ฉันคบกับคนๆหนึ่งมาเกือบ2ปีแล้วค่ะ เรารู้จักกันมา3ปีกว่า เขาเป็นรุ่นพี่ในคณะที่ฉันเรียน...
เขาช่วยเหลือฉันมาตลอด เรื่องเรียน เรื่องงาน หรือเรื่องทั่วไปในชีวิตเวลาฉันมีปัญหาเขาจะอยู่คอยรับฟังฉัน
และเราก็ได้คบกัน... เขาเป็นคนดีค่ะ ถึงแม้ว่าเวลาที่ผ่านมาเขาอาจจะมีชื่อเสียงด้านที่เสียๆหายๆบ้าง
แต่ถ้าได้รู้จักเขาจริงๆจะรู้ว่าเขาเป็นคนดี เป็นแฟนที่ดีคนหนึ่ง
เราสนิทกันมาก คุยกันทุกเรื่อง ช่วงที่คบกันมีหลายๆคนอิจฉาคู่ของเรา
เพราะเขาจะตามใจตลอดมีเรื่องเซอร์ไพร์ทดีๆอยู่เสมอ เจอกันแต่ละครั้งจะได้ของขวัญเป็นดอกไม้บ้าง ขนมบ้าง
ช่วงเวลาตอนนั้นเรามีความสุขมาก และรู้สึกว่ามันพิเศษจริงๆ
ตลอดเวลาที่คบกันมีทะเลาะกันบ้างไม่เข้าใจกันบ้าง แต่เราไม่เคยปล่อยให้เรื่องมันผ่านพ้นเกิน1วัน
แต่เขาเป็นคนที่คิดมากมากๆ ข้อนี้ฉันรู้ดี สาเหตุที่ทะเลาะกันส่วนใหญ่เกิดจากตัวเราเอง
ยอมรับค่ะว่าเป็นคนที่เอาแต่ใจ ขี้หงุดหงิด อารมณ์ขึ้นๆลงๆ
เขาทำไรไม่ถูกใจเราก็ไปชวนเขาทะเลาะ เป็นที่พูดตรงๆ จนมันอาจจะแรงเกินไปสำหรับเขา
ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเราอยากขอโทษเขาทุกครั้งเมื่อเรารู้ตัวว่าเราผิด แต่ด้วยความปากหนักของตัวเองก็ไม่พูดไปและสุดท้ายก็ลืม
เขาเป็นคนที่ชอบเข้าสังคม ชอบออกไปเจอเพื่อน ไปเที่ยวกับเพื่อน สังสรรค์กัน
ในขณะที่ตัวเราเองเป็นเงียบๆไม่ค่อยสุงสิงกับใคร นิสัยหลายๆอย่างของเราสองคนจึงไม่ตรงกัน
ที่ผ่านมาก็มีความคิดด้วยกันทั้งคู่ว่าจะไปด้วยกันรอดหรอ แต่ตอนนั้นก็ยังคงเชื่อในความรักอยู่ เราเชื่อว่าเราสองคนรักกันมากพอ
และเราเชื่อว่าอีกฝ่ายจะรับเราได้ ทุกครั้งที่เขาไปเที่ยวเราจะทะเลาะกันทุกครั้ง ซึ่งมันเกิดจากตัวเราเอง
เราแค่อยากให้เขามาสนใจเราบ้าง ใส่ใจเราบ้าง
เพราะการเอาแต่ใจของเรา มันเลยทำให้เขากลัวและอึดอัดแต่ที่ผ่านมาเขาไม่เคยพูดเลย
แต่เราก็พอจะรับรู้ได้เพราะเขาเป็นคนที่เก็บทุกเรื่องมาคิด ส่วนเราเป็นที่ไม่ค่อยใส่ใจอะไรเท่าไหร่
ช่วงก่อนที่จะเลิกกันเขาได้เข้าทำงานในบริษัท ส่วนฉันยังเรียนไม่จบเราอยู่ห่างกันมาก นานๆได้เจอกันครั้งหนึ่ง
แต่เราคุยกันทุกวันเราก็ยังคงเล่าเรื่องราวที่เจอให้หนึ่งวันให้อีกฝ่ายฟังกัน แต่ก็มีช่วงที่ต่างฝ่ายต่างไม่รู้จะเล่าไรให้ฟัง
เพราะวันๆฉันก็เรียน ส่วนเขาก็ทำงานเรื่องมันก็เหมือนเดิมทุกวัน
บางทีฉันเหนื่อยจากตอนเรียน อารมณ์เสียจากเรื่องรอบข้างพอเขาโทรมาฉันก็ไม่อยากคุยด้วยมากเท่าไหร่เพราะไม่อยากทะเลาะ
และฉันก็รู้ว่าเขาก็เหนื่อยจากการทำงานมาเหมือนกัน จนเหมือนเราคุยกันน้อยลง
