นี่เป็นกระทู้แรกของ จขกท.เลยล่ะค่ะตั้งแต่ที่เล่นพันทิปมา จขกท. ขอแทนตัวเองว่า เรา นะคะ มีเรื่องราวความรักจะมาเล่าให้ฟัง
เราเองเป็นผู้หญิง ที่ชอบผู้หญิงด้วยกันค่ะ หรือจะเรียกอีกอย่างว่าเลสเบี้ยน เราคบกับแฟนคนปัจจุบันมาได้ 10 เดือนกับอีก 9 วันแล้วค่ะ
ขอแทนแฟนว่า เค้านะคะ
ครั้งแรกที่ได้รู้จักกับเค้าผ่านจากพี่ที่ทำงานแนะนำให้ค่ะ เนื่องด้วยช่วงนั้นได้ไปช่วยทำงานอยู่ต่างจังหวัดชั่วคราวเป็นเวลา 3 เดือน และแถมยังโสดด้วยโสดมาได้ 1 ปีกว่าแล้วค่ะหลังจากเลิกรากับคนเก่าไปเนื่องด้วยถูกทิ้งเค้าดันไปมีคนใหม่ พี่ที่ทำงานเห็นเราเป็นคนดี แถมโสด เค้าก็เลยแนะนำผู้หญิงคนนึงให้รู้จักทางเฟสบุ๊คค่ะ เค้าก็เอารูปน้องเค้ามาให้ดู เราอายุ 27 แฟน 26 ค่ะ เมื่อเราได้เห็นรูปเค้าแล้ว เราก็ว่า
เรา "เออ น่ารักดีค่ะพี่ ใครหรอ?"
พี่ "เนี่ยเป็นหลานเจ้าของร้านแถวในห้าง ชื่อ.... โสดนะ นิสัยดีมาก"
เรา "แต่เค้าเป็นผู้หญิง เค้าจะคุยกับหนูหรอพี่?"
พี่ "ลองดู เค้าอาจจะชอบก็ได้"
เราก็เลยสนใจตั้งแต่นั้นมาเราก็แอดเฟสไปทันทีเพราะคิดในใจคงจะได้เจอคนดีๆก็คราวนี้หล่ะ จะได้คบกันไปนานๆ
เมื่อแอดไปได้สามวัน เค้าก็ไม่รับเราสักที ก็เลยไปถามพี่ที่ทำงานว่า
"พี่คะ เค้าไม่เห็นรับเฟสน้องเลยอ่ะคะ"
พี่ "เอ้าหรอ เค้าอาจจะไม่รับคนแปลกมั้งน้อง"
หลังจากนั้นก็แอบถอดใจนิดๆแล้วค่ะ เค้าอาจจะไม่อยากคุยกับเราก็เป็นได้ แต่หลังจากวันนั้นเราได้หยุดกลับบ้าน 2 วัน วันนั้นกำลังเดินห้างไปด้วยเพลินๆ เลยเอามือถือออกมาเล่นเฟสดู ปรากฎว่าเค้าแอดเฟสกลับมาค่ะ เรานี่รับอย่างรวดเร็ว พร้อมยิ้มคนเดียวและหยุดเดินไปเลยค่ะ รีบไปโพสหน้าวอลเค้าว่า
เรา "ขอบคุณที่รับแอดนะคะ ^^ " เค้าก็ตอบเฟสกลับมาอย่างเร็วเหมือนกันเพราะออนอยู่ว่า
เค้า "แหม่ เร็วเลยนะคะ" และคำถามสุดฮิตก็มาจ้า "ชื่ออะไรคะ?"
เค้าก็เมสเสจส่วนตัวมาเลยค่ะว่า"ชื่อ... ค่ะ แต่หนูบอกไว้ก่อนนะคะหนูไม่ใช่ ดี้ เลส หนูเป็นผู้หญิงนะ"
แล้วเค้าก็ขอไอดีไลน์เราค่ะ เราก็แบบว่า อ่อยนิดๆเพื่อให้ได้เค้ามา ว่าไปนั่น
เรา "อะ เมมเบอร์โทรเราไปนะ เดี๋ยวมันก็ขึ้นค่ะ" จริงๆมีแหละไอดีไลน์แต่นี่คือการอ่อย อ่อยมาก ><
เค้า "อะ นี่ก็เบอร์โทรเรานะ" หลังจากที่แอดไลน์หากันเสร็จก็เปลี่ยนจากคุยในเมสเสจมาเป็นไลน์แทน
คุยกันทุกวัน ก่อนที่จะกลับไป 1 วัน เค้าก็บอกว่า "พี่หนูกำลังจะกลับบ้านวันมะรืน เรามานัดหาอะไรทานและคุยกันดีมั้ยคะ?"
