เรื่องมันมีอยู่ว่า
ผมได้ทำงานพิเศษ GRABBIKE ของ GRABTAXI โดยทำงานลักษณะเหมือนรถแท็กซี่แต่จะเปลี่ยนรถมอเตอร์ไซด์ครับ
โดยผมจะใช้เวลาว่างหลังเลิกงาน ดีกว่าอยู่เฉยๆ จริงไหมครับ
โดยรถมอเตอร์ไซด์ที่ผมใช้นั้นเป็น BIG BIKE ทรงทัวร์ริ่ง ซึ่งถือว่าคนซ้อนนั่งสบายมาก อาจจะยากแค่ตอนขึ้น
และมีอยู่วันหนึ่ง ซึ่งผมได้ออนไลน์ตอนเย็น และทันใดนั้นเองแอปก็เด้งมีงานขึ้นมา ไปวัดแถวสีลม ผมก็กดรับ และก็ได้งานมา
ซึ่งต้องไปส่ง ผู้โดยสารคนหนึ่งซึ่งเป็นผู้หญิง จากนั้นผมก็ไปรับ ผดส คนนี้ เธออายุมากกว่าผมแน่นอน ซึ่งผมไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้ว
เมื่อเธอขึ้นรถผม ผมก็ออกรถ ทันใดนั้นเธอก็ถามว่า “กอดได้ไหม รถ BIG BIKE มันต้องกอด เพื่อความปลอดภัย”
ผมก็บอกไปว่า “ตามสบายครับ” ซึ่งในใจผมนั้นไม่เป็นเช่นนั้น ผมไม่อยากให้เธอกอด แต่ด้วยว่าเธอเป็น ผดส เป็นลูกค้า
ผมเลยไม่กล้าปฎิเสธ พอถึงจุดหมาย ผมก็เรียกเก็บค่าโดยสาร แต่เธอก็ถามผมว่า
เธอ - กลับไปทางเดิมเลยหรือเปล่า
ผม - ครับ
เธอ - งั้นรอพี่สักชั่วโมงหนึ่ง จะกลับด้วย
ผม - พี่ใช้โปรโมชั่นไปรึยังครับ (GRABBIKE ช่วงระยะเริ่มทดลองมีโปรโมชั่นให้ทดลองใช้งาน)
เธอ -โปรโมชั่น ใช้ไปหมดแล้ว ไม่ต้องห่วงเรื่องเงิน
จากนั้นเธอก็ควักค่าโดยสารให้มา โดยให้มาพร้อมกับพูดว่า “เอาไปก่อนเลยเผื่อขากลับ จะได้ไม่ต้องระแวงว่าพี่จะไม่กลับด้วย”
ผมก็รับมาเงินมา แล้วก็รอจนเธอทำธุระเสร็จ เธอก็กลับกับผม โดยกอดเอวผมตลอดทางซึ่งบางครั้งเธอเลื่อนมือขึ้นมาบริเวณใต้ราวนม
ผมก็ไม่คิดอะไร ผมก็ไปส่งเธอที่บ้าน แล้วยกมือไหว้เธอพูดสวัสดีครับ นี้คือปฐมบทของเรื่องนี้ครับ
วันต่อมาเป็นวันหยุด เธอโทรมาหาผมตอนเที่ยงถามผมว่า
เธอ - รับงานไหม พี่อยากไปวัด....(จังหวัดสมุทรสงคราม)
ผม - มันไกลนะพี่ พี่จะนั่งมอเตอร์ไซด์ไหวหรอครับ
เธอ – พี่นะไหวอยู่ เรานะไหวหรือเปล่า
ผม – งั้นขอสำรวจเส้นทางก่อนนะครับ แล้วจะโทรกลับไปยืนยัน
ผมก็คิดดูแล้วว่า ไปก็ไป ดีกว่าอยู่บ้านเฉยๆ เผื่อพี่คนนี้จะเป็นลูกค้าประจำ (ซึ่งเป็นแบบนั้นจริงๆในภายหลัง)
โดยเมื่อไปถึงวัด ผมก็รออยู่ที่รถ โดยไม่ได้ไปทำบุญหรือทำอะไรก็แล้วแต่ร่วมกับพี่คนนี้ พอเธอเสร็จจากการทำบุญ
เธอก็บอกกับผมว่า “ไปตลาดน้ำกัน” ผมก็ตอบตกลง โดยที่ตลาดน้ำนี้ผมไม่ได้รอที่รถ แต่เดินเที่ยวกับพี่คนนี้ด้วย
โดยที่ผมพยายามจะไม่มีปฏิสัมพันธ์กับพี่คนนี้ใดๆทั้งสิ้น แต่ผมก็ถือของที่เธอซื้อมาพะรุงพะรัง
