บทเรียนจากความมักง่ายของผู้ชายคนนึง

กระทู้นี่ตั้งเพื่อเป็นบทเรียนสำหรับผมเอง และอาจเป็นตัวอย่างนึงของจุดจบผู้ชายเจ้าชู้

ผมอายุน้อยกว่าแฟน5ปีครับ ผมชายแท้ครับ มีแฟนเป็นสาวประเภทสอง
ผมคบกับแฟนมาปีครึ่งแล้วครับ ทุกๆอย่างเหมือนจะไปด้วยดี ผมและแฟนวางแผนอนาคตไว้ต่างๆ
เช่น พอผมเรียนจบผมจะรับเขามาอยู่ด้วย จะมีลูกกันเป็นหมาแมว จะออกมาช่วยกันทำมาหากินถ้าพ่อแม่รับไม่ได้จริงๆ(แต่ถ้ารับได้ก็ทำงานกับที่บ้าน)

แต่ผมกลับทำลายมันด้วยมือผมเอง ผมมีคนอื่นครับในช่วงที่เราไม่ได้เจอกัน(เราไม่ได้เจอกันมาปีนึงแล้วครับ) ผมเริ่มคบซ้อนเมื่อ3เดือนก่อน
ไปไหนมาไหนด้วยกัน ไปเที่ยวกัน ไปหาญาติเขาด้วยครับ ถ่ายรูปคู่ลงแอพแชทแล้วก็บล็อคไอดีของแอพนั้นๆของแฟนผม เพราะผมไม่อยากให้แฟนผมเห็นแล้วเสียใจ จนกระทั่งเมื่อเดือนก่อนแฟนผมมาเจอไอดีของผมที่อัพรูปคู่ เราทะเลาะกันรุนแรงมาก ปกติเขาไม่เคยด่าผม ก็ทั้งด่า ทั้งขึ้นกู
ผมไม่คิดโกรธแฟน หรือโกรธคนที่ค้นไอดีผมให้แฟนหรอกครับ ผมโกรธแต่ตัวเองทำไมทิ้งสิ่งที่มีค่าที่สุด ทำไมถึงทำร้ายเขาได้ลง
นั่นล่ะครับ น้ำตาแรกของผู้ชายเจ้าชู้ที่หลั่งมาเพราะเรื่องแบบนี้ ผมพึ่งเข้าใจว่าคนที่ผมรักที่สุดคือใคร คำสัญญาที่เราเคยให้กันว่าผมจะรักเขา ดูแลเขาให้ดีก็ย้อนกลับมาทำร้าย ผมนอนไม่หลับเอาแต่คิดโทษตัวเอง ด่าตัวเองทำไมถึงเลวแบบนี้

หลังจากนั้นน่ะหรอครับ ผมทั้งทักไปคุยทั้งวัน ทั้งง้อ ทั้งบล็อคกิ๊ก ทำทุกวิถีทางเพื่อจะได้เธอกลับมา ทีแรกทำใจไว้แล้วว่ายังไงก็คงจบกันแค่นี้
แต่เธอกลับให้โอกาสผมอีกครั้ง คราวนี้สัญญากับตัวเองไว้เลยครับว่าจะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้อีก ผมได้บทเรียนชิ้นโตที่ผมไม่คิดว่าจะได้รับ
ต่อจากนี้ไปผมก็คงไม่คิดจะทำแบบนั้นอีกแล้วล่ะ นี่ล่ะครับจุดจบผู้ชายเจ้าชู้ ผู้ชายเจ้าชู้มันจบไปแล้วต่อจากนี้เป็นคิวของผู้ชายจริงจังแล้ว(จากที่เคยวางแผนเอาไว้ว่าจะบอกที่บ้านภายในปีนี้เปลี่ยนเป็นต้องทำให้ที่บ้านรับได้ภายในปีนี้แทน #เลื่อนที่บ้านรับรู้เป็นภายในสิ้นเดือนนี้แทน)

ขอบคุณแฟนผมที่อุตส่าห์ให้โอกาสผู้ชายแย่ๆคนนึง ที่หน้าตาบ้านๆ ทำอะไรก็ไม่ค่อยจะเก่ง ไม่มีเรื่องที่เก่งพอสู้คนอื่นได้
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะครับ ด่าเบาๆพอนะครับ สำนึกผิดแล้ว ตอนนี้ผมกับแฟนโอเคดีแล้วครับ ผมเลยมาตั้งกระทู้เผื่ออาจเตือนใครหลายๆคนที่อาจกำลังหลงผิด ได้ตระหนักถึงคุณค่าของคนที่ยืนข้างๆ ก่อนที่จะสายเกินไป ก่อนที่เขาจะไม่ยืนข้างๆเราอีก