขึ้นเพื่อรำลึกถึงตาลและเก็บรูปภาพไว้เป็นความทรงจำ ซึ่งถือว่าเป็นน้องชายคนเล็กของบ้าน (บ้านเราพี่น้องเป็นผู้หญิงหมด) วันข้างหน้ามาอ่านจะได้ไม่ลืม ว่าเหตุการณ์วันนี้ วันอาทิตย์ ที่ 1 พฤศจิกายน 2558 คนในบ้านเสียใจกันแค่ไหน รวมถึงพ่อที่คลุกคลีกับตาลที่สุดก็ร้องไห้ และแม่ที่ไม่ค่อยสุงสิงกับสัตว์เลี้ยงในบ้านก็ยังเสียน้ำตา
- ตาลเป็นหมาน่ารัก -
นั่นก็คือ ตาล สุนัขพันธุ์ไทยทั่วไปเนี่ยแหละ เนื้อเรื่องไม่ยาวนะคะ เล่าทีเดียวจบหากผิดพลาดตรงไหน รบกวนแนะนำด้วยนะคะ
ตาลมีแม่ชื่อเนย เนยเป็นหมาตั้งท้องจรจัดแถวบ้านที่ชอบมาขอนมที่บ้านกินทุกเช้า กินเสร็จก็ไป ไม่เคยมานอนในบ้าน บางทีตอนเย็นนางก็จะมาอีกรอบ ซึ่งจะมาพร้อมกันกับรถเข็นหมูปิ้งตลอด ประหนึ่งว่ารู้เวลาที่หมูปิ้งจะมาขาย ก็จะซื้อให้เนยกินมากน้อยแล้วแต่วัน ทุกครั้งที่ให้หมู เนยจะยกมือไหว้ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใครสอน แต่ก็น่ารักดี ขออธิบายลักษณะบ้านนะคะ คือบ้านเราเป็นห้องแถว ที่เปิด 24 ชม. เวลาขึ้นบ้านจะล็อคแค่ประตูทางขึ้นชั้น 2 เท่านั้น
มีอยู่วันนึงพอมันคลอดด้วยความสำนึกบุญคุณ หรืออาจจะคิดว่าถ้าลูกมันอยู่นี่น่าจะมีข้าวกินอย่างไรไม่ทราบ เนยได้ทำการคาบลูกตัวเองเข้ามาวางไว้ในบ้านเราทีละตัวๆ เป็นจำนวนทั้งหมด 3 ตัว เราก็ได้แต่อึ้งแล้วนั่งมองมันคาบลูกเข้ามา ตาลเป็นตัวผู้ 1 ใน 3 เป็นหมาตัวใหญ่สีน้ำตาล หางกุด ที่ชอบกัดคนแปลกหน้าที่เข้ามาในบ้าน เสียตังชดใช้ไปหลายคน จนต้องใส่ตะกร้อถาวร จะถอดก็ต่อเมื่อตาลถูกล่ามอยู่ ใครเห็นใครก็กลัว ด้วยความที่มันใส่ตะกร้อ เลยยิ่งทำให้ดูน่ากลัว
แต่จริงๆ ตาลน่ารัก ขี้อ้อน ชอบทิ้งตัวอันหนักแล้วมานอนหนุนเราที่เท้า ส่วนใหญ่ก็จะยอม ไม่ค่อยหนีสักเท่าไร นอกจากจะเหน็บกินแล้วจริงๆ ก็จะดึงเท้าออก ตาลชอบกินตับ กินหมูปิ้ง ถ้าให้อย่างอื่นตาลจะไม่ค่อยกิน ตาลใจดี ชอบแบ่งข้าวให้หนูกิน แล้วก็นั่งมองหนูกินข้าวในชามข้าวตัวเอง ได้แต่แซวว่าไม่ไล่หนูแล้วยังจะเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนอีก
ตาลชอบนอนแช่น้ำแต่ไม่ชอบอาบน้ำ ถ้าพื้นตรงไหนเปียกน้ำ มีน้ำหน่อยๆ ตาลจะเดินไป แล้วจัดแจงวางพุงของมันลงกลางแอ่งน้ำนั้นแล้วนอนอยู่อย่างนั้นเป็นชั่วโมง แต่ถ้ารู้ตัวเมื่อไรว่ากำลังจะโดนอาบน้ำ ตาลจะกรีดร้องโหยหวยเหมือนพยายามจะขอร้องอะไรสักอย่าง ว่าปล่อยผมไปเถอะ และด้วยแรงของตาล ก็ทำให้อาบน้ำไม่ค่อยสำเร็จสักเท่าไร