แล้วเธอพยายามจะขึ้นเรือนำเที่ยวรอบเกาะ เธอพยายามคะยั้นคะยอให้ผมขึ้นเรือนำเที่ยวนี้ให้ได้ แต่ผมดูเวลา สภาพท้องฟ้า
และความที่ไม่อยากมีอะไรกับเธอ นอกจากผู้ให้บริการกับผู้รับบริการ ผมเลยบอกว่า “กลับเถอะครับ ฝนจะตกแล้วพี่”
และสุดท้ายก็กลับถึงบ้านโดยปลอดภัย โดยทั้งขาไปและกลับ เธอกอดผมตลอดทาง
โดยที่เหมือนเดิมกอกมากกว่าเอว หัวซบไหล่ ซึ่งผมไม่ชอบเลย
และภายหลังเธอก็ชอบอ้างขอกอดเพื่อความปลอดภัยตลอด
วันต่อมาเธอให้ผมไปรับเธอกลับที่ทำงาน ซึ่งมันต้องเป็นจุดสนในของเพื่อนเธอ ไม่รอดครับ เป็นจริงๆ
ซึ่งผมไปรับเธอทีทำงานแทบจะทุกวัน โดยที่บางวันเธอก็จะกลับบ้าน ไปวัดนู่น ไปวัดนี่ ไปอ่านหนังสือห้องสมุด
โดยให้ผมไปส่ง แล้วรอเวลาที่ผมเลิกเล่นกีฬา แล้วให้ไปรับ (ผมเล่นกีฬาทุกวัน เวลา 17.00 – 20.00 น. ครับ ถ้าฝนไม่ตกนะ)
เธอไปวัดโน่นวัดนี่ อาทิตย์หนึ่งประมาณ 4 วัน โดยในตอนแรกผมก็คิดว่าพี่คนนี้ไปทำอะไรที่วัดได้บ่อยและ นานขนาดนั้น
ทำไมไม่กลับเลย ทำไมต้องกลับพร้อมผม แล้วมารู้ทีหลังว่าเธอทำทุกอย่าง
เพื่อทำเวลาตรงกับของผมเพื่อที่จะได้นั่งมอเตอร์ไซด์ผมกลับบ้านด้วยกัน
โดยที่พี่คนนี้จะชอบเรียกใช้บริการผมเป็นข้อๆต่อไปนี้ครับ
1. รับจากที่ทำงานกลับบ้าน
2. รับจากที่ทำงานไปวัด ไปห้องสมุด ไปห้าง จากนั้นรอเวลาผมเล่นกีฬาเสร็จแล้ว ให้ไปรับกลับบ้าน
3. เรียกจากบ้านเธอไปสถานที่ต่างๆ ที่เธอไม่เคยไป เช่น ตึกใบหยก (ผมรอข้างล่าง ไม่ขึ้นไปด้วย)
หลักๆก็ประมาณนี้ครับ แต่เรื่องความมันส์มันไม่ได้อยู่ที่ตรงนี้ครับ มันอยู่ที่ตรง ข้อความ ไลน์ ครับ
คุณเคยส่งข้อความหาคนๆหนึ่งมากๆไหมครับ โดยที่เค้ายังไม่ได้ตอบกลับมา พี่คนนี้ ส่งไลน์หาผมทีนึง 10 ข้อความขึ้น
และมากที่สุดที่เคยเห็นคือ 55 ข้อความ โดยแต่ละข้อความนี่ไม่ใช่สั้นๆนะครับ
พิมพ์มาข้อความหนึ่งต้องมีการกด ENTER ให้มันยาวๆ แล้วเธอจะเพ้ออะไรก็ไม่รู้ของเธอครับ
ข้อความแต่ละอันที่ผมอ่านทำให้ผมรู้สึกไม่ดีมากๆ บางครั้งก็คิดว่า เป็นไรมากป่ะวะ มโนไร
แต่ก็ไม่ได้พิมพ์ไปว่าอะไรเธอนะครับ โดยข้อความก็จะประมาณว่า
“พี่โชคดีจังที่ได้รู้จักเธอ” “พี่คิดถึงเธอนะ” “พี่รักเธอนะ”
(ผมคิดนะครับ รักไรวะ แค่ไปรับส่ง ไม่ได้ไปนั่งกินข้าว ไม่ได้ไปวิดีโอคอลอะไรสักอย่าง)
ผมอยากสรุปเรื่องข้อความให้ได้อ่านจริงๆเลยครับ แต่มันยาววววววววววววมากกกกกกกกกกกกกก
จนผมแคปจอได้ 348 ภาพ !!!
