คนไม่รู้จักพอ

สวัสดีค้าบ วันนี้ผมมาตั้งกระทู้แรกค้าบ ผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยนะครับ วันนี้ผมจะมา เล่าเรื่องชีวิตของผมให้ฟัง คือผมเป็นผู้ชายคนนึงที่ไม่ได้หล่อมากแต่ผู้หญิงไม่เคยขาด แต่ผมมีแฟนผมก็รักเดียวได้แค่ช่วงแรกๆ หลังๆก็เบื่อ มันแบบอย่างอย่างไม่ตรงกัน แล้วผมได้พบเจอกับผู้หญิงคนนึง เป็นรุ่นน้องผม 2 ปี เราได้คุยๆกันจนเป็นแฟนกันคนอื่นๆต่างอิจฉากันไปทั่ว คือเป็นช่วงเวลาที่ผมมีความสุขมากๆ ครอบครัวผมก็ชอบน้องเค้านะ น้องเค้าเป็นคนน่ารัก ขยัน เข้ากับผู้ใหญ่ได้ง่าย ผมก็พอใจอย่างมากที่มีเค้าเป็นแฟน เค้ารักผมมากอ้ะ ทำให้ผมได้ทุกอย่างถึง ขั้น เอาชุด นร. ของผมไปซักที่บ้านให้ เป็นอะไรที่ผมมีความสุขมาก แต่มีช่วงปีใหม่ปีที่ผ่านมา ผมได้กลับต่างจังหวัด ซึ่งผมก็มีคุยกับเธอบ้างไม่ได้คุยบ้าง บางครั้งก็ไม่ค่อยมีเวลา แต่ผมกลับไปนั้นมี น้องผมคนนึง ซึ่งเป็นญาติกัน ห่างกัน ปีเดียว คือแบบว่าอยู่กันตลอดไปไหนไปกันผมดูแลน้องคนนั้นดีมาก แต่น้องเค้ามีแฟนแล้วเราก็มีแฟนแล้ว แต่เราชอบน้องมานานแล้ว 2-3 ปีที่ผ่านมาหลังจากกลับต่างจังหวัด ที่ผ่านมา คือมันทำให้ผมมีความสุขมากจนลืมแฟนตัวเองไปเลย แฟนผมก็คงรู้เหมือนกันแต่เค้าพูดอะไรไม่ได้เพราะเค้าไม่แน่ใจว่าจริงหรือเปล่าเค้าไว้ใจผมมากแต่ผมทำให้เค้าผิดหวัง ผมคบกันมาจนเค้ารู้ทุกอย่างในตัวผม รู้มากกว่าที่ตัวผมจะรู้จักตัวเองเสียอีก คือผมก็รักเค้ามากนะ แต่ผู้ชายแม้งก็เจ้าชู้อยู่วันยังค่ำ ทั้งๆที่เลิกเจ้าชู้ไปได้นานแล้วนะ มาต่อเรื่องน้องที่กลับต่างจังหวัดดีกว่าค้าบ ผมได้เคาว์ดาวกับเธอผมมีความสุขมาก คือผมรู้สึกว่าผมชอบมากๆเลย ผมนอนกับเธอ 3คืน 2 วัน แต่ไม่ได้นอนกัน 2ต่อ2 มีพี่ผมอีกคนหนึ่งเป็นทอมมานอนด้วย แล้วพอถึงเวลาเค้าต้องกลับบ้านผมก็จัดการเก็บกระเป๋าให้เธอแล้วรอแม่เธอมารับ แล้วตอนที่เธอต้องไปจริงๆผมทำใจไม่ได้จริงๆผมแอบไปร้องไห้อยู่คนเดียว ไปนั่งดูดบุหรี่ คือประมาณว่าเสียใจมาก แต่ทำไงได้ถึงเวลาเค้าก็ต้องไปแล้วเราก็เป็นได้แค่พี่น้อง พอผมกลับมาที่บ้านผมอันนี้กลับจากต่างจังหวัดแล้วนะค้าบ ผมก็ไว้ชีวิตปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเรื่องเรากับน้องก็จบไปแล้ว เราก็มาใช่ชีวิตกับแฟนต่อไป เราก็รักกับแฟนดีแต่มีช่วงหลังๆผมเบื่อเค้า แบบว่าเบื่อมาก ทำอะไรก็เบื่อ ผมเลยลองคุยกับคนอื่น คนอื่นแบบว่ามันรู้สึกดีกว่าคุยกับแฟนเราอีก ไม่รู้ทำไม ผมทำไปก็ไม่ได้คิด คุยกันไปมาๆ จนสุดท้ายผมเลิกกับแฟนผม คบกันมา 9เดือน วันที่ 28.08.58  คือตอนเลิกก็เสียใจนะ แต่คงสู้เค้าไม่ได้หรอกเค้าเสียใจมากกว่าผมเยอะเลย ผมแบบว่าชั่วมากอ้ะ ทำผู้หญิงที่รักผมมากร้องไห้ คือแบบ เค้าอ้อนวอนอย่าไปๆ ผมไม่ฟังอะไร ผมใจร้ายกับเค้ามากเลย เค้าก็มีแบบว่าโพทด่าผมบ้าง