ไม่สบายใจเลยค่ะ ย้ายมาอยู่เมืองนอกได้ประมาณ8เดือน
จขกท อายุ17ค่ะ มาอยู่กับคุณแม่และพ่อเลี้ยง
คุณแม่ชอบให้เข้าไปกอดพ่อเลี้ยงแบบว่า ก่อนไปเรียนก็ต้องกอดเหมือนบอกลาอ่ะค่ะ
จะเข้านอนก็ต้องกอดแล้วบอกราตรีสวัสดิ์ พูดตรงๆเบื่อค่ะ ไม่ชอบมาก
ช่วงแรกๆที่มาอยู่หนูก็พยายามปรับตัว แบบว่าโอเค กอดก็กอดไม่เป็นไร
พักหลังๆ มีหอมแก้มด้วย หนูไม่ชอบ มันจะอ้วกค่ะ
พ่อแท้ๆที่อยู่ที่ไทยหนูก็ยังแทบไม่กอดหรือหอมแก้มบ่อยๆเลย
คือหนูก็มีแฟน คือก็มีกอดมีหอมแก้มตามปกติของวัยรุ่นค่ะ
หนูเคยลองพยายามบอกคุณแม่ว่า
"หนูไม่ชอบให้พ่อเลี้ยงกอดนะ ขนาดแม่หนูยังไม่กอดไม่หอมแก้มเลยเห็นป่ะ"
เท่านั้นแหละค่ะ คุณแม่โมโหเป็นฟืนเป็นไฟ แถมยังพูดว่าทีไปกอดกับแฟนยังกอดได้เลย
ในใจหนูคือแบบ "ก็นั่นแฟนหนูป่ะ"
ทนมา8เดือนแล้วค่ะ มีบางครั้งคิดอยากกลับไทย กลับไปอยู่สังคมเดิม สังคมของหนู
ถ้าถามว่าอยากอยู่กับคุณแม่ไหมก็อยากอยู่นะคะ เพราะหนูก็ห่างคุณแม่มานาน
ไหนจะเพื่ออนาคตด้วย แต่เรื่องนี้หนูไม่รู้จะพูดยังไงดี กลัวไปพูดกับพ่อเลี้ยง แล้วเขาจะเข้าใจว่า
หนูรังเกียจเขา แล้วเดี๋ยวพอเขาไปพูดกับคุณแม่ คุณแม่ก็จะมาว่าหนูอีก แต่ครั้นจะไปพูดกับคุณแม่เลย
ก็คงทะเลาะกัน รู้สึกเครียดค่ะ พี่น้องก็ไม่มี เพื่อนก็มีแต่ไม่สนิท จะมีก็แต่แฟน ก็ได้แต่เล่าให้แฟนฟัง
แฟนก็บอกว่าถ้าไม่ชอบอะไรก็ให้บอกไปตรงๆ (แต่มันก็ทำแบบนั้นไม่ได้อยู่ดี)
เวลาที่มีความสุขคือเวลาที่โรงเรียนเปิด ไปทำงาน กับแฮงเอ้าท์กับแฟน
ไม่อยากอยู่บ้านเลยค่ะ ไม่ใช่ไม่ชอบพ่อเลี้ยงนะคะ แต่แค่ไม่ชอบเวลาที่เขามากอดหรือหอมแก้ม
หนูควรจะเริ่มพูดจากใครก่อนดีคะ หรือควรจะพูดประมาณไหนที่จะไม่ทำให้หนูต้องทะเลาะกับทั้ง2ท่านคะ?