ซึ่งแรกๆพี่คนนี้บอกผมว่า ใช้บริการผม เพราะทำวิจัยเกี่ยวกับมอเตอร์ไซด์
ต่อมาพอทำวิจัยเสร็จ (เสร็จเร็วจังวะ) เธอก็บอกว่าที่ทำงานมี ผู้ชายมาติดผัน ก็บอกกับผมว่า
ที่ผมไปรับไปส่ง ทำให้ผู้ชายคนนี้คิดว่าผมเป็นแฟน!!! ห๊ะ ทำให้ผู้ชายคนนี้เลิกยุ่งกับเธอ เธอขอบคุณผมมาก
ผมก็คิดนะ ตกลงไปรับไปส่งเนี่ย เพื่ออะไรกันแน่
ต่อมาเรื่องที่เธอพิมพ์มายาวๆ มีครั้งหนึ่งเธอพิมพ์มาว่าชอบผม รักผม ผมเลยตอบกลับไปว่า
ผม - พี่ต้องเลิกคิดเรื่องจีบผม ชอบผมนะครับ ผมไม่ได้คิดอะไรกับพี่ ผมบอกตั้งแต่แรกๆแล้ว
เธอ – พี่ไม่ได้ชอบเธอแล้ว
ห๊ะ!!! เฮ้ย เมื่อกี้ยังพิมพ์มาว่าชอบ ว่ารัก พอผมสวนเข้าไป ก็ตอบมาแบบนี้เลยรึ
แล้วก็พิมพ์มาแก้ตัวต่างๆ นานา แล้วเธอก็บอกว่าจะไม่ใช้บริการผมอีกแล้ว
พร้อมกับกล่าวคำอำลากับผม ผมก็ไม่เป็นไร เชื่อไหมครับ วันต่อมาเธอพิมพ์มา
“พี่ขอโทษ วันนี้มารับพี่กลับนะ” ผมก็ไปรับเธอกลับ เพราะผมได้ค่าโดยสาร
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ผมพิมพ์ในไลน์ยื่นขอเสนอไปว่า
ผม - ไปรับได้ แต่พี่ห้ามกอดนะ
เธอ – ทำไมแกไม่คิดให้มันเป็นเรื่องงานบ้างละ (เธอชอบอ้างเรื่องความปลอดภัย)
ผม – พอผมให้พี่กอดพี่ก็ระริกระรี้ เหมือนปลากระดี่ได้น้ำ แล้วจะให้ผมคิดให้มันเป็นเรื่องงานได้ไงครับ
สุดท้ายเธอยอมตกลงว่าจะไม่กอด พอขึ้นรถ เธอทำยังไงรู้ไหมครับ เธอหลับเลยครับ เธอบอกว่าง่วง ขอกอดนะไม่งั้นตก
แล้วเวลาเธอหลับ ผมเอาหัวไปโขกหมวกกันน็อคของเธอ (ซึ่งเธอซื้อเอง)
เธอพิมพ์ไลน์มาบอกว่าโรแมนติกสุดๆ มีการเอาหัวมาโขกด้วย
ผมนี่ เอิ่มมมมมมมมมมมมมมมมมมม มโนเลเวล 99 อ่ะครับ
มีครั้งหนึ่งเธอให้ผมไปรับกลับบ้านจากห้างใกล้ๆบ้านเธอ พอผมไปถึง ผมก็ไลน์ไปหาเธอว่า "ถึงแล้ว"
เธอบอกว่า "รอหน่อย ไดร์ผมอยู่" ผมก็รอ 15 นาทีเธอก็มา พอเธอขึ้นรถ
เธอโทรหาคนที่บ้านให้ออกมารอรับของที่เธอจ้างแท็กซี่ไปส่ง แล้วตัวเองมานั่งมอเตอร์ไซด์กับผม
เพื่อออออออออออออออออ และยังมีการพิมพ์มาบอกว่า
“ไลน์เป็นแค่แอพพลิเคชั่น มันเป็นแค่ข้อความ พี่ไม่ได้ก้าวก่ายชีวิตของเธอเลยนะ” คิดได้ไงอ่ะ
ยังมีเยอะที่ผมไม่ได้เล่า ลองดูภาพตัวอย่างไลน์ล่ะกันครับ