เวลาเดินผ่านตาล ตาลจะทิ้งตัวลงนอนตะแคงแล้วยกมือให้ นั่นเป็นสัญญาณให้เราต้องยกเท้าขึ้นประกบกับเท้าตาลเพื่อ Give me 5 ก็จะเล่นกันสลับซ้ายขวาอยู่อย่างนั้น บางทีก็เอาเท้ามาดันขาเราไม่ให้เดินซะอย่างนั้น แบบว่าหยุดนะ มาเล่นกันเถอะ แล้วก็จะส่ายหางดุ๊กๆ อันน้อยๆของมัน
จน 2 ปีที่ผ่านมา บ้านเราโดนไล่ที่ เลยต้องหาที่อยู่ใหม่ บ้านใหม่พื้นที่ข้างล่างแคบมาก สำหรับเป็นออฟฟิตอย่างเดียว ทำให้ตาลต้องยู่ข้างนอก ห้ามเข้าออฟฟิต เพราะตัวใหญ่ และมีเห็บหมัด แม่ก็จะไม่ชอบ และไม่อนุญาตให้ตาลเข้าออฟฟิต แต่บางทีแม่ไม่อยู่เราก็แอบเอาเข้ามาเหมือนกัน 55555555
ตาลชอบมานั่งรอหน้าประตู แล้วยิ้มให้ เหมือนกับจะถามว่า "มีไรให้กินมั้ย" หรือไม่ก็ "ออกมาเล่นกันเถอะ" ซึ่งก็แล้วแต่โอกาส บางทีก็ออกไปเล่นด้วย บางทีก็ไม่ได้ออก ถ้าจะได้เล่นก็จะเป็นช่วงที่กลับเข้าบ้านแล้วตาลเดินมาหา ก็จะลูบหัว เล่น Give me 5 อยู่สัก 2-3 ที แล้วก็เข้าบ้าน ความใกล้ชิดก็เริ่มห่างเหิน มาเช้าวันนี้ตาลไม่สบาย เหมือนตาลจะหนาว ป๊าก็ทำที่นอนให้มัน หาผ้าห่มมาให้มันห่ม ไม่นานตาลเริ่มชัก แล้วสักพัก.....ตาลก็หยุดหายใจ
.
.
.
.
.
.
มันก็คงถึงเวลาของมัน ตาลแก่มากแล้ว ปีนี้ก็ 11 ขวบ ถ้าเทียบเป็นคนก็ได้ 77 ปี ตอนนี้พาตาลมาวัดคลองเตยใน เพื่อทำพิธีส่งตาลไปในภพภูมิที่ดี ตอนที่พระสวด ภาวนาให้ตาลแค่นอนหลับ ภาวนาให้ตาลตื่น แล้วจะพาตาลกลับบ้าน
วินาทีที่ จนท. ยกโรงไปที่เตาเผา เหมือนจะรับไม่ได้ เหมื่อนอยากจะตะโกนว่า "ตาลตื่นมาเล่น Give me 5 กันก่อน" อยากจะหยุดพิธีแล้วบอก จนท ว่าไม่เอาแล้ว อย่าเผาตาล ตาลชอบนอนแช่น้ำ ตาลต้องร้อนแน่ๆ ถ้าทำอย่างนั้น แต่ก็ไม่สามารถทำได้ ระหว่างที่รอเผาเพื่อจะนำอัฎฐิไปลอยอังคาร ก็ร้องไห้ตลอดเวลา จนตาบวม แสบตาไปหมด ทั้งสงสาร ทั้งเสียใจ เหมือนมันยังไม่พร้อมที่จะเสียไป เหมือนทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมากจนรับไม่ทัน
จุดประสงค์ของกระทู้นี้ตั้งขึ้นเพื่อรำลึกถึงตาลและเก็บรูปภาพไว้เป็นความทรงจำ ซึ่งถือว่าเป็นน้องชายคนเล็กของบ้าน (บ้านเราพี่น้องเป็นผู้หญิงหมด) วันข้างหน้ามาอ่านจะได้ไม่ลืม ว่าเหตุการณ์วันนี้ วันอาทิตย์ ที่ 1 พฤศจิกายน 2558 คนในบ้านเสียใจกันแค่ไหน รวมถึงพ่อที่คลุกคลีกับตาลที่สุดก็ร้องไห้ และแม่ที่ไม่ค่อยสุงสิงกับสัตว์เลี้ยงในบ้านก็ยังเสียน้ำตา