สวัสดีค่ะ ขออนุญาตให้ล็อคอินใหม่นะคะเนื่องจากล็อคอินที่ใช้อยู่ประจำมีคนรู้จัก
ค่อนข้างยาวนิดนึงนะคะ อาจมีคำผิดเพราะพิมในไอแพดค่ะ ถ้างงตรงไหนอยากให้อธิบายตอนไหสเพิ่มบอกได้นะคะ นี่ก็พยายามย่อแล้ว555
กระทู้นี้เหมือนเป็นการระบายเรื่องต่างๆในชีวิตของจขกท.มากกว่า เพราะในชีวิตของเราแทบไม่มีเพื่อนสนิทเลย เราไม่เคยมีโมเม้นเม้ากันกับเพื่อนแบบสาวๆคนอื่นๆเท่าไหร่นัก สถานะคนสนิทข้างเราจะมีแค่แฟนเท่านั้น ส่วนตอนเด็กก็ไม่พูดถึงนะคะเราไม่มีเพื่อนมาแต่ไหนแต่ไรแล้วอยู่คนเดียวตลอดล่ะ เด็กๆเพื่อนแอนตี้555
พอเริ่มโตเรารู้สึกเหมือนขี้เกียจมีเพื่อนมีแฟนก็พอเม้ากะแฟนได้มีไรเล่าให้แฟนฟังแถมยังเข้าข้างเราตามใจเราด้วย ไปไหนไปกะแฟนสบายสุดๆ เราเป็นเหมือนคนที่ขาดแฟนไม่ได้ เลิกกับคนนี้ปุ๊บต้องมีใหม่ทันที แต่เรากลับเป็นคนที่ไม่ค่อยจริงจังกับใครเลยเลิกได้ง่ายๆถ้าเจอคนที่ดีกว่า
ยกตัวอย่างเหตุการณ์ที่เริ่มต้นเมื่อปีก่อน เราคบกะผู้ชายคนนึงมาตั้งแต่สมัยเรียนม.ปลาย ผู้ชายคนนี้เป็นคนดีมาก เป็นเด็กเรียนไม่ค่อยสนเรื่องรักๆเท่าไหร่แต่เราก็ดันไปจีบเค้ามาได้555 ไม่ใช่เพราะชอบเขานะแต่เพราะรู้สึกมันท้าทายดี อยากรู้ว่าเพื่อนจะทำหน้ายังไงถ้ารู้ว่าผู้ชายคนนี้ที่เพื่อนในห้องเรียกว่าเป็นสมบัติของห้อง(ขนาดนั้น?)มาเป็นแฟนกะผู้หญิงที่คนไม่ชอบหน้าอย่างเรา สุดท้ายผู้ชายคนนี้ขอเรียกว่านายAละกัน เค้าหลงเรามาก อย่างกะคนไม่เคยมีความรัก ทำให้เราทุกอย่าง ตั้งแต่การบ้าน รายงาน จะให้ทำไรทำให้หมด เราก็สบายสิ อยู่ด้วยแล้วรู้สึกสบายดี เป็นคนคุยแล้วมีหลักการดี เราจะระบายอะไรใส่ก็ได้เครียดอะไรมีปัญหาอะไรก็เล่าให้ฟัง แถมให้กำลังใจเรากลับมาทุกครั้ง เวลาและความดีของนายAทำให้เราเริ่มอยากคบกะเค้าไปนานๆ หวงด้วย555ผู้ชายดีๆแบบนี้ไม่อยากให้ใคร แต่เราก็ยังมีคุยกะผู้ชายคนอื่นๆตามแชทบ้างนะแต่ก็ไม่ได้จริงจังอะไรกะคนพวกนี้เหมือนคุยสนุกๆยังคงให้Aเป็นที่1อยู่
จนวันนึง เราได้เจอกับผู้ชายอีกคนขอเรียกว่านายB นายBเป็นเพื่อนของเพื่อนเราเอง เป็นเดือนอีกคณะนึง อ่อ ตอนนี้อยู่มหาลัยแล้ว เราเริ่มมีกลุ่มเพื่อน แต่เป็นเพื่อนผู้ชายหมดนะ แต่ไม่ได้สนิทอะไรเป็นกลุ่มที่เรียนด้วยกันเที่ยวด้วยกันมากกว่า เป็นกลุ่มผู้ชาย8คนเราเป็นผู้หญิงคนเดียว555คนนอกมองคงดูแ-ดมาก เราก็ไม่ใช่ผู้หญิงลุยๆแบบนิสัยผู้ชายนะ เป็นผู้หญิงที่ชอบแต่งตัวคนนึงเลยล่ะ เราคงเป็นคนนิสัยไม่ดีที่พวกผู้หญิงเค้าไม่ชอบมั้งเลยเข้ากะผู้หญิงไม่ได้ แต่ช่างเถอะ เราชอบอยู่ในหมู่ผู้ชายเยอะๆมากกว่า ดูเด่นดี เข้าเรื่องดีกว่า นายBเนี่ยก็มาจีบเรา ด้วยความที่เค้าหน้าตาดี คำพูดดูทันเราทุกอย่างเราเริ่มรู้สึกอยู่กะเค้าแล้วท้าทายดี แอบคุยกันมันสนุกดี จนวันนึงเค้าพาไปกินเหล้าสุดท้ายไปจบที่ห้องแล้วยังไงต่อก็คงจะรู้ๆกันนะคะ แฟนเราไม่รู้นะว่าที่มอเราเป็นยังไงเพราะอยู่คนละมอกัน ช่วงที่อยู่กะนายBเนี่ยเราดูหลงเค้ามากกกกก แถมมารู้ตอนหลังว่าเค้ามีแฟนแล้ว เจ็บมาก แต่ก็ยังยอมแอบเจอกะเค้าแบบลับๆ นายBมานอนที่หอเราบ่อย เรานี่ยอมเค้าทุกอย่าง ย้อนกลับไปมองนี่ตัวเองดูไร้ค่ามากเลวมากๆด้วยไม่รู้ทำไปได้ยังไงซึ่งปกติเราไม่ใช่ผู้หญิงที่เป็นรองผู้ชายนะแต่อยู่กะไอหมอนี่ยอมมันทุกอย่าง แล้ววันนึงความลับก็ไม่มีในโลกแฟนนายBจับได้ แฟนเราก็จับได้ แฟนเราเสียใจมากร้องไห้เลยแต่บอกจะให้โอกาสเราให้เลิกยุ่งกะนายBซ้ะ ส่วนแฟนนายBน่ะเหรอ โอ้โหตอนนั้นที่เจอหน้าครั้งแรกนี่นางถือมีดปรี่เข้ามาหาเราเลยโชคดีที่นายBห้ามไว้ได้ แต่หลังจากเหตุการณ์รถไฟชนแฟนเราให้โอกาสแล้ว เราก็ยังไม่เลิกเลวแอบเจอกับนายBต่อ เราเป็นคนบอกเลิกแฟนเรา แล้วก็แอบเจอกับนายBไปเรื่อยๆ
จนสุดท้ายเราเหมือนจู่ๆก็ตาสว่างได้ เรานั่งถามตัวเองว่านี่มีความสุขแล้วเหรอ ร้องไห้ทุกวันนี่มีความสุขเหรอ หลอกตัวเองหรือป่าวว่าอยู่กับไอ้หมอนี่แล้วมีความสุข พอเห็นเค้าหวานกะแฟนหน้าเฟสเราก็จะเป็นจะตายแต่ทำอะไรไม่ได้เพราะเค้าไม่ใช่ของเรา ถ้ามันรักเรามันไม่ทำแบบนี้กับเราหรอก ที่ออกจากปากมัน ตำโกหกทั้งนั้น ก็แค่หวังจะฟันเราฟรีๆ พอเริ่มคิดได้เราก็เดินออกมาเองตัดการติดต่อกับนายBไปเลย แรกก็ทรมานเหมือนจะตายเวลาไม่มีเค้า แต่เอาจริงๆไม่มีใครตายเพราะอกหักหรอกเชื่อเถอะ ช่วงที่เราดราม่าก็มีนายAกลับมาคุยด้วย เราไม่ได้กลับไปหาเขานะ เขากลับเค้ามาเอง เขาบอกขออยู่ในฐานะเพื่อนก่อนก็ได้ อย่างน้อยเราจะได้มีคนคอยปลอบใจคอยรับฟัง และเราก็ผ่านช่วงเวลาทรมานมาได้เพราะมีนายAอยู่ข้างๆ เราบอกตัวเองมาตลอดว่านายAเป็นคนที่แสนดีเหลือเกิน ผู้ชายแบบนี้หาแทบไม่ได้อีกแลัว เราต้องรักเขาสิ เราบอกตัวเองให้รักนายAแต่เราก็ไม่รักเขาสักที เราก็บอกเขามาตลอดนะ ว่าเราไม่ได้รักเขาแต่เขาก็ตอบกลับมาว่า ให้ลองคบเขาไปเรื่อยๆอย่าทิ้วเขา ขอเวลานะ เราอยากได้ผู้ชายแบบไหนเขาจะพยายามเป็นให้ ตอนนี้เขายังไม่รวยอาจจะให้นู่นให้นี่ได้ไม่เต็มที่ แต่ขอเวลา ถ้าเรียนจบมีงานทำ เขาจะเต็มที่ให้มุกอย่างกับเรา จริงๆเราก็ไม่ได้อยากได้อะไรหรอก อยากได้ไรเราก็ซื้อเองได้เวลาไปกินอะไรเราก็ช่วยหารนะ ลไม่เคยเอาเปรียบเรื่องนี้ แต่จนแล้วจนรอดคบมาก็นาน เราก็ไม่รักเขาสักที แต่ก็มีความสุขดีนะเวลาอยู่กับเขา
แต่แล้ววันนึง ตอนนั้นเราไม่ค่อยอยู่กลุ่มเพื่อนแล้วแล้วก็ย้ายไปเรียนคนละสาขากับเพื่อนพวกนั้น เราได้ไปเจอผู้ชายคนนึงในคณะและได้เข้าไปอยู่ในกลุ่มเค้าขอเรียกว่านายC ก็ยังคงเป็นกลุ่มผู้ชายเหมือนเดิม ชายล้วน9คน เราค่อนข้างคุยกับนายCบ่อย และจากประสบการณ์ที่คุยกับผู้ชายมาเยอะ เรารู้หมดแหละว่าผู้ชายที่เข้ามาคุยเข้ามาด้วยจุดประสงค์ไหน แบบเพื่อนหรือเข้ามาจีบ ซึ่งคำพูดนายCเค้าคุยกับเรามากกว่าเพื่อนแน่นอนตอนนั้นเรามั่นใจมาก ช่วงนั้นเค้าจะชวนเราออกมากินข้าวเย็นด้วยกันทุกวัน แต่ไม่มีอะไรเกินเลยนะ เหมือนเพื่อนสนิทมากกว่า แต่เรานี่สิ ชอบนายCมากกกก แบบเวลาเรียนจะมองเขาตลอด สังเกตทุกอย่างเกี่ยวกับเขา เวลาจับดินสอวาดรูปเป็นแบบไหน เสื้อผ้าที่ใส่ นิ้วมือ สังเกตไปหมด เวลาพูดอะไรจะตั้งใจฟังตลอด