จนวันที่เราเลิกกัน ... ฉันเป็นคนที่เริ่มพูดเรื่องนั้นก่อน เอาจริงๆไม่ได้อยากจะพูดเลยด้วยซ้ำ
แต่ก็เริ่มรู้สึกว่าความสัมพันธ์มันไม่เหมือนเมื่อก่อนไม่รู้ว่าใครเปลี่ยนก่อน แต่รู้สึกว่าไม่เหมือนเดิม
ตอนนั้นฉันใส่ใจเขาน้อยลงก็จริง แต่ไม่ใช่ว่าไม่ใส่ใจเลย ยังคงเป็นห่วง คิดถึง อยากเจอ อยากคุยด้วยเหมือนเดิม
แต่ฉันกลับไม่พูดมัน ก่อนนอนเราจะบอก "รักกันนานนาน" ทุกคืน บางทีบางครั้งฉันลืมที่จะพูดละบางทีฉันก็ไม่อยากจะพูดมัน
อาจจะเพราะฉันไม่แน่ใจในความรู้สึกว่ามันยังเหมือนเดิมอยู่ไหม
คืนที่เราจะเลิกกัน ฉันคุยกับเขาในโทรศัพท์ พูดหาเหตุผลที่จะทำให้ตัดใจได้ง่ายทั้งสองฝ่าย
มันอาจจะเป็นคำพูดที่ทำให้ดูเหมือนเขาผิด แต่ฉันก็ไม่ได้โทษเขาทุกอย่าง ฉันเองก็ผิดเหมือนกันที่ที่ผ่านมาทำตัวแบบนั้น
ฉันรู้ว่าเขาเหนื่อยเขาต้องคิดอะไรหลายๆอย่าง ทั้งเรื่องงาน ที่บ้าน และเรื่องฉัน
ตอนนั้นฉันว่าถ้าไม่มีฉันเขาคงจะมีความสุขกว่านี้ เขาอาจจะเหนื่อยน้อยลง เบื่อน้อยลง
ตอนที่คุยกันเขาบอกว่าไม่รู้ว่าคิดผิดไหมที่เลิกกัน เราจะไม่มีนั่งเสียใจกันทีหลังใช่ไหม
ตอนนั้นฉันแทบจะไม่แน่ใจไรเลย แต่รู้สึกว่าใจกำลังจะแหลก มันเป็นความรู้สึกเจ็บแบบบอกไม่ถูก
แต่สมองสั่งให้พูดปลอบใจเขาไปว่า "คงไม่หรอก มันอาจจะดีก็ได้" ก่อนวางสายเขาบอกว่าเราจะยังเจอกันเหมือนเดิมได้ใช่ไหม
เขายังคงมาหา และนอนที่ห้องได้รึป่าว
เราบอกว่าได้ เรายังเจอกันได้ เธอยังคงมาหาเราได้ และประโยคสุดท้ายก่อนที่จะวางเขาก็ยังคงพูดว่ารักกันนานนาน
ตอนนี้เราเลิกกับเขามาเกือบสองเดือนแล้ว หลังจากวันที่เลิกกันเราก็ยังคงคุยกันเหมือนเดิม แต่น้อยลง
มีโอกาสได้เจอกันบ้าง ไปดูหนังกัน โทรหากันบ้าง
ฉันพยายามขอให้เรากลับมาคืนดีกัน แต่เขาบอกว่าเขาไม่ได้รู้สึกแล้ว
เขาอยากอยู่คนเดียวสักพัก ไม่อยากจะคิดเรื่องใคร และเขาไม่อยากปิดโอกาสให้เราได้เจอคนใหม่ๆและคนที่ดีกว่า
ที่เลิกกันมันอาจจะดีกว่าที่เรายิ่งอยู่ด้วยกันและรู้สึกเบื่อ เพราะการเบื่ออาจจะทำให้เราทำสิ่งที่แย่โดยการไปคุยกับคนอื่นและรู้สึกดีกว่าแฟนตัวเอง
เขาบอกว่าเขาอยากจะรักษาความสัมพันธ์นี้ไว้ เราเลิกกันแต่ก็ยังเป็นพี่น้องกันได้
ฉันยังคงพยายามที่อ้อนวอนให้เขากลับมา ยังคงคิดถึงสิ่งต่างๆมากมายที่ผ่านมา ยังคงอยากได้วันเวลาเหล่านั้นคืน
แรกๆที่เลิกกันเราเหมือนคนบ้า กลายเป็นคนที่เงียบ เหม่อ ไม่สนใจไรเลยแม้กระทั่งเรียน เททุกๆอย่าง
เราไม่ได้บล๊อคเฟส ไม่ได้อันฟอลทวิต ไม่ได้บล๊อคไลน์ สิ่งเหล่านี้มันจะเป็นอย่างสุดท้ายที่ฉันจะทำ