ต่อมาเมื่อผมไม่ได้กดอ่านไลน์ ให้ข้อความเด้งขึ้นมาอย่างเดียว ตอนนี้ค้างที่ 168 ข้อความครับ
ขนาดผมไม่ได้ตอบ เธอยังพิมพ์มาได้ขนาดนั้น กลับกลายเป็นว่าเธอคิดว่าผมบล็อคไลน์เธอ
ตอนที่ไม่ได้อ่านไลน์มีข้อความหนึ่งซึ่งผมตลกมากครับ
“พี่จะคิดว่าเธอไปชัมบาลา ไปที่ไกลๆนะ ไปแล้วไปอยู่อาศัยที่โน่นเลย”
แล้วรู้ไหมครับเธอทำยังไงต่อ เธอ SMS มาครับ มาทีนึงก็เหมือนเดิมครับ ยาวๆ หลายๆบรรทัด
มีการเปลี่ยนเบอร์เพื่อ SMS หาด้วย แล้วสุดท้ายผมก็บล็อคเบอร์เธอพร้อมกับทำเครื่องหมายว่าเป็นเบอร์สแปมแล้วเรียบร้อยครับ
แต่ทำเครื่องหมายว่าเป็นสแปม (แต่ก็ยังสามารถอ่านข้อความได้ครับ แต่อ่านได้ไม่เต็ม)
เมื่ออาทิตย์ที่แล้วโทรศัพท์ผมตกน้ำเลยต้องเปลี่ยนเครื่องมาเป็นโทรศัพท์เก่าๆธรรมดา มันบล็อคเบอร์ไม่ได้
เธอคนนี้ก็ส่งข้อความมารัวๆเลยครับ มีคืนนึง 26 ข้อความรวด พูดจาบ้าบอคอแตก ละเมอ เพ้อเจ้อ มโน อยู่คนเดียวอะครับ
เช่น “ถึงรู้ว่าบล็อคเบอร์แล้ว ส่งมาไม่มีคนอ่าน ก็จะส่ง” มีการมาบอกด้วยนะครับ
“ว่าผมก็คงรำคาญแระ” ส่งมาซะขนาดนี้ เพิ่งรู้รึไง
ไปดูภาพกันครับ
มีอะไรอยากถาม ถามได้นะครับ
ปล. ผมได้รับเงินทุกการขี่ไปรับไปส่งนะครับ ไม่ได้รับส่งฟรีๆ
ปล2. ถามว่าทำไมไม่บล็อคไลน์ตั้งแต่แรกๆ ผมอยากจะรู้ครับ ว่าเธอจะหยุดเมื่อไรครับ
ปล3. ณ เวลาที่พิมพ์ก็ยังมีข้อความเข้ามาอยู่ครับ
ปล4. ผมไม่ได้รับงานคนนี้มานานแล้วครับ
ปล5. ยังมี sms มาเรื่อยๆนะครับ แต่มาร์คสแปมแล้วอ่านไม่ได้ครับ มันยาวไป--25/10/58
รูปจำนวน 4 รูปนะครับ ***แก้ไขเอารูปออกครับ***
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
GRABBIKER VS ลูกค้าประจำที่ไม่ธรรมดา
ผมได้ทำงานพิเศษ GRABBIKE ของ GRABTAXI โดยทำงานลักษณะเหมือนรถแท็กซี่แต่จะเปลี่ยนรถมอเตอร์ไซด์ครับ
โดยผมจะใช้เวลาว่างหลังเลิกงาน ดีกว่าอยู่เฉยๆ จริงไหมครับ
โดยรถมอเตอร์ไซด์ที่ผมใช้นั้นเป็น BIG BIKE ทรงทัวร์ริ่ง ซึ่งถือว่าคนซ้อนนั่งสบายมาก อาจจะยากแค่ตอนขึ้น
และมีอยู่วันหนึ่ง ซึ่งผมได้ออนไลน์ตอนเย็น และทันใดนั้นเองแอปก็เด้งมีงานขึ้นมา ไปวัดแถวสีลม ผมก็กดรับ และก็ได้งานมา