ยอมรับเลยว่า คำชวนแบบนี้ไม่รู้นะคะว่าคนอื่นคิดยังไง เพราะเราเคยโดนผู้หญิงหลอกมามันเหมือนกลัวๆว่าเค้าจะคิดอะไรไม่ดีกับเรามั้ย เลยไปปรึกษาหลายๆคน เอาเข้าจริงๆ วันที่นั่งรถกลับไปนั้น พอลงรถกำลังจะถึงหอ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นค่ะ เค้าโทรมาหาเรา เราก็ตกใจมาก แบบว่าเห้ย เอาจริงดิ!รับทันที
เรา "ฮัลโหล"
เค้า "พี่จะถึงยังคะ พี่จะมามั้ย?"
เรา "อ่อ ค่ะ ร้านที่ไหนอ่ะคะ"
เค้า "แถวๆบ้านหนูนี่เลยค่ะ แต่ว่ารบกวนพี่ช่วยไปรับพี่ที่ทำงานมาด้วยได้มั้ยคะพี่พาเค้ามาด้วยนะคะจะได้มาถูก"
เราก็เลยไปรับพี่เค้าและไปพร้อมๆกัน จนได้ไปเจอเค้าครั้งแรกค่ะที่ไม่ใช่ในเฟส ครั้งแรกที่เห็น ประทับใจค่ะเค้าเป็นตัวของตัวเองมากในเรื่องการแต่งตัวไม่ใช่ผู้หญิงที่แรงแต่อย่างใด บ้านๆคนนึงนี่เองเลย วันนั้นอากาศหนาวมากค่ะ เราก็ดันใส่ขาสั้นไปอีก(อ่อยอีกละ55) ที่ไปร้านน้าเค้า เค้าอาศัยอยู่กับบ้านน้าค่ะ เราก็เลยได้เจอทั้งเค้าทั้งน้าเค้าค่ะ รู้สึกประหม่าเล็กน้อยเพราะน้าเค้าไม่รู้จักเราเลย น้าเค้าเป็นคนที่หวงหลานเอามากๆค่ะ เพราะเหตุการณ์ในอดีตที่ทำให้น้าเค้าต้องปกป้องหลานและห่วง หวงหลานเอามากๆ เราก็ สวัสดีน้าเค้าพร้อมกับยิ้มไปด้วยค่ะ เราได้ไปนั่งร้านเหล้า ร้านหนึ่งซึ่งอยู่ห่างหน้าบ้านเค้าไปนิดนึงเดินไปได้ เลยเดินกันไปสามคน จอดรถทิ้งไว้ที่หน้าบ้านน้าเค้า เค้าก็บอกว่า
"ต้องขอโทษจริงๆนะคะที่ต้องให้ไปรับพี่เค้ามาด้วย เพราะพี่เป็นคนแปลกหน้า ก็เลยต้องให้พี่เค้ามาเป็นเพื่อนไม่งั้นหนูคงไม่ได้ออกมาค่ะ"
เรา "อ๋อ งี้นี่เอง ไม่เป็นไรค่ะ" หลังจากนั้นเค้าก็สั่งเบียร์มาดื่ม กับแกล้ม แต่เราเป็นคนดูคนออกค่ะ ว่าเค้าทั้งเขินทั้งอาย แต่ท่าทีที่เห็นนั่นนิ่งๆแต่จริงๆแล้วเค้าอายเรามาก เราเองตอนแรกก็เขินนิดๆค่ะ แต่พอเห็นท่าที่เค้าแล้ว เลยลืมอายไปเลย แถมแกล้งเค้าอีกต่างหาก เช่น ไปขอนั่งใกล้ๆ ชวนคุย มองหน้าเค้า เค้าก็ไม่กล้าสบตาค่ะ พอถึงเวลาแยกย้ายกันกลับบ้าน เค้าก็บอกว่า "กลับถึงห้องแล้วไลน์หาหนูด้วยนะคะ" ^^ ชอบอ่ะ ไม่รู้นะ เค้าเป็นห่วงเราด้วย
ต่อมาค่ะ หลังจากนั้นใกล้ช่วงปีใหม่เค้ากลับบ้านไป แล้วเค้าก็คุยกับเราว่า เค้าจะมาหานะจะมาเค้าดาวน์ เรานี่โคตรดีใจอ่ะค่ะจะได้มีคู่มาเค้าดาว์นแล้วเฟ้ย อะไรแบบนี้ แล้วเค้าก็มาหาค่ะ มาสองวันแล้วก็กลับไป สองคืนนั้นเรามีความสุขมากพากันไปทานข้าว พากันไปเดินในงานที่เค้าจัดปีใหม่ กลับมาก็นอนด้วยกัน มีกอดกันเล็กน้อยค่ะแต่ไม่ได้มีอะไรกันนะคะ พอหลังปีใหม่เค้าก็กลับไปค่ะช่วงนั้นเค้าได้ไปทำงานที่บ้านเพราะเพิ่งออกจากงานที่ร้านน้าไปค่ะ แต่แล้วเค้าก็ได้กลับมาทำงานที่ร้านน้าอีก เพราะมีคนออกคนขาด น้าเค้าจึงให้กลับมาช่วยทำงานให้อีกครั้ง
