แค่อยากรู้ว่ายังรัก

แก้ไข
นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะ ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยน้า
  คือวันนี้เราอยากจะขอความเห็นจากเพื่อนๆทุกคนอ่ะค่ะว่าเราผิดหรือเขาผิด. เขาเรื่องเลยนะ
เรารู้จักกับคนๆนึงชื่อ V. (ชื่อย่อนะ). เรารู้จักคนนี้ตั้งแต่เราอยู่ม.2 และตอนนี้เราอยู่ม.4แล้ว
แล้ววันนึงพี่เขาทักแชทเรามา
V : ทักคาบ
เรา : จ้า
V : ทำไรคาบ
เรา : นั่งเล่นจ้า
เราก็คุยกันทุกวัน จนวันนึงเขาถามเราว่ารู้สึกไงอ่ะที่เรากันแบบนี้
เราก็บอกว่าก็ดีนะ ไม่เหงา เขาเลยว่าจีบได้ไหมอ่า เราก็ว่า เราจีบติดยากนะ
เขาว่าจะจีบอ่ะ เรานี่แบบเขิลจิกหมอนเลยค่ะ
เวลา 3 ทุ่มกว่าๆ เราไปกินหมูกะทะกับเพื่อนที่ร้านหมูกะทะแห่งนึงในจ.ขอนแก่น (ลืมบอกเราอยู่จ.ขอนแก่น)
ทั้งกินทั้งคุยกับV. และแล้วแบตก็จะหมดเรานี่แบบเฟลว่า
บอกV ว่า
เรา : แบตจะหมดแย้วอ่ะ
V : ไม่เป็นไรคาบ
เรา : จ้า
V : เน็ตเราก็จะหมดด้วย งั้นขอเบอร์ได้ป่ะ
(เรานี่เขินจนหมูไหม้ติดกะทะอ่ะ5555)
เรา : เอาไปทำไรอ่า (ในใจอยากรีบให้แล้ว)
V : ก็กลัวไม่ได้คุยอ่ะ
เรา : อ่าๆให้ก็ได้  094×××××××
V : คาบ นี่เบอร์เรานะ 080×××××××
เรา : ไม่ได้ขอสักหน่อย (ในใจขอบคุณมาก555555)
V : อยากให้อ่ะ กินเสร็จโทรหาด้วยนะ
เรา : คร้าาาาาา
และแบตโทรศัพท์เราก็หมด กินเสร็จ 4 ทุ่มกว่าๆ กลับห้องกับเพื่อน
เราก็โทรหาเขาแต่ไม่รับเราเลยว่าจะนอน แต่นอนไม่หลับในใจกลัวเขาโทรกลับมา
และแล้วเวลา 5 ทุ่มกว่าๆเขาก็โทรมา เรานี่แบบกรี๊ดสนั่น มือสั่นมาก
เรากับเขาก็คุยกันจนถึงตี3คร้า ไม่ได้หลับไม่ได้นอน 555555
เรายอมรับเลยว่าหวั่นไหวมากตอนนั้น เขินตลอดเวลาคุยกัน
และวันรุ่งขึ้นเขาโทรมาปลุกตอน 10 โมงเรานี่แหมตื่นทันทีเลยค่ะ
และก็คุยกันในเฟสบ้างคุยโทรศัพท์บ้าง จนวันที่รอคอยมาถึง
เขาทักแชทเรามาตอน 5 โมงเย็น
V : แฮ่มๆ
เรา : คร้าาา
V : คิดถึงอ่า
เรา : เขิลๆ
V : เธอๆเราชอบเธออ่า
เรา : >///< พูดเป็นเล่น
V : จริงๆนะ. เธอไม่ได้รู้สึกอะไรเลยหรอที่เราคุยกันทุกวันแบบนี้
เรา : ก็มีคิดอ่า ><
V : เป็นแฟนกันนะ
ตอนที่เราเห็นข้อความประโยคนี้  เรานี่ยิ่งกว่าถูกหวย ร้อยล้าน
จิกหมอนแบบ360องศา เพื่อนบอกผีเข้าหรอ555555
เราก็ตอบตกลงไปแบบเร็วมากกกกกกก
และแล้วเราก็เป็นแฟนกันสมบูรณ์แบบ
ยอมรับเลยว่าเขาเป็นคนดีมาก บอกให้มารับเขาก็มา แถมไปเที่ยววันเกิด
เพื่อนของเรากีบเราอีก เวลาบอกมารับที่โรงเรียนเขาก็มารับ
แต่เวลาเปลี่ยนได้ทุกอย่างค่ะ
