สวัสดีคะเพื่อนๆชาวพันทิป☺
วันนี้เราจะมาแชร์ประสบการณ์ คือแฟนเราคบกันมาได้10เดือน แต่เลิกกันวันครบรอบเดือนที่10พอดีเลย เริ่มเล่าเลยละกันนะค่ะ
เราเริ่มคุยกับเขาในเฟสบุ๊คตอนนั้นเราเรียนอยู่ม4. เราก็ไม่ใช่คนหน้าตาดีนะคะแล้วเราก็คุยกันไปเรื่อยๆทุกวันคุยกันครบเดือนนึงเราเลยตกลงครบกับเขา เขาเป็นรุ่นน้องเรา2ปี นะคะตอนแรกเราคิดว่าถ้าคบคนเด็กมันน่าจะดีกว่าแบบเขาน่าจะรักเราแคร์เราตอนแรกเราก็คิดแบบนั้นแต่พอได้มาคบกันเท่านั้นแหละค่ะรู้เลยว่าคนที่แคร์คือตัวเราเองเราเป็นห่วงเขาทุกอย่างเลยคะไปหาทุกอาทิตย์ตลอด10เดือน แต่9เดือนแรกเราก็รักกันดีมากเลยนะคะไม่เคยมีเหตุการณ์นอกใจกันเลยสักครั้งไม่ทะเลาะกันเพราะว่าคงเป็นเราไม่ค่อยได้คุยกันนานมั้งคะเพราะวันนึงเราจะคุยกนแค่3เวลาคุยกันนานสุด1ชม. แต่1ชม.นี้แค่วันหยุดนะคะ ส่วนวันปกติเราคุยครั้งละ10นาทีเท่านั้น เพราะเขาเป็นคนไม่ค่อยชอบคุยโทรศัพท์ส่วนเราชอบคุยนะคะคือแบบเราต้องเป็นคนหาเรื่องคุยตลอดเลยคะแต่ที่เราไม่อยากคุยนานเพราะเรากลัวเขาเบื่อแล้วเขาจะเลิกกับเราเราทำใจไม่ได้อะคะ เราไม่ค่อยชอบเหตุการณ์แบบนี้เลย แล้วเข้าเดือนที่10 ซึ่งเลขที่10เป็นเลขโปรดของเขาเลยคะ เราก็ทำของขวัญครบรอบให้ทุกเดือนแต่พอเข้าเดือนที่10เขาเริ่มเปลี่ยนไปคะเพราะช่วงนั้นเขาขึ้นม3. มีเด็กใหม่ย้ายมาจาก ตจว.มาเรียนที่ รร เค้า เค้าคงแอบคุยกันมาก่อนแหละคะแล้วความสัมพันธ์เราก็เริ่มเปลี่ยนไปเราเริ่มคุยกันน้อยลง แล้วตอนนั้นฉันไปคุยกับเพื่อนคนนึงคุยกันแบบเป็นเพื่อนอะคะ แต่แฟนของฉันมาเจอหาว่าฉันนอกใจฉันอธิบายแล้วไม่ฟังเขาจะเลิกอย่างเดียวเลยแบบฉันมาง้อทุกวันจนฉันท้อคะ แล้วเขาก็กลับมาคุยกับฉันแต่มันแปลกๆอะคะเขาเหมือนคุยเพราะสงสารฉันเฉยๆมีวันนั้นเขาเริ่มหลุดปากออกมาว่าห่างกันสักพักเถอะ เชื่อไหมคะว่าฉันล้มทั้งยืนเลยเราเลยรีบยืมรถเพื่อนขับไปบ้านเขาเอาของขวัญวันครบรอบ10เดือนไปให้พร้อมน้ำตาเลยคะเขาไม่ยอมคุยกับฉันไล่ฉันเหมือนฉันเป็นหมาเลยคะ ปิดประตูไม่ให้ฉันเข้าไปหาแบบเหมือนเกียจฉันมาก แถมยังเปิดเพลงแบบจะเลิกอย่างเดียวเลยฉันก็มาง้ออีกเรื่อยๆ ฉันรักเค้ามากๆแล้ววันนั้นเขาเไปเตะบอลกลัมาบ้านฉันโทรไปหาแม่เค้าถามว่สเค้ากลับมาบ้านหรือยัง แม่เค้าบอกว่ากลับแล้วพอฉันมาถึงเขานอนหลับอยู่คะฉันก็ย่องเข้าไปนั้งข้างเตียงเขาแล้วก็จับมือเขาแล้วร้องให้คะแบบรู้ตัวเลยคะว่าวันนี้คงเป็นวันสุดท้ายแล้วไรประมาณนี้ ฉันก็หลับตามเขาคะพอฉันตื่นได้สักพักเขาก็ตื่นแล้วถามฉันว่ามาทำไมอีกไม่อยากเจอ เขาบอกกับฉันว่าห่างกันเถอะ แล้วเขาก็เล่นโทสับเหมือนคุยกะคนอื่นอยู่เขาก็หันมาบอกฉันอีกว่าเรายังเป็นเพื่อน พี่น้องกันได้อะไรประมาณนี้ฉันเลยบอกว่า อย่าพูดว่าห่างเลยพูดเลิกเลยดีกว่าจะได้เจ็บทีเดียว เขาเลยบอกว่างั้นเราเลิกกันเถอะ จี๊ดเลยคะ😂😂😂 ฉันถามว่าทำยังไงก็กลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้วหรอ ไม่เลิกได้ไหม ฉันกอดขาเขาเขาก็จะเดินหนีฉันตลอดฉันก็นั่งร้องให้สักพักนึงฉันก็คิดได้คะว่า พ่อแม่ฉันยังมีทำไมเราไม่ร้องให้ให้พ่อแม่เรา ฉันคิดว่าฉันจะร้องให้วันนี้วันสุดท้ายแล้ว พรุ่งนี้ฉันจะเป็นคนใหม่เปลี่ยนตัวเองให้ดูดีกว่าเดิมสวยกว่าเดิมให้เขาเสียดายฉัน ฉันคิดได้แบบนี้ฉันออกมาจากบ้านเขาเลยคะ แต่ฉันคิดถึงเขานะคะช่วงแรกๆแบบปรับตัวไม่ทันแต่ก่อนเคยคุยกันแต่เดี๊ยวนี้ไม่มีแล้ว ฉันเปลี่ยรตัวเองทุกอย่าเลยคะเริ่มจัดฟัน ทำตัวเองให้ขาวขึ้น ตอนนี้ฉันก็ยังคิดถึงเขานะคะไม่เคยลืมแต่ภาพที่เขาทำฉันเสียใจมันก็มาแทรกทำให้ฉันห้ามคิดถึงอะคะ ตอนนี้ฉันผ่านจุดๆนั้นมาได้แล้ว ถ้าเขาได้มาอ่านกระทู้ของฉันบอกเลยนะคะว่า "ขอบคุณประสบการณ์ที่เราเคยมีความสุข และขอบคุณบทเรียนที่ให้ความเจ็บปวดได้ภึงขนาดนี้และฉันจะไม่กลับไปอ่านบทเรียนเล่มนี้อีก" ถ้าใครมีความรักแบบเดียวกับฉันมาแชร์ได้นะคะ ขอบคุณทุกคนที่มาอ่านนะคะ😙😙😍
คำว่าห่างกันสักพัก พูดเบาๆก็เจ็บ?
วันนี้เราจะมาแชร์ประสบการณ์ คือแฟนเราคบกันมาได้10เดือน แต่เลิกกันวันครบรอบเดือนที่10พอดีเลย เริ่มเล่าเลยละกันนะค่ะ
เราเริ่มคุยกับเขาในเฟสบุ๊คตอนนั้นเราเรียนอยู่ม4. เราก็ไม่ใช่คนหน้าตาดีนะคะแล้วเราก็คุยกันไปเรื่อยๆทุกวันคุยกันครบเดือนนึงเราเลยตกลงครบกับเขา เขาเป็นรุ่นน้องเรา2ปี นะคะตอนแรกเราคิดว่าถ้าคบคนเด็กมันน่าจะดีกว่าแบบเขาน่าจะรักเราแคร์เราตอนแรกเราก็คิดแบบนั้นแต่พอได้มาคบกันเท่านั้นแหละค่ะรู้เลยว่าคนที่แคร์คือตัวเราเองเราเป็นห่วงเขาทุกอย่างเลยคะไปหาทุกอาทิตย์ตลอด10เดือน แต่9เดือนแรกเราก็รักกันดีมากเลยนะคะไม่เคยมีเหตุการณ์นอกใจกันเลยสักครั้งไม่ทะเลาะกันเพราะว่าคงเป็นเราไม่ค่อยได้คุยกันนานมั้งคะเพราะวันนึงเราจะคุยกนแค่3เวลาคุยกันนานสุด1ชม. แต่1ชม.นี้แค่วันหยุดนะคะ ส่วนวันปกติเราคุยครั้งละ10นาทีเท่านั้น เพราะเขาเป็นคนไม่ค่อยชอบคุยโทรศัพท์ส่วนเราชอบคุยนะคะคือแบบเราต้องเป็นคนหาเรื่องคุยตลอดเลยคะแต่ที่เราไม่อยากคุยนานเพราะเรากลัวเขาเบื่อแล้วเขาจะเลิกกับเราเราทำใจไม่ได้อะคะ เราไม่ค่อยชอบเหตุการณ์แบบนี้เลย แล้วเข้าเดือนที่10 ซึ่งเลขที่10เป็นเลขโปรดของเขาเลยคะ เราก็ทำของขวัญครบรอบให้ทุกเดือนแต่พอเข้าเดือนที่10เขาเริ่มเปลี่ยนไปคะเพราะช่วงนั้นเขาขึ้นม3. มีเด็กใหม่ย้ายมาจาก ตจว.