มาอีกวันรุ่งขึ้น เรามาทำงานค่ะ เค้าก็มาแต่มาตอนสาย เราแทบจำเค้าไม่ได้ เพราะเค้าแต่งหน้าทำผม อุ๊ต่ะ! สวยเวอร์ผิดกับคนที่เจอกันครั้งแรกเลย
เราตะลึงค่ะ ยอมรับว่าตะลึงจริงๆ มองหน้าเค้าแบบว่าแทบจะคอหลุด แบบเหลียวหลังแล้วเค้าก็มาหาที่ร้านค่ะ " ไงหนูสวยใช่มั้ยล่ะ" สวยดิแหม่ก็นะ ^^"
จากนั้นเราก็ขอเค้าคบค่ะ ทุกๆวันที่ 11 ของทุกเดือนจะเป็นวันครบรอบค่ะ
ผ่านมาได้ 3-4 เดือน เป็นกันทุกคู่เนอะ รักกันย่อมมีทะเลาะกันบ้าง ไม่เข้าใจกัน ประชดประชัน ในช่วงแรกๆเค้าพอรับได้ มีครั้งนึง เราทะเลาะกันแรงมาก
เป็นเพราะเราเองที่ทำให้เค้าเสียใจ ไม่ว่าจะเป็นพูดทำร้ายจิตใจ เพราะความใจร้อนความโง่ของเรา ชอบใช้อารณ์ในการพูดจากัน และเราได้ทำร้ายตัวเองด้วยซึ่งข้อนี้เค้าไม่ชอบเอามากๆ พอทะเลาะเสร็จเค้าจะพูดเสมอว่าอย่าทำร้ายตัวเองอีกนะ หนูขอ มีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งที่สอง ครั้งที่สองแรงกว่าเดิมเป็นเพราะเราอีกนั่นแหละ พูดจาไม่ดีท่าทีไม่ดีใส่เค้า เพราะบางทีเค้าชอบทำเฉยๆใส่เราทำเป็นไม่ค่อยใส่ใจเรา ทั้งๆที่เค้าไม่ได้เป็นแบบนั้นเราชอบคิดไปเองทั้งนั้น บางทีก็สงสารเค้านะ เค้าทนเราได้เค้าคงรักเรามาก และเราก็รักเค้ามากเช่นกัน ตั้งแต่นั้นมาเค้าก็เปลี่ยนไปค่ะ อะไรที่เคยทำกับเรา กอด หอม จุ๊บ แกล้ง เล่น ยิ้ม
มันหายไปหมด เค้าเปลี่ยนไปเป็นคนละคน เราเคยถามเค้าค่ะ เพราะเห็นท่าทีเค้าเปลี่ยนไปว่า
เรา "ตัวเป็นอะไรคะ ทำไมเรารู้สึกว่ามันไม่เหมือนเดิมเลย"
เค้า "ขอโทษจริงๆค่ะ หนูคงรู้สึกเหนื่อยกับความรู้สึกเวลาที่เราทะเลาะกันมันเหมือนสะสมค่ะพี่ แต่หนูสัญญาจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมนะคะ"
มันไม่เหมือนเดิมจริงๆค่ะ เมื่อวันที่ 17 ตุลา ที่ผ่านมา เราไม่ไหวแล้วค่ะ ความรู้สึกอึดอัดมันพุ่งออกมาหมด ก่อนหน้านั้นเราได้กลับบ้านไปเที่ยวบ้านเค้ามาค่ะ(ทั้งบ้านเค้าไฟเขียวให้กับเราและน้าเค้าด้วยนะคะเพราะคบแล้วไม่เสียหายแถมเราทำตัวดีเค้าเลยโอเคค่ะ) ตอนแรกกลับไปเหมือนจะดีเหมือนเดิมแต่ไม่ค่ะ
ตอนเรานอนด้วยกันแต่ก่อนจะ (18+) นะคะแต่เดี๋ยวนี้ แค่หอมแก้มว่ายากเลยค่ะ บางทีเราถึงกับร้องไห้เลยค่ะว่าทำไมเค้าไม่กอดเราเลยไม่ทำเหมือนเดิมกันนะ เราก็ทนไม่ไหวเลยถามว่า "ทำไมตัถึงไม่กอดไม่หอมไม่อยากทำแล้วหรอ?" เค้าก็ทำหน้าทำตาแบบว่าถอนหายใจค่ะ แล้วเค้าก็มาหอมแก้มพร้อมพูดว่า "ฝันดีนะคะ" แล้วก็นอนกอดเราทั้งคืน พอถึงเวลากลับจากบ้านเค้า ขณะที่อยู่บนรถทัวร์เราก็ไม่วายทำตัวไม่น่ารักอีกแล้ว ทำประชดใส่เค้าถามเค้าว่าเป็นอะไรอีก เล้าหลืออ่ะค่ะว่าง่ายๆ เค้าก็บอกว่า "รอให้ถึงพรุ่งนี้ก่อนนะเดี๋ยวจะบอกค่ะตอนนี้ไม่สะดวก"
