จะทำอย่างไร เมื่อน้องสะใภ้เป็นเช่นนี้

ชอเกรินนิดนึงนะ ว่าเราอยู่กะน้องชายเรา(เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน)ในคอนโด แล้ววันนึงน้องก็พาแฟนมาห้อง ก็หวัดดีปกติเพราะเราเป็นพี่ นางจะดูเงียบไม้เรียบร้อย ด้วยความที่นางตัวเล็ก ผิวออกขาว ดูน่ารักระดับนึง เราก็ไม่ได้ว่าไร โตๆกันแล้ว เวลานางมาเป็นธรรมดาที่จะทำตัวไม่ถูก ไม่กล้าหยิบจับอะไร น้องเราก็จะทำให้ทุกอย่าง จะเอาอะไรหาให้ เราก็เฉยๆ นางก็ไปๆมาๆ ต่อมาเราต้องย้ายหอไปอยู่ใกล้ที่ฝึกงาน นานถึง6เดือน เอาละสิ!! นางย้ายสำมะโนครัวมาอยู่ที่คอนโดเลยจ้า จะมีบางเสาร์-อาทิตย์ที่เราจะกลับมาเอาของ หรือมานอนเพราะคิดถึงบ้านไรงี้ ภาพแรกที่เปิดประตูเข้ามา คือไม่มีที่จะยืน ย้ำไม่มีที่จะยืน ไม่รู้จะก้าวเท้าไปวางตรงไหนของห้อง ....ห้องรกมาก ของทุกอย่างกระจัดกระจายไม่ทั่ว อะไรที่เคยอยู่เป็นที่เป็นทาง กลับเอาไปใช้ตรฃไหนวางตรงนั้น เช่น กรรไกรตัดเล็บ หยิบมาใช้บนที่นอนก็อยู่บนที่นอน แก้วน้ำในตู้มีประมาณ10ใบ ก็เอาออกมาใช้จนหมด (ล้างบ้างป่าวไม่รู้) ตู้เสื้อผ้ามี2ตู้ เราจะแบ่งกันตู้ใหญ่คนละครึ่งตู้ ตู้เล็กเอาไว้ใส่ชุดนศ. ถูกแขวนมั่วไปหมด ฝุ่นตามชั้นตามโต๊ะหนาเป็นเซน โต๊ะเครื่องแป้งบวม เหมือนเอาแก้วน้ำมาวางแล้วละลาย ห้องน้ำเหมือนไม่เคยผ่านการล้างมาตลอด2-3เดือน พื้นห้องเดินแล้วสากเท้ามากเหมือนไม่เคยกวาดถู ชั้นเก็บชีท/หนังสือ ถูกรื้อ!! โอ๊ย สารพัด ง่ายๆคือ ของที่มันอยู่เป็นที่ของมัน ถูกสับเปลี่ยนเราจะหงุดหงิดปะ?? เราก็ถามหาของต่างๆเฉยๆ "กรรไกรไปไหน" "เม้าส์หละอยู่ไหน" ประมาณนี้ เราไม่บ่น ไม่วีน ก็เก็บปกติ นิสัยส่วนตัวคือ โตๆกันแล้ว มีความคิดของตัวเองว่าควรทำอะไร ควรเก็บห้องไหม รกขนาดนี้จิตสำนึก มาอยู่ห้องคนอื่นเขา วินัย ระเบียบสักนิดก็ยังดี เพราะตอนเราอยู่ เราก็น้องไม่ค่อยเก็บห้องกัน อาซับหยิบมาแล้วเก็บ ก็พอละ กวาดถูอาทิตย์ละครั้ง ล้างห้องน้ำทุกอาทิตย์ ก็ผลัดกันทำตลอด เราก็กับเรื่องที่เกิดขึ้นเลยลองหาเหตุผลที่ทำไมถึงรกขนาดนี้ สาเหตุคือ (เราไปส่องในเฟสน้อง) มันต้องนางไปกินนู้นกินนี้ เสารออาทิตย์ไม่เคยอยู่ห้อง กลับกันดึกๆ เช้าไปเรียน (พอดีว่าน้องเรามีรถยนต์ขับ) เราก็อ้อ!! มั่วแต่เที่ยวเล่นไม่เก็บห้อง มันถึงรกขนาดนี้