เรื่องมีอยู่ว่า แฟนเราเป็นนักบอล เลิกเรียนคาบสุดท้ายก็ซ้อมบอลจนถึง 1 ทุ่ม กว่าจะถึงบ้านอาบน้ำเสร็จก็ประมาณ 2 ทุ่ม บางวันเราคุยกันแค่ 2-3 ประโยคในแชทแค่นั้น อยู่ รร เวลาพักก็ไม่เคยตรงกัน ไม่ค่อยได้เจอกันเลย บางวันไม่เจอเลยค่ะ เราไม่ได้งี่เง่านะ คือบางเวลาออนเฟสเราทักไปก็ไม่อ่าน บางทีอ่านไม่ตอบ บางวันเราโทรไปก็ไม่รับ ไม่โทรกับอีก เรารู้ว่ามีแฟนเป็นนักบอลต้องเข้าใจเขาให้มากๆ แต่นี่เขาไม่ได้สนใจเราเลยอะ นักบอลที่ รร หลายคนเขาก็ดูสนใจแฟนเขาดี ส่วนแฟนเรานี่ไม่เลย ทำให้เราเคว้งคว้าง เหงา แต่เรายังคบอยู่นะ เพราะเรารักเขามาก ประเด็นอยู่ตรงนี้ คือเขาชอบนอนไว ไวมาก 2 ทุ่มก็นอนแล้ว มีวันนึงพอเขาจะนอนเราเลยบอกว่า "จะรีบนอนทำไม ยังไม่ได้คุยกันเลย" เขากับบอกว่า "จะอยากคุยอะไรกันหนักกันหนา กูเล่นบอลกูต้องการคนที่เขาเข้าใจกู" จริงๆเราก็แค่คิดถึง อยากคุยด้วยเหมือนเมื่อก่อนเอง เหตุการณ์แบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นครั้งแรก เราทะเลาะกันเพราะเรื่องนอนเป็นสิบรอบแล้ว เมื่อก่อนเขาโทรวิดีโอคลอมาหาทุกคืนเลย หลังๆเปลี่ยนเป็นโทรธรรมดา ตอนนี้เดือนละ 2-3 รอบเอง เราอยากให้เขามีเวลาให้เราเข้าใจเราบ้าง ขืนเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆคงไม่มีอะไรดีขึ้นแน่ๆ...
การที่เขาต้องการคนเข้าใจ เขาควรเข้าใจคนอื่นก่อนไหมคะ ?