พอเลิกเรียนจะหาเรื่องทักไปคุยตลอด แต่ก็มีเสียงในใจว่าไม่ควรเราจะทำร้ายนายAอีกแล้วเหรอ พยายามห้ามใจแต่สึดท้ายก็ไม่ได้เหมือนเดิม ยิ่งเวลาผ่านไปเรายิ่งชอบนายCมากขึ้นเรื่อยๆ เหมือนนายAก็เริ่มผิดสังเกตว่าเราเปลี่ยนไป ไม่ค่อยคุยกะเค้าและอะไรอีกหลายๆอย่างที่เค้าพอจะรู้ว่าเรากำลังบ้าผู้ชายคนอื่นอีกแล้ว แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อนๆ นายAกลับบอกว่าถ้าเลิกชอบนายCไม่ได้ก็เลิกกับเขาซ้ะ แล้วไปเต็มที่กับนายCไว้โดนทิ้งอีกเมื่อไหร่เขาก็จะรออยู่เหมือนครั้งนายB เรานี่หน้าชาเลยและนายAก็หายเงียบไปไม่คุยกับเราสุดท้ายเขาก็บอกเลิกเรา แต่ก่อนไปนายAมาโพสหน้าเฟสเราว่า โชคดีนะที่รัก ขอให้เขาให้เธอเท่ากับที่เธอให้เขาไป ซึ่งปกติเราไม่ค่อยโพสอะไรหน้าเฟสกันเท่าไหร่ ถ้าไม่ใช่เพื่อนรร.เก่าจะไม่มีใครรู้ว่าเรามีแฟนแล้ว หลังจากโพสนายA นายCก็ทักมาคุย คุยปกติทั่วไปแล้วก็วกเค้ามาถามว่า หน้าเฟสนั่นแฟนเหรอ ไม่รู้ทำไมเราไม่โกหก เราบอกความจริงไป เคยคบกัน เพิ่งเลิกกัน นายCก็บอก อ้าวไหนบอกตอนแรกไม่มีแฟน โกหกนี่นา แบบพูดออกแนวขำๆ แล้วก็เริ่มถามเราว่า เราชอบเขามั้ย ตอนนั้นเราความรู้สึกเสียใจที่เลิกกับนายAหายไปหมด เราเขินมาก แล้วก็บอกความจริงไปว่า ใช่เราชอบแก แต่รู้มั้ย เค้าตอบเราว่าอะไร.. เค้าตอบกลับมาว่า ขอโทษนะ เราเป็นเพื่อนกันน่ะดีแล้ว... ตอนนั้นนี่ เราช็อคมาก ไม่คิดว่าเขาจะตอบกลับมาแบบนั้น เรามั่นใจมาตลอดว่าเราไม่ได้คิดกับเขาแค่ฝ่ายเดียว แต่เราก็ต้องคิดผิด นี่เราหลงตัวเองมาตลอดเหรอ ตอนนั้นเราแบบ เสียใจมาก เหมือนตัวคนเดียวไม่เหลือใครเลย เวลาเรียนนายCก็ชอบไปนั่งคุยกับผู้หญิงคนอื่นซึ่งปกติเค้าไม่เคยทำเลย เวลาไปคุยไปหยอกเล่นก็จะชอบหันมามองหน้าเรา เหมือนจะดูว่าเราทำหน้ายังไง ตอนนั้นเรารู้สึกเฟลมาก เสียใจมากๆด้วย แถมไม่รู้จะระบายกับใคร
และแล้วก็มีบุคคลใหม่เข้ามา ขอเรียกว่านายDละกัน ด้วยความที่เราเสียใจเรามักจะระบายใส่เฟส ดราม่าจนชาวบ้านเค้าคงจะรำคาญ นายDก็ทักเข้ามาคุย เรียนคณะเดียวกันนี่แหละ แต่เราไม่รู้จักซึ่งปกติเราก็ไม่ได้สนใจใครอยู่แล้วเลยไม่ค่อยรู้จักคนมากนัก ลุคของนายDจะดูเป็นแบดบอย ร้ายๆ เราเลยคิดว่าคงหวังจะเข้ามาฟันเราแล้วทิ้งอีกน่ะสิ แต่ด้วยความที่ตอนนั้นเฮิร์ทหนักเลยทำให้สมองส่วนยับยั้งชั่งใจมันทำงานได้น้อยลง ตอนนั้นกับมีความคิดที่ว่า ก็ดีเหมือนกัน นี่ก็ไม่มีไรจะเสียละ อยากจะลองเล่นกับไฟดูเจ็บกลับมาก็ถือว่าประสบการณ์ละกัน คุยไปเล่นๆเผื่อจะทำให้ลืมAกับCได้ เราลืมง่ายอยู่แล้ว แต่เมื่อได้คุยได้ลองไปเที่ยวด้วยกัน เขากลับไม่ใช่ผู้ชายร้ายๆแบบที่คิด นั่นมันภายนอกชัดๆ ตัวตนเขานี่เรียกได้ว่าเป็นผู้ชายอบอุ่นด้วยซ้ำ แถมดูแลเราดีทุกอย่างซึ่งเราก็เล่าเรื่องนายAกับนายCให้เขาได้รับรู้นะแล้วก็บอกด้วยว่าใจตอนนี้ยังมีให้Cอยู่บ้าง เขาก็หัวเราะนะแล้วก็บอกไม่เป็นไรหรอกตอนนี้เราก็ไม่ได้จริงจังอะไรกันอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ เราก็บอกดีละที่คิดแบบนี้ ไม่ต้องคิดจริงจังกัน คบกันแค่ปัจจุบันไม่ต้องนึกถึงอนาคตเบื่อกันเมื่อไหร่แล้วก็แยกทางจะได้ไม่เจ็บ แรกๆที่นายCรู้ว่าเราคบกับนายDเราว่าเขามีอาการไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัดนะ ไม่คุยกะเราเลย เย็นชามากกกแต่ผ่านไนานเข้าก็เริ่มปกติละ ส่วนความสัมพันธ์ระหว่างเรากับนายD จากที่คุยกันว่าจะคบกันเล่นๆไอ้ที่คบเล่นๆน่ะ ลากยาวมสเป็นปีเลย ทุกช่วงเวลาที่ผ่านมาไม่มีวันไหนเลยที่เขาทำให้เราเสียใจ ยอมเราทุกอย่าง เราอยากได้อะไรจะไปไหนก็ให้หมด ไม่เคยขัดเราด้วย เวลาเราป่วยก็ดูแลเราดีมาก จากผู้ชายที่ดูร้ายๆเขาเริ่มเปลี่ยนตัวเอง เลิกเที่ยว เลิกเหล้า ไอ้หลุมๆใบเขียวก็เลิกดูด บุหรี่ก็เลิก เริ่มตั้งใจเรียนไม่เคยโดดเรียนเลย เราอยากกินอะไรตอนดึกออกไปหามาให้ตลอด อยู่ที่หอก็ซักผ้าให้ เก็บของให้ คือทำให้เราทุกอย่าง จนเราเริ่มรู้สึกดีกับเขา จากที่ไม่เคยคุยเรื่องอนาคตเราก็คุยถึงอนาคตกัน เขาเริ่มใก้เราไปเจอกับแม่เขาเริ่มคุยว่า เรียนจบจะเก็บเงินแต่งงานกัน คือคิดอนาคตไปไกลมาก แต่เราก็เผื่อใจไว้แล้วนะว่าแฟนตอนเรียนอาจจะหวังอะไรไม่ได้ แต่ถามว่าให้คนนี้อยู่ด้วยกันไปจนแก่เฒ่าเราทำได้มั้ย เราก็อยู่ได้นะ อยู่อย่างมีความสุขด้วย แต่ติดแค่อย่างเดียว จนถึงตอนนี้ เรายังลืมนายCไม่ได้ เรายังเรียนกับนายCอยู่ ความรู้สึกเรายังเหมือนเดิมทุกอย่าง เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ผ่านมานานขนาดนี้แล้ว แถมกับนายDเราก็คิดว่าเรารักแล้วนะแต่ทำไมเรายังรู้สึกดีกับนายCอยู่ รู้สึกดีทุกครั้งที่ได้คุยกับเค้า รู้สึกเหมือนโลกสดใสมีกำลังใจทุกครั้งเวลานายCชมเราให้กำลังใจเรา มีหลายครั้งนะที่เราไปเที่ยวกันสามคน เรานายCนายD เวลาเราเลือกซื้ออะไรเราจะชอบเผลอไปถามนายCทั้งๆที่นายDเป็นแฟนเรา อ่อ นายCย้ายมาอยู่หอเดียวกะเรา หอเดียวกันไม่ใช่ห้องเดียวกันนะ เวลาเราอาหารเราก็จะทำเผื่อนายC ตอนนี้เราก็พยายามจะรักษาระยะห่างไว้ พยายามตัดใจ แต่ก็เป็นปีๆแล้วความรู้สึกเราก็ยังเหมือนเดิมทุกอย่าง แต่เราจะไม่เสียนายDไปแน่ๆเราบอกตัวเอง ตอนนี้Dคือผู้ชายที่ดีที่สุดสำหรับเราแล้วเราจะต้องไม่ทำผิดพลาดซ้ำสองเด็ดขาด เราอยากจะลืมๆไม่คิดอะไรกับนายCแต่ก็ทำไม่ได้สักที ไม่รู้ต้องใช้เวลานานแค่ไหน อ่อ DกับCสนิทกันนะคะ
บางครั้งเราก็มีความคิดบ้าๆว่า ทำไมนะ โลกนี้ถึงคบผู้ชาย2คนไม่ได้ จะมีมั้ยนะ คนที่รักใครได้2คนในเวลาเดียวกัน เราอยากจะรู้ว่าความรู้สึกที่เรามีให้กับนายCมันคืออะไรกันแน่ มันไม่ใช่ความรักใช่ไหม เพราะเราคิดว่าเรารักนายD
เราควรจะทำยังไงดีคะ ควรตัดใจจากนายCยังไงดี เวลาอยู่กับนายCเราคงจะเข้าข้างตัวเองที่คิดว่าเวลาเขามองเราคุยกับเรามันมีความรู้สึกบางอย่างที่มากกว่าเพื่อน แต่เราคงเข้าข้างตัวเองไปนั่นแหละ ถ้าเขาชอบเราเขาคงไม่พูดกับเราในตอนแรกแบบนั้นหรอกเนอะ แต่อยู่แบบนี้มันทรมานมากอ่ะ แฟนก็รักอีกคนก็ตัดไม่ได้สักที เราควรจะทำยังไงดี
