ข้อเสียละครช่องสามและช่องเจ็ดที่แตกต่างกัน

ช่องสาม ขึ้นชื่อว่าเป็นสถานีลำดับต้นๆของเมืองไทย มีดาราที่เป็นที่รู้จักของคนในสังคมวงกว้าง และมีดาราในสังกัดเยอะมาก มีเด็กใหม่ถูกปั้นขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน แต่กลับแทนที่จะได้มองเห็นดาราในรูปแบบที่หลากหลายในละครที่ออนแอร์แต่ละลอต กลับต้องเห็นดาราหน้าซ้ำๆ ที่ถูกดันแล้วดันอีก เน้นคำว่าคู่จิ้นจนเอียน แต่ก็เข้าใจว่ามันเป็นจุดขาย แต่ไม่ชอบนโยบายของช่องนี้ก็ตรงที่ชอบใช้บริการดาราหน้าซ้ำๆ สังเกตปีนี้ มาร์กี้มาที5วันติดต่อกัน อาเล็กต่อาเล็ก บอย ปกรณ์นี่ก็มาจนเบื่อหน้า แมท ภีรนีย์ ก็มีละครออนที่ติดต่อกัน ทั้งที่เรื่องล่าสุดควรจะจัดให้ไปออนปีหน้า แต่ก็กลับเอาดาราหน้าซ้ำมาออนให้คนได้ดู ส่วนละครที่ถูกดองก็จะถูกเก็บเข้าโหลดองต่อไป เมื่อไหร่นโยบายนี้จะหมดไปสักที บางทีการที่เรตติ้งไม่พัฒนาขึ้นก็น่าจะมีส่วนมาจากการวางผังละครแบบนี้เหรือเปล่า เน้นตลาดคู้จิ้นเกินไป (อันนี้ความเห็นส่วนตัว ใครเห็นต่างไม่ว่ากัน)

มาที่ช่องเจ็ด อันนี้ขอชื่นชมตรงที่ละครปีนี้พัฒนาขึ้นจนถึงระดับว่าดีมากไปหลายๆเรื่อง ไม่ว่าจะเป็น เพื่อนแพง เลื่อมสลับลาย รอยรักแรงแค้น ส่วนนี้เรามองว่าเป็นจุดดีที่ช่องเจ็ดเริ่มมองจุดถู และเดินกลับมาสู่หนทางที่ดีขึ้นกว่าเดิม แต่ข้อเสียก็มีตรงที่บทพระเอก มักจะเห็นหน้าซ้ำๆ ทั้งที่นางเอกช่องนี้สวยๆเยอะมาก พระรองบางคนหรือแม้กระทั่งตัวร้ายกลับไม่ได้เป็นพระเอก พระเอกบางคนหมดอายุสำหรับการใช้งานแล้วก็ยังเห็นผลงานอยู่บนหน้าจอ คืออยากให้มีการเปิดทางให้นักแสดงรุ่นใหม่ขึ้นมาบ้าง รุ่นกลางๆ หรือรุ่นเด็กๆนี่มีออร่าหลายคนเลย ยกตัวอย่าง บิ๊ก อาร์ท โดนัท พวกนี้น่าดันนะะ หวังว่าจะเห็นละครของพวกเขาในบทพระเอกเต็มตัวสักที ส่วนนางเอก เรามองว่าดีนะที่นางเอกบางคนกว่าจะก้าวขึ้นมาเป็นนางเอกแถวหน้าได้ต้องผ่านอะไรมาหลายอย่างมาก ชนิดที่ว่าใครแข็งไม่พอไม่สามารถทำได้ ยกตัวอย่างก็ โบว์ เซฟฟานี่ ปุ๊กลุ๊ก ทับทิม เราว่านางคืออนาคตว่าที่ตัวแม่ของช่องได้เลย

ทั้งหมดนี้เป็นความเห็นส่วนตัวของเราค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่