วันรุ่งขึ้น เราก็ได้โทรหาเค้าเลยค่ะ(ตอนนี้เราได้ย้ายกลับมาทำงานที่บ้านแล้วนะคะแยกกันทำงานคนละที่แล้ว)
เค้าก็บอกว่า "พี่รู้มั้ยทำไมหนูถึงเป็นแบบนี้ นี่ล่ะค่ะคือตัวตนของหนู พอหนูจะเป็นตัวตนของหนูพี่ก็รับไม่ได้(ใครจะไปรับทันฟ่ะ) ตั้งแต่ที่หนูคบพี่มามันก็ผิดที่หนูด้วยแหละที่หนูตามใจพี่จนพี่เสียนิสัย ไม่ว่าพี่จะกินอะไรไปไหนหนูคอยตามใจพี่มาตลอดเพราะว่าหนูไม่อยากทะเลาะกับพี่ หนูแคร์พี่มาก หนูพยายามมาตลอดค่ะพี่ที่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมแต่เหนื่อยจริงๆค่ะเรามีอะไรที่มันไปกันไม่ได้เยอะค่ะ พี่เหมือนไม่ใช่อ่ะ พี่รู้มั้ยที่หนูกลับบ้านวันนั้นหนูเห็นแม่อุ้มหลาน หนูก็คิดนะ ว่าอยากจะมีหลานให้แม่อุ้มบ้าง หนูไม่ได้อยากจะเลิกกับพี่นะ หนูยังคงรักและเป็นห่วงพี่เสมอ ถึงแม้เราจะเป็นสถานะอื่นหนูก็ยังคงเป็นห่วงพี่อยู่
แต่หนูสงสารพี่ หนูไม่อยากให้พี่ทำร้ายตัวเองอีก"
น้ำตาข้าเจ้าแตกเลยจ้าหลังจากที่ได้รู้ความในใจที่เค้าสะสมมานานแสนนาน เราทำตัวไม่ถูกเหมือนโดนมีดเป็นพันๆเล่มทิ่มแทงที่หัวใจแทงแล้วแทงอีก โคตรเจ็บเลยค่ะ มันเจ็บมาก เราคิดอะไรไม่ค่อยออกสมองมันตื้อ คิดได้แค่ว่า ไม่เราไม่อยากเสียเค้าไปเรารับไม่ได้จริงๆที่เค้าจะไปคบผู้ชายอีก
เราก็เลยบอกเค้าว่า "งั้นเราขอนะ เราขอให้เริ่มกันใหม่ได้มั้ย เราจะไม่ทำนิสัยแย่ๆเราจะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้น ขอเวลานะเผื่ออะไรๆจะได้ดีขึ้นมาเผื่อตัวจะได้กลับมาเป็นเหมือนเดิมไงนะขอร้องล่ะ"
เค้า "ได้ค่ะถ้าจะเริ่มใหม่แต่หนูก็จะเป็นแบบนี้นะคะ พี่จะรับมันได้หรอ พี่จะเจ็บเปล่าๆมั้ย หนูไม่อยากทำร้ายพี่เลยแต่หนูขอพี่อย่าปิดกั้นตัวเองเป็นตัวเองให้มากที่สุด"
เรา "ได้สิ เราจะทนจะทำเพื่อเธอ เพื่อให้เธอกลับมาเป็นคนเดิม แม้จะต้องเจ็บแค่ไหน ขอเวลาเท่านั้นให้มันดีขึ้นเท่านั้นนะ"
สุดท้าย ณ ตอนนี้ก็ยังคบอยู่แต่ เราทรมานกับความรู้สึกของทั้งเค้าทั้งเราเลยค่ะ ยังคงโทรหากันเหมือนเดิมแต่รู้สึกถึงความเย็นชาไม่เหมือนเดิมอีกแล้วได้เลย
ยอมรับเลยโคตรทรมาน แต่เราต้องรับมันให้ได้ค่ะ ตอนนี้เราเปลี่ยนแปลงตัวเองไปมากใจเย็นลงคำพูดคำจามันเปลี่ยนไป จนเค้าเห็นได้ชัดเลยว่าเราก็เปลี่ยนไป เหมือนตายทั้งเป็นจริงๆไม่รู้ว่าความพยายามของเรามันจะส่งผลให้เธอเห็นบ้างมั้ย TT เจ็บแต่ต้องทำใจค่ะ