ซึ่งต้องไปส่ง ผู้โดยสารคนหนึ่งซึ่งเป็นผู้หญิง จากนั้นผมก็ไปรับ ผดส คนนี้ เธออายุมากกว่าผมแน่นอน ซึ่งผมไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้ว
เมื่อเธอขึ้นรถผม ผมก็ออกรถ ทันใดนั้นเธอก็ถามว่า “กอดได้ไหม รถ BIG BIKE มันต้องกอด เพื่อความปลอดภัย”
ผมก็บอกไปว่า “ตามสบายครับ” ซึ่งในใจผมนั้นไม่เป็นเช่นนั้น ผมไม่อยากให้เธอกอด แต่ด้วยว่าเธอเป็น ผดส เป็นลูกค้า
ผมเลยไม่กล้าปฎิเสธ พอถึงจุดหมาย ผมก็เรียกเก็บค่าโดยสาร แต่เธอก็ถามผมว่า
เธอ - กลับไปทางเดิมเลยหรือเปล่า
ผม - ครับ
เธอ - งั้นรอพี่สักชั่วโมงหนึ่ง จะกลับด้วย
ผม - พี่ใช้โปรโมชั่นไปรึยังครับ (GRABBIKE ช่วงระยะเริ่มทดลองมีโปรโมชั่นให้ทดลองใช้งาน)
เธอ -โปรโมชั่น ใช้ไปหมดแล้ว ไม่ต้องห่วงเรื่องเงิน
จากนั้นเธอก็ควักค่าโดยสารให้มา โดยให้มาพร้อมกับพูดว่า “เอาไปก่อนเลยเผื่อขากลับ จะได้ไม่ต้องระแวงว่าพี่จะไม่กลับด้วย”
ผมก็รับมาเงินมา แล้วก็รอจนเธอทำธุระเสร็จ เธอก็กลับกับผม โดยกอดเอวผมตลอดทางซึ่งบางครั้งเธอเลื่อนมือขึ้นมาบริเวณใต้ราวนม
ผมก็ไม่คิดอะไร ผมก็ไปส่งเธอที่บ้าน แล้วยกมือไหว้เธอพูดสวัสดีครับ นี้คือปฐมบทของเรื่องนี้ครับ
วันต่อมาเป็นวันหยุด เธอโทรมาหาผมตอนเที่ยงถามผมว่า
เธอ - รับงานไหม พี่อยากไปวัด....(จังหวัดสมุทรสงคราม)
ผม - มันไกลนะพี่ พี่จะนั่งมอเตอร์ไซด์ไหวหรอครับ
เธอ – พี่นะไหวอยู่ เรานะไหวหรือเปล่า
ผม – งั้นขอสำรวจเส้นทางก่อนนะครับ แล้วจะโทรกลับไปยืนยัน
ผมก็คิดดูแล้วว่า ไปก็ไป ดีกว่าอยู่บ้านเฉยๆ เผื่อพี่คนนี้จะเป็นลูกค้าประจำ (ซึ่งเป็นแบบนั้นจริงๆในภายหลัง)
โดยเมื่อไปถึงวัด ผมก็รออยู่ที่รถ โดยไม่ได้ไปทำบุญหรือทำอะไรก็แล้วแต่ร่วมกับพี่คนนี้ พอเธอเสร็จจากการทำบุญ
เธอก็บอกกับผมว่า “ไปตลาดน้ำกัน” ผมก็ตอบตกลง โดยที่ตลาดน้ำนี้ผมไม่ได้รอที่รถ แต่เดินเที่ยวกับพี่คนนี้ด้วย
โดยที่ผมพยายามจะไม่มีปฏิสัมพันธ์กับพี่คนนี้ใดๆทั้งสิ้น แต่ผมก็ถือของที่เธอซื้อมาพะรุงพะรัง
แล้วเธอพยายามจะขึ้นเรือนำเที่ยวรอบเกาะ เธอพยายามคะยั้นคะยอให้ผมขึ้นเรือนำเที่ยวนี้ให้ได้ แต่ผมดูเวลา สภาพท้องฟ้า
และความที่ไม่อยากมีอะไรกับเธอ นอกจากผู้ให้บริการกับผู้รับบริการ ผมเลยบอกว่า “กลับเถอะครับ ฝนจะตกแล้วพี่”
