เป็นคนหนึ่งที่อดสงสารไม่ได้ เวลาที่เจอหมาหรือแมวข้างถนน ไม่ว่าจะที่ไหนก็เป็นต้องเจอ บางครั้งอดสงสารไม่ได้ต้องรีบหาอาหารให้ เพราะคิดว่าถ้าเราเป็นเขาก็คงจะขอกินไม่เป็น ซื้อกินเองไม่ได้ ตอนอยู่บ้านก็ไม่ค่อยได้เห็นอะไรแบบนี้ พอต้องออกมาใช้ชีวิตในโลกที่มีหลายด้านขึ้น กว้างขึ้น มันก็ทำให้ตัวเราเองได้เห็นปัญหาสังคมอีกด้านหนึ่ง คือ แมวและหมาจรเยอะมาก เราเคยเก็บมาแล้วเอาไปฝากหาบ้านในเพจต่างๆ แต่สุดท้ายก็ไม่พ้นต้องเลี้ยงเอง ต้องแอบเอาขึ้นมาบนหอพัก เพราะหอพักห้ามนำสัตว์เข้า และต้องหลบๆซ้อนๆ กลัวโดนปรับและให้ออกจากหอ ก็ต้องรอจนไม่มีเรียนก็หอบแมวกลับบ้านไปให้แม่เลี้ยง มันไม่ใช่ปัญหาที่เราสร้างขึ้นแต่ถามว่าเราต้องรับผิดชอบไหม?.. บางคนก็อาจจะบอกว่า ก็ทำเป็นเฉยๆไปสิ แต่สำหรับเราแล้ว ถ้าทุกคนต่างคิดจะเอาแต่ตัวรอดแล้วทิ้งภาระให้คนอื่นแล้วยังเป็นผลให้เป็นภาระของสังคมอีก เราอาจจะไม่รู้เรื่อง พรบ.คุ้มครองสัตว์มากเท่าไหร่ แต่เราอยากให้มีระเบียบข้อบังคับหรือองค์กรไหนที่ดูแล เราอยากให้เข้มแข็งกว่านี้
ทำยังไงให้ไม่มีหมาและแมวจร?