ฉันยังคงอยากรับรู้เรื่องเรื่องของเขาอยู่ อยากรู้ว่าวันนี้เขาเป็นยังไงบ้าง เรื่องงานของเขาเป็นยังไง เจอเรื่องไม่สบายใจอะไรมารึป่าว
วันนี้เขามีความสุขไหม วันนี้เขาทำไรบ้าง ฉันยังคงอยากรับรู้เรื่องทุกๆอย่าง แม้ว่าบางเรื่องมันทำให้เจ็บแต่ก็อยากจะรู้
หลายคนบอกให้หักดิบตัวเอง ลบสิ่งเหล่านั้นไปจะได้ลืมกันง่ายๆ แต่สำหรับเราเรารู้สึกว่าจะได้รู้หรือไม่ได้รู้ เราก็ยังอยากจะรู้อยู่ดี
ถึงรู้ว่าสักวันเขามีคนใหม่ ตอนนั้นถ้ายังทำใจไม่ได้ก็แย่เหมือนกัน แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้รับรู้เรื่องราวของคนที่เรารักเลย
ช่วงเวลาตอนนี้ เรากลับมาสนใจตัวเองบ้างแล้วหลังจากที่ปล่อยตัวเองจมกับสิ่งนั้น
ตอนนี้ไม่ได้ดีขึ้น100% แต่เศษใจที่มันแตกแหลกละเอียดมันกำลังจะประกอบกันได้บ้าง
เขาก็ยังคงเป็นคนแรกที่คิดถึงตอนเช้า คนสุดท้ายที่คิดถึงก่อนนอน และได้เจอในฝันทุกคืน
ฝันดีบ้าง ร้ายบ้าง แต่มีเขาอยู่ในฝันทุกคืน
เพราะฉันรักเขามาก รักแบบที่ไม่เคยมีให้ใครมาก่อน และมันเหมือนกับความผูกพันที่เรามีให้กันมานาน
คนที่เคยทะเลาะด้วย เคยคุย เคยกอด คอยบอกคิดถึง เป็นห่วง และคอยบอกรัก
ตอนนี้ไม่มีแล้ว เราไม่ค่อยได้คุยกันแล้ว จับต้องไม่ได้แล้ว ได้คุยกันก็เฉพาะตอนที่เราถามเรื่องเรียนกับเขา
ความรู้สึกที่เคยจับต้องคนๆหนึ่งได้ คิดถึงก็โทรหา เจอกันก็ได้กอด แต่ตอนนี้ฉันรับรู้ได้เพียงแค่สิ่งที่เขาอยากให้ได้รู้ผ่านช่องทางโซเชียล
ไม่มีทางรู้เลยว่าเขาคุยกับใครอยู่ ทำไรอยู่ กินข้าวตอนไหน เลิกงานรึยัง ถึงบ้านรึยัง
เราเลิกกันเพราะเราหมดรักกันจริงๆหรอ ?
เราเลิกกันเพราะเราไม่ได้รู้สึกอะไรต่อกันแล้ว จริงๆหรอ ?
สิ่งเดียวที่เชื่อ คือเราไม่ได้เลิกกันเพราะอีกฝ่ายนอกใจหรือมีคนอื่น เราเชื่อใจกันมาตลอด และจนถึงตอนนี้เราก็ยังเชื่ออย่างนั้น
ถึงรอบข้างจะบอกว่าเขาอาจจะมีคนใหม่ไปแล้วก็ได้ เขาถึงไม่กลับมา เพราะถ้าเขาไม่มีเขาคงกลับมานานแล้ว
ที่มาตั้งกระทู้นี้ แค่อยากจะฝากถึงหลายๆคู่ และทุกคนที่มีคนรักอยู่ข้างๆ
คุณต้องดูแลเขาให้ดีนะ ถ้าเขาคือคนที่รักคุณ ใส่ใจคุณ เอาใจคุณ จนยอมทิ้งสิ่งต่างๆเพื่อมาอยู่กับคุณ
คุณต้องดูแลเขาให้ดี ใส่ใจเขามากๆ อย่าทำร้ายจิตใจเขาด้วยคำพูดแรงๆ อย่าหาเรื่องทะเลาะ และอย่าคิดว่าเขาทนคุณได้ทุกอย่าง
ทุกคนมีความอดทน และทุกความอดทนมีขีดจำกัด ต่อให้เขาจะบอกว่าไม่เป็นไรแต่ถ้าหัวใจเกิดรอยแผลแล้ว มันก็ยากที่หาย
อย่าคิดว่าเราเป็นเราแบบนี้ เอาแต่ใจแบบนี้ และเขาจะรับได้ทุกอย่าง
