เนื่องจากเป็นกระทู้แรกอาจพิมไม่ถูกบ้าง แต่จะพยายามพิมให้กระชับให้มากที่สุดนะคะ
*เรากับแฟนคบกันมา2ปีค่ะ โดยที่ตลอดเวลาที่คบกันหลังจาก3เดือนแรกเป็นต้นมา ค่าใช้จ่ายแทบทุกอย่างในชีวิตคู่เราเป็นคนจ่ายค่ะ รวมถึงค่าใช้จ่ายเกือบ70%ในชีวิตเขาด้วยค่ะ เหมือนเขารายได้ไม่พอรายจ่ายตัวเองค่ะ (แฟนทำงานเป็นนักร้องค่ะ) ตลอดเวลาที่คบกัน ค่าข้าว ค่าดูหนัง ค่าใช้จ่ายเวลาไปเที่ยว ค่าเดินทาง หรือเขาซื้อของที่อยากได้ คือเราจะเป็นคนซัพพอร์ตส่วนนี้ เพราะทราบดีว่าเขาไม่สามารถจ่ายได้แน่นอน เราก็ยินดีค่ะ เหมือนได้ช่วยเหลือแฟนแบ่งเบาด้วย แต่ว่าที่เราเหนื่อยมากๆคือ เกือบทุกเดือนเขาจะมีปัญหาเรื่องจ่ายค่าเช่าหอไม่พอค่ะ เราก็ให้ยืมตลอด(เดือนละ5000บาท) ค่าผ่อนรถเราก็ให้ยืมเรื่อยๆ เช่นสมมุติ 7000 เค้ามี4000 เราก็ให้ยืม3000 หรือบางเดือนก็เป็นเงินเราเต็มจำนวนเลยค่ะ เราจะมาอยู่กับแฟนอาทิตย์ละ3-4วัน และทุกครั้งที่มา แฟนเราจะหยิบเงินเราเป็นค่าไปทำงาน200บ้าง 300บ้าง หรือบางทีก็500-1000 อ้างว่าต้องไปคุยงานต่อกับผู้ใหญ่หรือเพื่อนจะต้องมีแชร์ค่าอาหารหรือดื่มบ้าง บางครั้งเขายืมเงินเพื่อน ยืมคนอื่นมาแล้วหาคืนไม่ทัน สุดท้ายก็มาเป็นเราอีกค่ะที่ต้องรับผิดชอบนี้ ก็เป็นแบบนี้วนอยู่ทุกเดือนจนตอนนี้ค่ะ เราเหนื่อยมาก ยอมรับนะคะว่าหลายครั้งก็แอบร้องไห้ ว่าทำไมเราต้องเหนื่อยขนาดนี้ (เราทำอาชีพพริตตี้ค่ะรายได้ก็พอมีอยู่ใช้เหลือเก็บสบายๆ ตกเดือนละ30000-40000 บางเดือนได้งานใหญ่ๆหน่อยก็มากกว่านั้นตก6-70000 ค่ะ เมื่อก่อนเรามีเงินใช้กิน เที่ยวซื้อของส่วนตัวเราได้สบายๆแล้วยังเหลือแบ่งไว้เป็นเงินเก็บอีก) แต่ตอนนี้เงินในบัญชีเก็บเราก็เริ่มดึงมาใช้แล้วค่ะ พอเราจะพูดกับแฟนว่า เราเหนื่อยๆนะ ต้องมาจ่ายให้เธอแบบนี้ตลอด แล้วที่ยืมๆไปทุกเดือนกับที่หยิบๆยืมเงินเราไปก็ตก105,000แล้ว เราไม่คิดพวกค่ากินข้าว เที่ยวด้วยกันนะคะ ก็คิดแต่เงินที่เขายืมกับที่ใช้หนีคืนเพื่อนให้เขาอะค่ะ พอเรามีปัญหากันเพราะเขาทำงานร้องเพลงฟรีแล๊นซ์งานจะไม่เปนเวลา ไม่เป็นวันประจำ บางทีเลิกช้า เลิกดึก บางวันนัดเราแล้ว แต่มีงานด่วนเป็นอีเว้นท เข้ามาก็ต้องรับ เพราะงานมันไม่แน่นอนมีมาต้องรีบรับทำไว้ก่อน เราก็เหนื่อยๆรู้สึกแย่ๆ มีแฟนแต่เหมือนตัวคนเดียว