คือว่าเราเพิ่งเข้ามหาวิทยาลัยแล้วก็ได้แอดเฟสผู้ชายคนหนึ่งไปคือแอดเพราะชื่อเฟสเค้าเเปลกๆแล้วเค้าก็น่ารักดี แอดไปเค้าก็รับแอดเรานะจากนั้นก็เร่มเลยค่ะปกติแบบเบสิคเลย คือเราก็ไปทักเค้าชวนเค้าพูด ไม่เคยเจอกันนะคะแต่เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน เราก็ทักก็คุยไปเรื่อยๆเค้าก็คุยนะเค้าเรียนวิศวะส่วนเราเรียนการเงิน คือเราก็เจอเค้าอยู่แหละแต่เราก็ไม่กล้าพอที่จะทักเราก็พูดคุยกับเค้าและได้เห็นแง่คิดต่างๆของเค้า เค้าเป็นคนสุขุมมีเหตุผลมากจนเราคิดไปไกลถึงอนาคตว่าถ้าเราได้คบกับเค้าคนนั้นเราคงเป็นผู้หญิงที่มีความสุข เราก็ชอบบอกว่าเจอเค้าบ่อยๆเค้าก็ถามเราว่าทำไมไม่ทัก บ้าง ก็คุยกันไปเรื่อยๆประมาณสามเกือบสี่เดือนได้ แล้วคืนหนึ่งเค้ามาถามว่าถามจริงคุยกับเราแบบนี้ทุกวันจีบเค้าหรอ ตอนแรกเราแทบช็อกอ่ะ !!!!! เก็บอาการไม่อยู่ดีใจ คือถามในเฟสนะ คิดว่าตอบไปเค้าน่าจะบอกไรเราแน่ พอตอบไปว่าการที่เราใส่ใจเราทักทุกวันนี้คือเราชอบเราจีบนะ เราตอบกลับเค้าไป แล้ว.....เค้าก็เงียบ เราก็เริ่มไม่สบายใจละเลยบอกเคาไปว่าเห้ยอย่าคิดมากดิพูดเล่น สักพักเค้าก็มาตอบ บอกว่าทำการบ้านอยู่พร่องแคปรูปการบ้านมาเเล้วเค้าก็เปลี่ยนเรื่องมาเล่านิทานให้เราฟังก็ตามแนวของเค้าค่ะคือนิทานแบบเหมือนมีเงื่อนงำไรงี้ บางทีเราก็เดาใจเค้าไม่ได้ แล้วอีกไม่กี่วันเค้าก็ปิดเฟสเรากังวลมากเลยว่าเค้าเป็นไรทำไมถึงปิดมันเป็นช่วงสอบด้วยแหละเราเลยคิดในแง่ดีไว้ว่าเค้าคงอ่านหนังสือ แต่ในใจเราทรมานมาก อยากจะรู้ทำไมไม่บอกเราบ้างไม่สงสารเราบ้างหรอที่ทำแบบนี้ ดีหน่อยที่เพื่อนในสาขาของเราเป็นรูมเมทกับเค้าเราเลยฝากถามไป ก็ได้คำตอบมาว่าปิดเฟสอ่านหนังสือจริง แล้วอีกไม่กี่วันเค้าก็เปิดเฟส มาไลท์ให้เราปติเราคิดในใจว่าเค้าคงจะมาทักเรา สรุปคือแค่มาไลท์แต่เราก็ดีใจนะอย่างน้อยมาไลท์เฟสให้เรา มีครั้งหนึ่งที่ไปนั่งกับเพื่อนแล้วเจอเพื่อนในสาขาที่เป็นรูมเมทของคนนั้นอ่ะเดินมากับคนนั้น เราทำใจเราเขินมากเลยถามไปไหนกันมาไรงี้เพื่อนเราตอบนะ แต่เค้าคนนั้นเมินเลยทำเป็นไม่ได้ยิน เราก็เลยมาถามในเฟส ทักไปวันนั้นไม่ได้ยินหรอ เค้าก็ไม่ตอบ เราบอกว่าสู้ๆในการทำข้อสอบนะ ก็ส่งแต่รูปมือไลท์มา ถามกินข้าวยัง ก็ส่งรูปมือไลท์มาคืออะไรค่ะ อยากให้ให้เค้าเข้าใจในแง่เราบ้าง เราเสียใจมากผ่านมาสองอาทิตย์แล้วจนถึงวันนี้เค้าก็ไม่มาก็ไลท์ไม่ทักไม่ตอบแชทสุดท้ายที่เราถามไป คือเราก็อยากรู้ว่าเค้าเป็นอะไร เงียบทำไม มีเหตุผลไรก็บอกมาสิ ว่าไม่ชอบเรา ไม่อยากคุยกับเรา คือคนโตๆกันเเล้วเราก็รู้ตัวนะว่าเราควรถอยออกมาแต่มันก็ยังกึ่งๆกลางเราไม่กล้าตัดสินใจอะไร รอแค่เค้าจะมาพูดอะไรบ้าง ถึงพูดมันจะทำให้เราเจ็บแต่มันก็จะได้จบๆไปเลยเป็นงี้ไม่สนุกนะเงียบทำไมทั้งๆที่เราก็เหมือนจะรู้จักกันดี
การเงียบมันคือคำตอบใช่มั้ยแล้วเราควรต้องทำใจแล้วใช่มั้ย ??