มันไม่ใช่แค่คำพูดที่ว่า "รับได้ก็รับ รับไม่ได้ก็ไปสิ" ถ้าวันหนึ่งเขาไปจากคุณจริงๆ แล้วคุณจะเสียใจกับสิ่งที่คุณได้พูดออกไป
การเจอคนที่เรารักและเขารักเราไม่ได้เจอกันง่ายๆนะ และการเจอคนรักที่ดีก็เหมือนกัน
ถ้าเจอแล้ว ดูแลเขาให้ดี จับมือกันไว้แน่นๆ เชื่อในความรักของเราทั้งคู่ ฟังเหตุและผลอย่าใช้อารมณ์เป็นใหญ่
เพราะอารมณ์มันทำให้ความรักพังมาหลายคู่แล้ว ดูแลเขา บอกรักเขาในวันที่เขายังอยู่ข้างคุณ ใส่ใจกันให้มากๆ ถ้าเลิกกันจะได้ไม่ต้องมาเสียใจทีหลัง
สุดท้ายแล้ว ถ้าเธอได้มาอ่านกระทู้นี้
เราอยากบอกเธอนะว่าเรายังคงรักเธออยู่ ยังเป็นห่วง และคิดถึงอยู่เสมอ
ขอโทษกับที่ผ่านมา ขอโทษกับทุกๆเรื่องที่เราทำผิด ที่เคยเอาแต่ใจ อารมณ์เสียใส่ ยึดอารมณ์ตัวเองเป็นหลัก
ทำให้เธอเสียความรู้สึกอยู่บ่อยๆ
แต่ที่ผ่านมาใช่ว่ามันจะไม่มีเรื่องราวดีๆเลย เราก็ตามใจเธอ เราทั้งคู่มีเรื่องที่จะผลัดกันตามใจซึ่งกันและกัน
ขอบคุณนะที่ครั้งหนึ่งเธอเดินเข้ามาในชีวิตเราและทำให้มันมีความหมาย
ขอบคุณที่เชื่อในตัวเราว่าเรามีความสามารถมากพอที่จะผ่านเรื่องเลวร้ายไปได้
ขอบคุณสำหรับเรื่องทุกๆอย่างที่มอบให้กัน
วันนี้เราไม่รู้ว่าใจเธอยังรักเราอยู่ไหม หรือมันหมดความรักไปแล้วแต่เราอยากให้เธอลองเชื่อความรู้สึกของตัวเองบ้าง
ฟังเหตุผลตัวเองน้อยลงหน่อย
เรารู้ว่าถ้าเธอตัดไรแล้ว จะตัดเลยและจะไม่เสียใจกับมันทีหลัง
แต่เราอยากให้เธอลองถามตัวเธอเอง ว่ายังรักกันอยู่ไหม ยังอยากเดินด้วยกันต่อรึป่าว ยังอยากให้เราอยู่ข้างๆกันไหม
ลืมเรื่องราวที่ผ่านมาไปหมดแล้วหรอที่เคยสุขด้วยกันทุกข์ด้วยกัน เหงาไหมที่เราไม่ได้คุยกัน คิดถึงรึป่าวเมื่อเราไม่ได้เจอ
ถ้ายังรู้สึกอยู่ ถ้ายังไม่ลืม อยากให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม เราจะเปลี่ยนตัวเองเราจะทำทุกๆอย่างให้มันดีที่สุด
เราจะรักษาเธอไว้ จะไม่ปล่อยมือเธอไปไหนจะรักและดูแลอย่างดี
กลับมาให้โอกาสคนๆนี้ก่อนได้ไหม เรายังอยากพาเธอไปเที่ยวไปหาไรกินอะไรอร่อยๆด้วยกันอีกตั้งหลายที่
มีหลายอย่างที่อยากจะทำให้เธอ ขอโอกาสเราได้ไหมให้เราได้ทำมัน ให้เราได้แก้ตัว แก้ๆทุกอย่างที่พลาดไป
หนังสือเล่มนี้เธออาจจะคิดว่าเธออ่านจบแล้ว คิดว่ามันคือตอนจบแล้วและเธอก็ปิดเล่มนี้ไป อยากให้เธอลองเปิดดูหน้าต่อไป
มันอาจจะยังมีเรื่องราวต่างๆอีกมากมายรอให้เธออ่าน รอให้เธอได้สัมผัส และตอนจบอาจจะไม่เหมือนกับสิ่งที่เธอคิดไว้ก็ได้
ให้โอกาสเราได้ไหม ให้คนที่รักเธอได้ทำเพื่อเธออีก กลับมาคบกันเหมือนเดิม
เรายังคงรักและรอเธออยู่นะไอ้ตูด ...