เป็นไปได้ไหมที่คนเราจะรักคน2คนในเวลาเดียวกัน กระทู้เพ้อๆถึงความเลวตัวเองและอยากถามว่าเราควรจะทำยังไงดี
ค่อนข้างยาวนิดนึงนะคะ อาจมีคำผิดเพราะพิมในไอแพดค่ะ ถ้างงตรงไหนอยากให้อธิบายตอนไหสเพิ่มบอกได้นะคะ นี่ก็พยายามย่อแล้ว555
กระทู้นี้เหมือนเป็นการระบายเรื่องต่างๆในชีวิตของจขกท.มากกว่า เพราะในชีวิตของเราแทบไม่มีเพื่อนสนิทเลย เราไม่เคยมีโมเม้นเม้ากันกับเพื่อนแบบสาวๆคนอื่นๆเท่าไหร่นัก สถานะคนสนิทข้างเราจะมีแค่แฟนเท่านั้น ส่วนตอนเด็กก็ไม่พูดถึงนะคะเราไม่มีเพื่อนมาแต่ไหนแต่ไรแล้วอยู่คนเดียวตลอดล่ะ เด็กๆเพื่อนแอนตี้555
พอเริ่มโตเรารู้สึกเหมือนขี้เกียจมีเพื่อนมีแฟนก็พอเม้ากะแฟนได้มีไรเล่าให้แฟนฟังแถมยังเข้าข้างเราตามใจเราด้วย ไปไหนไปกะแฟนสบายสุดๆ เราเป็นเหมือนคนที่ขาดแฟนไม่ได้ เลิกกับคนนี้ปุ๊บต้องมีใหม่ทันที แต่เรากลับเป็นคนที่ไม่ค่อยจริงจังกับใครเลยเลิกได้ง่ายๆถ้าเจอคนที่ดีกว่า
ยกตัวอย่างเหตุการณ์ที่เริ่มต้นเมื่อปีก่อน เราคบกะผู้ชายคนนึงมาตั้งแต่สมัยเรียนม.ปลาย ผู้ชายคนนี้เป็นคนดีมาก เป็นเด็กเรียนไม่ค่อยสนเรื่องรักๆเท่าไหร่แต่เราก็ดันไปจีบเค้ามาได้555 ไม่ใช่เพราะชอบเขานะแต่เพราะรู้สึกมันท้าทายดี อยากรู้ว่าเพื่อนจะทำหน้ายังไงถ้ารู้ว่าผู้ชายคนนี้ที่เพื่อนในห้องเรียกว่าเป็นสมบัติของห้อง(ขนาดนั้น?)มาเป็นแฟนกะผู้หญิงที่คนไม่ชอบหน้าอย่างเรา สุดท้ายผู้ชายคนนี้ขอเรียกว่านายAละกัน เค้าหลงเรามาก อย่างกะคนไม่เคยมีความรัก ทำให้เราทุกอย่าง ตั้งแต่การบ้าน รายงาน จะให้ทำไรทำให้หมด เราก็สบายสิ อยู่ด้วยแล้วรู้สึกสบายดี เป็นคนคุยแล้วมีหลักการดี เราจะระบายอะไรใส่ก็ได้เครียดอะไรมีปัญหาอะไรก็เล่าให้ฟัง แถมให้กำลังใจเรากลับมาทุกครั้ง เวลาและความดีของนายAทำให้เราเริ่มอยากคบกะเค้าไปนานๆ หวงด้วย555ผู้ชายดีๆแบบนี้ไม่อยากให้ใคร แต่เราก็ยังมีคุยกะผู้ชายคนอื่นๆตามแชทบ้างนะแต่ก็ไม่ได้จริงจังอะไรกะคนพวกนี้เหมือนคุยสนุกๆยังคงให้Aเป็นที่1อยู่
จนวันนึง เราได้เจอกับผู้ชายอีกคนขอเรียกว่านายB นายBเป็นเพื่อนของเพื่อนเราเอง เป็นเดือนอีกคณะนึง อ่อ ตอนนี้อยู่มหาลัยแล้ว เราเริ่มมีกลุ่มเพื่อน แต่เป็นเพื่อนผู้ชายหมดนะ แต่ไม่ได้สนิทอะไรเป็นกลุ่มที่เรียนด้วยกันเที่ยวด้วยกันมากกว่า เป็นกลุ่มผู้ชาย8คนเราเป็นผู้หญิงคนเดียว555คนนอกมองคงดูแ-ดมาก เราก็ไม่ใช่ผู้หญิงลุยๆแบบนิสัยผู้ชายนะ เป็นผู้หญิงที่ชอบแต่งตัวคนนึงเลยล่ะ เราคงเป็นคนนิสัยไม่ดีที่พวกผู้หญิงเค้าไม่ชอบมั้งเลยเข้ากะผู้หญิงไม่ได้ แต่ช่างเถอะ เราชอบอยู่ในหมู่ผู้ชายเยอะๆมากกว่า ดูเด่นดี เข้าเรื่องดีกว่า นายBเนี่ยก็มาจีบเรา ด้วยความที่เค้าหน้าตาดี คำพูดดูทันเราทุกอย่างเราเริ่มรู้สึกอยู่กะเค้าแล้วท้าทายดี แอบคุยกันมันสนุกดี จนวันนึงเค้าพาไปกินเหล้าสุดท้ายไปจบที่ห้องแล้วยังไงต่อก็คงจะรู้ๆกันนะคะ แฟนเราไม่รู้นะว่าที่มอเราเป็นยังไงเพราะอยู่คนละมอกัน ช่วงที่อยู่กะนายBเนี่ยเราดูหลงเค้ามากกกกก แถมมารู้ตอนหลังว่าเค้ามีแฟนแล้ว เจ็บมาก