ตั้งได้แต่กระทู้คำถาม ต้องรอยืนยันตัวตนอีก แต่ใจร้อนมาก ขออนุญาตินะคะ
กระทู้นี้เกิดจากความเหงา 55555555555
จะเริ่มไงดี..
เราอกหัก อกหักหนักเลย เป็นครั้งแรกที่รู้สึกแย่กับชีวิตขนาดนี้
เราเริ่มคุยกับเค้าตั้งแต่ตอนเข้ามาเป็นเฟรชชี่ปี1 ใหม่ๆ จนถึงประมาณเทอม2 เค้าก็ขอเราเป็นแฟน เค้าเป็นเพื่อนกินข้าว เพื่อนอ่านหนังสือ พาไปเที่ยว คุยไลน์ คอยโทรหาเวลากลับบ้าน คือเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันเราทุกๆอย่างเลย เราตัวติดกันมาก แยกกันแค่ตอนนอนเองมั้ง เราไปกับเค้าบ่อยจนค่อยๆห่างกับเพื่อนมากขึ้นเรื่อยๆ คือตอนจะไปกินข้าวเราก็ต้องเลือกว่าจะไปกับเพื่อนรึไปกับแฟนใช่มั้ย ตอนนั้นเราก็คิดแค่ว่าเพื่อนก็มีกลุ่มคอยกินข้าวด้วยอยู่แล้ว แต่แฟนเรารอไปกับเราคนเดียวนะ แล้วใจเราก็อยากไปกับแฟนด้วยแหละ TT คือตอนนั้นเป็นเพื่อนที่แย่มากๆ ขอโทษนะแก คือเหมือนตั้งแต่เราย้ายมาอยู่มอคนเดียวเราก็มีเค้าตลอด สุดท้ายเราก็มาสนิทกับกลุ่มของเค้าแทน ไปไหนก็ไปกับเพื่อนเค้า กลายเป็นเหมือนแก๊งตัวเองเลย ตอนแรกเราคิดว่าเค้ารักเรามาก เค้าไม่กล้าทิ้งเราไว้ข้างหลังแน่ๆ เราก็เลยไม่ได้เตรียมใจสำหรับการไม่มีเค้าไว้เลย 55555
ตอนนี้เหมือนเราต้องมาหัดอยู่คนเดียวใหม่ มันหน่วง มันแย่ เสียใจ เหงา ปนเปไปหมด พร้อมๆกับที่มีเค้ามาวิ่งในหัวตลอด -_____- เราหยุดคิดถึงเค้าไม่ได้เลย ให้ตายเถอะ อยากให้เค้าคิดถึงเราบ้างจัง เราไม่รู้ว่ามีใครเป็นเหมือนเรามั้ยนะ คือเมื่อก่อนฟอร์มเราเยอะมาก ไม่เคยมาตามง้อใครแบบนี้หรอก แต่กับเค้าเรายอมทิ้งทิฐิทุกๆอย่าง แล้วก็พยายามทำทุกๆอย่างทุกๆทางให้เค้ากลับมา เรายังคิดเข้าข้างตัวเองว่าเค้ายังรักเราอยู่ แต่ลึกๆเราอาจจะรู้อยู่แล้วก็ได้นะว่าเค้าไปไกลแล้ว เค้าไม่มีวันกลับมาแล้ว เค้าจะรู้มั้ยนะว่าทุกๆการกระทำ ทุกๆคำพูดของเค้ามันมีผลกับเรามากเหลือเกิน เราเสียใจกับทุกๆอย่างที่เค้าแสดงออกมา เราตั้งใจกับตัวเองบ่อยมากว่าเราต้องเข้มแข็งนะ พอได้แล้วกับคนใจร้ายคนนี้ กลับมาดูแลตัวเองได้แล้ว แต่พอเวลาผ่านไปเราก็ลืมไปหมดว่าเค้าทำอะไรให้เราเสียใจบ้าง เราลืมไปหมดว่าเค้าใจร้ายยังไง เราคิดถึงเค้า... แล้วเราก็กลับไปง้ออีก กลับไปเจอคำพูดที่ใจร้ายให้เสียใจวนลูปเดิมซ้ำไปซ้ำมาอีก 55555555555555 น่าสมเพชมากก ....
