จากวันนั้น...ถึงวันนี้-ไม่เคยคิดว่าจะรักได้มากมาย

กระทู้สนทนา
นั่งดูรูปเก่าตอนที่ลูกสาวมาขออยู่ด้วย ดูสมุดบันทึกประจำตัวของเขา
ดูแล้วก็มีความสุขค่ะ จากคนที่ไม่เคยคิดจะเลี้ยงสัตว์แบบจริงจัง
(ปกติที่บ้านแม่เลี้ยงมาตลอดตั้งแต่ จขกท.จำความได้ พอไปอยู่ กทม. ก็ไม่เคยเลี้ยงเป็นของตัวเอง)
ไม่เคยคิดว่าจะรักแมว ไม่เคยคิดว่าจะเป็นจุนแม่แมวได้ เพราะไม่ชอบที่ต้องผูกพันธ์
เกรงว่าจะเป็นภาระ จะห่วง เวลาที่เดินทางไปไหนๆ แต่วันนี้ กลับต้องเป็นในสิ่งที่ไม่อยากเป็น
แต่ก็มีความสุขค่ะ ได้เขามาเหมือนมีใครส่งมาให้ หรือไม่ก็ เขาแหล่ะส่งตัวเองเข้ามาหาเรา
ประมาณ ช้านเลือกแล้ว เธอนี่แหล่ะต้องเป็นทาสของช้าน หัวเราะยิ้ม

จขกท. เพิ่งย้ายกลับมาอยู่บ้านเกิดได้ไม่นาน ซีซ่าร์ก็มาอยู่ที่บ้าน จำได้คร่าวๆคือวันที่ 23 มกราคม 2556
วันนั้นยังตัวเล็ก ผอม เพราะอดโซมาหลายวัน ก่อนหน้านั้น 3 วัน เขาเข้ามาในสวนหลังบ้าน
วิ่งเข้ามาหาพี่สะใภ้ก่อน แต่เผอิญตอนนั้นมีหมา (โกลเด้นท์และชิวาวา) อยู่ในสวนด้วย เลยโดนเห่าโดนไล่
ซีซ่าร์ตกใจ วิ่งจู๊ดกลับไปที่หลังบ้าน (จขกท. ไม่อยู่ในเหตุการณ์เพราะทำงานอยู่ในสวนอีกฝั่งนึง)

ทุกคนก็คิดว่าคงเป็นลูกแมวของบ้านแถวๆนี้ คงกลับไปแล้วหล่ะ ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
จนกระทั่งผ่านไป 3 วัน....อยู่ๆ บ่ายวันนึง เจ้าสองก็ไปยืนร้องเหมียวๆอยู่ริมรั้ว ใต้ต้นไม่ใหญ่
ก็เลยออกไปดู พอไปถึงก็เห็นลูกแมวตัวผอม อยู่บนต้นไม้ ไม่กล้าลงมา คงจะกลัวแมวโตกัด
พอเขาเห็นคนเท่านั้นแหล่ะ รีบไต่ลงต้นไม้ วิ่งลอดรั้วเข้ามาหา คลอเคลียใหญ่เลย

โถ....น่าสงสาร หลานสาวบอกว่า ตัวนี้แหล่ะค่ะ ที่ลอดเข้ามาหลังบ้านวันนั้น
อ้าว แสดงว่ายังอยู่ที่ต้นไม้นี้ตั้งแต่วันนั้น 2 คืน สามวันแล้วสินะ หิวแย่เลย
เลยไปเอาอาหารเม็ดมาให้กิน ลูกแมวกินอย่างหิวโหย เกลี้ยงชามเลย สงสารอีกแล้ว
ทำไงดีล่ะคราวนี้ ปล่อยไปจะอดตายซะละมั้ง หรือไม่ก็โดนหมากัดตายแน่ เพราะชอบมีหมาบ้านอื่น
มาเดินเพ่นพ่าน บนถนนแถวหลังบ้านบ่อยๆและได้ยินว่าชอบไล่กัดแมวซะด้วย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่