อยากให้ทุกคู่เวลาที่ทะเลาะกัน ขอให้ใช้เหตุผลมากกว่าอารณ์นะคะเพราะผลที่ออกมามันไม่สวยเลยค่ะ ต้องเสียคนที่รักไปทั้งๆที่ยังคงคบกันอยู่ เจ็บปวดทรมาน จากใจผู้หญิงที่รักผู้หญิงอีกคนนึงอย่างหมดหัวใจ
"เพราะเราเข้ากันไม่ได้ มันไม่ใช่"เพื่อเธอฉันยอมที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม(ญ-ญ)
เราเองเป็นผู้หญิง ที่ชอบผู้หญิงด้วยกันค่ะ หรือจะเรียกอีกอย่างว่าเลสเบี้ยน เราคบกับแฟนคนปัจจุบันมาได้ 10 เดือนกับอีก 9 วันแล้วค่ะ
ขอแทนแฟนว่า เค้านะคะ
ครั้งแรกที่ได้รู้จักกับเค้าผ่านจากพี่ที่ทำงานแนะนำให้ค่ะ เนื่องด้วยช่วงนั้นได้ไปช่วยทำงานอยู่ต่างจังหวัดชั่วคราวเป็นเวลา 3 เดือน และแถมยังโสดด้วยโสดมาได้ 1 ปีกว่าแล้วค่ะหลังจากเลิกรากับคนเก่าไปเนื่องด้วยถูกทิ้งเค้าดันไปมีคนใหม่ พี่ที่ทำงานเห็นเราเป็นคนดี แถมโสด เค้าก็เลยแนะนำผู้หญิงคนนึงให้รู้จักทางเฟสบุ๊คค่ะ เค้าก็เอารูปน้องเค้ามาให้ดู เราอายุ 27 แฟน 26 ค่ะ เมื่อเราได้เห็นรูปเค้าแล้ว เราก็ว่า
เรา "เออ น่ารักดีค่ะพี่ ใครหรอ?"
พี่ "เนี่ยเป็นหลานเจ้าของร้านแถวในห้าง ชื่อ.... โสดนะ นิสัยดีมาก"
เรา "แต่เค้าเป็นผู้หญิง เค้าจะคุยกับหนูหรอพี่?"
พี่ "ลองดู เค้าอาจจะชอบก็ได้"
เราก็เลยสนใจตั้งแต่นั้นมาเราก็แอดเฟสไปทันทีเพราะคิดในใจคงจะได้เจอคนดีๆก็คราวนี้หล่ะ จะได้คบกันไปนานๆ
เมื่อแอดไปได้สามวัน เค้าก็ไม่รับเราสักที ก็เลยไปถามพี่ที่ทำงานว่า
"พี่คะ เค้าไม่เห็นรับเฟสน้องเลยอ่ะคะ"
พี่ "เอ้าหรอ เค้าอาจจะไม่รับคนแปลกมั้งน้อง"
หลังจากนั้นก็แอบถอดใจนิดๆแล้วค่ะ เค้าอาจจะไม่อยากคุยกับเราก็เป็นได้ แต่หลังจากวันนั้นเราได้หยุดกลับบ้าน 2 วัน วันนั้นกำลังเดินห้างไปด้วยเพลินๆ เลยเอามือถือออกมาเล่นเฟสดู ปรากฎว่าเค้าแอดเฟสกลับมาค่ะ เรานี่รับอย่างรวดเร็ว พร้อมยิ้มคนเดียวและหยุดเดินไปเลยค่ะ รีบไปโพสหน้าวอลเค้าว่า
เรา "ขอบคุณที่รับแอดนะคะ ^^ " เค้าก็ตอบเฟสกลับมาอย่างเร็วเหมือนกันเพราะออนอยู่ว่า
เค้า "แหม่ เร็วเลยนะคะ" และคำถามสุดฮิตก็มาจ้า "ชื่ออะไรคะ?"
เค้าก็เมสเสจส่วนตัวมาเลยค่ะว่า"ชื่อ... ค่ะ แต่หนูบอกไว้ก่อนนะคะหนูไม่ใช่ ดี้ เลส หนูเป็นผู้หญิงนะ"
แล้วเค้าก็ขอไอดีไลน์เราค่ะ เราก็แบบว่า อ่อยนิดๆเพื่อให้ได้เค้ามา ว่าไปนั่น
เรา "อะ เมมเบอร์โทรเราไปนะ เดี๋ยวมันก็ขึ้นค่ะ" จริงๆมีแหละไอดีไลน์แต่นี่คือการอ่อย อ่อยมาก ><
เค้า "อะ นี่ก็เบอร์โทรเรานะ" หลังจากที่แอดไลน์หากันเสร็จก็เปลี่ยนจากคุยในเมสเสจมาเป็นไลน์แทน
คุยกันทุกวัน ก่อนที่จะกลับไป 1 วัน เค้าก็บอกว่า "พี่หนูกำลังจะกลับบ้านวันมะรืน เรามานัดหาอะไรทานและคุยกันดีมั้ยคะ?"