และสุดท้ายก็กลับถึงบ้านโดยปลอดภัย โดยทั้งขาไปและกลับ เธอกอดผมตลอดทาง
โดยที่เหมือนเดิมกอกมากกว่าเอว หัวซบไหล่ ซึ่งผมไม่ชอบเลย
และภายหลังเธอก็ชอบอ้างขอกอดเพื่อความปลอดภัยตลอด
วันต่อมาเธอให้ผมไปรับเธอกลับที่ทำงาน ซึ่งมันต้องเป็นจุดสนในของเพื่อนเธอ ไม่รอดครับ เป็นจริงๆ
ซึ่งผมไปรับเธอทีทำงานแทบจะทุกวัน โดยที่บางวันเธอก็จะกลับบ้าน ไปวัดนู่น ไปวัดนี่ ไปอ่านหนังสือห้องสมุด
โดยให้ผมไปส่ง แล้วรอเวลาที่ผมเลิกเล่นกีฬา แล้วให้ไปรับ (ผมเล่นกีฬาทุกวัน เวลา 17.00 – 20.00 น. ครับ ถ้าฝนไม่ตกนะ)
เธอไปวัดโน่นวัดนี่ อาทิตย์หนึ่งประมาณ 4 วัน โดยในตอนแรกผมก็คิดว่าพี่คนนี้ไปทำอะไรที่วัดได้บ่อยและ นานขนาดนั้น
ทำไมไม่กลับเลย ทำไมต้องกลับพร้อมผม แล้วมารู้ทีหลังว่าเธอทำทุกอย่าง
เพื่อทำเวลาตรงกับของผมเพื่อที่จะได้นั่งมอเตอร์ไซด์ผมกลับบ้านด้วยกัน
โดยที่พี่คนนี้จะชอบเรียกใช้บริการผมเป็นข้อๆต่อไปนี้ครับ
1. รับจากที่ทำงานกลับบ้าน
2. รับจากที่ทำงานไปวัด ไปห้องสมุด ไปห้าง จากนั้นรอเวลาผมเล่นกีฬาเสร็จแล้ว ให้ไปรับกลับบ้าน
3. เรียกจากบ้านเธอไปสถานที่ต่างๆ ที่เธอไม่เคยไป เช่น ตึกใบหยก (ผมรอข้างล่าง ไม่ขึ้นไปด้วย)
หลักๆก็ประมาณนี้ครับ แต่เรื่องความมันส์มันไม่ได้อยู่ที่ตรงนี้ครับ มันอยู่ที่ตรง ข้อความ ไลน์ ครับ
คุณเคยส่งข้อความหาคนๆหนึ่งมากๆไหมครับ โดยที่เค้ายังไม่ได้ตอบกลับมา พี่คนนี้ ส่งไลน์หาผมทีนึง 10 ข้อความขึ้น
และมากที่สุดที่เคยเห็นคือ 55 ข้อความ โดยแต่ละข้อความนี่ไม่ใช่สั้นๆนะครับ
พิมพ์มาข้อความหนึ่งต้องมีการกด ENTER ให้มันยาวๆ แล้วเธอจะเพ้ออะไรก็ไม่รู้ของเธอครับ
ข้อความแต่ละอันที่ผมอ่านทำให้ผมรู้สึกไม่ดีมากๆ บางครั้งก็คิดว่า เป็นไรมากป่ะวะ มโนไร
แต่ก็ไม่ได้พิมพ์ไปว่าอะไรเธอนะครับ โดยข้อความก็จะประมาณว่า
“พี่โชคดีจังที่ได้รู้จักเธอ” “พี่คิดถึงเธอนะ” “พี่รักเธอนะ”
(ผมคิดนะครับ รักไรวะ แค่ไปรับส่ง ไม่ได้ไปนั่งกินข้าว ไม่ได้ไปวิดีโอคอลอะไรสักอย่าง)
ผมอยากสรุปเรื่องข้อความให้ได้อ่านจริงๆเลยครับ แต่มันยาววววววววววววมากกกกกกกกกกกกกก
จนผมแคปจอได้ 348 ภาพ !!!