เขาเริ่มตีตัวห่างจากเราทุกวันๆ ไม่โทรหาเราเหมือนแต่ก่อน มีแต่เราที่โทรหาเขาทุกวันๆ
มีอยู่วันนึงเขาต้องเฝ้าร้านขายของที่บ้าน เพราะแม่เขาไม่อยู่
วันนั้นเราโทรหาเขาทั้งวันเป็นร้อยๆสาย เขาไม่รับโทรศัพท์เราเลย
เราพยายามติดต่อเขาทั้งสันเพราะคำว่า 'คิดถึง'
เวลาประมาณ 3 ทุ่มกว่าๆเขาก็ทักแชทมา
V : ทำไร
เรา : กำลังจะนอน
V : งั้นฝันดีนะ
เรา : วันนี้หายไปไหนมาทั้งวันโทรไปก็ไม่รับ
V : เฝ้าหน้าร้าน เอาโทรศัพท์ไว้ในห้อง
เรา : ถ้าเอาโทรศัพท์ออกมาขอยของด้วยลูกค้าจะไม่เข้าร้านหรอ
V : ขอโทษ
และเขาก็หายไปเราก็มานั่งร้องไห้คนเดียวตามเคย
และวันต่อๆมาเราก็คุยกันปกติและทะเลาะกันปกติตามเคย
จนวันนึงเราเห็นเขาออนเฟสเราเลยทักเขาไปว่า
เรา : ทำไรอ่า
V : เล่นเกม
เรา : อื่ม (คิดในใจโทรไปแกล้งดีกว่าเพราะต้องเล่นเกมเศษรฐีแน่ๆเลย)
เราก็โทรไปแต่ไม่รับ โทรสามครั้งก็ไม่รับ เราเลยทักแชทไปอีกรอบ
เรา : ทำไมไม่รับโทรศัพท์
V :  เอาไว้ในริ้นชัก
เรา : อื่มเอาไว้ในนั้นแหละ (งอลสิค่ะ รู้ทั้งรู้ว่าเราโทรหาแต่ไม่เดินไปเอามารับ )
และเราก็เข้าโหมดแข่งรำที่โรงเรียนและนอนโรงเรียน เราไม่ว่างโทรหาเขาเลย
และเขาก็เหมือนจะไม่ว่าง เขาบอกเราว่าช่วงนี่จะเตะบอลต้องไปซ้อมทุกวัน
เราก็ไม่ได้ว่าอะไร
พอเราแข่งรำเสร็จ เราก็มีเวลาว่างมากพอที่จะนั่งโทรหาเขา
แต่โทรทั้งวันเขาก็ไม่รับโทรศัพท์เราเลย เราเป็นคนง่วงเร็วมาก
3 ทุ่มนี่เราสลบล่ะ แต่เขาชอบโพล่มาตอน 5 ทุ่มเที่ยงคืน
และเราก็ไม่ค่อยได้คุยกัน จนวันนึงเราทนไม่ไหว เราเหนื่อยมีแฟนก็เหมือนไม่มีแฟน
เราท้อ เราคิดว่าเราจะไม่คุยกับเขาแล้ว เราปิดเฟส ปิดเครื่องทุกอย่าง
แต่ด้วยความคิดถึง เราก็เปิดเครื่องอีกครั้ง และไม่กี่นาทีเขาก็โทรเข้ามา
ตอนรั้นเราดีใจมาก เขาถามเราว่าปิดเครื่องทำไม ปิดเฟสทำไม เราก็ว่าไม่อยากเล่นแล้วอ่า
เขาก็ว่า ไม่เล่นไม่เห็นต้องปิดเฟสเลย ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วง ขอโทษที่ทำตัวไม่ดี
ไอ้เราก็ใจอ่อนสิค่ะ เปิดเฟสมาเล่นปกติค่ะ แต่คนเดิมยังไงๆก็คนเดิมล่ะค่ะ
ทะเลาะกันเหมือนเดิม  เฮ่อๆ~~~~เหนื่อยมากค่ะ
ช่วงเช้านี่เราโทรหาเขาเขาไม่เคยรับเลยค่ะ เฟสออนก็ไม่ทักค่ะ
ไม่โพสไม่อะไรทั้งนั้นค่ะ เราโมโหมากค่ะ ปี๊ดแตกสิค่ะ
เครียเลยค่ะ มันหมดความอดทนจริงๆค่ะ
เราทักอชทเขาไปแบบยาวมาก
เรา : รู้นะว่าชอบเตะบอล ชอบอยู่กับเพื่อน แต่ให้ความสำคัญเค้าหน่อยได้ไหม
เชียดเวลาอันน้อยนิดรับโทรศัพท์เค้าหน่อยเถอะ เค้ารุ้ว่าเตงไปเตะบอลตอน 17:00-18:30 แล้วพอกลับมาเตงก็จะ