เค้าทำงานเลิกมาก็เหนื่อยอยากพัก ง่วงนอน เราก็น้อย้หมือนเราถูกละเลยหลายๆครั้งแล้วยังต้องมาแบกภาระที่คอยจ่ายให้เขาอีก ร้องไห้พูดออกมา เขาก็จะมีสีหน้าท่าทางไม่โอเค บอกเราว่าเราพูดให้เขารู้สึกแย่ เหมือนเรากำลังว่าเขาเกาะผู้หญิงกิน เขาไม่ชอบให้ใครทำเหมือนเขาเกาะผู้หญิง- เขาก็จะเสียใจแล้วนิ่งไป ไม่พูดกับเราค่ะ เราก็ไม่รู้จะทำยังไง แต่ซักพักเขาก็จะมากอด มาเอาใจค่ะ ถามอยากกินไรมั้ย ออกไปซื้อขนม ซื้อเค้กมาให้ค่ะ คือเขาค่อนข้างเอาใจเก่ง เทคแคร์ดี ใส่ใจรายละเอียดเราค่ะ เช่นรู้ว่าเรามีงานวันนี้ๆ หรือวันครบรอบ วันพิเศษอะไรพวกนี้เขาก็จะมีการ์ด หรือเมสเสจข้อความมาให้ตลอด เขาง้อเก่งค่ะ เราก็แพ้เขาตรงนี้ แต่ตอนนี้เราเริ่มรู้สึกว่าเราเหนื่อยมากกับทุกๆอย่าง บางทีเราอยู่ๆน้ำตาก็ไหลร้องไห้ออกมาเอง มีนเหนื่อยแบบบอกไม่ถูก บางทีเราก็รู้สึกว่าเขารักเราจริงหรือเปล่า ทำไมเอาเปรียบเราจังเลย ที่ง้อๆที่ปากหวานทำดีด้วย เพราะมันแค่ผลประโยชน์หรือเปล่า คือเขาเดือดร้อนเราก็ยังต้องดูแลเขา แต่เวลาเราเดือดร้อนเราแค่จะบอกว่าเราเหนื่อยนะ เขาก็ไม่พอใจเราทุกที อึดอัดมากค่ะ
แฟนใช้เงินเรา(ผู้หญิง)แล้วพอเราพูดถึงเรื่องเงินก็ไม่พอใจค่ะ
*เรากับแฟนคบกันมา2ปีค่ะ โดยที่ตลอดเวลาที่คบกันหลังจาก3เดือนแรกเป็นต้นมา ค่าใช้จ่ายแทบทุกอย่างในชีวิตคู่เราเป็นคนจ่ายค่ะ รวมถึงค่าใช้จ่ายเกือบ70%ในชีวิตเขาด้วยค่ะ เหมือนเขารายได้ไม่พอรายจ่ายตัวเองค่ะ (แฟนทำงานเป็นนักร้องค่ะ) ตลอดเวลาที่คบกัน ค่าข้าว ค่าดูหนัง ค่าใช้จ่ายเวลาไปเที่ยว ค่าเดินทาง หรือเขาซื้อของที่อยากได้ คือเราจะเป็นคนซัพพอร์ตส่วนนี้ เพราะทราบดีว่าเขาไม่สามารถจ่ายได้แน่นอน เราก็ยินดีค่ะ เหมือนได้ช่วยเหลือแฟนแบ่งเบาด้วย แต่ว่าที่เราเหนื่อยมากๆคือ เกือบทุกเดือนเขาจะมีปัญหาเรื่องจ่ายค่าเช่าหอไม่พอค่ะ เราก็ให้ยืมตลอด(เดือนละ5000บาท) ค่าผ่อนรถเราก็ให้ยืมเรื่อยๆ เช่นสมมุติ 7000 เค้ามี4000 เราก็ให้ยืม3000 หรือบางเดือนก็เป็นเงินเราเต็มจำนวนเลยค่ะ เราจะมาอยู่กับแฟนอาทิตย์ละ3-4วัน และทุกครั้งที่มา แฟนเราจะหยิบเงินเราเป็นค่าไปทำงาน200บ้าง 300บ้าง หรือบางทีก็500-1000 อ้างว่าต้องไปคุยงานต่อกับผู้ใหญ่หรือเพื่อนจะต้องมีแชร์ค่าอาหารหรือดื่มบ้าง บางครั้งเขายืมเงินเพื่อน