ยอมรับเลยว่า คำชวนแบบนี้ไม่รู้นะคะว่าคนอื่นคิดยังไง เพราะเราเคยโดนผู้หญิงหลอกมามันเหมือนกลัวๆว่าเค้าจะคิดอะไรไม่ดีกับเรามั้ย เลยไปปรึกษาหลายๆคน เอาเข้าจริงๆ วันที่นั่งรถกลับไปนั้น พอลงรถกำลังจะถึงหอ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นค่ะ เค้าโทรมาหาเรา เราก็ตกใจมาก แบบว่าเห้ย เอาจริงดิ!รับทันที
เรา "ฮัลโหล"
เค้า "พี่จะถึงยังคะ พี่จะมามั้ย?"
เรา "อ่อ ค่ะ ร้านที่ไหนอ่ะคะ"
เค้า "แถวๆบ้านหนูนี่เลยค่ะ แต่ว่ารบกวนพี่ช่วยไปรับพี่ที่ทำงานมาด้วยได้มั้ยคะพี่พาเค้ามาด้วยนะคะจะได้มาถูก"
เราก็เลยไปรับพี่เค้าและไปพร้อมๆกัน จนได้ไปเจอเค้าครั้งแรกค่ะที่ไม่ใช่ในเฟส ครั้งแรกที่เห็น ประทับใจค่ะเค้าเป็นตัวของตัวเองมากในเรื่องการแต่งตัวไม่ใช่ผู้หญิงที่แรงแต่อย่างใด บ้านๆคนนึงนี่เองเลย วันนั้นอากาศหนาวมากค่ะ เราก็ดันใส่ขาสั้นไปอีก(อ่อยอีกละ55) ที่ไปร้านน้าเค้า เค้าอาศัยอยู่กับบ้านน้าค่ะ เราก็เลยได้เจอทั้งเค้าทั้งน้าเค้าค่ะ รู้สึกประหม่าเล็กน้อยเพราะน้าเค้าไม่รู้จักเราเลย น้าเค้าเป็นคนที่หวงหลานเอามากๆค่ะ เพราะเหตุการณ์ในอดีตที่ทำให้น้าเค้าต้องปกป้องหลานและห่วง หวงหลานเอามากๆ เราก็ สวัสดีน้าเค้าพร้อมกับยิ้มไปด้วยค่ะ เราได้ไปนั่งร้านเหล้า ร้านหนึ่งซึ่งอยู่ห่างหน้าบ้านเค้าไปนิดนึงเดินไปได้ เลยเดินกันไปสามคน จอดรถทิ้งไว้ที่หน้าบ้านน้าเค้า เค้าก็บอกว่า
"ต้องขอโทษจริงๆนะคะที่ต้องให้ไปรับพี่เค้ามาด้วย เพราะพี่เป็นคนแปลกหน้า ก็เลยต้องให้พี่เค้ามาเป็นเพื่อนไม่งั้นหนูคงไม่ได้ออกมาค่ะ"
เรา "อ๋อ งี้นี่เอง ไม่เป็นไรค่ะ" หลังจากนั้นเค้าก็สั่งเบียร์มาดื่ม กับแกล้ม แต่เราเป็นคนดูคนออกค่ะ ว่าเค้าทั้งเขินทั้งอาย แต่ท่าทีที่เห็นนั่นนิ่งๆแต่จริงๆแล้วเค้าอายเรามาก เราเองตอนแรกก็เขินนิดๆค่ะ แต่พอเห็นท่าที่เค้าแล้ว เลยลืมอายไปเลย แถมแกล้งเค้าอีกต่างหาก เช่น ไปขอนั่งใกล้ๆ ชวนคุย มองหน้าเค้า เค้าก็ไม่กล้าสบตาค่ะ พอถึงเวลาแยกย้ายกันกลับบ้าน เค้าก็บอกว่า "กลับถึงห้องแล้วไลน์หาหนูด้วยนะคะ" ^^ ชอบอ่ะ ไม่รู้นะ เค้าเป็นห่วงเราด้วย
ต่อมาค่ะ หลังจากนั้นใกล้ช่วงปีใหม่เค้ากลับบ้านไป แล้วเค้าก็คุยกับเราว่า เค้าจะมาหานะจะมาเค้าดาวน์ เรานี่โคตรดีใจอ่ะค่ะจะได้มีคู่มาเค้าดาว์นแล้วเฟ้ย อะไรแบบนี้ แล้วเค้าก็มาหาค่ะ มาสองวันแล้วก็กลับไป สองคืนนั้นเรามีความสุขมากพากันไปทานข้าว พากันไปเดินในงานที่เค้าจัดปีใหม่ กลับมาก็นอนด้วยกัน มีกอดกันเล็กน้อยค่ะแต่ไม่ได้มีอะไรกันนะคะ พอหลังปีใหม่เค้าก็กลับไปค่ะช่วงนั้นเค้าได้ไปทำงานที่บ้านเพราะเพิ่งออกจากงานที่ร้านน้าไปค่ะ แต่แล้วเค้าก็ได้กลับมาทำงานที่ร้านน้าอีก เพราะมีคนออกคนขาด น้าเค้าจึงให้กลับมาช่วยทำงานให้อีกครั้ง