กลับมาได้หรือเปล่า
เขาช่วยเหลือฉันมาตลอด เรื่องเรียน เรื่องงาน หรือเรื่องทั่วไปในชีวิตเวลาฉันมีปัญหาเขาจะอยู่คอยรับฟังฉัน
และเราก็ได้คบกัน... เขาเป็นคนดีค่ะ ถึงแม้ว่าเวลาที่ผ่านมาเขาอาจจะมีชื่อเสียงด้านที่เสียๆหายๆบ้าง
แต่ถ้าได้รู้จักเขาจริงๆจะรู้ว่าเขาเป็นคนดี เป็นแฟนที่ดีคนหนึ่ง
เราสนิทกันมาก คุยกันทุกเรื่อง ช่วงที่คบกันมีหลายๆคนอิจฉาคู่ของเรา
เพราะเขาจะตามใจตลอดมีเรื่องเซอร์ไพร์ทดีๆอยู่เสมอ เจอกันแต่ละครั้งจะได้ของขวัญเป็นดอกไม้บ้าง ขนมบ้าง
ช่วงเวลาตอนนั้นเรามีความสุขมาก และรู้สึกว่ามันพิเศษจริงๆ
ตลอดเวลาที่คบกันมีทะเลาะกันบ้างไม่เข้าใจกันบ้าง แต่เราไม่เคยปล่อยให้เรื่องมันผ่านพ้นเกิน1วัน
แต่เขาเป็นคนที่คิดมากมากๆ ข้อนี้ฉันรู้ดี สาเหตุที่ทะเลาะกันส่วนใหญ่เกิดจากตัวเราเอง
ยอมรับค่ะว่าเป็นคนที่เอาแต่ใจ ขี้หงุดหงิด อารมณ์ขึ้นๆลงๆ
เขาทำไรไม่ถูกใจเราก็ไปชวนเขาทะเลาะ เป็นที่พูดตรงๆ จนมันอาจจะแรงเกินไปสำหรับเขา
ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเราอยากขอโทษเขาทุกครั้งเมื่อเรารู้ตัวว่าเราผิด แต่ด้วยความปากหนักของตัวเองก็ไม่พูดไปและสุดท้ายก็ลืม
เขาเป็นคนที่ชอบเข้าสังคม ชอบออกไปเจอเพื่อน ไปเที่ยวกับเพื่อน สังสรรค์กัน
ในขณะที่ตัวเราเองเป็นเงียบๆไม่ค่อยสุงสิงกับใคร นิสัยหลายๆอย่างของเราสองคนจึงไม่ตรงกัน
ที่ผ่านมาก็มีความคิดด้วยกันทั้งคู่ว่าจะไปด้วยกันรอดหรอ แต่ตอนนั้นก็ยังคงเชื่อในความรักอยู่ เราเชื่อว่าเราสองคนรักกันมากพอ
และเราเชื่อว่าอีกฝ่ายจะรับเราได้ ทุกครั้งที่เขาไปเที่ยวเราจะทะเลาะกันทุกครั้ง ซึ่งมันเกิดจากตัวเราเอง
เราแค่อยากให้เขามาสนใจเราบ้าง ใส่ใจเราบ้าง
เพราะการเอาแต่ใจของเรา มันเลยทำให้เขากลัวและอึดอัดแต่ที่ผ่านมาเขาไม่เคยพูดเลย
แต่เราก็พอจะรับรู้ได้เพราะเขาเป็นคนที่เก็บทุกเรื่องมาคิด ส่วนเราเป็นที่ไม่ค่อยใส่ใจอะไรเท่าไหร่
ช่วงก่อนที่จะเลิกกันเขาได้เข้าทำงานในบริษัท ส่วนฉันยังเรียนไม่จบเราอยู่ห่างกันมาก นานๆได้เจอกันครั้งหนึ่ง
แต่เราคุยกันทุกวันเราก็ยังคงเล่าเรื่องราวที่เจอให้หนึ่งวันให้อีกฝ่ายฟังกัน แต่ก็มีช่วงที่ต่างฝ่ายต่างไม่รู้จะเล่าไรให้ฟัง
เพราะวันๆฉันก็เรียน ส่วนเขาก็ทำงานเรื่องมันก็เหมือนเดิมทุกวัน
บางทีฉันเหนื่อยจากตอนเรียน อารมณ์เสียจากเรื่องรอบข้างพอเขาโทรมาฉันก็ไม่อยากคุยด้วยมากเท่าไหร่เพราะไม่อยากทะเลาะ
และฉันก็รู้ว่าเขาก็เหนื่อยจากการทำงานมาเหมือนกัน จนเหมือนเราคุยกันน้อยลง