อีกเรื่องที่เราเคยคิดว่าเป็นโชคดีนะ คือเรากับเค้าอยู่คณะเดียวกัน แล้วพอมีสุ่มกลุ่มทำงานอะไรเราได้อยู่กลุ่มกับเค้าตลอดดเลย 5555 ตอนนี้ไปเรียนต้องเจอหน้ากันทุกวัน ใจนึงเราก็คิดว่าดีนะ ที่เราจะได้เจอเค้าบ้าง ได้แอบมองเค้า ได้เห็นว่าเค้ายังมีความสุขดี แต่เจ็บชะมัดเลยว่ะ ต้องฝืนทำตัวเป็นปกติ แสดงออกว่าไม่เป็นอะไร ยังไหว แต่ความจริงเราโคตรไม่ไหวเลย เรายังทำใจไม่ได้ เราคิดถึงแก อยากไปยืนข้างๆแกเหมือนเดิม ตอนนี้เรากำลังเจอความเสียใจอีกแล้ว จากความบ้าบอของเราเองที่ไม่หนุดส่องเค้าซักที เราเห็นเค้าอัพสเตตัสประมาณว่าเค้าอยากเริ่มต้นใหม่กับคนใหม่แล้ว เอาล่ะ เจ็บ
ๆเลยยย ไปต่อไม่เป็นเลย นั่งทำใจอยู่ห้องมาตั้งแต่เช้าแล้ว เมื่อไหร่น้ำตาจะหมด 55555555
อ่อ เรายังเล่นกับเพื่อนกลุ่มเดิมนะ กลุ่มเค้านั่นแหละ แต่ตอนนี้เราว่าจะค่อยๆห่างออกมาแล้ว ในเมื่อยังไงเราก็คงพาเค้ากลับมาไม่ได้ การเจอเค้าคงยิ่งทำร้ายเรา ทำให้เราลืมเค้าไม่ได้ซักที ทำให้มีแต่คิดว่าอยากกลับไปยืนข้างๆเค้าอีก เราคงต้องตั้งเป้าว่าจะเข้มแข็งอีกครั้งแล้ว ขอให้ครั้งนี้เราทำได้ทีเถอะ เราไม่อยากเป็นแบบนี้แล้ว ไม่อยากน่าสมเพชแบบนี้แล้ว มันไม่น่ารักเลย T^T ถึงจะเลี่ยงไม่เจอยังไง เราก็คงยังคิดถึงเค้า ยังรักเค้าอยู่เหมือนเดิม แต่อย่างน้อยเราก้ไม่ต้องไปเห็นภาพบาดตาตอนเค้าทำอะไรดีๆให้คนอื่นแล้วมาคิดบ้าบอว่าทำไมไม่เป็นเราบ้าง 5555 เราอยากบอกแกว่า เรารักแล้วก็หวังดีกับแกเสมอนะ มีความสุขในทางที่แกเลือกให้มากๆ เป็นห่วง คิดถึง ..
จบเรื่องดราม่าดีกว่า และก็เพราะความเหงาอีกเราก็เลยไปหาแมวมาเลี้ยง 55555 ตอนนี้น้องอายุเกือบ 2 เดือนแล้ว พึ่งย้ายเข้ามาอยู่กับเรา น้องหายซึมแล้ว เล่นกับขับถ่ายปกติ แต่ไม่ยอมกินอาหารเม็ด ไม่ยอมกินนมด้วย เราต้องจับกรอกปากถึงจะกิน คือเราควรแก้ปัญหานี้ยังไงดี T^T แล้วควรวางกระบะทรายแมวไว้ตรงไหน กลิ่นอึอึ๊ถึงจะไม่กระจายไปทั้งห้องบ้าง ถ้าไว้ในห้องน้ำก็กลัวทรายเปรียก อ่อ น้องเป็นสกอตติชโฟนะ พึ่งเคยเลี้ยงแมวครั้งแรกเลยอยากขอคำปรึกษาจากผู้รู้ ขอความกรุณาด้วยค่ะ -/\-
ปล. เดี๋ยวถ้ามีโอการจะมาโพสรูปน้องเหมียวให้ดู
ปล2. ถ้าพิมพ์ไม่รู้เรื่องตรงไหนขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย -/\-
อกหักทำให้เจอน้องเหมียว+ อยากทราบวิธีเลี้ยงแมวระดับมือใหม่
กระทู้นี้เกิดจากความเหงา 55555555555
จะเริ่มไงดี..