ตั้งกลุ่มกับเพื่อนที่หน้าบ้าน ทำอาหารกิน และกว่าเตงจะอาบน้ำนอนก็ 4-5 ทุ่ม
ตอนเช้าอ่ะเชียดเวลามาคุยโทรศัพท์กับเค้าได้ไหม เค้าขอล่ะ
ตอนนั้นเราทั้งร้องไห้ ทั้งพิมพ์ไป
และเขาก็ตอบกลับมาค่ะ
V. : ก็เค้าเป็นคนติดเพื่อนติดบอลแบบนี้อยู่แล้วอ่า
ไม่ใช่ไม่เห็นใจนะ แต่ปรับตัวไม่ทันว่ะ
ตอนเห็นข้อความนี้แบบน้ำตาล่วงแบบน้ำตกเลยค่ะ TT
และเขาก็ไปโพสบนเฟสบุคเขาว่า 'ผู้หญิงไม่ชอบผู้ชายเตะบอลหรอ'
และเราก็เห็นทักแชทไปเครียอีกรอบจร้า
เรา : เฮ้ย!! ไม่ใช่ไม่ชอบนะแต่เค้าอยากให้เตงแบ่งเวลาให้เค้าบ้างอ่ะ
V: ไม่ดีเองแหละ
เราร้องไห้หนักมากไม่มีกะจิตกัใจทำอะไร
อยู่มาวันนึงเราได้คุยกับน้องที่นาฏศิลป์น้องเขาอยู่บ้านเดียวกันกับv.
คุยไปคุยมาก็ถามว่าพี่v เป็นไงบ้างอยู่บ้านอ่า
น้องเขาบอกว่า ไม่ค่อยสนิทอ่ะแต่พวกพี่v ชอบไปซ้อมบอลตอน 5โมงเย็นพอซ้อมเสร็จก็ขี่รถไปหลังโรงเรียนทางวัดป่า
ไปดูดกัญชามั้ง ตอนได้ยินประโยคนี่เราอึ้งไปสักพัก
เพราะเวลาเราอยู่ใกล้v. ได้กลิ่นเหมือนเขาดูดบุหรี่ เราก็ถามว่าดูดบุหรี่หรอ เขาก็ว่าไม่นะ
และเราก็ตัดสินใจ โทรถามเขาเลยค่ะ
เรา : เธอ
V : คาบ
เรา : ทำไรอ่า
V : เพิ่งตื่น
เรา : อ่อ
V : ทำไร
เรา : ไม่ได้ทำไร (คิดในใจเริ่มเลยดีกว่า)
เค้าถามไรหน่อยสิ
V : ว่า
เรา : เตงมีไรปิดบังเค้าป่าว
V : ไม่อ่ะ
เรา : แน่ใจนะ
V : ไปรู้อะไรมา
เรา : เค้าแค่สงสัยอ่าว่าเตงได้ดูดกัญชาไหม
V : ไม่ๆ
เรา : เอาดีๆนะ มารู้ทีหลังมันเจ็บนะ
V : เอ้อ ไม่ดีเองแหละ
เขาตะคอกใส่เราและตัดสายไป เราคิดเลยว่า ใช่แน่ๆ
และเขาทักแชทมาบอกเราว่า
V : จะเลิกก็ได้นะ เค้าไม่ใช่คนดี
เรา : เห้ยเค้าไม่ได้ว่าเลนว่ามันไม่ดี ก็มันเป็นสิทของเตง เตงจะดูดก็ดูด
ขอแค่บอกเค้า
V : มันใช่เรื่องบอกกันป่ะ
เรา : อื่มเค้าผิดเองที่ยุ้งเรื่องส่วนตัวเตงเกินไป
และเราก็ห่างกันไปสักพัก แต่เราก็ทนคำว้าคิดถึงได้ไม่นาน
เราโทรไปหาเค้า แต่ก็เหมือนเดิมค่ะไม่รับ
และเราก็รอคอยเขาทักแชทเหมือนเดิมค่ะและเขาก็ทักแชทเรามา
V: หรือเราจะเข้ากันไม่ได้
เรา : หรือมันจะจริง
และเราก็เริามระบายออกไปว่า เค้าเหนื่อยอ่ะ เค้าท้อแล้วอ่ะ เลิกกันเถอะ
เราไปกันไม่รอดหรอก ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง
และเขาก็ไปโพสเฟสว่า โชคดีนะครับ
เราไม่รุ้ว่าการตัดสินใจครั่งนี้ของเรามันถูกหรือมันผิด แต่ตอนนี้เราคิดถึงเขามาก
แต่เรากลับไปไม่ได้อีกแล้ว ตอนนี้เหมือนเขากำลังมีคนที่ชอบใหม่ด้วย
เราก็เลยได้แต่เพ้อๆหาเค้าอยู่ข้างเดียว