ผมนั่งรถไฟค่อนข้างบ่อย อาจจะมากกว่ารถทัวร์ด้วยซ้ำไป ถ้ามีเวลาเหลือเฟือและไม่เร่งรีบ จะให้บริการรถไฟเป็นทางเลือกแรก
เสน่ห์อย่างหนึ่งของรถไฟคือของกินที่มีพ่อค้าแม่ค้านำมาขายตลอดเส้นทาง สมัยก่อนจะขายอยู่ที่ชานชาลาสถานี อยากจะกินอะไรก็โผล่หน้าต่างออกไปซื้อ หรือไม่ก็เดินลงไปซื้อข้างล่าง แต่ตอนนี้ส่วนใหญ่จะขึ้นมาเดินขายบนขบวนรถ แล้วพ่อค้าแม่ค้าจะไปลงสถานีถัดไป รอกลับกับอีกขบวนหนึ่งที่จะสวนทางมา แถมขายบนขบวนนั้นได้อีก
ที่ออกจะสามัญทั่วไป มีขายแทบทุกที่ทุกขบวนก็ประเภท ข้าวผัดกะเพราหมูไข่ดาว ข้าวเหนียวหมูปิ้ง
แต่ที่เป็นเอกลักษณ์ท้องถื่น หากินที่ไหนไม่ได้ ก็มีขายอยู่หลายแห่ง ที่ผมติดอกติดใจมากที่สุดและต้องซื้อทุกครั้งก็คือ
ไก่ย่าง-สถานีคลองบางตาล ข้าวแกงกระทง-สถานีชุมทางหนองปลาดุก ห่อหมก-สถานีวังก์พง กล้วยข้าวเม่า-สถานีมาบอำมฤต
ไก่ทอด-สถานีเทพา ไอติม-สถานีชุมทางบ้านภาชี
แต่เป็นที่น่าเสียดายว่า ไก่ย่างคลองบางตาล กับ กล้วยข้าวเม่ามาบอำมฤต เลิกขายมานานแล้ว ก็เก็บเอาไว้เป็นความทรงจำ นั่งรถไฟผ่านทีไรก็คิดถึงทุกที
วันนี้ผมก็ขอนำเสนอหน้าตาของอาหารสองอย่างที่ผมโปรดปรานมากที่สุด
ข้าวแกงกระทง-สถานีชุมทางหนองปลาดุก ไอติมหวานเย็น-สถานีชุมทางบ้านภาชี
หนองปลาดุก บ้านภาชี สองสถานี สองชุมทาง สองความอร่อย บนรถไฟหวานเย็น
ข้าวแกงกระทง สถานีชุมทางหนองปลาดุก
ราคากระทงละ 10 บาท กับข้าวมาตรฐานมีแค่ 3 อย่าง แกงไก่ พะแนงเนื้อ ไข่พะโล้ อร่อยทั้งสามอย่างครับ
แม่ค้าจะขึ้นมาเดินขายบนรถ ส่วนใหญ่ที่ผมเจอจะเป็นช่วงเช้า กับขบวน 255 และ 252 ผู้โดยสารอุดหนุนกันเยอะมาก
กับข้าวมีแค่สามอย่างนี้เท่านั้นนะครับ พะแนงเนื้อ แกงไก่ ไข่พะโล้ ไม่มีตัวเลือกอื่น
น้องสองคนนี้คงจะติดใจ หรือไม่ก็เป็นขาประจำ เห็นจัดการคนละ 2 กระทงเลยครับ
สำหรับผมกระทงเดียวก็พอครับ แต่ต้องเป็นพะแนงเนื้อเท่านั้น
ไอติมชุมทางบ้านภาชี
ราคาถ้วยละ 5 บาท ไม่ได้ขึ้นมาขายบนขบวนรถ ต้องโผล่หน้าต่างออกไปซื้อ มีพ่อค้าแม่ค้าขายอยู่หลายคน ทั้งฝั่งซ้ายฝั่งขวา
ทั้งหัวขบวน กลางขบวน และท้ายขบวน เตรียมสตางค์ไว้ให้พร้อมก็แล้วกัน
แต่รับรองว่าถ้วยเดียวไม่พอหรอกครับ อย่างน้อยต้องคนละสองถ้วยขึ้นไป
