สวัสดีครับนี่คือการเขียนกระทู้เที่ยวแบบเด็กนิติแบกเป้ไปเที่ยวครั้งที่ 2
ฝากเข้าไปกดไลค์ด้วยนะครับ
เด็กนิติพาเที่ยวพังงา
ซึ่งเนื่องจากพวกผมและพ้องเพื่อนได้สอบมิดเทอมกันเสร็จเลยอยากจะหาที่เที่ยวจังหวัดใกล้ๆ ซักที่ แต่หลังสอบเสร็จเราก็ไม่ได้ไปไหนเพราะงานเยอะมาก -0- ..
และแล้วก็มีวันหยุดวันที่ 23 ซึ่งเป็นวันปิยมหาราชเราก็เลยถือโอกาสเที่ยวซะเลย กิกิ ....
เราคุยกันว่าอยากเที่ยวเชียงใหม่และก็ออกเดินทางวันที่ 22 ซึ่งเป็นวันพฤหัสบดีเดินทางโดยรถไฟไทยนะเอิงเอย
การเดินทางครั้งนี้เราจะแบ่งทีมเป็นสองทีม คือทีมอกหักและทีมสมหวัง พวกผมมีกัน 4 คน ''อ้ายมาสี่คน''
EP.1

อา ยู เร ดี้ มาย เฟรน . . .
แต่หารู้ไม่ว่าการเดินทางครั้งนี้ไม่มีแผนไม่มีที่พักไปคิดเอาทางข้างหน้าทีเดียว ชิลไปไหม ทริปนี้เลยชื่อหนีรักไปพักใจตั้งให้กับสองคนที่อกหัก . . .

และเราก็ รอ รอ รอ รอ และก็ รอ ซึ่งรถไฟจะมาถึงสถานีพิษณุโลกประมาณ 3 ทุ่ม แต่รถไฟไทยที่ทุกคนเคยพูดคุยกัน แน่นอนต้องมาช้ากว่าเวลาที่บอกแน่นอนครับพี่น้อง . . . แต่ก็รอต่อไป
แล้วรถไฟไทยก็มาถึงและพาเราไปเชียงใหม่ รออะไรอยู่ละครับขึ้นสิครับ ขึ้นสิ !!!

โอ้ว มาย ก๊อดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ทำไมคนเยอะจัง อ้ออพรุ่งนี้วันหยุดนิคนเยอะเป็นธรรมดา เหงือเริ่มไหลแต่เราก็ชอบเป็นการเดินทางที่หาประสบการณ์ที่ไหนไม่ได้ ทำให้เห็นคนมากหน้าตา แอบคิดในใจนี่เราจะต้องยืนจนถึงเชียงใหม่เลย . . . ตอนฝึกนศทเรายืนแต่ 2 ชม. เอง เอาละเป็นไงเป็นกัน ยืนต่อไป

แต่ดูเหมือนสวรรค์จะเข้าข้าง มีเจ้าหน้าที่รถไฟบอกว่าใครจะไปเชียงใหม่ให้ย้ายไปโบกี้สุดท้ายของขบวนยังมีที่นั่งอีก พวกผมนี่รีบวิ่งเลยครับ
แต่ดูเหมือนว่าเราจะไม่มีที่นั่งอีกตามเคย . . .

ยืนอีกตามเคยครับผม แต่เรามายื่นเอาตรงหลังสุดเลย เห็นวิว เห็นทาง เห็นท้องฟ้าและวันนั้นบนท้องฟ้าทำให้เห็นดาวเต็มไปหมดเลย เสียดายพวกผมไม่ได้ถ่ายรูปมาฝาก อารมณ์คนอกหักก็มาสิครับ ... TT

ไอสองคนนี้มันอยู่ทีมสมหวังนะครับ เห็นหน้ากวนๆ แบบนี้สาวนี้เต็มแชทนะครับ รู้สึกว่าไอโฟน 5 จะเอาไม่อยู่แล้วต้องเปลี่ยนเป็น 6 ละ (หยอกเล่นนะครับ)