แต่ก็ยังยอมแอบเจอกะเค้าแบบลับๆ นายBมานอนที่หอเราบ่อย เรานี่ยอมเค้าทุกอย่าง ย้อนกลับไปมองนี่ตัวเองดูไร้ค่ามากเลวมากๆด้วยไม่รู้ทำไปได้ยังไงซึ่งปกติเราไม่ใช่ผู้หญิงที่เป็นรองผู้ชายนะแต่อยู่กะไอหมอนี่ยอมมันทุกอย่าง แล้ววันนึงความลับก็ไม่มีในโลกแฟนนายBจับได้ แฟนเราก็จับได้ แฟนเราเสียใจมากร้องไห้เลยแต่บอกจะให้โอกาสเราให้เลิกยุ่งกะนายBซ้ะ ส่วนแฟนนายBน่ะเหรอ โอ้โหตอนนั้นที่เจอหน้าครั้งแรกนี่นางถือมีดปรี่เข้ามาหาเราเลยโชคดีที่นายBห้ามไว้ได้ แต่หลังจากเหตุการณ์รถไฟชนแฟนเราให้โอกาสแล้ว เราก็ยังไม่เลิกเลวแอบเจอกับนายBต่อ เราเป็นคนบอกเลิกแฟนเรา แล้วก็แอบเจอกับนายBไปเรื่อยๆ
จนสุดท้ายเราเหมือนจู่ๆก็ตาสว่างได้ เรานั่งถามตัวเองว่านี่มีความสุขแล้วเหรอ ร้องไห้ทุกวันนี่มีความสุขเหรอ หลอกตัวเองหรือป่าวว่าอยู่กับไอ้หมอนี่แล้วมีความสุข พอเห็นเค้าหวานกะแฟนหน้าเฟสเราก็จะเป็นจะตายแต่ทำอะไรไม่ได้เพราะเค้าไม่ใช่ของเรา ถ้ามันรักเรามันไม่ทำแบบนี้กับเราหรอก ที่ออกจากปากมัน ตำโกหกทั้งนั้น ก็แค่หวังจะฟันเราฟรีๆ พอเริ่มคิดได้เราก็เดินออกมาเองตัดการติดต่อกับนายBไปเลย แรกก็ทรมานเหมือนจะตายเวลาไม่มีเค้า แต่เอาจริงๆไม่มีใครตายเพราะอกหักหรอกเชื่อเถอะ ช่วงที่เราดราม่าก็มีนายAกลับมาคุยด้วย เราไม่ได้กลับไปหาเขานะ เขากลับเค้ามาเอง เขาบอกขออยู่ในฐานะเพื่อนก่อนก็ได้ อย่างน้อยเราจะได้มีคนคอยปลอบใจคอยรับฟัง และเราก็ผ่านช่วงเวลาทรมานมาได้เพราะมีนายAอยู่ข้างๆ เราบอกตัวเองมาตลอดว่านายAเป็นคนที่แสนดีเหลือเกิน ผู้ชายแบบนี้หาแทบไม่ได้อีกแลัว เราต้องรักเขาสิ เราบอกตัวเองให้รักนายAแต่เราก็ไม่รักเขาสักที เราก็บอกเขามาตลอดนะ ว่าเราไม่ได้รักเขาแต่เขาก็ตอบกลับมาว่า ให้ลองคบเขาไปเรื่อยๆอย่าทิ้วเขา ขอเวลานะ เราอยากได้ผู้ชายแบบไหนเขาจะพยายามเป็นให้ ตอนนี้เขายังไม่รวยอาจจะให้นู่นให้นี่ได้ไม่เต็มที่ แต่ขอเวลา ถ้าเรียนจบมีงานทำ เขาจะเต็มที่ให้มุกอย่างกับเรา จริงๆเราก็ไม่ได้อยากได้อะไรหรอก อยากได้ไรเราก็ซื้อเองได้เวลาไปกินอะไรเราก็ช่วยหารนะ ลไม่เคยเอาเปรียบเรื่องนี้ แต่จนแล้วจนรอดคบมาก็นาน เราก็ไม่รักเขาสักที แต่ก็มีความสุขดีนะเวลาอยู่กับเขา
แต่แล้ววันนึง ตอนนั้นเราไม่ค่อยอยู่กลุ่มเพื่อนแล้วแล้วก็ย้ายไปเรียนคนละสาขากับเพื่อนพวกนั้น เราได้ไปเจอผู้ชายคนนึงในคณะและได้เข้าไปอยู่ในกลุ่มเค้าขอเรียกว่านายC ก็ยังคงเป็นกลุ่มผู้ชายเหมือนเดิม ชายล้วน9คน เราค่อนข้างคุยกับนายCบ่อย และจากประสบการณ์ที่คุยกับผู้ชายมาเยอะ เรารู้หมดแหละว่าผู้ชายที่เข้ามาคุยเข้ามาด้วยจุดประสงค์ไหน แบบเพื่อนหรือเข้ามาจีบ ซึ่งคำพูดนายCเค้าคุยกับเรามากกว่าเพื่อนแน่นอนตอนนั้นเรามั่นใจมาก ช่วงนั้นเค้าจะชวนเราออกมากินข้าวเย็นด้วยกันทุกวัน แต่ไม่มีอะไรเกินเลยนะ เหมือนเพื่อนสนิทมากกว่า แต่เรานี่สิ ชอบนายCมากกกก แบบเวลาเรียนจะมองเขาตลอด สังเกตทุกอย่างเกี่ยวกับเขา เวลาจับดินสอวาดรูปเป็นแบบไหน เสื้อผ้าที่ใส่ นิ้วมือ สังเกตไปหมด