สวัสดีค่ะทุกท่าน อยากแชร์ประสบการณ์การออกกำลังกายแล้วโรคภัยค่อยๆดีขึ้นของตัวเองให้เพื่อนๆสมาชิกเผื่อเป็นแรงบันดาลใจให้ออกมาวิ่งกันค่ะ
โดยส่วนตัวเริ่มหัดวิ่งจริงๆจังๆก็เมื่อเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมานี้เอง เพราะมีโรคประจำตัวคือเป็นหอบหืด ทอนซิลอักเสบบ่อย เป็นหวัดบ่อย ภูมิแพ้ เยอะแยะไปหมดสรุปคือเป็นโรคทางเดินหายใจละกันนะคะ ด้วยความอยากหายค่ะบอกตามตรงเลยไม่มีความคิดที่จะวิ่งมาราธอนอะไรกับเขา เพราะคิดว่าคงไม่ไหวแน่ เดี๋ยวหอบกำเริบกลางทางเอาแล้วจะแย่ แต่เอาเข้าจริงพอวิ่งจริงจังผ่านไปได้แค่ 3 เดือนเท่านั้นค่ะผลของการวิ่งทำให้อาการหวัดที่เป็นเฉลี่ยสองเดือนครั้ง โดนแดด โดนฝนหน่อยก็เป็น ทอนซิลกำเริบบ่อยตามอาการหวัดเลย ทอนซิลเอย หวัดเอย ความถี่ในการเป็นค่อยๆน้อยลง จนตอนนี้ผ่านไปจะหกเดือนแล้วค่ะไม่มีหวัดไม่มีทอนซิลกำเริบอีกเลย (เคยท้าทายด้วยการวิ่งกลางฝน แต่ก็ไม่เป็น เยสสสส!!) และจากการที่ได้วิ่งทุกอาทิตย์ๆละ 3 - 4 วันๆละ 1 ชั่วโมง (ชอบวิ่งแบบวิ่งต่อเนื่องไม่หยุดแต่วิ่งไม่เร็วนะคะ pace อยู่ที่ 7 เต่ายังเดินเร็วกว่าอีก 555) ใจฮึกเหิมอยากลองวิ่งยาวๆดูบ้าง สมัครวิ่งมินิมาราธอนเลยค่ะเมื่อสิงหาคมที่ผ่านมานี้เอง ผ่านไปด้วยดีค่ะหนึ่งชัวโมงครึ่ง 555 ไม่ได้พ่นยาก่อนวิ่งเสียด้วยแต่ก็ไม่เป็นอะไรค่ะ (อันนี้ประเมินอาการตัวเองไว้ล่วงหน้าแล้วค่ะ)
และล่าสุดเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาได้ลงมินิมาราธอนครั้งที่สองไปค่ะ เริ่มติดใจแต่ครั้งนี้ไม่ได้ซ้อมภายในสองอาทิตย์เนื่องจากต้องเดินทางตลอด เรียกว่าวิ่งสดกันเลยทีเดียว แล้วถ้วยแรกของการวิ่งก็มาค่ะ เย้ แต่หลังจากวิ่งสิค่ะ แทบคลานเลยค่ะ ปวดขามากกกกกก (อันนี้ช่วยไม่ได้ขาดซ้อมเอง)
ทั้งหมดที่เล่ามานี้ไม่ใช่อะไรค่ะ แค่อยากแชร์ให้ฟังเฉยๆว่าการออกกำลังกายมันช่วยให้ร่างกายเราแข็งแรงจริงๆค่ะ ผลพลอยได้มีมากกว่าที่เราคิดไว้เยอะ
น้ำหนักตัวลดลง โรคภัยไข้เจ็บบางโรคดีขึ้นเพราะร่างกายเราแข็งแรงขึ้น เมื่อก่อนชอบอ้างเรื่องไม่มีเวลาและชั้นมีเงินไปหาหมอให้ช่วยรักษาได้อะ เคยคิดแบบนี้ค่ะ แต่การกินยา พ่นยามันต้องทำตลอดไม่ได้หายถาวร มันเลยแตะจุดที่ไม่ได้ละ ชั้นต้องลุกขึ้นมาเอาชนะ นี่คือแรงบันดาลใจของจขกท.ค่ะในการอยากออกกำลังกายแล้วมันจะให้เรารู้สึกดีและชอบในสิ่งนั้นในที่สุด
สมาชิกท่านใดที่อยู่ทางเหนือแล้วมีรายการวิ่ง ก็กระซิบบอกกันบ้างนะคะ หลงรักในการวิ่งแล้วค่ะ อิอิ