จนวันที่เราเลิกกัน ... ฉันเป็นคนที่เริ่มพูดเรื่องนั้นก่อน เอาจริงๆไม่ได้อยากจะพูดเลยด้วยซ้ำ
แต่ก็เริ่มรู้สึกว่าความสัมพันธ์มันไม่เหมือนเมื่อก่อนไม่รู้ว่าใครเปลี่ยนก่อน แต่รู้สึกว่าไม่เหมือนเดิม
ตอนนั้นฉันใส่ใจเขาน้อยลงก็จริง แต่ไม่ใช่ว่าไม่ใส่ใจเลย ยังคงเป็นห่วง คิดถึง อยากเจอ อยากคุยด้วยเหมือนเดิม
แต่ฉันกลับไม่พูดมัน ก่อนนอนเราจะบอก "รักกันนานนาน" ทุกคืน บางทีบางครั้งฉันลืมที่จะพูดละบางทีฉันก็ไม่อยากจะพูดมัน
อาจจะเพราะฉันไม่แน่ใจในความรู้สึกว่ามันยังเหมือนเดิมอยู่ไหม
คืนที่เราจะเลิกกัน ฉันคุยกับเขาในโทรศัพท์ พูดหาเหตุผลที่จะทำให้ตัดใจได้ง่ายทั้งสองฝ่าย
มันอาจจะเป็นคำพูดที่ทำให้ดูเหมือนเขาผิด แต่ฉันก็ไม่ได้โทษเขาทุกอย่าง ฉันเองก็ผิดเหมือนกันที่ที่ผ่านมาทำตัวแบบนั้น
ฉันรู้ว่าเขาเหนื่อยเขาต้องคิดอะไรหลายๆอย่าง ทั้งเรื่องงาน ที่บ้าน และเรื่องฉัน
ตอนนั้นฉันว่าถ้าไม่มีฉันเขาคงจะมีความสุขกว่านี้ เขาอาจจะเหนื่อยน้อยลง เบื่อน้อยลง
ตอนที่คุยกันเขาบอกว่าไม่รู้ว่าคิดผิดไหมที่เลิกกัน เราจะไม่มีนั่งเสียใจกันทีหลังใช่ไหม
ตอนนั้นฉันแทบจะไม่แน่ใจไรเลย แต่รู้สึกว่าใจกำลังจะแหลก มันเป็นความรู้สึกเจ็บแบบบอกไม่ถูก
แต่สมองสั่งให้พูดปลอบใจเขาไปว่า "คงไม่หรอก มันอาจจะดีก็ได้" ก่อนวางสายเขาบอกว่าเราจะยังเจอกันเหมือนเดิมได้ใช่ไหม
เขายังคงมาหา และนอนที่ห้องได้รึป่าว
เราบอกว่าได้ เรายังเจอกันได้ เธอยังคงมาหาเราได้ และประโยคสุดท้ายก่อนที่จะวางเขาก็ยังคงพูดว่ารักกันนานนาน
ตอนนี้เราเลิกกับเขามาเกือบสองเดือนแล้ว หลังจากวันที่เลิกกันเราก็ยังคงคุยกันเหมือนเดิม แต่น้อยลง
มีโอกาสได้เจอกันบ้าง ไปดูหนังกัน โทรหากันบ้าง
ฉันพยายามขอให้เรากลับมาคืนดีกัน แต่เขาบอกว่าเขาไม่ได้รู้สึกแล้ว
เขาอยากอยู่คนเดียวสักพัก ไม่อยากจะคิดเรื่องใคร และเขาไม่อยากปิดโอกาสให้เราได้เจอคนใหม่ๆและคนที่ดีกว่า
ที่เลิกกันมันอาจจะดีกว่าที่เรายิ่งอยู่ด้วยกันและรู้สึกเบื่อ เพราะการเบื่ออาจจะทำให้เราทำสิ่งที่แย่โดยการไปคุยกับคนอื่นและรู้สึกดีกว่าแฟนตัวเอง
เขาบอกว่าเขาอยากจะรักษาความสัมพันธ์นี้ไว้ เราเลิกกันแต่ก็ยังเป็นพี่น้องกันได้
ฉันยังคงพยายามที่อ้อนวอนให้เขากลับมา ยังคงคิดถึงสิ่งต่างๆมากมายที่ผ่านมา ยังคงอยากได้วันเวลาเหล่านั้นคืน
แรกๆที่เลิกกันเราเหมือนคนบ้า กลายเป็นคนที่เงียบ เหม่อ ไม่สนใจไรเลยแม้กระทั่งเรียน เททุกๆอย่าง
เราไม่ได้บล๊อคเฟส ไม่ได้อันฟอลทวิต ไม่ได้บล๊อคไลน์ สิ่งเหล่านี้มันจะเป็นอย่างสุดท้ายที่ฉันจะทำ