ด่าผู้หญิงอีกคนบ้าง คำพูดคำนึงของเค้าที่ผมจำได้มาทุกวันนี้ คือ มันไม่มีหัวใจ มันรักใครไม่เป็น แล้วก็คุยๆกับคนใหม่คุยไปได้สักพักไม่ถึงเดือนผมโดนบอกเลิก ก็เสียใจนะ แต่เฉยๆมาก แล้วผมอยากกลับไปหาแฟนเก่าที่เค้ารักผม แต่ผมทำไม่ได้ ทำกับเค้าไว้เยอะแล้วจะกลับไปมันน่าเกลียด เราทำได้แค่เป็นห่วงอยู่ห่างๆ ในที่เค้าไม่เห็นเรา แล้วผมก็เดินหน้าต่อไปหาคนใหม่ไปเรื่อยๆ แต่ในใจผมก็ยังรักเค้าอยู่ จนผมได้มาเจอคนนึง เป็นรุ่นน้องผมอีกล้าวววว ! (ชอบกินเด็กเนาะอ้ะ) จำได้ว่าเจอกันครั้งแรกเป็นที่งานบาร์ตี้ช้าง ผมก็ไปกับเพื่อนผมปกติ แล้วมีเพื่อนของเพื่อน มันเอาน้องมาด้วย น้องที่ว่าถึงก็คนนี้แหละ ค้าบบบ (แทนน้องคนนี้ชื่อ B นะ ) ผมก็ทำเหมือนจะจีบน้อง B ก็มีคุยบ้างแหย่เล่นบ้าง จนกลับบ้าน ก็ของไลน์ ขอเฟร ก็ได้คุยๆกับเธอก็มีความสุขโอเคทุกอย่าง มีคนโทรปลุกไป รร ตอนเช้า ผมเป็นคนขี้เซ้าเลยต้องให้นอนเค้าโทรมาปลุก ก็คุยๆกันเกือบ3-4 เดือน ผมก็ขอเธอคบ ซื้อลูกโป่งดอกไม้ไปให้ที่ เซน ก็มีความสุขเหมือนทุกอย่างมันโอเคมาก พอคุยๆกันไปมาสัก 2-3 อาทิตย์ ผมก็เบื่อ ผมก็เลิก น้องเค้าเสียใจร้องไห้ ผมก็เสียใจนะ มานั่งคิดๆดูแบบว่าทำไมเลวแบบนี้ว้ะ คือในใจผมจริงแล้วมันมีแค่คนนั้น คนเดียวอ้ะที่ต้องการที่ผมรัก คืออยากกลับไปหาเค้า ตอนนี้เค้าสวย เค้าน่ารัก ซึ่งต่างจากผมมาก ผมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย ผมอยากให้เค้ากลับมาเบอร์เค้าผมไม่ได้เม้ม แต่ผมก็จำได้ มันอยู่ในใจอยู่แล้วไม่เคยหายไปไหนเลย ทุกสิ่งทุกอย่างที่เค้าเคยให้มาเคยทำให้ ที่ๆไปมาด้วยกันร้านที่ไปกินด้วยกัน หนังที่ดูด้วยกันมันยังวนเวียน อยู่ในหัวของผมไปหมด เหมือนว่าเธอไม่เคยไปไหนจากผมเลย เธอยังอยู่ข้างๆผมเสมอ ผมเคยโทรไปหาเค้า คุยกับเค้า ผมมีความสุขมากเลย แต่มีคำพูดนึง ที่เค้าพูดกับผมมาว่า เค้าไม่ได้รู้สึกอะไรกับผมแล้ว เค้าลืมผมไปทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว ผมก็แบบว่าไปไม่เป็นเลย เหมือนว่ากรรม มาตามสนองผม เคยทำเค้าเจ็บมาแต่กลับสุดท้าย ต้องมาเจ็บเอง ผมรู้สึกผิด มากที่ทิ้งเค้าไป จนทุกๆวันนี้ผมยังไม่มีใคร นั่งทบทวนกับชีวิตตัวเอง เจ็บนี้มันคงอีกยาว ในใจอยากจะได้เค้าคืนกลับมา แต่เค้าคงไม่มีวันกลับมาหาผมแล้ว ถ้าเค้าได้มาอ่านกระทู้นี้ผมอยากจะบอกเค้าว่า ผมยังรักเค้านะถึงเรื่องของเราจะผ่านมานานแล้วเราก็ยังรักเธออยู่นะไม่เคยเปลี่ยนไป แม่เราถามหาเธอด้วยนะ ไม่มีใครที่เข้ากับแม่เราได้เท่าเธอเลยนะ อยากให้กลับมา ผมจะเปลี่ยนตัวเพื่อเธอ ซึ่งผมมั้นใจว่าผมจะสามารถรักเธอได้มากกว่าที่เธอคิด รักเธอนะ N ... ขอบคุณทุกคนนะครับที่เข้ามาอ่าน ที่เล่าไปทั้งหมดคือเรื่องจริงใครจะว่าผม ก็ได้นะครับผมแค่อยากให้เธอรู้ทั้งหมดว่าผมรักเธอ