เขียนเล่าไม่ค่อยเก่งนะคะ เขียนผิดถูกประการใดขออภัยด้วยค่ะ
แชร์ประสบการณ์เมื่ออยากเอาชนะหวัดและทอนซิล
โดยส่วนตัวเริ่มหัดวิ่งจริงๆจังๆก็เมื่อเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมานี้เอง เพราะมีโรคประจำตัวคือเป็นหอบหืด ทอนซิลอักเสบบ่อย เป็นหวัดบ่อย ภูมิแพ้ เยอะแยะไปหมดสรุปคือเป็นโรคทางเดินหายใจละกันนะคะ ด้วยความอยากหายค่ะบอกตามตรงเลยไม่มีความคิดที่จะวิ่งมาราธอนอะไรกับเขา เพราะคิดว่าคงไม่ไหวแน่ เดี๋ยวหอบกำเริบกลางทางเอาแล้วจะแย่ แต่เอาเข้าจริงพอวิ่งจริงจังผ่านไปได้แค่ 3 เดือนเท่านั้นค่ะผลของการวิ่งทำให้อาการหวัดที่เป็นเฉลี่ยสองเดือนครั้ง โดนแดด โดนฝนหน่อยก็เป็น ทอนซิลกำเริบบ่อยตามอาการหวัดเลย ทอนซิลเอย หวัดเอย ความถี่ในการเป็นค่อยๆน้อยลง จนตอนนี้ผ่านไปจะหกเดือนแล้วค่ะไม่มีหวัดไม่มีทอนซิลกำเริบอีกเลย (เคยท้าทายด้วยการวิ่งกลางฝน แต่ก็ไม่เป็น เยสสสส!!) และจากการที่ได้วิ่งทุกอาทิตย์ๆละ 3 - 4 วันๆละ 1 ชั่วโมง (ชอบวิ่งแบบวิ่งต่อเนื่องไม่หยุดแต่วิ่งไม่เร็วนะคะ pace อยู่ที่ 7 เต่ายังเดินเร็วกว่าอีก 555) ใจฮึกเหิมอยากลองวิ่งยาวๆดูบ้าง สมัครวิ่งมินิมาราธอนเลยค่ะเมื่อสิงหาคมที่ผ่านมานี้เอง ผ่านไปด้วยดีค่ะหนึ่งชัวโมงครึ่ง 555 ไม่ได้พ่นยาก่อนวิ่งเสียด้วยแต่ก็ไม่เป็นอะไรค่ะ (อันนี้ประเมินอาการตัวเองไว้ล่วงหน้าแล้วค่ะ)
และล่าสุดเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาได้ลงมินิมาราธอนครั้งที่สองไปค่ะ เริ่มติดใจแต่ครั้งนี้ไม่ได้ซ้อมภายในสองอาทิตย์เนื่องจากต้องเดินทางตลอด เรียกว่าวิ่งสดกันเลยทีเดียว แล้วถ้วยแรกของการวิ่งก็มาค่ะ เย้ แต่หลังจากวิ่งสิค่ะ แทบคลานเลยค่ะ ปวดขามากกกกกก (อันนี้ช่วยไม่ได้ขาดซ้อมเอง)
ทั้งหมดที่เล่ามานี้ไม่ใช่อะไรค่ะ แค่อยากแชร์ให้ฟังเฉยๆว่าการออกกำลังกายมันช่วยให้ร่างกายเราแข็งแรงจริงๆค่ะ ผลพลอยได้มีมากกว่าที่เราคิดไว้เยอะ
น้ำหนักตัวลดลง โรคภัยไข้เจ็บบางโรคดีขึ้นเพราะร่างกายเราแข็งแรงขึ้น เมื่อก่อนชอบอ้างเรื่องไม่มีเวลาและชั้นมีเงินไปหาหมอให้ช่วยรักษาได้อะ เคยคิดแบบนี้ค่ะ แต่การกินยา พ่นยามันต้องทำตลอดไม่ได้หายถาวร มันเลยแตะจุดที่ไม่ได้ละ ชั้นต้องลุกขึ้นมาเอาชนะ นี่คือแรงบันดาลใจของจขกท.ค่ะในการอยากออกกำลังกายแล้วมันจะให้เรารู้สึกดีและชอบในสิ่งนั้นในที่สุด
สมาชิกท่านใดที่อยู่ทางเหนือแล้วมีรายการวิ่ง ก็กระซิบบอกกันบ้างนะคะ หลงรักในการวิ่งแล้วค่ะ อิอิ
เขียนเล่าไม่ค่อยเก่งนะคะ เขียนผิดถูกประการใดขออภัยด้วยค่ะ