สวัสดีคะ เพื่อนๆชาวพันทิป เราชื่อมินคบกับเพื่อนรุ่นเดียวกัน ชื่อ กอล์ฟ เราคบกันมา3ปีแล้วคะ ช่วงมัธยมปลายเราสนิทรกันมาก เรียนอยู่ห้องเดียวกัน
กินข้าวด้วยกัน เที่ยวด้วยกัน บอกตามตรงเลยว่าตอนนั้นมีความสุขมาก กอล์ฟเข้าใจมินทุกเรื่องไม่เคยทำให้มินต้องเสียใจเลยสักครั้ง เรื่องผู้หญิงก็ไม่มี คำหยาบคายก็ไม่เคยพูด กอล์ฟเป็นทั้งเพื่อนและแฟนที่ดีมากคะ..พอจบมัธยมปลายมินกับกอล์ฟเรียนคนละมหาวิทยาลัย (ถ้าจริงๆแล้วมินจะเรียนที่เดียวกับกอล์ฟก็ได้คะ แต่มินคิดว่าอยู่คนละมหาลัยหน้าจะทำให้ตั้งใจเรียน มีเวลาทุ่มเทกับการเรียนมากกว่า) โดยส่วนตัวมินเชื่อใจกอล์ฟมาก ไว้ใจทุกเรื่อง ช่วงมหาลัยปี1 เรายังแชทกัน นัดเจอกันบ่อยๆ จนเพื่อนยังแอบอิจฉาเลย มินคิดว่าความห่างไม่สำคัญและมันเป็นปัญหาสำหรับเราคะ พอช่วงปี2เราเริ่มคุยกันน้อยลง นัดเจอกันน้อยลง มินไม่คิดว่ากอล์ฟจะมีคนอื่น กลายเป็นมินสะเองหวั่นไหวกับเพื่อนในคณะเดียวกัน จนทำให้กอล์ฟกับมินต้องเลิกกัน มินไม่มีความสุขเลย และมินก็เลิกคุยกับเพื่อนคณะคนนั้นด้วยคะ ในตอนนั้นเหมือนขาดคนที่เข้าใจ คนที่ให้คำปรึกษาได้ มินไม่ได้คุยกับกอล์ฟเลย จนวันนึงมีเพื่อนมาบอกมินว่าเนี้ย กอล์ฟมีแฟนใหม่แล้วนะ ซึ่งมินจุกมากคะ มินเป็นคนผิดเองแล้วก็เสียใจกับสิ่งที่มินทำลงไปมาตลอดเวลาจนมินไม่กล้าที่จะมีคนใหม่อีก
....2 เดือนต่อมา กอล์ฟเลิกกับแฟนคนนั้นคะ แฟนคนนั้นบอกเลิกกอล์ฟแล้วกลับคบกับแฟนคนเก่า กอล์ฟเขามาพูดเชิงเหมือนกับว่า ไม่มีใครเหมือนมินที่เข้าใจกอล์ฟ ตอนนั้นนใจมินก็สงสารกอล์ฟนะคะ ไม่อยากเห็นเขาเสียใจให้กอล์ฟได้ระบายออกมา เราคุยกันระยะหนึ่งจนกับมาคบกัน ช่วงปิดเทอมขึ้นปี3คะ
พอเปิดเทอมมีปัญหาที่มินไม่คิดว่ามันจะกลายมาเป็นเรื่องราวจนถึงต้องเลิกกันอีกครั้ง และครั้งนี้มินเกินที่จะฉุดรั้งไว้ได้แล้วคะ เพื่อนๆเชื่อมั้ยคะ ว่าความต่างระหว่างศาสนา มันกลายมาเป็นเรื่องต้องเลิกกันอีกทั้งที่ก่อนหน้านี้เราคุยกันไว้แล้ว ว่าถ้าจะคบกันต้องเข้าใจ ณ จุดนี้ซึ่งกอล์ฟก็ไม่มีปัญหาอะไรในตอนแรก
แต่สุดท้ายมินได้มารู้ว่ากอล์ฟคิดเรื่องนี้มาตลอด แต่ไม่บอกมิน จะเป็นเหตุผลอื่นมินรับได้คะ ระยะเวลา3ปีที่ผ่านมาซึ่งในความคิดของผู้หญิงเราแล้ว ทุกคนจะมองอนาคตใช่มั้ยคะ? ทุกวันนี้เราก็คุยกัน แต่ในใจลึกๆแล้วเจ็บจนพูดไม่ออกเลย...