เราอกหัก อกหักหนักเลย เป็นครั้งแรกที่รู้สึกแย่กับชีวิตขนาดนี้
เราเริ่มคุยกับเค้าตั้งแต่ตอนเข้ามาเป็นเฟรชชี่ปี1 ใหม่ๆ จนถึงประมาณเทอม2 เค้าก็ขอเราเป็นแฟน เค้าเป็นเพื่อนกินข้าว เพื่อนอ่านหนังสือ พาไปเที่ยว คุยไลน์ คอยโทรหาเวลากลับบ้าน คือเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันเราทุกๆอย่างเลย เราตัวติดกันมาก แยกกันแค่ตอนนอนเองมั้ง เราไปกับเค้าบ่อยจนค่อยๆห่างกับเพื่อนมากขึ้นเรื่อยๆ คือตอนจะไปกินข้าวเราก็ต้องเลือกว่าจะไปกับเพื่อนรึไปกับแฟนใช่มั้ย ตอนนั้นเราก็คิดแค่ว่าเพื่อนก็มีกลุ่มคอยกินข้าวด้วยอยู่แล้ว แต่แฟนเรารอไปกับเราคนเดียวนะ แล้วใจเราก็อยากไปกับแฟนด้วยแหละ TT คือตอนนั้นเป็นเพื่อนที่แย่มากๆ ขอโทษนะแก คือเหมือนตั้งแต่เราย้ายมาอยู่มอคนเดียวเราก็มีเค้าตลอด สุดท้ายเราก็มาสนิทกับกลุ่มของเค้าแทน ไปไหนก็ไปกับเพื่อนเค้า กลายเป็นเหมือนแก๊งตัวเองเลย ตอนแรกเราคิดว่าเค้ารักเรามาก เค้าไม่กล้าทิ้งเราไว้ข้างหลังแน่ๆ เราก็เลยไม่ได้เตรียมใจสำหรับการไม่มีเค้าไว้เลย 55555
ตอนนี้เหมือนเราต้องมาหัดอยู่คนเดียวใหม่ มันหน่วง มันแย่ เสียใจ เหงา ปนเปไปหมด พร้อมๆกับที่มีเค้ามาวิ่งในหัวตลอด -_____- เราหยุดคิดถึงเค้าไม่ได้เลย ให้ตายเถอะ อยากให้เค้าคิดถึงเราบ้างจัง เราไม่รู้ว่ามีใครเป็นเหมือนเรามั้ยนะ คือเมื่อก่อนฟอร์มเราเยอะมาก ไม่เคยมาตามง้อใครแบบนี้หรอก แต่กับเค้าเรายอมทิ้งทิฐิทุกๆอย่าง แล้วก็พยายามทำทุกๆอย่างทุกๆทางให้เค้ากลับมา เรายังคิดเข้าข้างตัวเองว่าเค้ายังรักเราอยู่ แต่ลึกๆเราอาจจะรู้อยู่แล้วก็ได้นะว่าเค้าไปไกลแล้ว เค้าไม่มีวันกลับมาแล้ว เค้าจะรู้มั้ยนะว่าทุกๆการกระทำ ทุกๆคำพูดของเค้ามันมีผลกับเรามากเหลือเกิน เราเสียใจกับทุกๆอย่างที่เค้าแสดงออกมา เราตั้งใจกับตัวเองบ่อยมากว่าเราต้องเข้มแข็งนะ พอได้แล้วกับคนใจร้ายคนนี้ กลับมาดูแลตัวเองได้แล้ว แต่พอเวลาผ่านไปเราก็ลืมไปหมดว่าเค้าทำอะไรให้เราเสียใจบ้าง เราลืมไปหมดว่าเค้าใจร้ายยังไง เราคิดถึงเค้า... แล้วเราก็กลับไปง้ออีก กลับไปเจอคำพูดที่ใจร้ายให้เสียใจวนลูปเดิมซ้ำไปซ้ำมาอีก 55555555555555 น่าสมเพชมากก ....