ฉันยังคงอยากรับรู้เรื่องเรื่องของเขาอยู่ อยากรู้ว่าวันนี้เขาเป็นยังไงบ้าง เรื่องงานของเขาเป็นยังไง เจอเรื่องไม่สบายใจอะไรมารึป่าว
วันนี้เขามีความสุขไหม วันนี้เขาทำไรบ้าง ฉันยังคงอยากรับรู้เรื่องทุกๆอย่าง แม้ว่าบางเรื่องมันทำให้เจ็บแต่ก็อยากจะรู้
หลายคนบอกให้หักดิบตัวเอง ลบสิ่งเหล่านั้นไปจะได้ลืมกันง่ายๆ แต่สำหรับเราเรารู้สึกว่าจะได้รู้หรือไม่ได้รู้ เราก็ยังอยากจะรู้อยู่ดี
ถึงรู้ว่าสักวันเขามีคนใหม่ ตอนนั้นถ้ายังทำใจไม่ได้ก็แย่เหมือนกัน แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้รับรู้เรื่องราวของคนที่เรารักเลย
ช่วงเวลาตอนนี้ เรากลับมาสนใจตัวเองบ้างแล้วหลังจากที่ปล่อยตัวเองจมกับสิ่งนั้น
ตอนนี้ไม่ได้ดีขึ้น100% แต่เศษใจที่มันแตกแหลกละเอียดมันกำลังจะประกอบกันได้บ้าง
เขาก็ยังคงเป็นคนแรกที่คิดถึงตอนเช้า คนสุดท้ายที่คิดถึงก่อนนอน และได้เจอในฝันทุกคืน
ฝันดีบ้าง ร้ายบ้าง แต่มีเขาอยู่ในฝันทุกคืน
เพราะฉันรักเขามาก รักแบบที่ไม่เคยมีให้ใครมาก่อน และมันเหมือนกับความผูกพันที่เรามีให้กันมานาน
คนที่เคยทะเลาะด้วย เคยคุย เคยกอด คอยบอกคิดถึง เป็นห่วง และคอยบอกรัก
ตอนนี้ไม่มีแล้ว เราไม่ค่อยได้คุยกันแล้ว จับต้องไม่ได้แล้ว ได้คุยกันก็เฉพาะตอนที่เราถามเรื่องเรียนกับเขา
ความรู้สึกที่เคยจับต้องคนๆหนึ่งได้ คิดถึงก็โทรหา เจอกันก็ได้กอด แต่ตอนนี้ฉันรับรู้ได้เพียงแค่สิ่งที่เขาอยากให้ได้รู้ผ่านช่องทางโซเชียล
ไม่มีทางรู้เลยว่าเขาคุยกับใครอยู่ ทำไรอยู่ กินข้าวตอนไหน เลิกงานรึยัง ถึงบ้านรึยัง
เราเลิกกันเพราะเราหมดรักกันจริงๆหรอ ?
เราเลิกกันเพราะเราไม่ได้รู้สึกอะไรต่อกันแล้ว จริงๆหรอ ?
สิ่งเดียวที่เชื่อ คือเราไม่ได้เลิกกันเพราะอีกฝ่ายนอกใจหรือมีคนอื่น เราเชื่อใจกันมาตลอด และจนถึงตอนนี้เราก็ยังเชื่ออย่างนั้น
ถึงรอบข้างจะบอกว่าเขาอาจจะมีคนใหม่ไปแล้วก็ได้ เขาถึงไม่กลับมา เพราะถ้าเขาไม่มีเขาคงกลับมานานแล้ว
ที่มาตั้งกระทู้นี้ แค่อยากจะฝากถึงหลายๆคู่ และทุกคนที่มีคนรักอยู่ข้างๆ
คุณต้องดูแลเขาให้ดีนะ ถ้าเขาคือคนที่รักคุณ ใส่ใจคุณ เอาใจคุณ จนยอมทิ้งสิ่งต่างๆเพื่อมาอยู่กับคุณ
คุณต้องดูแลเขาให้ดี ใส่ใจเขามากๆ อย่าทำร้ายจิตใจเขาด้วยคำพูดแรงๆ อย่าหาเรื่องทะเลาะ และอย่าคิดว่าเขาทนคุณได้ทุกอย่าง
ทุกคนมีความอดทน และทุกความอดทนมีขีดจำกัด ต่อให้เขาจะบอกว่าไม่เป็นไรแต่ถ้าหัวใจเกิดรอยแผลแล้ว มันก็ยากที่หาย
อย่าคิดว่าเราเป็นเราแบบนี้ เอาแต่ใจแบบนี้ และเขาจะรับได้ทุกอย่าง