เวลาพูดอะไรจะตั้งใจฟังตลอด พอเลิกเรียนจะหาเรื่องทักไปคุยตลอด แต่ก็มีเสียงในใจว่าไม่ควรเราจะทำร้ายนายAอีกแล้วเหรอ พยายามห้ามใจแต่สึดท้ายก็ไม่ได้เหมือนเดิม ยิ่งเวลาผ่านไปเรายิ่งชอบนายCมากขึ้นเรื่อยๆ เหมือนนายAก็เริ่มผิดสังเกตว่าเราเปลี่ยนไป ไม่ค่อยคุยกะเค้าและอะไรอีกหลายๆอย่างที่เค้าพอจะรู้ว่าเรากำลังบ้าผู้ชายคนอื่นอีกแล้ว แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อนๆ นายAกลับบอกว่าถ้าเลิกชอบนายCไม่ได้ก็เลิกกับเขาซ้ะ แล้วไปเต็มที่กับนายCไว้โดนทิ้งอีกเมื่อไหร่เขาก็จะรออยู่เหมือนครั้งนายB เรานี่หน้าชาเลยและนายAก็หายเงียบไปไม่คุยกับเราสุดท้ายเขาก็บอกเลิกเรา แต่ก่อนไปนายAมาโพสหน้าเฟสเราว่า โชคดีนะที่รัก ขอให้เขาให้เธอเท่ากับที่เธอให้เขาไป ซึ่งปกติเราไม่ค่อยโพสอะไรหน้าเฟสกันเท่าไหร่ ถ้าไม่ใช่เพื่อนรร.เก่าจะไม่มีใครรู้ว่าเรามีแฟนแล้ว หลังจากโพสนายA นายCก็ทักมาคุย คุยปกติทั่วไปแล้วก็วกเค้ามาถามว่า หน้าเฟสนั่นแฟนเหรอ ไม่รู้ทำไมเราไม่โกหก เราบอกความจริงไป เคยคบกัน เพิ่งเลิกกัน นายCก็บอก อ้าวไหนบอกตอนแรกไม่มีแฟน โกหกนี่นา แบบพูดออกแนวขำๆ แล้วก็เริ่มถามเราว่า เราชอบเขามั้ย ตอนนั้นเราความรู้สึกเสียใจที่เลิกกับนายAหายไปหมด เราเขินมาก แล้วก็บอกความจริงไปว่า ใช่เราชอบแก แต่รู้มั้ย เค้าตอบเราว่าอะไร.. เค้าตอบกลับมาว่า ขอโทษนะ เราเป็นเพื่อนกันน่ะดีแล้ว... ตอนนั้นนี่ เราช็อคมาก ไม่คิดว่าเขาจะตอบกลับมาแบบนั้น เรามั่นใจมาตลอดว่าเราไม่ได้คิดกับเขาแค่ฝ่ายเดียว แต่เราก็ต้องคิดผิด นี่เราหลงตัวเองมาตลอดเหรอ ตอนนั้นเราแบบ เสียใจมาก เหมือนตัวคนเดียวไม่เหลือใครเลย เวลาเรียนนายCก็ชอบไปนั่งคุยกับผู้หญิงคนอื่นซึ่งปกติเค้าไม่เคยทำเลย เวลาไปคุยไปหยอกเล่นก็จะชอบหันมามองหน้าเรา เหมือนจะดูว่าเราทำหน้ายังไง ตอนนั้นเรารู้สึกเฟลมาก เสียใจมากๆด้วย แถมไม่รู้จะระบายกับใคร
และแล้วก็มีบุคคลใหม่เข้ามา ขอเรียกว่านายDละกัน ด้วยความที่เราเสียใจเรามักจะระบายใส่เฟส ดราม่าจนชาวบ้านเค้าคงจะรำคาญ นายDก็ทักเข้ามาคุย เรียนคณะเดียวกันนี่แหละ แต่เราไม่รู้จักซึ่งปกติเราก็ไม่ได้สนใจใครอยู่แล้วเลยไม่ค่อยรู้จักคนมากนัก ลุคของนายDจะดูเป็นแบดบอย ร้ายๆ เราเลยคิดว่าคงหวังจะเข้ามาฟันเราแล้วทิ้งอีกน่ะสิ แต่ด้วยความที่ตอนนั้นเฮิร์ทหนักเลยทำให้สมองส่วนยับยั้งชั่งใจมันทำงานได้น้อยลง ตอนนั้นกับมีความคิดที่ว่า ก็ดีเหมือนกัน นี่ก็ไม่มีไรจะเสียละ อยากจะลองเล่นกับไฟดูเจ็บกลับมาก็ถือว่าประสบการณ์ละกัน คุยไปเล่นๆเผื่อจะทำให้ลืมAกับCได้ เราลืมง่ายอยู่แล้ว แต่เมื่อได้คุยได้ลองไปเที่ยวด้วยกัน เขากลับไม่ใช่ผู้ชายร้ายๆแบบที่คิด นั่นมันภายนอกชัดๆ ตัวตนเขานี่เรียกได้ว่าเป็นผู้ชายอบอุ่นด้วยซ้ำ แถมดูแลเราดีทุกอย่างซึ่งเราก็เล่าเรื่องนายAกับนายCให้เขาได้รับรู้นะแล้วก็บอกด้วยว่าใจตอนนี้ยังมีให้Cอยู่บ้าง เขาก็หัวเราะนะแล้วก็บอกไม่เป็นไรหรอกตอนนี้เราก็ไม่ได้จริงจังอะไรกันอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ เราก็บอกดีละที่คิดแบบนี้ ไม่ต้องคิดจริงจังกัน คบกันแค่ปัจจุบันไม่ต้องนึกถึงอนาคตเบื่อกันเมื่อไหร่แล้วก็แยกทางจะได้ไม่เจ็บ แรกๆที่นายCรู้ว่าเราคบกับนายDเราว่าเขามีอาการไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัดนะ ไม่คุยกะเราเลย เย็นชามากกกแต่ผ่านไนานเข้าก็เริ่มปกติละ ส่วนความสัมพันธ์ระหว่างเรากับนายD จากที่คุยกันว่าจะคบกันเล่นๆไอ้ที่คบเล่นๆน่ะ ลากยาวมสเป็นปีเลย ทุกช่วงเวลาที่ผ่านมาไม่มีวันไหนเลยที่เขาทำให้เราเสียใจ ยอมเราทุกอย่าง เราอยากได้อะไรจะไปไหนก็ให้หมด ไม่เคยขัดเราด้วย เวลาเราป่วยก็ดูแลเราดีมาก จากผู้ชายที่ดูร้ายๆเขาเริ่มเปลี่ยนตัวเอง เลิกเที่ยว เลิกเหล้า ไอ้หลุมๆใบเขียวก็เลิกดูด บุหรี่ก็เลิก เริ่มตั้งใจเรียนไม่เคยโดดเรียนเลย เราอยากกินอะไรตอนดึกออกไปหามาให้ตลอด อยู่ที่หอก็ซักผ้าให้ เก็บของให้ คือทำให้เราทุกอย่าง จนเราเริ่มรู้สึกดีกับเขา จากที่ไม่เคยคุยเรื่องอนาคตเราก็คุยถึงอนาคตกัน เขาเริ่มใก้เราไปเจอกับแม่เขาเริ่มคุยว่า เรียนจบจะเก็บเงินแต่งงานกัน คือคิดอนาคตไปไกลมาก แต่เราก็เผื่อใจไว้แล้วนะว่าแฟนตอนเรียนอาจจะหวังอะไรไม่ได้ แต่ถามว่าให้คนนี้อยู่ด้วยกันไปจนแก่เฒ่าเราทำได้มั้ย เราก็อยู่ได้นะ อยู่อย่างมีความสุขด้วย แต่ติดแค่อย่างเดียว จนถึงตอนนี้ เรายังลืมนายCไม่ได้ เรายังเรียนกับนายCอยู่ ความรู้สึกเรายังเหมือนเดิมทุกอย่าง เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ผ่านมานานขนาดนี้แล้ว แถมกับนายDเราก็คิดว่าเรารักแล้วนะแต่ทำไมเรายังรู้สึกดีกับนายCอยู่ รู้สึกดีทุกครั้งที่ได้คุยกับเค้า รู้สึกเหมือนโลกสดใสมีกำลังใจทุกครั้งเวลานายCชมเราให้กำลังใจเรา มีหลายครั้งนะที่เราไปเที่ยวกันสามคน เรานายCนายD เวลาเราเลือกซื้ออะไรเราจะชอบเผลอไปถามนายCทั้งๆที่นายDเป็นแฟนเรา อ่อ นายCย้ายมาอยู่หอเดียวกะเรา หอเดียวกันไม่ใช่ห้องเดียวกันนะ เวลาเราอาหารเราก็จะทำเผื่อนายC ตอนนี้เราก็พยายามจะรักษาระยะห่างไว้ พยายามตัดใจ แต่ก็เป็นปีๆแล้วความรู้สึกเราก็ยังเหมือนเดิมทุกอย่าง แต่เราจะไม่เสียนายDไปแน่ๆเราบอกตัวเอง ตอนนี้Dคือผู้ชายที่ดีที่สุดสำหรับเราแล้วเราจะต้องไม่ทำผิดพลาดซ้ำสองเด็ดขาด เราอยากจะลืมๆไม่คิดอะไรกับนายCแต่ก็ทำไม่ได้สักที ไม่รู้ต้องใช้เวลานานแค่ไหน อ่อ DกับCสนิทกันนะคะ
บางครั้งเราก็มีความคิดบ้าๆว่า ทำไมนะ โลกนี้ถึงคบผู้ชาย2คนไม่ได้ จะมีมั้ยนะ คนที่รักใครได้2คนในเวลาเดียวกัน เราอยากจะรู้ว่าความรู้สึกที่เรามีให้กับนายCมันคืออะไรกันแน่ มันไม่ใช่ความรักใช่ไหม เพราะเราคิดว่าเรารักนายD
เราควรจะทำยังไงดีคะ ควรตัดใจจากนายCยังไงดี เวลาอยู่กับนายCเราคงจะเข้าข้างตัวเองที่คิดว่าเวลาเขามองเราคุยกับเรามันมีความรู้สึกบางอย่างที่มากกว่าเพื่อน แต่เราคงเข้าข้างตัวเองไปนั่นแหละ ถ้าเขาชอบเราเขาคงไม่พูดกับเราในตอนแรกแบบนั้นหรอกเนอะ แต่อยู่แบบนี้มันทรมานมากอ่ะ แฟนก็รักอีกคนก็ตัดไม่ได้สักที เราควรจะทำยังไงดี