ซึ่งแรกๆพี่คนนี้บอกผมว่า ใช้บริการผม เพราะทำวิจัยเกี่ยวกับมอเตอร์ไซด์
ต่อมาพอทำวิจัยเสร็จ (เสร็จเร็วจังวะ) เธอก็บอกว่าที่ทำงานมี ผู้ชายมาติดผัน ก็บอกกับผมว่า
ที่ผมไปรับไปส่ง ทำให้ผู้ชายคนนี้คิดว่าผมเป็นแฟน!!! ห๊ะ ทำให้ผู้ชายคนนี้เลิกยุ่งกับเธอ เธอขอบคุณผมมาก
ผมก็คิดนะ ตกลงไปรับไปส่งเนี่ย เพื่ออะไรกันแน่
ต่อมาเรื่องที่เธอพิมพ์มายาวๆ มีครั้งหนึ่งเธอพิมพ์มาว่าชอบผม รักผม ผมเลยตอบกลับไปว่า
ผม - พี่ต้องเลิกคิดเรื่องจีบผม ชอบผมนะครับ ผมไม่ได้คิดอะไรกับพี่ ผมบอกตั้งแต่แรกๆแล้ว
เธอ – พี่ไม่ได้ชอบเธอแล้ว
ห๊ะ!!! เฮ้ย เมื่อกี้ยังพิมพ์มาว่าชอบ ว่ารัก พอผมสวนเข้าไป ก็ตอบมาแบบนี้เลยรึ
แล้วก็พิมพ์มาแก้ตัวต่างๆ นานา แล้วเธอก็บอกว่าจะไม่ใช้บริการผมอีกแล้ว
พร้อมกับกล่าวคำอำลากับผม ผมก็ไม่เป็นไร เชื่อไหมครับ วันต่อมาเธอพิมพ์มา
“พี่ขอโทษ วันนี้มารับพี่กลับนะ” ผมก็ไปรับเธอกลับ เพราะผมได้ค่าโดยสาร
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ผมพิมพ์ในไลน์ยื่นขอเสนอไปว่า
ผม - ไปรับได้ แต่พี่ห้ามกอดนะ
เธอ – ทำไมแกไม่คิดให้มันเป็นเรื่องงานบ้างละ (เธอชอบอ้างเรื่องความปลอดภัย)
ผม – พอผมให้พี่กอดพี่ก็ระริกระรี้ เหมือนปลากระดี่ได้น้ำ แล้วจะให้ผมคิดให้มันเป็นเรื่องงานได้ไงครับ
สุดท้ายเธอยอมตกลงว่าจะไม่กอด พอขึ้นรถ เธอทำยังไงรู้ไหมครับ เธอหลับเลยครับ เธอบอกว่าง่วง ขอกอดนะไม่งั้นตก
แล้วเวลาเธอหลับ ผมเอาหัวไปโขกหมวกกันน็อคของเธอ (ซึ่งเธอซื้อเอง)
เธอพิมพ์ไลน์มาบอกว่าโรแมนติกสุดๆ มีการเอาหัวมาโขกด้วย
ผมนี่ เอิ่มมมมมมมมมมมมมมมมมมม มโนเลเวล 99 อ่ะครับ
มีครั้งหนึ่งเธอให้ผมไปรับกลับบ้านจากห้างใกล้ๆบ้านเธอ พอผมไปถึง ผมก็ไลน์ไปหาเธอว่า "ถึงแล้ว"
เธอบอกว่า "รอหน่อย ไดร์ผมอยู่" ผมก็รอ 15 นาทีเธอก็มา พอเธอขึ้นรถ
เธอโทรหาคนที่บ้านให้ออกมารอรับของที่เธอจ้างแท็กซี่ไปส่ง แล้วตัวเองมานั่งมอเตอร์ไซด์กับผม