มันไม่ใช่แค่คำพูดที่ว่า "รับได้ก็รับ รับไม่ได้ก็ไปสิ" ถ้าวันหนึ่งเขาไปจากคุณจริงๆ แล้วคุณจะเสียใจกับสิ่งที่คุณได้พูดออกไป
การเจอคนที่เรารักและเขารักเราไม่ได้เจอกันง่ายๆนะ และการเจอคนรักที่ดีก็เหมือนกัน
ถ้าเจอแล้ว ดูแลเขาให้ดี จับมือกันไว้แน่นๆ เชื่อในความรักของเราทั้งคู่ ฟังเหตุและผลอย่าใช้อารมณ์เป็นใหญ่
เพราะอารมณ์มันทำให้ความรักพังมาหลายคู่แล้ว ดูแลเขา บอกรักเขาในวันที่เขายังอยู่ข้างคุณ ใส่ใจกันให้มากๆ ถ้าเลิกกันจะได้ไม่ต้องมาเสียใจทีหลัง
สุดท้ายแล้ว ถ้าเธอได้มาอ่านกระทู้นี้
เราอยากบอกเธอนะว่าเรายังคงรักเธออยู่ ยังเป็นห่วง และคิดถึงอยู่เสมอ
ขอโทษกับที่ผ่านมา ขอโทษกับทุกๆเรื่องที่เราทำผิด ที่เคยเอาแต่ใจ อารมณ์เสียใส่ ยึดอารมณ์ตัวเองเป็นหลัก
ทำให้เธอเสียความรู้สึกอยู่บ่อยๆ
แต่ที่ผ่านมาใช่ว่ามันจะไม่มีเรื่องราวดีๆเลย เราก็ตามใจเธอ เราทั้งคู่มีเรื่องที่จะผลัดกันตามใจซึ่งกันและกัน
ขอบคุณนะที่ครั้งหนึ่งเธอเดินเข้ามาในชีวิตเราและทำให้มันมีความหมาย
ขอบคุณที่เชื่อในตัวเราว่าเรามีความสามารถมากพอที่จะผ่านเรื่องเลวร้ายไปได้
ขอบคุณสำหรับเรื่องทุกๆอย่างที่มอบให้กัน
วันนี้เราไม่รู้ว่าใจเธอยังรักเราอยู่ไหม หรือมันหมดความรักไปแล้วแต่เราอยากให้เธอลองเชื่อความรู้สึกของตัวเองบ้าง
ฟังเหตุผลตัวเองน้อยลงหน่อย
เรารู้ว่าถ้าเธอตัดไรแล้ว จะตัดเลยและจะไม่เสียใจกับมันทีหลัง
แต่เราอยากให้เธอลองถามตัวเธอเอง ว่ายังรักกันอยู่ไหม ยังอยากเดินด้วยกันต่อรึป่าว ยังอยากให้เราอยู่ข้างๆกันไหม
ลืมเรื่องราวที่ผ่านมาไปหมดแล้วหรอที่เคยสุขด้วยกันทุกข์ด้วยกัน เหงาไหมที่เราไม่ได้คุยกัน คิดถึงรึป่าวเมื่อเราไม่ได้เจอ
ถ้ายังรู้สึกอยู่ ถ้ายังไม่ลืม อยากให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม เราจะเปลี่ยนตัวเองเราจะทำทุกๆอย่างให้มันดีที่สุด
เราจะรักษาเธอไว้ จะไม่ปล่อยมือเธอไปไหนจะรักและดูแลอย่างดี
กลับมาให้โอกาสคนๆนี้ก่อนได้ไหม เรายังอยากพาเธอไปเที่ยวไปหาไรกินอะไรอร่อยๆด้วยกันอีกตั้งหลายที่
มีหลายอย่างที่อยากจะทำให้เธอ ขอโอกาสเราได้ไหมให้เราได้ทำมัน ให้เราได้แก้ตัว แก้ๆทุกอย่างที่พลาดไป
หนังสือเล่มนี้เธออาจจะคิดว่าเธออ่านจบแล้ว คิดว่ามันคือตอนจบแล้วและเธอก็ปิดเล่มนี้ไป อยากให้เธอลองเปิดดูหน้าต่อไป
มันอาจจะยังมีเรื่องราวต่างๆอีกมากมายรอให้เธออ่าน รอให้เธอได้สัมผัส และตอนจบอาจจะไม่เหมือนกับสิ่งที่เธอคิดไว้ก็ได้
ให้โอกาสเราได้ไหม ให้คนที่รักเธอได้ทำเพื่อเธออีก กลับมาคบกันเหมือนเดิม เรายังคงรักและรอเธออยู่นะไอ้ตูด ...