อีกเรื่องที่เราเคยคิดว่าเป็นโชคดีนะ คือเรากับเค้าอยู่คณะเดียวกัน แล้วพอมีสุ่มกลุ่มทำงานอะไรเราได้อยู่กลุ่มกับเค้าตลอดดเลย 5555 ตอนนี้ไปเรียนต้องเจอหน้ากันทุกวัน ใจนึงเราก็คิดว่าดีนะ ที่เราจะได้เจอเค้าบ้าง ได้แอบมองเค้า ได้เห็นว่าเค้ายังมีความสุขดี แต่เจ็บชะมัดเลยว่ะ ต้องฝืนทำตัวเป็นปกติ แสดงออกว่าไม่เป็นอะไร ยังไหว แต่ความจริงเราโคตรไม่ไหวเลย เรายังทำใจไม่ได้ เราคิดถึงแก อยากไปยืนข้างๆแกเหมือนเดิม ตอนนี้เรากำลังเจอความเสียใจอีกแล้ว จากความบ้าบอของเราเองที่ไม่หนุดส่องเค้าซักที เราเห็นเค้าอัพสเตตัสประมาณว่าเค้าอยากเริ่มต้นใหม่กับคนใหม่แล้ว เอาล่ะ เจ็บ
อ่อ เรายังเล่นกับเพื่อนกลุ่มเดิมนะ กลุ่มเค้านั่นแหละ แต่ตอนนี้เราว่าจะค่อยๆห่างออกมาแล้ว ในเมื่อยังไงเราก็คงพาเค้ากลับมาไม่ได้ การเจอเค้าคงยิ่งทำร้ายเรา ทำให้เราลืมเค้าไม่ได้ซักที ทำให้มีแต่คิดว่าอยากกลับไปยืนข้างๆเค้าอีก เราคงต้องตั้งเป้าว่าจะเข้มแข็งอีกครั้งแล้ว ขอให้ครั้งนี้เราทำได้ทีเถอะ เราไม่อยากเป็นแบบนี้แล้ว ไม่อยากน่าสมเพชแบบนี้แล้ว มันไม่น่ารักเลย T^T ถึงจะเลี่ยงไม่เจอยังไง เราก็คงยังคิดถึงเค้า ยังรักเค้าอยู่เหมือนเดิม แต่อย่างน้อยเราก้ไม่ต้องไปเห็นภาพบาดตาตอนเค้าทำอะไรดีๆให้คนอื่นแล้วมาคิดบ้าบอว่าทำไมไม่เป็นเราบ้าง 5555 เราอยากบอกแกว่า เรารักแล้วก็หวังดีกับแกเสมอนะ มีความสุขในทางที่แกเลือกให้มากๆ เป็นห่วง คิดถึง ..
จบเรื่องดราม่าดีกว่า และก็เพราะความเหงาอีกเราก็เลยไปหาแมวมาเลี้ยง 55555 ตอนนี้น้องอายุเกือบ 2 เดือนแล้ว พึ่งย้ายเข้ามาอยู่กับเรา น้องหายซึมแล้ว เล่นกับขับถ่ายปกติ แต่ไม่ยอมกินอาหารเม็ด ไม่ยอมกินนมด้วย เราต้องจับกรอกปากถึงจะกิน คือเราควรแก้ปัญหานี้ยังไงดี T^T แล้วควรวางกระบะทรายแมวไว้ตรงไหน กลิ่นอึอึ๊ถึงจะไม่กระจายไปทั้งห้องบ้าง ถ้าไว้ในห้องน้ำก็กลัวทรายเปรียก อ่อ น้องเป็นสกอตติชโฟนะ พึ่งเคยเลี้ยงแมวครั้งแรกเลยอยากขอคำปรึกษาจากผู้รู้ ขอความกรุณาด้วยค่ะ -/\-
ปล. เดี๋ยวถ้ามีโอการจะมาโพสรูปน้องเหมียวให้ดู
ปล2. ถ้าพิมพ์ไม่รู้เรื่องตรงไหนขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย -/\-