มาเรียนที่ รร เค้า เค้าคงแอบคุยกันมาก่อนแหละคะแล้วความสัมพันธ์เราก็เริ่มเปลี่ยนไปเราเริ่มคุยกันน้อยลง แล้วตอนนั้นฉันไปคุยกับเพื่อนคนนึงคุยกันแบบเป็นเพื่อนอะคะ แต่แฟนของฉันมาเจอหาว่าฉันนอกใจฉันอธิบายแล้วไม่ฟังเขาจะเลิกอย่างเดียวเลยแบบฉันมาง้อทุกวันจนฉันท้อคะ แล้วเขาก็กลับมาคุยกับฉันแต่มันแปลกๆอะคะเขาเหมือนคุยเพราะสงสารฉันเฉยๆมีวันนั้นเขาเริ่มหลุดปากออกมาว่าห่างกันสักพักเถอะ เชื่อไหมคะว่าฉันล้มทั้งยืนเลยเราเลยรีบยืมรถเพื่อนขับไปบ้านเขาเอาของขวัญวันครบรอบ10เดือนไปให้พร้อมน้ำตาเลยคะเขาไม่ยอมคุยกับฉันไล่ฉันเหมือนฉันเป็นหมาเลยคะ ปิดประตูไม่ให้ฉันเข้าไปหาแบบเหมือนเกียจฉันมาก แถมยังเปิดเพลงแบบจะเลิกอย่างเดียวเลยฉันก็มาง้ออีกเรื่อยๆ ฉันรักเค้ามากๆแล้ววันนั้นเขาเไปเตะบอลกลัมาบ้านฉันโทรไปหาแม่เค้าถามว่สเค้ากลับมาบ้านหรือยัง แม่เค้าบอกว่ากลับแล้วพอฉันมาถึงเขานอนหลับอยู่คะฉันก็ย่องเข้าไปนั้งข้างเตียงเขาแล้วก็จับมือเขาแล้วร้องให้คะแบบรู้ตัวเลยคะว่าวันนี้คงเป็นวันสุดท้ายแล้วไรประมาณนี้ ฉันก็หลับตามเขาคะพอฉันตื่นได้สักพักเขาก็ตื่นแล้วถามฉันว่ามาทำไมอีกไม่อยากเจอ เขาบอกกับฉันว่าห่างกันเถอะ แล้วเขาก็เล่นโทสับเหมือนคุยกะคนอื่นอยู่เขาก็หันมาบอกฉันอีกว่าเรายังเป็นเพื่อน พี่น้องกันได้อะไรประมาณนี้ฉันเลยบอกว่า อย่าพูดว่าห่างเลยพูดเลิกเลยดีกว่าจะได้เจ็บทีเดียว เขาเลยบอกว่างั้นเราเลิกกันเถอะ จี๊ดเลยคะ😂😂😂 ฉันถามว่าทำยังไงก็กลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้วหรอ ไม่เลิกได้ไหม ฉันกอดขาเขาเขาก็จะเดินหนีฉันตลอดฉันก็นั่งร้องให้สักพักนึงฉันก็คิดได้คะว่า พ่อแม่ฉันยังมีทำไมเราไม่ร้องให้ให้พ่อแม่เรา ฉันคิดว่าฉันจะร้องให้วันนี้วันสุดท้ายแล้ว พรุ่งนี้ฉันจะเป็นคนใหม่เปลี่ยนตัวเองให้ดูดีกว่าเดิมสวยกว่าเดิมให้เขาเสียดายฉัน ฉันคิดได้แบบนี้ฉันออกมาจากบ้านเขาเลยคะ แต่ฉันคิดถึงเขานะคะช่วงแรกๆแบบปรับตัวไม่ทันแต่ก่อนเคยคุยกันแต่เดี๊ยวนี้ไม่มีแล้ว ฉันเปลี่ยรตัวเองทุกอย่าเลยคะเริ่มจัดฟัน ทำตัวเองให้ขาวขึ้น ตอนนี้ฉันก็ยังคิดถึงเขานะคะไม่เคยลืมแต่ภาพที่เขาทำฉันเสียใจมันก็มาแทรกทำให้ฉันห้ามคิดถึงอะคะ ตอนนี้ฉันผ่านจุดๆนั้นมาได้แล้ว ถ้าเขาได้มาอ่านกระทู้ของฉันบอกเลยนะคะว่า "ขอบคุณประสบการณ์ที่เราเคยมีความสุข และขอบคุณบทเรียนที่ให้ความเจ็บปวดได้ภึงขนาดนี้และฉันจะไม่กลับไปอ่านบทเรียนเล่มนี้อีก" ถ้าใครมีความรักแบบเดียวกับฉันมาแชร์ได้นะคะ ขอบคุณทุกคนที่มาอ่านนะคะ😙😙😍