ไอคนนี้อยู่ทีมเดียวกับผม ทีมอกหัก ขึ้นรถไฟก็ฟังเพลงไม่พูดคุยมองแต่ท้องฟ้าคงจะดูดาวตกและอธิฐานละมั้ง เป็นผมก็จะทำแบบมัน -.-
''บอกหน่อยเถิดรัก บอกหน่อยว่ามันเป็นเช่นไร COCKTAIL ก็มาน๊ะเจ๊ะ ''
และแล้วพวกเราก็ผ่านสถานีเด่นชัย . . .
และพวกเราก็ไม่ได้ถ่ายรูปเก็บไว้เนื่องจากเริ่มเมื่อยกันเริ่มหาหูฟังมาฟังเพลงแล้วมองทางไปเรื่อยๆ จนกว่าจะถึงจุดหมาย
การเดินทางแบบนี้มันช่างมีเสน่ห์เหลือเกิน ผมเริ่มหลงรักกับการเดินทางแบบนี้ซะแล้ว ได้เจอผู้คนมากหน้าตา โดยไม่รู้จักกันมาก่อนแต่เราต่างมีน้ำใจซึ่งกันและกัน นี่สินะสัตว์สังคม . . . และอย่างกับการเดินทางรถไฟตอนกลางคืนตอนรถไฟเข้าอุโมงค์ ผมไม่แน่ใจว่าอุโมงค์ขุนตานรุเปล่า ตอนเข้าไปในอุโมงค์มืดมาก แต่พอออกจากอุโมงค์ หมอกเต็มไปหมด นี่เราอยู่ในเรื่องแฮรี่ พอตเตอร์หรอเนี่ย ตอนผู้คุมวิญญาณ . . .

ถึงแล้วเชียงใหม่ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ตื่นๆ และก็ไม่ได้เก็บรูปอีกเช่นเคย แต่เราได้นอนแปปนึงซึ่งตอนสถานีลำปางมีคนลงเยอะเราเลยมีที่นั่ง