มาอีกวันรุ่งขึ้น เรามาทำงานค่ะ เค้าก็มาแต่มาตอนสาย เราแทบจำเค้าไม่ได้ เพราะเค้าแต่งหน้าทำผม อุ๊ต่ะ! สวยเวอร์ผิดกับคนที่เจอกันครั้งแรกเลย
เราตะลึงค่ะ ยอมรับว่าตะลึงจริงๆ มองหน้าเค้าแบบว่าแทบจะคอหลุด แบบเหลียวหลังแล้วเค้าก็มาหาที่ร้านค่ะ " ไงหนูสวยใช่มั้ยล่ะ" สวยดิแหม่ก็นะ ^^"
จากนั้นเราก็ขอเค้าคบค่ะ ทุกๆวันที่ 11 ของทุกเดือนจะเป็นวันครบรอบค่ะ
ผ่านมาได้ 3-4 เดือน เป็นกันทุกคู่เนอะ รักกันย่อมมีทะเลาะกันบ้าง ไม่เข้าใจกัน ประชดประชัน ในช่วงแรกๆเค้าพอรับได้ มีครั้งนึง เราทะเลาะกันแรงมาก
เป็นเพราะเราเองที่ทำให้เค้าเสียใจ ไม่ว่าจะเป็นพูดทำร้ายจิตใจ เพราะความใจร้อนความโง่ของเรา ชอบใช้อารณ์ในการพูดจากัน และเราได้ทำร้ายตัวเองด้วยซึ่งข้อนี้เค้าไม่ชอบเอามากๆ พอทะเลาะเสร็จเค้าจะพูดเสมอว่าอย่าทำร้ายตัวเองอีกนะ หนูขอ มีครั้งแรกก็ต้องมีครั้งที่สอง ครั้งที่สองแรงกว่าเดิมเป็นเพราะเราอีกนั่นแหละ พูดจาไม่ดีท่าทีไม่ดีใส่เค้า เพราะบางทีเค้าชอบทำเฉยๆใส่เราทำเป็นไม่ค่อยใส่ใจเรา ทั้งๆที่เค้าไม่ได้เป็นแบบนั้นเราชอบคิดไปเองทั้งนั้น บางทีก็สงสารเค้านะ เค้าทนเราได้เค้าคงรักเรามาก และเราก็รักเค้ามากเช่นกัน ตั้งแต่นั้นมาเค้าก็เปลี่ยนไปค่ะ อะไรที่เคยทำกับเรา กอด หอม จุ๊บ แกล้ง เล่น ยิ้ม
มันหายไปหมด เค้าเปลี่ยนไปเป็นคนละคน เราเคยถามเค้าค่ะ เพราะเห็นท่าทีเค้าเปลี่ยนไปว่า
เรา "ตัวเป็นอะไรคะ ทำไมเรารู้สึกว่ามันไม่เหมือนเดิมเลย"
เค้า "ขอโทษจริงๆค่ะ หนูคงรู้สึกเหนื่อยกับความรู้สึกเวลาที่เราทะเลาะกันมันเหมือนสะสมค่ะพี่ แต่หนูสัญญาจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมนะคะ"
มันไม่เหมือนเดิมจริงๆค่ะ เมื่อวันที่ 17 ตุลา ที่ผ่านมา เราไม่ไหวแล้วค่ะ ความรู้สึกอึดอัดมันพุ่งออกมาหมด ก่อนหน้านั้นเราได้กลับบ้านไปเที่ยวบ้านเค้ามาค่ะ(ทั้งบ้านเค้าไฟเขียวให้กับเราและน้าเค้าด้วยนะคะเพราะคบแล้วไม่เสียหายแถมเราทำตัวดีเค้าเลยโอเคค่ะ) ตอนแรกกลับไปเหมือนจะดีเหมือนเดิมแต่ไม่ค่ะ
ตอนเรานอนด้วยกันแต่ก่อนจะ (18+) นะคะแต่เดี๋ยวนี้ แค่หอมแก้มว่ายากเลยค่ะ บางทีเราถึงกับร้องไห้เลยค่ะว่าทำไมเค้าไม่กอดเราเลยไม่ทำเหมือนเดิมกันนะ เราก็ทนไม่ไหวเลยถามว่า "ทำไมตัถึงไม่กอดไม่หอมไม่อยากทำแล้วหรอ?" เค้าก็ทำหน้าทำตาแบบว่าถอนหายใจค่ะ แล้วเค้าก็มาหอมแก้มพร้อมพูดว่า "ฝันดีนะคะ" แล้วก็นอนกอดเราทั้งคืน พอถึงเวลากลับจากบ้านเค้า ขณะที่อยู่บนรถทัวร์เราก็ไม่วายทำตัวไม่น่ารักอีกแล้ว ทำประชดใส่เค้าถามเค้าว่าเป็นอะไรอีก เล้าหลืออ่ะค่ะว่าง่ายๆ เค้าก็บอกว่า "รอให้ถึงพรุ่งนี้ก่อนนะเดี๋ยวจะบอกค่ะตอนนี้ไม่สะดวก"