เพื่อออออออออออออออออ และยังมีการพิมพ์มาบอกว่า
“ไลน์เป็นแค่แอพพลิเคชั่น มันเป็นแค่ข้อความ พี่ไม่ได้ก้าวก่ายชีวิตของเธอเลยนะ” คิดได้ไงอ่ะ
ยังมีเยอะที่ผมไม่ได้เล่า ลองดูภาพตัวอย่างไลน์ล่ะกันครับ
ต่อมาเมื่อผมไม่ได้กดอ่านไลน์ ให้ข้อความเด้งขึ้นมาอย่างเดียว ตอนนี้ค้างที่ 168 ข้อความครับ
ขนาดผมไม่ได้ตอบ เธอยังพิมพ์มาได้ขนาดนั้น กลับกลายเป็นว่าเธอคิดว่าผมบล็อคไลน์เธอ
ตอนที่ไม่ได้อ่านไลน์มีข้อความหนึ่งซึ่งผมตลกมากครับ
“พี่จะคิดว่าเธอไปชัมบาลา ไปที่ไกลๆนะ ไปแล้วไปอยู่อาศัยที่โน่นเลย”
แล้วรู้ไหมครับเธอทำยังไงต่อ เธอ SMS มาครับ มาทีนึงก็เหมือนเดิมครับ ยาวๆ หลายๆบรรทัด
มีการเปลี่ยนเบอร์เพื่อ SMS หาด้วย แล้วสุดท้ายผมก็บล็อคเบอร์เธอพร้อมกับทำเครื่องหมายว่าเป็นเบอร์สแปมแล้วเรียบร้อยครับ
แต่ทำเครื่องหมายว่าเป็นสแปม (แต่ก็ยังสามารถอ่านข้อความได้ครับ แต่อ่านได้ไม่เต็ม)
เมื่ออาทิตย์ที่แล้วโทรศัพท์ผมตกน้ำเลยต้องเปลี่ยนเครื่องมาเป็นโทรศัพท์เก่าๆธรรมดา มันบล็อคเบอร์ไม่ได้
เธอคนนี้ก็ส่งข้อความมารัวๆเลยครับ มีคืนนึง 26 ข้อความรวด พูดจาบ้าบอคอแตก ละเมอ เพ้อเจ้อ มโน อยู่คนเดียวอะครับ
เช่น “ถึงรู้ว่าบล็อคเบอร์แล้ว ส่งมาไม่มีคนอ่าน ก็จะส่ง” มีการมาบอกด้วยนะครับ
“ว่าผมก็คงรำคาญแระ” ส่งมาซะขนาดนี้ เพิ่งรู้รึไง
ไปดูภาพกันครับ
มีอะไรอยากถาม ถามได้นะครับ
ปล. ผมได้รับเงินทุกการขี่ไปรับไปส่งนะครับ ไม่ได้รับส่งฟรีๆ
ปล2. ถามว่าทำไมไม่บล็อคไลน์ตั้งแต่แรกๆ ผมอยากจะรู้ครับ ว่าเธอจะหยุดเมื่อไรครับ
ปล3. ณ เวลาที่พิมพ์ก็ยังมีข้อความเข้ามาอยู่ครับ
ปล4. ผมไม่ได้รับงานคนนี้มานานแล้วครับ
ปล5. ยังมี sms มาเรื่อยๆนะครับ แต่มาร์คสแปมแล้วอ่านไม่ได้ครับ มันยาวไป--25/10/58
รูปจำนวน 4 รูปนะครับ ***แก้ไขเอารูปออกครับ***
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้