ทำไงดี ?

เราจะมาขอคำปรึกษาหน่อยน้าาาา
กระทู้แรกของเราเลยนะ ใช้คำผิดพลาดยังไงใช้คำหยาบเบอะเกินไปก็ขออภัยไว้ก่อนน้าา

   คือเรามีเพื่อนสนิทคนนึงสนิทกันมา4-5ปีแล้ว ตั้งแต่ม.ต้นเลยแต่ช่วงหลังๆ ม.ปลายสนิทกันมากๆ แต่เราอยู่กันคนละ รร ตั้งแต่.ต้นแล้วนะ ไปไหนไปกันมีอะไรก็ปรึกษามันแหละ  เรากับมันก็เป็นแบบนี้เป็นช่วงๆ บางช่วงก็ห่างกันไปเลย  ช่วงม.5 เรากับมันห่างกันไปนานมากๆ ห่างกันแบบไม่ติดต่อกันเลย จนเรามาเจอมันที่ร้านกระเป๋ามันมากะเพื่อนเราก็มากะเพื่อน เราก็ยืนคุยกันสักพักรอเพื่อนเรากับเพื่อนมันซื้อของ พอกลับบ้านมาเราก็คุยๆกัน เหมือนเมื่อก่อนเลย ปกติตามประสาเพื่อนคุยกัน แต่พอสักเดือนกว่าๆเราก็รู้สึกดีกับมันเว้ยเฮ้ยยยย 5555555 แต่มันคิดยังไงเราก็ไม่รู้มันเนาะ ไม่กล้าถามกลัวเสียเพื่อน 555555  โทรคุยกันบ้างปกติเล้ยยย
พอช่วงปิดเทอมเล็กนี่แหละ รร  เราปิดเทอมกลางเดือนกันยา เรากับเพื่อนก็แวะไป รร กับเพื่อนแปปนึง ไปเก็บของที่ห้องแปป พวกอุปกรณ์ทำโครงงานไรงี้ เพื่อนผช.เราขับรถเก๋งมารับเรากับเพื่อนๆค่ะ  รวมกันมี5 คน พอเก็บของเสร็จช่วงเย็นๆก็แวะกินร้านนมสด ปังเย็นอะไรพวกนี้แหละ เพื่อนเราก็จอดรถไว้หน้าร้าน ร้านมันเป็นกระจกทั้งร้านเลย พอเราเข้าไปในร้านเราก็เจอ เพื่อนเราค่ะที่สนิทกันนั่นแหละ ขอแทนมันว่า ( เค )  เราก็เจอเค

เราก็ทักมันแบบยิ้มๆนะ
เรา : ใครอ้ะ
เค : แฟน
เรา : เออๆ งั้นกูไปนั่งกะเพื่อนกูและ
คือในใจเราแบบ เออเจ็บวะเจ็บม๊ากกกกมากกก มีแฟนตอนไหน

เราก็นั่งหันหน้าไปมองมันเลย ยิ้มบ้างเบะปากบ้างมันก็ยิ้มให้เราอย่างเดียวเลย จนแฟนนางหันมามอง เราเลยยิ้มให้แฟนนาง พอเรากับเพื่อนกินเสร็จ เราต้องเดินผ่านโต๊ะนางอยู่แล้ว เราเลยเบะปากใส่และเดินออกประตูไปเลยจ้า เพื่อนเราอีก 3 คนกลับคนละทางค่ะมันเลยแยกย้ายกันกลับรถตู้  ส่วนเรากับเพื่อนผช. กลับด้วยกันเพราะมันจะแวะไปเติมน้ำมันด้วย มันคงหันมามองเราตอนขึ้นรถแหละมั้งว่าไปกับเพื่อนสองคนและนั่งรถเก๋งด้วย

พอกลับบ้านมามันก็แชทมาถามว่า
เค : เดี๋ยวนี้มีเก๋งละดิ
เรา : เพื่อนวะๆ เดี๋ยวนี้มีแฟนละดิ
เค : เพื่อนทำไมสนิทกันจังวะ
เรา : เอออ
เค : ไม่มีเก๋งไม่คบอะดิ
เรา : พอมีแฟนก็ทิ้งกูอะดิ
เค : ไม่ใช่แฟนนนน
เรา : เออแล้วแต่
เค : น้องชอบกู
เรา : เออ เรื่องมึ้งงงง 5555555 เราก็ขำยาวเลยในใจนี่แอบดีใจนิดๆ แต่ก็ยังเสียใจนิดหน่อยยย
เค : มีแฟนละไม่บอกกูนะนะ
เรา : เพื่อนจ้า
เค : หรอ
เรา : เพื่อนจริงๆ
เค : กูกะมันสนิทกับใครมากกว่ากัน
เรา : มัน
เค : ก็ดี  
เรา : ไรวะ
เค :  เงียบ อ่านก็ไม่ตอบละนางก็ทักมาอีกทีตอนเช้า

เค : ตื่นๆ
เรา : ว่า
เค : ไปไหนป้ะ
เรา : ไม่ว่าง
เค : เดี๋ยวนี้ไม่มีเวลาให้กูหรอก
เรา : อืม.   เรายังแอบน้อยใจเรื่องเมื่อวานอยู่
เค : เป็นโรคนะเนี่ย
เรา : เลิกปากดีก่อน
เค :  นางงงไม่อ่านไม่ตอบ หายไปเป็นชม.เลยจ้าาา

ทักมาใหม่ตอนมืดๆ
เค : เห้ยๆ
เรา : ห้ะ
เค : ป่าว อยากคุย
เรา : ไม
เค : ไม่อยากคุยกับกูแล้วอะดิ มีแฟนก็งี้แหละ โฮ่ลืมเพื่อนหล่อๆอย่างกูได้ลง น้อยใจวะเออ
เรา : ลืมบ้าลืมบออะไร
เค : ไม่เหมือนเดิมเลยวะ
เรา : ยังไง
เค : ไม่มีความสุข
เรา : เอ้า เด็กเยอะแยะ
เค : ไม่เหมือนกัน
เรา : เพราะ
เค : ไม่รู้
เรา : อืมๆ

นางอ่านไม่ตอบละก็ทักมาใหม่
เค : เธอ
เรา : ว่าไงที่รักกก
เค : ไม่ได้คุยกับกูแล้วมีความสุขอะดิ
เรา : เอ้อออ
เค : นางส่งติ๊กเกอร์หมาร้องไห้มา
เรา : ไปคุยกับน้องคนนั้นเส้ แฟนเธอไงที่รัก
เค : อยากคุยกับ
เรา :  โว๊ะ อินี่เป็นโรค
เค : เดี๋ยวลั่นให้หรอก
เรา : มาเถอะ
เค : อยากเจอก็บอกอยากเจอไม่ต้องมาพูดแบบนี้
เรา : แหลล
แล้วเราก็คุยกันเรื่อยๆมันก็เล่นมุขฟายๆเยอะแยะโทรมาหาบ่อยด้วยยยย นั่นแหนะๆ 555555

พอกลับจากร้านนมสดวันนั้นอะไรๆก็ดูเปลี่ยนไป เราไม่ค่อยกล้าคุยกับมันมาก เรากลัวเราเสียใจ แต่ดูมันสิจากที่เมื่อก่อนตอนสนิทไม่เคยจะหยอดเราแบบนี้เลย  เราอยากรู้ว่ามันคิดยังไง ฮื่อออออ ช่วยตอบเราทีเราไม่อยากคิดไปเองเลยยยยยย

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ จุ้บ