วันรุ่งขึ้น เราก็ได้โทรหาเค้าเลยค่ะ(ตอนนี้เราได้ย้ายกลับมาทำงานที่บ้านแล้วนะคะแยกกันทำงานคนละที่แล้ว)
เค้าก็บอกว่า "พี่รู้มั้ยทำไมหนูถึงเป็นแบบนี้ นี่ล่ะค่ะคือตัวตนของหนู พอหนูจะเป็นตัวตนของหนูพี่ก็รับไม่ได้(ใครจะไปรับทันฟ่ะ) ตั้งแต่ที่หนูคบพี่มามันก็ผิดที่หนูด้วยแหละที่หนูตามใจพี่จนพี่เสียนิสัย ไม่ว่าพี่จะกินอะไรไปไหนหนูคอยตามใจพี่มาตลอดเพราะว่าหนูไม่อยากทะเลาะกับพี่ หนูแคร์พี่มาก หนูพยายามมาตลอดค่ะพี่ที่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมแต่เหนื่อยจริงๆค่ะเรามีอะไรที่มันไปกันไม่ได้เยอะค่ะ พี่เหมือนไม่ใช่อ่ะ พี่รู้มั้ยที่หนูกลับบ้านวันนั้นหนูเห็นแม่อุ้มหลาน หนูก็คิดนะ ว่าอยากจะมีหลานให้แม่อุ้มบ้าง หนูไม่ได้อยากจะเลิกกับพี่นะ หนูยังคงรักและเป็นห่วงพี่เสมอ ถึงแม้เราจะเป็นสถานะอื่นหนูก็ยังคงเป็นห่วงพี่อยู่
แต่หนูสงสารพี่ หนูไม่อยากให้พี่ทำร้ายตัวเองอีก"
น้ำตาข้าเจ้าแตกเลยจ้าหลังจากที่ได้รู้ความในใจที่เค้าสะสมมานานแสนนาน เราทำตัวไม่ถูกเหมือนโดนมีดเป็นพันๆเล่มทิ่มแทงที่หัวใจแทงแล้วแทงอีก โคตรเจ็บเลยค่ะ มันเจ็บมาก เราคิดอะไรไม่ค่อยออกสมองมันตื้อ คิดได้แค่ว่า ไม่เราไม่อยากเสียเค้าไปเรารับไม่ได้จริงๆที่เค้าจะไปคบผู้ชายอีก
เราก็เลยบอกเค้าว่า "งั้นเราขอนะ เราขอให้เริ่มกันใหม่ได้มั้ย เราจะไม่ทำนิสัยแย่ๆเราจะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้น ขอเวลานะเผื่ออะไรๆจะได้ดีขึ้นมาเผื่อตัวจะได้กลับมาเป็นเหมือนเดิมไงนะขอร้องล่ะ"
เค้า "ได้ค่ะถ้าจะเริ่มใหม่แต่หนูก็จะเป็นแบบนี้นะคะ พี่จะรับมันได้หรอ พี่จะเจ็บเปล่าๆมั้ย หนูไม่อยากทำร้ายพี่เลยแต่หนูขอพี่อย่าปิดกั้นตัวเองเป็นตัวเองให้มากที่สุด"
เรา "ได้สิ เราจะทนจะทำเพื่อเธอ เพื่อให้เธอกลับมาเป็นคนเดิม แม้จะต้องเจ็บแค่ไหน ขอเวลาเท่านั้นให้มันดีขึ้นเท่านั้นนะ"
สุดท้าย ณ ตอนนี้ก็ยังคบอยู่แต่ เราทรมานกับความรู้สึกของทั้งเค้าทั้งเราเลยค่ะ ยังคงโทรหากันเหมือนเดิมแต่รู้สึกถึงความเย็นชาไม่เหมือนเดิมอีกแล้วได้เลย
ยอมรับเลยโคตรทรมาน แต่เราต้องรับมันให้ได้ค่ะ ตอนนี้เราเปลี่ยนแปลงตัวเองไปมากใจเย็นลงคำพูดคำจามันเปลี่ยนไป จนเค้าเห็นได้ชัดเลยว่าเราก็เปลี่ยนไป เหมือนตายทั้งเป็นจริงๆไม่รู้ว่าความพยายามของเรามันจะส่งผลให้เธอเห็นบ้างมั้ย TT เจ็บแต่ต้องทำใจค่ะ
อยากให้ทุกคู่เวลาที่ทะเลาะกัน ขอให้ใช้เหตุผลมากกว่าอารณ์นะคะเพราะผลที่ออกมามันไม่สวยเลยค่ะ ต้องเสียคนที่รักไปทั้งๆที่ยังคงคบกันอยู่ เจ็บปวดทรมาน จากใจผู้หญิงที่รักผู้หญิงอีกคนนึงอย่างหมดหัวใจ