ยืมคนอื่นมาแล้วหาคืนไม่ทัน สุดท้ายก็มาเป็นเราอีกค่ะที่ต้องรับผิดชอบนี้ ก็เป็นแบบนี้วนอยู่ทุกเดือนจนตอนนี้ค่ะ เราเหนื่อยมาก ยอมรับนะคะว่าหลายครั้งก็แอบร้องไห้ ว่าทำไมเราต้องเหนื่อยขนาดนี้ (เราทำอาชีพพริตตี้ค่ะรายได้ก็พอมีอยู่ใช้เหลือเก็บสบายๆ ตกเดือนละ30000-40000 บางเดือนได้งานใหญ่ๆหน่อยก็มากกว่านั้นตก6-70000 ค่ะ เมื่อก่อนเรามีเงินใช้กิน เที่ยวซื้อของส่วนตัวเราได้สบายๆแล้วยังเหลือแบ่งไว้เป็นเงินเก็บอีก) แต่ตอนนี้เงินในบัญชีเก็บเราก็เริ่มดึงมาใช้แล้วค่ะ พอเราจะพูดกับแฟนว่า เราเหนื่อยๆนะ ต้องมาจ่ายให้เธอแบบนี้ตลอด แล้วที่ยืมๆไปทุกเดือนกับที่หยิบๆยืมเงินเราไปก็ตก105,000แล้ว เราไม่คิดพวกค่ากินข้าว เที่ยวด้วยกันนะคะ ก็คิดแต่เงินที่เขายืมกับที่ใช้หนีคืนเพื่อนให้เขาอะค่ะ พอเรามีปัญหากันเพราะเขาทำงานร้องเพลงฟรีแล๊นซ์งานจะไม่เปนเวลา ไม่เป็นวันประจำ บางทีเลิกช้า เลิกดึก บางวันนัดเราแล้ว แต่มีงานด่วนเป็นอีเว้นท เข้ามาก็ต้องรับ เพราะงานมันไม่แน่นอนมีมาต้องรีบรับทำไว้ก่อน เราก็เหนื่อยๆรู้สึกแย่ๆ มีแฟนแต่เหมือนตัวคนเดียว เค้าทำงานเลิกมาก็เหนื่อยอยากพัก ง่วงนอน เราก็น้อย้หมือนเราถูกละเลยหลายๆครั้งแล้วยังต้องมาแบกภาระที่คอยจ่ายให้เขาอีก ร้องไห้พูดออกมา เขาก็จะมีสีหน้าท่าทางไม่โอเค บอกเราว่าเราพูดให้เขารู้สึกแย่ เหมือนเรากำลังว่าเขาเกาะผู้หญิงกิน เขาไม่ชอบให้ใครทำเหมือนเขาเกาะผู้หญิง- เขาก็จะเสียใจแล้วนิ่งไป ไม่พูดกับเราค่ะ เราก็ไม่รู้จะทำยังไง แต่ซักพักเขาก็จะมากอด มาเอาใจค่ะ ถามอยากกินไรมั้ย ออกไปซื้อขนม ซื้อเค้กมาให้ค่ะ คือเขาค่อนข้างเอาใจเก่ง เทคแคร์ดี ใส่ใจรายละเอียดเราค่ะ เช่นรู้ว่าเรามีงานวันนี้ๆ หรือวันครบรอบ วันพิเศษอะไรพวกนี้เขาก็จะมีการ์ด หรือเมสเสจข้อความมาให้ตลอด เขาง้อเก่งค่ะ เราก็แพ้เขาตรงนี้ แต่ตอนนี้เราเริ่มรู้สึกว่าเราเหนื่อยมากกับทุกๆอย่าง บางทีเราอยู่ๆน้ำตาก็ไหลร้องไห้ออกมาเอง มีนเหนื่อยแบบบอกไม่ถูก บางทีเราก็รู้สึกว่าเขารักเราจริงหรือเปล่า ทำไมเอาเปรียบเราจังเลย ที่ง้อๆที่ปากหวานทำดีด้วย เพราะมันแค่ผลประโยชน์หรือเปล่า คือเขาเดือดร้อนเราก็ยังต้องดูแลเขา แต่เวลาเราเดือดร้อนเราแค่จะบอกว่าเราเหนื่อยนะ เขาก็ไม่พอใจเราทุกที อึดอัดมากค่ะ