หนองปลาดุก บ้านภาชี สองสถานี สองชุมทาง สองความอร่อย บนรถไฟหวานเย็น
เสน่ห์อย่างหนึ่งของรถไฟคือของกินที่มีพ่อค้าแม่ค้านำมาขายตลอดเส้นทาง สมัยก่อนจะขายอยู่ที่ชานชาลาสถานี อยากจะกินอะไรก็โผล่หน้าต่างออกไปซื้อ หรือไม่ก็เดินลงไปซื้อข้างล่าง แต่ตอนนี้ส่วนใหญ่จะขึ้นมาเดินขายบนขบวนรถ แล้วพ่อค้าแม่ค้าจะไปลงสถานีถัดไป รอกลับกับอีกขบวนหนึ่งที่จะสวนทางมา แถมขายบนขบวนนั้นได้อีก
ที่ออกจะสามัญทั่วไป มีขายแทบทุกที่ทุกขบวนก็ประเภท ข้าวผัดกะเพราหมูไข่ดาว ข้าวเหนียวหมูปิ้ง
แต่ที่เป็นเอกลักษณ์ท้องถื่น หากินที่ไหนไม่ได้ ก็มีขายอยู่หลายแห่ง ที่ผมติดอกติดใจมากที่สุดและต้องซื้อทุกครั้งก็คือ
ไก่ย่าง-สถานีคลองบางตาล ข้าวแกงกระทง-สถานีชุมทางหนองปลาดุก ห่อหมก-สถานีวังก์พง กล้วยข้าวเม่า-สถานีมาบอำมฤต
ไก่ทอด-สถานีเทพา ไอติม-สถานีชุมทางบ้านภาชี
แต่เป็นที่น่าเสียดายว่า ไก่ย่างคลองบางตาล กับ กล้วยข้าวเม่ามาบอำมฤต เลิกขายมานานแล้ว ก็เก็บเอาไว้เป็นความทรงจำ นั่งรถไฟผ่านทีไรก็คิดถึงทุกที
วันนี้ผมก็ขอนำเสนอหน้าตาของอาหารสองอย่างที่ผมโปรดปรานมากที่สุด
ข้าวแกงกระทง-สถานีชุมทางหนองปลาดุก ไอติมหวานเย็น-สถานีชุมทางบ้านภาชี
หนองปลาดุก บ้านภาชี สองสถานี สองชุมทาง สองความอร่อย บนรถไฟหวานเย็น
ข้าวแกงกระทง สถานีชุมทางหนองปลาดุก
ราคากระทงละ 10 บาท กับข้าวมาตรฐานมีแค่ 3 อย่าง แกงไก่ พะแนงเนื้อ ไข่พะโล้ อร่อยทั้งสามอย่างครับ
แม่ค้าจะขึ้นมาเดินขายบนรถ ส่วนใหญ่ที่ผมเจอจะเป็นช่วงเช้า กับขบวน 255 และ 252 ผู้โดยสารอุดหนุนกันเยอะมาก
กับข้าวมีแค่สามอย่างนี้เท่านั้นนะครับ พะแนงเนื้อ แกงไก่ ไข่พะโล้ ไม่มีตัวเลือกอื่น
น้องสองคนนี้คงจะติดใจ หรือไม่ก็เป็นขาประจำ เห็นจัดการคนละ 2 กระทงเลยครับ
สำหรับผมกระทงเดียวก็พอครับ แต่ต้องเป็นพะแนงเนื้อเท่านั้น
ไอติมชุมทางบ้านภาชี
ราคาถ้วยละ 5 บาท ไม่ได้ขึ้นมาขายบนขบวนรถ ต้องโผล่หน้าต่างออกไปซื้อ มีพ่อค้าแม่ค้าขายอยู่หลายคน ทั้งฝั่งซ้ายฝั่งขวา
ทั้งหัวขบวน กลางขบวน และท้ายขบวน เตรียมสตางค์ไว้ให้พร้อมก็แล้วกัน
แต่รับรองว่าถ้วยเดียวไม่พอหรอกครับ อย่างน้อยต้องคนละสองถ้วยขึ้นไป