เพื่อนๆเคยมีประสบการณ์แบบเดียวกับมินบ้างมั้ยคะ>แล้วมีวิธีให้เสียใจน้อยลงบ้างมั้ย?
รักกันแต่อยู่ด้วยกันไม่ได้ ยิ่งกว่าเจ็บอีก
กินข้าวด้วยกัน เที่ยวด้วยกัน บอกตามตรงเลยว่าตอนนั้นมีความสุขมาก กอล์ฟเข้าใจมินทุกเรื่องไม่เคยทำให้มินต้องเสียใจเลยสักครั้ง เรื่องผู้หญิงก็ไม่มี คำหยาบคายก็ไม่เคยพูด กอล์ฟเป็นทั้งเพื่อนและแฟนที่ดีมากคะ..พอจบมัธยมปลายมินกับกอล์ฟเรียนคนละมหาวิทยาลัย (ถ้าจริงๆแล้วมินจะเรียนที่เดียวกับกอล์ฟก็ได้คะ แต่มินคิดว่าอยู่คนละมหาลัยหน้าจะทำให้ตั้งใจเรียน มีเวลาทุ่มเทกับการเรียนมากกว่า) โดยส่วนตัวมินเชื่อใจกอล์ฟมาก ไว้ใจทุกเรื่อง ช่วงมหาลัยปี1 เรายังแชทกัน นัดเจอกันบ่อยๆ จนเพื่อนยังแอบอิจฉาเลย มินคิดว่าความห่างไม่สำคัญและมันเป็นปัญหาสำหรับเราคะ พอช่วงปี2เราเริ่มคุยกันน้อยลง นัดเจอกันน้อยลง มินไม่คิดว่ากอล์ฟจะมีคนอื่น กลายเป็นมินสะเองหวั่นไหวกับเพื่อนในคณะเดียวกัน จนทำให้กอล์ฟกับมินต้องเลิกกัน มินไม่มีความสุขเลย และมินก็เลิกคุยกับเพื่อนคณะคนนั้นด้วยคะ ในตอนนั้นเหมือนขาดคนที่เข้าใจ คนที่ให้คำปรึกษาได้ มินไม่ได้คุยกับกอล์ฟเลย จนวันนึงมีเพื่อนมาบอกมินว่าเนี้ย กอล์ฟมีแฟนใหม่แล้วนะ ซึ่งมินจุกมากคะ มินเป็นคนผิดเองแล้วก็เสียใจกับสิ่งที่มินทำลงไปมาตลอดเวลาจนมินไม่กล้าที่จะมีคนใหม่อีก
....2 เดือนต่อมา กอล์ฟเลิกกับแฟนคนนั้นคะ แฟนคนนั้นบอกเลิกกอล์ฟแล้วกลับคบกับแฟนคนเก่า กอล์ฟเขามาพูดเชิงเหมือนกับว่า ไม่มีใครเหมือนมินที่เข้าใจกอล์ฟ ตอนนั้นนใจมินก็สงสารกอล์ฟนะคะ ไม่อยากเห็นเขาเสียใจให้กอล์ฟได้ระบายออกมา เราคุยกันระยะหนึ่งจนกับมาคบกัน ช่วงปิดเทอมขึ้นปี3คะ
พอเปิดเทอมมีปัญหาที่มินไม่คิดว่ามันจะกลายมาเป็นเรื่องราวจนถึงต้องเลิกกันอีกครั้ง และครั้งนี้มินเกินที่จะฉุดรั้งไว้ได้แล้วคะ เพื่อนๆเชื่อมั้ยคะ ว่าความต่างระหว่างศาสนา มันกลายมาเป็นเรื่องต้องเลิกกันอีกทั้งที่ก่อนหน้านี้เราคุยกันไว้แล้ว ว่าถ้าจะคบกันต้องเข้าใจ ณ จุดนี้ซึ่งกอล์ฟก็ไม่มีปัญหาอะไรในตอนแรก
แต่สุดท้ายมินได้มารู้ว่ากอล์ฟคิดเรื่องนี้มาตลอด แต่ไม่บอกมิน จะเป็นเหตุผลอื่นมินรับได้คะ ระยะเวลา3ปีที่ผ่านมาซึ่งในความคิดของผู้หญิงเราแล้ว ทุกคนจะมองอนาคตใช่มั้ยคะ? ทุกวันนี้เราก็คุยกัน แต่ในใจลึกๆแล้วเจ็บจนพูดไม่ออกเลย...
เพื่อนๆเคยมีประสบการณ์แบบเดียวกับมินบ้างมั้ยคะ>แล้วมีวิธีให้เสียใจน้อยลงบ้างมั้ย?