ขอบคุณค่ะ
ปล. ลึกๆแล้วหนูคิดว่าหนูเข้าใจคุณแม่แหละค่ะ คุณแม่คงอยากให้หนูสนิทกับพ่อเลี้ยง
คุณแม่คงอยากให้ครอบครัว เป็นครอบครัว พ่อแม่ลูกสุขสันต์ (แบบในนิยาย) เฮ้อ
มีใครเป็นบ้างคะ?ไม่ชอบวัฒนธรรมการกอดหรือหอมแก้ม
จขกท อายุ17ค่ะ มาอยู่กับคุณแม่และพ่อเลี้ยง
คุณแม่ชอบให้เข้าไปกอดพ่อเลี้ยงแบบว่า ก่อนไปเรียนก็ต้องกอดเหมือนบอกลาอ่ะค่ะ
จะเข้านอนก็ต้องกอดแล้วบอกราตรีสวัสดิ์ พูดตรงๆเบื่อค่ะ ไม่ชอบมาก
ช่วงแรกๆที่มาอยู่หนูก็พยายามปรับตัว แบบว่าโอเค กอดก็กอดไม่เป็นไร
พักหลังๆ มีหอมแก้มด้วย หนูไม่ชอบ มันจะอ้วกค่ะ
พ่อแท้ๆที่อยู่ที่ไทยหนูก็ยังแทบไม่กอดหรือหอมแก้มบ่อยๆเลย
คือหนูก็มีแฟน คือก็มีกอดมีหอมแก้มตามปกติของวัยรุ่นค่ะ
หนูเคยลองพยายามบอกคุณแม่ว่า
"หนูไม่ชอบให้พ่อเลี้ยงกอดนะ ขนาดแม่หนูยังไม่กอดไม่หอมแก้มเลยเห็นป่ะ"
เท่านั้นแหละค่ะ คุณแม่โมโหเป็นฟืนเป็นไฟ แถมยังพูดว่าทีไปกอดกับแฟนยังกอดได้เลย
ในใจหนูคือแบบ "ก็นั่นแฟนหนูป่ะ"
ทนมา8เดือนแล้วค่ะ มีบางครั้งคิดอยากกลับไทย กลับไปอยู่สังคมเดิม สังคมของหนู
ถ้าถามว่าอยากอยู่กับคุณแม่ไหมก็อยากอยู่นะคะ เพราะหนูก็ห่างคุณแม่มานาน
ไหนจะเพื่ออนาคตด้วย แต่เรื่องนี้หนูไม่รู้จะพูดยังไงดี กลัวไปพูดกับพ่อเลี้ยง แล้วเขาจะเข้าใจว่า
หนูรังเกียจเขา แล้วเดี๋ยวพอเขาไปพูดกับคุณแม่ คุณแม่ก็จะมาว่าหนูอีก แต่ครั้นจะไปพูดกับคุณแม่เลย
ก็คงทะเลาะกัน รู้สึกเครียดค่ะ พี่น้องก็ไม่มี เพื่อนก็มีแต่ไม่สนิท จะมีก็แต่แฟน ก็ได้แต่เล่าให้แฟนฟัง
แฟนก็บอกว่าถ้าไม่ชอบอะไรก็ให้บอกไปตรงๆ (แต่มันก็ทำแบบนั้นไม่ได้อยู่ดี)
เวลาที่มีความสุขคือเวลาที่โรงเรียนเปิด ไปทำงาน กับแฮงเอ้าท์กับแฟน
ไม่อยากอยู่บ้านเลยค่ะ ไม่ใช่ไม่ชอบพ่อเลี้ยงนะคะ แต่แค่ไม่ชอบเวลาที่เขามากอดหรือหอมแก้ม
หนูควรจะเริ่มพูดจากใครก่อนดีคะ หรือควรจะพูดประมาณไหนที่จะไม่ทำให้หนูต้องทะเลาะกับทั้ง2ท่านคะ?
ขอบคุณค่ะ
ปล. ลึกๆแล้วหนูคิดว่าหนูเข้าใจคุณแม่แหละค่ะ คุณแม่คงอยากให้หนูสนิทกับพ่อเลี้ยง
คุณแม่คงอยากให้ครอบครัว เป็นครอบครัว พ่อแม่ลูกสุขสันต์ (แบบในนิยาย) เฮ้อ