และก็จะมีรถแดง มารอเต็มแล้วมาถาม ''ไอหนูไปไหนกัน'' คุยกับเพื่อนเอาไงดีว่ะ ไปลงไหนดี ไม่รู้ทาง ไม่คุ้นเชียงใหม่สักคน พวกผม 4 คนมากันละจังหวัดทั้งนั้น พังงา กระบี่ ระยอง ลพบุรี -..- งั้นไปลงหลัง มช ละกัน แล้วลุงรถแดงก็ถามกลับมาอีก ลงประตูไหน เอิ่มมีหลายประตูหรอครับ มช
สุ่มเอาละกันงั้นลงประตูวิศวะครับ
คนละ 30 บาท
[CR] เด็กนิติแบกเป้พาเที่ยวเจียงใหม่ (หนีรักไปพักใจ...)
ซึ่งเนื่องจากพวกผมและพ้องเพื่อนได้สอบมิดเทอมกันเสร็จเลยอยากจะหาที่เที่ยวจังหวัดใกล้ๆ ซักที่ แต่หลังสอบเสร็จเราก็ไม่ได้ไปไหนเพราะงานเยอะมาก -0- ..
และแล้วก็มีวันหยุดวันที่ 23 ซึ่งเป็นวันปิยมหาราชเราก็เลยถือโอกาสเที่ยวซะเลย กิกิ ....
เราคุยกันว่าอยากเที่ยวเชียงใหม่และก็ออกเดินทางวันที่ 22 ซึ่งเป็นวันพฤหัสบดีเดินทางโดยรถไฟไทยนะเอิงเอย
การเดินทางครั้งนี้เราจะแบ่งทีมเป็นสองทีม คือทีมอกหักและทีมสมหวัง พวกผมมีกัน 4 คน ''อ้ายมาสี่คน''
อา ยู เร ดี้ มาย เฟรน . . .
แต่หารู้ไม่ว่าการเดินทางครั้งนี้ไม่มีแผนไม่มีที่พักไปคิดเอาทางข้างหน้าทีเดียว ชิลไปไหม ทริปนี้เลยชื่อหนีรักไปพักใจตั้งให้กับสองคนที่อกหัก . . .
และเราก็ รอ รอ รอ รอ และก็ รอ ซึ่งรถไฟจะมาถึงสถานีพิษณุโลกประมาณ 3 ทุ่ม แต่รถไฟไทยที่ทุกคนเคยพูดคุยกัน แน่นอนต้องมาช้ากว่าเวลาที่บอกแน่นอนครับพี่น้อง . . . แต่ก็รอต่อไป
แล้วรถไฟไทยก็มาถึงและพาเราไปเชียงใหม่ รออะไรอยู่ละครับขึ้นสิครับ ขึ้นสิ !!!
โอ้ว มาย ก๊อดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ทำไมคนเยอะจัง อ้ออพรุ่งนี้วันหยุดนิคนเยอะเป็นธรรมดา เหงือเริ่มไหลแต่เราก็ชอบเป็นการเดินทางที่หาประสบการณ์ที่ไหนไม่ได้ ทำให้เห็นคนมากหน้าตา แอบคิดในใจนี่เราจะต้องยืนจนถึงเชียงใหม่เลย . . . ตอนฝึกนศทเรายืนแต่ 2 ชม. เอง เอาละเป็นไงเป็นกัน ยืนต่อไป
แต่ดูเหมือนสวรรค์จะเข้าข้าง มีเจ้าหน้าที่รถไฟบอกว่าใครจะไปเชียงใหม่ให้ย้ายไปโบกี้สุดท้ายของขบวนยังมีที่นั่งอีก พวกผมนี่รีบวิ่งเลยครับ
แต่ดูเหมือนว่าเราจะไม่มีที่นั่งอีกตามเคย . . .
ยืนอีกตามเคยครับผม แต่เรามายื่นเอาตรงหลังสุดเลย เห็นวิว เห็นทาง เห็นท้องฟ้าและวันนั้นบนท้องฟ้าทำให้เห็นดาวเต็มไปหมดเลย เสียดายพวกผมไม่ได้ถ่ายรูปมาฝาก อารมณ์คนอกหักก็มาสิครับ ... TT
ไอสองคนนี้มันอยู่ทีมสมหวังนะครับ เห็นหน้ากวนๆ แบบนี้สาวนี้เต็มแชทนะครับ รู้สึกว่าไอโฟน 5 จะเอาไม่อยู่แล้วต้องเปลี่ยนเป็น 6 ละ (หยอกเล่นนะครับ)
ไอคนนี้อยู่ทีมเดียวกับผม ทีมอกหัก ขึ้นรถไฟก็ฟังเพลงไม่พูดคุยมองแต่ท้องฟ้าคงจะดูดาวตกและอธิฐานละมั้ง เป็นผมก็จะทำแบบมัน -.-
''บอกหน่อยเถิดรัก บอกหน่อยว่ามันเป็นเช่นไร COCKTAIL ก็มาน๊ะเจ๊ะ ''
และแล้วพวกเราก็ผ่านสถานีเด่นชัย . . .
และพวกเราก็ไม่ได้ถ่ายรูปเก็บไว้เนื่องจากเริ่มเมื่อยกันเริ่มหาหูฟังมาฟังเพลงแล้วมองทางไปเรื่อยๆ จนกว่าจะถึงจุดหมาย
การเดินทางแบบนี้มันช่างมีเสน่ห์เหลือเกิน ผมเริ่มหลงรักกับการเดินทางแบบนี้ซะแล้ว ได้เจอผู้คนมากหน้าตา โดยไม่รู้จักกันมาก่อนแต่เราต่างมีน้ำใจซึ่งกันและกัน นี่สินะสัตว์สังคม . . . และอย่างกับการเดินทางรถไฟตอนกลางคืนตอนรถไฟเข้าอุโมงค์ ผมไม่แน่ใจว่าอุโมงค์ขุนตานรุเปล่า ตอนเข้าไปในอุโมงค์มืดมาก แต่พอออกจากอุโมงค์ หมอกเต็มไปหมด นี่เราอยู่ในเรื่องแฮรี่ พอตเตอร์หรอเนี่ย ตอนผู้คุมวิญญาณ . . .
ถึงแล้วเชียงใหม่ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ตื่นๆ และก็ไม่ได้เก็บรูปอีกเช่นเคย แต่เราได้นอนแปปนึงซึ่งตอนสถานีลำปางมีคนลงเยอะเราเลยมีที่นั่ง
และก็จะมีรถแดง มารอเต็มแล้วมาถาม ''ไอหนูไปไหนกัน'' คุยกับเพื่อนเอาไงดีว่ะ ไปลงไหนดี ไม่รู้ทาง ไม่คุ้นเชียงใหม่สักคน พวกผม 4 คนมากันละจังหวัดทั้งนั้น พังงา กระบี่ ระยอง ลพบุรี -..- งั้นไปลงหลัง มช ละกัน แล้วลุงรถแดงก็ถามกลับมาอีก ลงประตูไหน เอิ่มมีหลายประตูหรอครับ มช
สุ่มเอาละกันงั้นลงประตูวิศวะครับ
คนละ 30 บาท
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น